Scenariusz dla nauczyciela

Autorzy: Agnieszka Woch, Katarzyna Kowalik, Justyna Groblińska

Przedmiot: Język włoski

Temat zajęć: Andiamo a prendere un caffè? - Idziemy na kawę?

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa I, poziom A1+

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (kontynuacja 2. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
6) żywienie (np. artykuły spożywcze, posiłki i ich przygotowywanie, lokale gastronomiczne);
9) kultura (np. twórcy i ich dzieła, uczestnictwo w kulturze, tradycje i zwyczaje, media);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
4) znajduje w tekście określone informacje;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
5) opisuje upodobania;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
11) ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • zna i rozumie słownictwo przydatne we włoskim barze;

  • wykorzystuje poznane środki językowe w rozmowie prowadzonej we włoskim barze;

  • potrafi odczytać i zrozumieć włoski cennik;

  • utrwala formy si passivante i si impersonale;

  • potrafi złożyć zamówienie we włoskim barze.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • rozwija wrażliwość międzykulturową oraz kształtuje postawę ciekawości, szacunku i otwartości wobec innych kultur;

  • aktywnie uczestniczy w procesie uczenia się;

  • rozwija kompetencje językowe i komunikacyjne oraz kulturowe;

  • wykorzystuje w naturalnych sytuacjach językowych poznane struktury i słownictwo;

  • zdobywa wiedzę i umiejętności do realizacji własnych celów komunikacyjnych;

  • pozyskuje świadomość znaczenia języków obcych nowożytnych w różnych dziedzinach kultury cywilizacyjnej.

Strategie uczenia się:

  • strategie kognitywne;

  • strategie zapamiętywania;

  • strategie przetwarzanie materiału językowego;

  • strategie pozyskiwania wiedzy kulturowo‑językowej;

  • strategie zadaniowe.

Metody i techniki nauczania:

  • metoda kognitywna;

  • zintegrowane nauczanie językowo‑przedmiotowe;

  • nauczanie polisensoryczne;

  • gamifikacja.

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach lub w małych grupach;

  • praca pod kierunkiem nauczyciela.

Środki dydaktyczne:

  • Komputer z dostępem do internetu/ rzutnik lub tablica multimedialna (lub odtwarzacz plików audio)/ materiały piśmiennicze/ dodatkowo: zdjęcia cenników z polskich i włoskich barów i zdjęcia różnych typów śniadań.

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel rozpoczyna lekcję od pokazania uczniom zdjęć różnych śniadań, takich jak np. polskie, angielskie, włoskie. Pyta uczniów, jaki typ śniadania jest ich ulubionym.

  2. Nauczyciel informuje uczniów, że po tej lekcji dowiedzą się, co Włosi zamawiają na śniadanie i jakie zasady panują we włoskim barze. Wyjaśnia, że odpowiednikiem włoskiego baru w Polsce jest kawiarnia.

  3. Uczniowie analizują wraz z nauczycielem cennik i odpowiadają na pytanie, co można zamówić we włoskim barze.

Faza realizacyjna:

  1. Uczniowie zapoznają się z tekstem z sekcji Przeczytaj i wykonują polecenie do niego. Nauczyciel mówi, żeby zwrócili szczególną uwagę na to, co i o której godzinie zamawia się we włoskim barze.

  2. Uczniowie wykonują polecenie do tekstu typu prawda/ fałsz. Nauczyciel prosi o znalezienie w tekście czasowników poprzedzonych zaimkiem si, a następnie zwraca uwagę na formy gramatyczne, które pojawiły się w tekście i krótko przypomina uczniom zasady użycia si impersonale oraz si passivante.

  3. Słownictwo wprowadzone w sekcji Przeczytaj jest utrwalane na lekcji przy pomocy karty zadań interaktywnych.

  4. Nauczyciel zaprasza uczniów, aby zagrali w cztery minigry. Puzzle, dopasowania i wisielec mają na celu utrwalenie słownictwa, a gra w kółko i krzyżyk – wiadomości kulturowych. W międzyczasie nauczyciel, jeśli zajdzie taka potrzeba, udziela  dodatkowych wskazówek uczniom.

  5. Po zakończeniu gier, uczniowie wykonują trzy polecenia do multimedium.

Faza podsumowująca:

  • Uczniowie wracają do cennika z sekcji Przeczytaj. Pracują w parach i ćwiczą zamawianie śniadania w barze, tak jak przewidziano w ćwiczeniu otwartym nr 8.

Praca domowa:

  • W ramach pracy domowej uczniowie wykonują wybrane przez nauczyciela ćwiczenia z sekcji Sprawdź się: leksykalne (1‑2, 5‑6) i gramatyczne (3 i 4) oraz otwarte (nr 7).

Materiały pomocnicze:

  • Pomocniczo można wykorzystać fragmenty materiału 3.1.6.2, Dalla colazione alla cena, znajdującego się na platformie:

  • Nauczyciel może również skorzystać z poniższego artykułu, w którym znajdzie inne propozycje kreatywnych aktywności oraz ciekawostki na temat kawy:
    Ciesielka Joanna, Paoli Rosalba, Woch Agnieszka (2015). Le abilità integrate per un insegnamento creativo della lingua italiana a livello medio e avanzato, [in:] Załęska M. (red.) Creatività nell’insegnamento dell’italiano come lingua straniera. Dalle parole ai testi. Warszawa: Katedra Italianistyki - Uniwersytet Warszawski.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

  • Nauczyciel może wykorzystać minigry do powtórzenia słownictwa związanego z włoskim słownictwem kulinarnym. Uczniowie mogą wrócić po jakimś czasie do karty zadań interaktywnych i zagrać ponownie w minigry, aby ugruntować zdobytą wiedzę.

  • Gra w kółko i krzyżyk może być wykorzystana jako quiz wprowadzający do innej lekcji na temat włoskich zwyczajów żywieniowych:

Słownik i bibliografia