Scenariusz
Temat
Punkty, proste i płaszczyzny w przestrzeni
Etap edukacyjny
Trzeci
Podstawa programowa
X. Stereometria. Zakres podstawowy. Uczeń:
1) rozpoznaje wzajemne położenie prostych w przestrzeni, w szczególności proste prostopadłe nieprzecinające się;
2) posługuje się pojęciem kąta między prostą a płaszczyzną oraz pojęciem kąta dwuściennego między półpłaszczyznami.
Czas
45 minut
Cel ogólny
Dobieranie i tworzenie modeli matematycznych przy rozwiązywaniu problemów praktycznych i teoretycznych.
Cele szczegółowe
1. Rozpoznawanie wzajemnego położenia prostych w przestrzeni, w szczególności prostych prostopadłych nieprzecinające się.
2. Posługiwanie się pojęciem kąta między prostą a płaszczyzną oraz pojęciem kąta dwuściennego między półpłaszczyznami.
3. Porozumiewanie się w języku angielskim, rozwijanie matematycznych i podstawowych kompetencji naukowo‑technicznych oraz informatycznych, kształtowanie umiejętności uczenia się.
Efekty uczenia
Uczeń:
- rozpoznaje wzajemne położenie prostych w przestrzeni, w szczególności proste prostopadłe nieprzecinające się,
- posługuje się pojęciem kąta między prostą a płaszczyzną oraz pojęciem kąta dwuściennego między półpłaszczyznami.
Metody kształcenia
1. Stacje eksperckie.
2. Analiza sytuacyjna.
Formy pracy
1. Praca w parach.
2. Praca grupowa.
Etapy lekcji
Wprowadzenie do lekcji
Ośmiu uczniów tworzy cztery grupy eksperckie i przygotowuje przed lekcją informacje na jeden temat, wybrany z poniższych.
I. Wzajemne położenie prostej i płaszczyzny.
II. Wzajemne położenie prostych w przestrzeni.
III. Kąty między prostą a płaszczyzną.
IV. Kąt dwuścienny między półpłaszczyznami.
Realizacja lekcji
Uczniowie – eksperci kolejno prezentują przygotowane przez siebie informacje. Po prezentacji odpowiadają na pytania pozostałych uczniów i wyjaśniają wątpliwości.
Informacje , które powinny znaleźć się w prezentacjach grup eksperckich.
I GRUPA EKSPERTÓW
Wzajemne położenie prostej i płaszczyzny:
- prosta leży na płaszczyźnie (każdy punkt prostej jest również punktem płaszczyzny),
- prosta przebija płaszczyznę (prosta ma dokładnie jeden punkt wspólny z płaszczyzną),
- prosta jest równoległa do płaszczyzny i nie ma z nią punktów wspólnych.
II GRUPA EKSPERTÓW
Wzajemne położenie dwóch prostych w przestrzeni:
- proste pokrywają się (są równoległe),
- proste leżą w jednej płaszczyźnie i przecinają się w jednym punkcie,
- proste leżą w jednej płaszczyźnie i nie mają punktów wspólnych (są równoległe),
- proste nie leżą w jednej płaszczyźnie i nie mają punktów wspólnych (są skośne).
III GRUPA EKSPERTÓW
Kąty między prostą a płaszczyzną:
- prosta k i płaszczyzna p są prostopadłe wtedy i tylko wtedy, gdy prosta k jest prostopadła do każdej prostej leżącej na płaszczyźnie p ,
- kątem nachylenia prostej k do płaszczyzny p nazywamy kąt ostry między tą prostą i jej rzutem prostokątnym na płaszczyznę p ,
- jeśli prosta l przebija płaszczyznę p i nie jest do niej prostopadła, prosta k jest rzutem prostokątnym prostej l na płaszczyznę p, prosta m leży na płaszczyźnie p i przecina prostą l, to prosta m jest prostopadła do prostej l wtedy i tylko wtedy, gdy jest prostopadła do prostej k (twierdzenie o trzech prostych prostopadłych).
IV GRUPA EKSPERTÓW
Kąt dwuścienny między półpłaszczyznami:
- kątem dwuściennym nazywamy sumę dwóch półpłaszczyzn o wspólnej krawędzi i jednego z dwóch obszarów, które te półpłaszczyzny wycinają z przestrzeni,
- kątem liniowym kąta dwuściennego nazywamy część wspólną kąta dwuściennego i płaszczyzny prostopadłej do jego krawędzi.
Uczniowie pracują indywidualnie, korzystając z komputerów. Ich zadaniem jest obserwowanie kąta, jaki tworzy prosta z płaszczyzną. Porównują animacje z informacjami przedstawionymi przez ekspertów.
[Geogebra applet]
Nauczyciel dzieli uczniów na cztery grupy, które podchodzą do stacji informacyjnych. Każda z grup zadaniowych, rozwiązuje przygotowane przez nauczyciela zadania. Eksperci wspierają uczniów, wyjaśniają wątpliwości. Nauczyciel nadzoruje pracę grup.
Po wykonaniu zadań z danego zakresu, grupy zadaniowe przechodzą do kolejnej stacji.
I GRUPA - zadanie
Dane są proste a, b, i c. Jak mogą być położone względem siebie proste a i b, jeśli proste a, b, c nie leżą w jednej płaszczyźnie, a prosta b ma jeden punkt wspólny z prostą a i jeden punkt wspólny z prostą c? Wykonajcie odpowiedni rysunek.
II GRUPA – zadanie
Na płaszczyźnie p zaznaczono trzy niewspółliniowe punkty A, B, C. Odległość punktu A od prostej BC i odległość punktów A i B są równe i wynoszą 4 cm. Długość odcinka AC jest równa 5 cm. Odcinek AS jest prostopadły do płaszczyzny p, a jego długość wynosi 12 cm. Obliczcie pole trójkąta BCS.
Wykonajcie odpowiedni rysunek.
III GRUPA – zadanie
Narysujcie sześcian ABCDEFGH, a następnie zaznaczcie w nim kąty:
α – kąt nachylenia prostej BG do płaszczyzny ABCD,
β – kąt nachylenia prostej AG do płaszczyzny EFGH,
γ – kąt nachylenia prostej do AD płaszczyzny DBFH.
IV GRUPA – zadanie
Obliczcie miarę kąta dwuściennego, wiedząc, że odległość punktu P leżącego na ścianie tego kąta od jego krawędzi wynosi 15 cm. Zaś odległość punktu P od drugiej ściany tego kąta wynosi 7,5 cm. Wykonajcie odpowiedni rysunek.
Nauczyciel podsumowuje i ocenia pracę grup, wyjaśnia wątpliwości.
Polecenie dla chętnych
Dany jest kwadrat KLMN. Uzasadnij, że trójkąty KLS i LMS są prostokątne, jeśli wiadomo, że odcinek NS jest prostopadły do płaszczyzny KLMN.
Podsumowanie lekcji
Uczniowie wykonują ćwiczenia utrwalające.
Następnie wspólnie podsumowują zajęcia, formułując informacje do zapamiętania.
- Prosta może leżeć na płaszczyźnie, przebijać ją lub nie mieć z nią punktów wspólnych.
- Dwie proste w przestrzeni mogą się pokrywać, leżeć w jednej płaszczyźnie lub nie leżeć w jednej płaszczyźnie i nie mieć punktów wspólnych (są skośne).
- Prosta k i płaszczyzna p są prostopadłe wtedy i tylko wtedy, gdy prosta k jest prostopadła do każdej prostej leżącej na płaszczyźnie p.
- Kątem nachylenia prostej k do płaszczyzny p nazywamy kąt ostry między tą prostą i jej rzutem prostokątnym na płaszczyznę p.
- Jeśli prosta l przebija płaszczyznę p i nie jest do niej prostopadła, prosta k jest rzutem prostokątnym prostej l na płaszczyznę p, prosta m leży na płaszczyźnie p i przecina prostą l, to prosta m jest prostopadła do prostej l wtedy i tylko wtedy, gdy jest prostopadła do prostej k (twierdzenie o trzech prostych prostopadłych).
- Kątem dwuściennym nazywamy sumę dwóch półpłaszczyzn o wspólnej krawędzi i jednego z dwóch obszarów, które te półpłaszczyzny wycinają z przestrzeni.
- Kątem liniowym kąta dwuściennego nazywamy część wspólną kąta dwuściennego i płaszczyzny prostopadłej do jego krawędzi.