Ilustracja interaktywna przedstawia odcisk ludzkiego palca. Jest on w barwie biało-czerwonej. Opis punktów znajdujących się na ilustracji: 1. Z mocy prawa. Pierwszą formą nabywania obywatelstwa, jaką przewiduje ustawa o obywatelstwie, jest nabycie obywatelstwa z mocy prawa.

Znakomita większość polskich obywateli nabyła obywatelstwo w momencie urodzenia zgodnie z zasadą prawa krwi (ius sanguinis). Zasada ta zakłada, że obywatelem polskim zostaje każdy, kogo przynajmniej jedno z rodziców miało polskie obywatelstwo. Nie ma przy tym znaczenia, czy urodziliśmy się w kraju, czy za granicą.

Oprócz tej podstawowej zasady uzupełniająco stosuje się w Polsce zasadę prawa ziemi (ius soli). Ma ona zastosowanie, gdy dziecko urodzi się lub zostanie znalezione na terytorium Polski, i
obywatelstwo jego rodziców jest nieokreślone;jego rodzice nie mają żadnego obywatelstwa;oboje rodzice są nieznani.
Dziecko takie uzyskuje wówczas obywatelstwo polskie.

Z mocy prawa nabywa również polskie obywatelstwo:
małoletni cudzoziemiec, jeśli przed ukończeniem 16 roku życia został przysposobiony przez osobę lub osoby mające polskie obywatelstwo;osoba, która powróciła do Polski na podstawie wizy repatriacyjnej wydanej zgodnie z ustawą o repatriacji.. 2. Trzy inne formy. Ustawa o obywatelstwie przewiduje jeszcze trzy inne formy nabywania obywatelstwa. Zgodnie z zawartymi w niej przepisami, obywatelstwo polskie można jeszcze nabyć:
w drodze uznania za obywatela polskiego;poprzez nadanie przez Prezydenta RP;przez instytucję przywrócenia obywatelstwa.. 3. Od Prezydenta RP. Na swój wniosek obywatelstwo polskie może otrzymać cudzoziemiec, któremu takie obywatelstwo zdecyduje się nadać Prezydent RP. Głowa państwa nie jest w żaden sposób ograniczona w tym uprawnieniu, może więc nadać w formie postanowienia obywatelstwo każdemu cudzoziemcowi. 4. W trybie administracyjnym. Uznanie za obywatela polskiego następuje w trybie administracyjnym. W taki sposób o uznanie za polskiego obywatela ubiegać się mogą zamieszkujący w Polsce cudzoziemcy, którzy w efekcie wieloletniego legalnego pobytu w Polsce zintegrowali się ze społeczeństwem, znają język polski, mają zapewnione mieszkanie i źródło utrzymania, respektują polski porządek prawny i nie stanowią zagrożenia dla obronności lub bezpieczeństwa państwa. Ułatwiony tryb uznania za obywatela ustawa przewiduje dla dzieci i małżonków obywateli polskich, osób polskiego pochodzenia oraz uchodźców i apatrydów, czyli osób niemających obywatelstwa żadnego państwa. Wnioski w sprawie uznania za obywatela polskiego rozpatruje wojewoda właściwy ze względu na miejsce zamieszkania cudzoziemca. 5. Przywrócenie obywatelstwa. Przywrócenie obywatelstwa polskiego może nastąpić na wniosek zainteresowanej osoby, która na podstawie wcześniej obowiązujących przepisów utraciła je w związku z nabyciem obywatelstwa innego niż polskie. Przywrócenie obywatelstwa odbywa się na mocy decyzji administracyjnej ministra spraw wewnętrznych. 6. Obywatelstwa nie można utracić. Zgodnie z Konstytucją RP obywatel polski nie może utracić obywatelstwa, chyba że sam się go zrzeknie. Może to uczynić, składając stosowny wniosek do Prezydenta RP, który wyraża zgodę na zrzeczenie się obywatelstwa, wydając w tej sprawie postanowienie.