Julia Hartwig. Tygrys w domu. Kiedy Celnik Rousseau namalował szczerzącego zęby tygrysa w dżungli przypominającej Jardin des Plantes był tym widokiem tak przerażony, że zadrżał rzucił się do okna by wołać o pomoc Obyśmy i my pisząc wiersz czy malując obraz wierzyli w niego tak realnie jak byśmy tworzyli samo życie. Strofa pierwsza. Fragment tekstu: Kiedy Celnik Rousseau namalował szczerzącego zęby tygrysa w dżungli przypominającej Jardin des Plantes był tym widokiem tak przerażony, że zadrżał rzucił się do okna by wołać o pomoc. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Część 1. – opis sytuacji, anegdota. Odnosi się do przeszłości („Kiedy Celnik”), opisuje zdarzenie, które miało miejsce w czasie przeszłym. To swoista geneza obrazu Zaskoczony! – stworzona przez poetkę anegdota na temat powstania tego płótna. Przedstawia moment, w którym malarz zakończył pracę nad obrazem. Realizm tego, co stworzył, tak go przeraził, że pobiegł do okna i zaczął wołać o pomoc. Strofa druga. Fragment tekstu: Obyśmy i my pisząc wiersz czy malując obraz wierzyli w niego tak realnie jak byśmy tworzyli samo życie. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Część 2. – życzenie, postulat. Odnosi się o teraźniejszości i przyszłości („Obyśmy i my pisząc”). Mówi o rzeczach lub dziełach, które mają miejsce teraz lub zdarzą się w przyszłości. Podmiot liryczny wyraża życzenie, aby współcześni artyści (pisarze i malarze) żywili taką samą wiarę w swoją sztukę jak Celnik Rousseau.

Julia Hartwig. Tygrys w domu. Kiedy Celnik Rousseau namalował szczerzącego zęby tygrysa w dżungli przypominającej Jardin des Plantes był tym widokiem tak przerażony, że zadrżał rzucił się do okna by wołać o pomoc Obyśmy i my pisząc wiersz czy malując obraz wierzyli w niego tak realnie jak byśmy tworzyli samo życie. Fragment tekstu: Celnik Rousseau. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Bohaterowie: bohater pierwszej części wiersza: Celnik Rousseau, bohaterowie drugiej części wiersza: współcześni artyści. Fragment tekstu: Szczerzącego zęby tygrysa (przerzutnia) w dżungli. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Przerzutnia: podkreśla frazę: „w dżungli”. Fragment tekstu: Że zadrżał rzucił się do okna by wołać o pomoc. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Punkt kulminacyjny wiersza. Fragment tekstu: Obyśmy i my pisząc wiersz czy malując obraz wierzyli w niego tak realnie jak byśmy tworzyli samo życie. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Czasowniki: zastosowane w dużej liczbie (w dziewięciowersowym wierszu jest ich aż 10), podkreślają czynności/działanie: tworzenie, nazywają także odczucia – działania Celnika Rousseau. Opisy punktów znajdujących się na ilustracji: 5. Rodzaj wiersza: wiersz stychiczny: wyodrębnienie poszczególnych (dwóch) części jest podyktowane ich znaczeniem. 6. Środki artystyczne: tylko przerzutnie i porównania, to przykład „poezji przezroczystej” dążącej do ascetycznej formy, stąd język jest prosty, komunikatywny, pozbawiony ozdobników. 7. Kompozycja: podporządkowana konstrukcji wersów: każdy wers (wyjątek: przerzutnia) to jedno zdanie – owe zdania mają logiczną i przejrzystą strukturę (zdanie nadrzędne, podrzędne, współrzędne – bez trudu można przeprowadzić rozbiór gramatyczny zdań tego wiersza).