Schemat
Przeanalizuj schemat interaktywny. Na jego podstawie wskaż podobieństwa i różnice między tradycją romantyczną a poetyką grupy literackiej Skamander. Zapisz swoje spostrzeżenia.
„obudzenia”Polski, 11. Antyindywidualizm – zwrot ku sprawom szarego człowieka – chęć dotarcia do mas – egalitaryzm, 12. Kult teraźniejszości – tematem poezji powinna być współczesność, 13. Urbanizm – fascynacja nowoczesnością, 14. Poetyka absurdu i prowokacji – poezja nie musi być poważna – może zawierać elementy surrealistyczne, 15. Nowy język poetycki – nobilitacja potoczności – humor językowy – brutalizmy – wulgaryzmy, 16. Kpina z dekadentyzmu – zerwanie z młodopolskim kultem
„sztuki dla sztuki”(
„bezpłciowe literackie style”,
„nie ma żadnej sztuki”- pisał K. Wierzyński w Manifeście szalonym).
Zapoznaj się z fragmentami wierszy skamandrytów. Na ich podstawie określ stosunek poetów Skamandra do tradycji romantycznej. Wnioski zanotuj w formie notatki.
Manifest szalony (fragment)Precz z poezjami! Z duszą tromtadrata!
Niech żyją bzdurstwa, bujdy, banialuki!
Dosyć rozsądku! Wiwat trans wariata!
Życie jest wszystkim! Nie ma żadnej sztuki!Dosyć bezpłciowych, literackich stylów,
Form, psychologii, manier, problematów!
Dzisiaj pegazem: czwórka krokodylów,
Gryząca w pyskach swych orzechy światów!Źródło: Kazimierz Wierzyński, Manifest szalony (fragment).
Czarna wiosna (fragment)Ojczyzna moja wolna, wolna...
Więc zrzucam z ramion płaszcz Konrada.
Ojczyzna w więzach już nie biada,
Dźwiga się, wznosi, wstaje wolna.Źródło: Antoni Słonimski, Czarna wiosna (fragment).
Do krytykówA w maju
Zwykłem jeździć, szanowni panowie,
Na przedniej platformie tramwaju!
Miasto na wskroś mnie przeszywa!
Co się tam dzieje w mej głowie:
Pędy, zapędy, ognie, ogniwa,
Wesoło w czubie i w piętach,
A najweselej na skrętach!
Na skrętach – koliście
Zagarniam zachwytem ramienia,
A drzewa w porywie natchnienia
Szaleją wiosenną wonią,
Z radości pęka pąkowie,
Ulice na alarm dzwonią,
Maju, maju! - -
Tak to jadę na przedniej platformie tramwaju,
Wielce szanowni panowie.Źródło: Julian Tuwim, Do krytyków.
Zielono mam w głowieZielono mam w głowie i fiołki w niej kwitną,
Na klombach mych myśli sadzone za młodu,
Pod słońcem, co dało mi duszę błękitną
I które mi świeci bez trosk i zachodu.Obnoszę po ludziach mój śmiech i bukiety
Rozdaję wokoło i jestem radosną
Wichurą zachwytu i szczęścia poety,
Co zamiast człowiekiem, powinien być wiosną.Źródło: Kazimierz Wierzyński, Zielono mam w głowie.