Strona główna
Liceum ogólnokształcące i technikum
Wiedza o społeczeństwie
Z dziejów polskiej emigracji politycznej od Wielkiej Emigracji do rewolucji 1905 r.
Schemat
Powrót
Przeczytaj
Sprawdź się
Schemat
Polecenie
1
Zapoznaj się z opisem mapy i wykonaj ćwiczenia.
Zapoznaj się z opisem mapy i wykonaj ćwiczenia.
Zapoznaj się z opisem mapy i wykonaj ćwiczenia.
Zapoznaj się z mapą i wykonaj ćwiczenia.
Mapa emigracji po powstaniu listopadowym
R1WKGcNDAlnri
1
Ilustracja interaktywna przedstawia mapę Europy. Na mapie zaznaczone są kierunki emigracji Polaków po powstaniu listopadowym. Z Kłajpedy, przez Królewiec, Frankfurt, Lipsk, Frankfurt nas Menem, Strasburg do Paryża i w głąb Francji. Z Gdańska, przez Kopenhagę, Morze Północne do Wielkiej Brytanii (do Harwich, Portsmouth) i na wyspę Jersey. Z Ołomuńca i Brna przez Pilzno, Stuttgart, Strasburg, Besançon, Lion do Awinionu, a następnie z Tulonu do Algieru. A także z Triestu przez Morze Śródziemne do USA. Opis punktów znajdujących się na mapie: 1. Francja była najczęściej wybieranym kierunkiem emigracji popowstaniowej. W 1832 roku przebywało tam pięć tysięcy czterystu siedemdziesięciu dwóch polskich emigrantów, którzy tworzyli ośrodki życia politycznego i kulturalnego. Wśród najbardziej znanych emigrantów znaleźli się Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Joachim Lelewel. Liczba ta z czasem się zmniejszała głównie wskutek śmierci. Stan na 1 stycznia 1838 roku wskazywał, że we Francji żyło pięć tysięcy sto dwudziestu ośmiu polskich emigrantów. 2. Belgia. Wybuch powstania listopadowego uchronił Belgię od interwencji Świętego Przymierza i pozwolił na zachowanie niepodległości. Dlatego polscy emigranci byli serdecznie witani w tym państwie. Wielu żołnierzy wstąpiło do tworzącej się armii belgijskiej, m.in. gen Jan Skrzynecki, były głównodowodzący powstaniem listopadowym. Innym znanym emigrantem był Joachim Lelewel. W Belgii schronienie znalazło około dwustu osób. 3. Wielka Brytania Do Wielkiej Brytanii udała się grupa emigrantów licząca do tysiąca osób. Zaczęły tam powstawać pierwsze organizacje emigracyjne. W 1834 roku rozpoczęła działalność sekcja Towarzystwa Demokratycznego Polskiego, a w 1835 roku powstały Gromady Grudziąż i Humań Ludu Polskiego. Ich działaczami byli Tadeusz Krępowiecki oraz Stanisław Worcell. Funkcjonowały one do 1846 roku, prowadząc obok aktywności politycznej działalność samopomocową wśród emigrantów. 4. Szwajcaria Po powstaniu listopadowym na emigrację do Szwajcarii udało się około pięciuset osób. Przez pewien czas w Szwajcarii przebywali Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki i Zygmunt Krasiński. W 1870 roku otwarto w Rapperswilu muzeum, w którym gromadzono polskie dzieła sztuki, rękopisy, mapy i pamiątki. 5. Stany Zjednoczone Po powstaniu listopadowym do Stanów Zjednoczonych udało się około tysiąca emigrantów. Osiedlili się oni w Illinois i Nowej Anglii. Dobremu przyjęciu Polaków sprzyjała pamięć o bohaterach obydwu narodów – Tadeuszu Kościuszce i Kazimierzu Pułaskim. 6. Turcja Z ziem polskich przybyło tu kilkaset osób. Po założeniu wsi Adampol większość z nich tam właśnie się osiedliła. 7. Algieria Do Algierii udało się około stu osób. Wśród nich należy wymienić oficera z powstania listopadowego – Teofila Światopełka-Mirskiego oraz Józefa Karola Poniatowskiego, syna księcia Józefa Poniatowskiego. 8. Szwecja Kilkadziesiąt osób po klęsce powstania listopadowego znalazło schronienie w Szwecji. Osiedlili się głównie w południowej części kraju. 9. Hiszpania Około stu pięćdziesięciu osób, brak bliższych danych. 10. Włochy Trafiło tu kilkadziesiąt osób, przez pewien czas we Włoszech przebywał też Adam Mickiewicz, który założył oddział polski w 1848 roku liczący około dwustu żołnierzy. 11. Holandia Kilkadziesiąt osób, brak bliższych danych. 12. Portugalia Kilkadziesiąt osób, brak bliższych danych. 13. Bałkany Kilkadziesiąt osób, brak bliższych danych.
Ilustracja interaktywna przedstawia mapę Europy. Na mapie zaznaczone są kierunki emigracji Polaków po powstaniu listopadowym. Z Kłajpedy, przez Królewiec, Frankfurt, Lipsk, Frankfurt nas Menem, Strasburg do Paryża i w głąb Francji. Z Gdańska, przez Kopenhagę, Morze Północne do Wielkiej Brytanii (do Harwich, Portsmouth) i na wyspę Jersey. Z Ołomuńca i Brna przez Pilzno, Stuttgart, Strasburg, Besançon, Lion do Awinionu, a następnie z Tulonu do Algieru. A także z Triestu przez Morze Śródziemne do USA. Opis punktów znajdujących się na mapie: 1. Francja była najczęściej wybieranym kierunkiem emigracji popowstaniowej. W 1832 roku przebywało tam pięć tysięcy czterystu siedemdziesięciu dwóch polskich emigrantów, którzy tworzyli ośrodki życia politycznego i kulturalnego. Wśród najbardziej znanych emigrantów znaleźli się Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Joachim Lelewel. Liczba ta z czasem się zmniejszała głównie wskutek śmierci. Stan na 1 stycznia 1838 roku wskazywał, że we Francji żyło pięć tysięcy sto dwudziestu ośmiu polskich emigrantów. 2. Belgia. Wybuch powstania listopadowego uchronił Belgię od interwencji Świętego Przymierza i pozwolił na zachowanie niepodległości. Dlatego polscy emigranci byli serdecznie witani w tym państwie. Wielu żołnierzy wstąpiło do tworzącej się armii belgijskiej, m.in. gen Jan Skrzynecki, były głównodowodzący powstaniem listopadowym. Innym znanym emigrantem był Joachim Lelewel. W Belgii schronienie znalazło około dwustu osób. 3. Wielka Brytania Do Wielkiej Brytanii udała się grupa emigrantów licząca do tysiąca osób. Zaczęły tam powstawać pierwsze organizacje emigracyjne. W 1834 roku rozpoczęła działalność sekcja Towarzystwa Demokratycznego Polskiego, a w 1835 roku powstały Gromady Grudziąż i Humań Ludu Polskiego. Ich działaczami byli Tadeusz Krępowiecki oraz Stanisław Worcell. Funkcjonowały one do 1846 roku, prowadząc obok aktywności politycznej działalność samopomocową wśród emigrantów. 4. Szwajcaria Po powstaniu listopadowym na emigrację do Szwajcarii udało się około pięciuset osób. Przez pewien czas w Szwajcarii przebywali Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki i Zygmunt Krasiński. W 1870 roku otwarto w Rapperswilu muzeum, w którym gromadzono polskie dzieła sztuki, rękopisy, mapy i pamiątki. 5. Stany Zjednoczone Po powstaniu listopadowym do Stanów Zjednoczonych udało się około tysiąca emigrantów. Osiedlili się oni w Illinois i Nowej Anglii. Dobremu przyjęciu Polaków sprzyjała pamięć o bohaterach obydwu narodów – Tadeuszu Kościuszce i Kazimierzu Pułaskim. 6. Turcja Z ziem polskich przybyło tu kilkaset osób. Po założeniu wsi Adampol większość z nich tam właśnie się osiedliła. 7. Algieria Do Algierii udało się około stu osób. Wśród nich należy wymienić oficera z powstania listopadowego – Teofila Światopełka-Mirskiego oraz Józefa Karola Poniatowskiego, syna księcia Józefa Poniatowskiego. 8. Szwecja Kilkadziesiąt osób po klęsce powstania listopadowego znalazło schronienie w Szwecji. Osiedlili się głównie w południowej części kraju. 9. Hiszpania Około stu pięćdziesięciu osób, brak bliższych danych. 10. Włochy Trafiło tu kilkadziesiąt osób, przez pewien czas we Włoszech przebywał też Adam Mickiewicz, który założył oddział polski w 1848 roku liczący około dwustu żołnierzy. 11. Holandia Kilkadziesiąt osób, brak bliższych danych. 12. Portugalia Kilkadziesiąt osób, brak bliższych danych. 13. Bałkany Kilkadziesiąt osób, brak bliższych danych.
Źródło:
Englishsquare
.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Ćwiczenie
1
RRPHQzAezoo30
Podaj główne kierunki Wielkiej Emigracji. (Uzupełnij).
Ćwiczenie
2
RY553cJUnU59J
Przedstaw przyczyny Wielkiej Emigracji. (Uzupełnij).
Ćwiczenie
3
R1QazEuVOeGRW
Podaj, jakie instytucje polityczne powstały w wyniku Wielkiej Emigracji. (Uzupełnij).