Obraz przedstawia Kozaków zaporoskich. Ukazany jest tu schemat wojska zaporoskiego, którego struktura składała się z pułków, w skład którego wchodziły cztery roty. Roty składały się z pięciu setek, a setki z dziesięciu rządów. Opis: 1. Pułk 2000 Kozaków, przełożony: pułkownik, 2. Rota 500 Kozaków, przełożony: porucznik, 3. Setka 100 Kozaków, przełożony: setnik, 4. Rząd (kurenie) 10 Kozaków, przełożony: kurzeniowy, ataman.

Obraz przedstawia postacie trzech mężczyzn. Pierwszy mężczyzna (ukazany z buławą) reprezentuje kadrę dowódczą, drugi to mężczyzna z szablą, z piechoty kozackiej, trzeci mężczyzna, siedzący na koniu, reprezentuje jazdę kozacką. Opis: 1. Kadra dowódcza - najwyższy dowódca: hetman - najlepszy i najbardziej doświadczony element armii kozackiej - wywodzili się z Kozaków rejestrowych. 2. Piechota kozacka - najlepsza część armii kozackiej - wchodzili w jej skład głównie Kozacy rejestrowi - walczyli zza taboru, czyli połączonych łańcuchami w prostokąt wozów. Największe zdolności i umiejętności przejawiają, walcząc w taborze, za osłoną wozów, ponieważ świetnie strzelają z rusznic, które są ich podstawowym uzbrojeniem, i znakomicie bronią swych stanowisk. […] Jest niezaprzeczalną prawdą, że pod osłoną taboru 100 Kozaków wcale się nie boi ani tysiąca Polaków, ani nawet tysięcy Tatarów, i gdyby równie waleczni byli na koniu, jak są jako piechurzy, sądzę, iż byliby niezwyciężeni. Eryka Lassoty i Wilhelma Beauplana opisy Ukrainy, przeł. Z. Stasiewska i S. Meller, pod red., ze wstępem i komentarzem Zbigniewa Wójcika, Warszawa 1972, s. 110–122. 3. Jazda kozacka - lekko i średniozbrojna - pełniła funkcję pomocniczą - w wojsku Rzeczypospolitej wspierała uderzenie husarii - walczyła przeciwko Tatarom, sprawdzała się głównie w pościgu - element zaskoczenia i wysoka mobilność - formacja mniej sprawna niż piechota. 4. Szabla miała kształt zakrzywiony. Noszono ją przywiązaną na rzemieniu pod pasem u lewego boku. Szablę traktowano niemal z nabożną czcią. Nazywano ją często „siostrzyczką”, a pchnięcie „pocałunkiem”. 5. Broń palna, pistolety Kozacy najczęściej nosili cztery pistolety, dwa z nich były zatknięte za pas, dwa zaś w kaburach na szarawarach. 6. Buława Buława była oznaką dostojeństwa (symbolem hetmana) oraz bronią służącą do walki wręcz. Składała się z trzonka oraz kulistej głowicy. 7. Tarcza była lekka, w części środkowej silnie wypukła, miała kształt okrągły. 8. Strój. Kozacy początkowo nie nosili żadnej zbroi z obawy, żeby ta nie krępowała ich ruchów podczas walki. Dopiero z czasem weszły do użytku kolczugi i misiurki na głowę, zwłaszcza w przypadku jazdy. 9. Łuk i kołczan. Łuki były donośne i ciche, sprawdzały się podczas nocnych ataków. 10. Rohatyna. to odmiana włóczni z hakiem przy grocie, który umożliwiał płytkie wbicie i szybkie ponowienie ciosu.