Akt 1, Scena 1. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Hipolit, Tramenes. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Znacznie zredukowane didaskalia - sposób wypowiadania tekstu wyznacza metrum wiersza (w oryginale aleksandryn), gest i ruch sceniczny określały konwencje teatralne. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Hipolit - Tak, zamiar mój powzięty, drogi Teramenie, Jadę; dłużej nie gościć mi w lubej Trezenie; W tej śmiertelnej obawie, jaka mną porusza, Hańbiącej bezczynności Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Podniosły poetycki język, nagromadzenie epitetów określających emocje Hipolita - cechy wysokiego stylu tragedii, zasada stosowności. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Hipolit - Tak, zamiar mój powzięty, drogi Teramenie, Jadę; dłużej nie gościć mi w lubej Trezenie; W tej śmiertelnej obawie, jaka mną porusza, Hańbiącej bezczynności nie ścierpi ma dusza. Od pół roku Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Czas akcji. Warstwa formalna. Fragment tekstu: rodzica z mych oczu straciwszy, O los jego niepokój muszę czuć najwyższy, Nieświadom ni gdzie bawi, ni jakie koleje. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Hipolit - Tak, zamiar mój powzięty, drogi Teramenie, Jadę; dłużej nie gościć mi w lubej Trezenie; W tej śmiertelnej obawie, jaka mną porusza, Hańbiącej bezczynności nie ścierpi ma dusza. Od pół roku rodzica z mych oczy straciwszy , O los jego niepokój musze czuć najżywszy, Nieświadom ni gdzie bawi, ni jakie koleje… Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Hipolit pragnie opuścić Trezenę, tłumacząc swój zamiar koniecznością odnalezienia Tezeusza, którego los jest dla niego przyczyna niepokoju. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Teramenes - Gdzież jeszcze, panie, znaleźć go żywisz nadzieję? Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Obaj rozmówcy "wchodzą sobie w słowo", co dynamizuje dialog. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Już, aby uspokoić twych obaw zawiązki, Zbiegłem dwa morza, które Korynt dzieli wąski; Pytałem o Tezeja ludów, co są blisko Acheronu, gdy w piekłach gubi swe łożysko; Zbiegłem próżno Elidę, Tenarę, by potem Dotrzeć do mórz rozgłośnych Ikarowym lotem. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 6. Wyliczenie. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Jakimż nowym wysiłkiem, w jakiej szczęsnej ziemi Mniemasz, iż zdołasz zgonić go kroki chyżemi? Kto wie, panie, król, rodzic twój wielki, azali Pragnie, abyśmy jego ukrycie poznali? Może, gdy my tu drżymy wraz o jego głowę, Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 7. Dialog dyskusyjny; funkcja impresywna wypowiedzi, wyrażona nie wprost, lecz w formie pytania retorycznego. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Jakimż nowym wysiłkiem, w jakiej szczęsnej ziemi Mniemasz, iż zdołasz zgonić go kroki chyżemi? Kto wie, panie, król, rodzic twój wielki, azali Pragnie, abyśmy jego ukrycie poznali? Może, gdy my tu drżymy wraz o jego głowę, Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 8. Teramenes powątpiewa w powodzenie zamierzeń Hipolita i pragnie odwieść go od zamiaru opuszczenia Trezeny. Warstwa formalna. Fragment tekstu: On, spokojny, miłostki kryjąc jakieś nowe, Przy boku lube, która bądź wcześniej, bądź później .... Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 9. Charakterystyka Tezeusza. Warstwa formalna. Fragment tekstu: On, spokojny, miłostki kryjąc jakieś nowe, Przy boku lube, która bądź wcześniej, bądź później .... Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 10. Tezeusz była znany ze swych miłosnych przygód.

Warstwa formalna. Fragment tekstu: Hipolit - Wstrzymaj się i Tezeja imieniu nie bluźnij. Wszak on, z bujnej młodości pokus uleczony, Dziś przeciw tym zaporom nie jest bez obrony; I Fedra, w trwałych uczuć okuwszy go pęta, Od dawna już rywalki szczęsnej nie pamięta. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Hipolit z oburzeniem przyjmuje uwagi na temat skłonności Tezeusza do miłosnych przygód. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Słowem, mą powinnością jest spieszyć w tę drogę, Rzucając miejsca, w których dłużej żyć nie mogę. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Hipolit sugeruje inny powód swej decyzji. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Teramenes - I odkądże to, panie, przykrym ci się stało. Lube miejsce, gdzie młodość swą spędziłeś całą I w którym przekładałeś spokojne wywczasy Ponad świetność Aten, nad dworskie hałasy? I czemuż ci ta ziemia dzisiaj tak niemiłą? Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Pytanie retoryczne. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Teramenes - I odkądże to, panie, przykrym ci się stało. Lube miejsce, gdzie młodość swą spędziłeś całą I w którym przekładałeś spokojne wywczasy Ponad świetność Aten, nad dworskie hałasy? I czemuż ci ta ziemia dzisiaj tak niemiłą? Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Trezena jest przestrzenią przyjazną i bliską Hipolitowi - bohater spędził tu dzieciństwo. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Hipolit - Te czasy juz przepadły. Wszystko sie zmieniło. Odkąd na te wybrzeża bogi nam zesłały Potomkinię Minosa oraz Pazyfai. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Ujawnienie prawdziwej motywacji działania bohatera. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Hipolit - Te czasy juz przepadły. Wszystko sie zmieniło. Odkąd na te wybrzeża bogi nam zesłały Potomkinię Minosa oraz Pazyfai. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 6. Trezena stała sie dla Hipolita miejscem nieprzyjaznym, odkąd pojawiła się tam Fedra. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Teramenes - Rozumiem, znam niedolę, co serce ci toczy: Fedry drażni cię bliskość i rani twe oczy. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 7. Motyw spojrzenia. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Teramenes - Rozumiem, znam niedolę, co serce ci toczy: Fedry drażni cię bliskość i rani twe oczy. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 8. Teramenes przypuszcza, że prawdziwym powodem opuszczenia Trezeny przez Hipolita może być niechęć Fedry do niego.

Warstwa formalna. Fragment tekstu: Ta złowroga macocha zaledwo was, panie, Ujrzała, wnet twym losem stało się wygnanie. Lecz nienawiść jej dawna ku twojej osobie Wygasła albo znacznie ostygła w tej dobie. A zresztą, w czymże dzisiaj zagrażać ci zdoła Kobieta bliska śmierci, której sama woła? Dotknięta jakimś bólem, co zjada ja skrycie, Zmierżona sama sobą i własne klnąc życie, Czyż knuć jakoweś plany przeciwko wam może? Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Charakterystyka Fedry i jej stosunku do Hipolita. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Ta złowroga macocha zaledwo was, panie, Ujrzała, wnet twym losem stało się wygnanie. Lecz nienawiść jej dawna ku twojej osobie Wygasła albo znacznie ostygła w tej dobie. A zresztą, w czymże dzisiaj zagrażać ci zdoła Kobieta bliska śmierci, której sama woła? Dotknięta jakimś bólem, co zjada ja skrycie, Zmierżona sama sobą i własne klnąc życie, Czyż knuć jakoweś plany przeciwko wam może? Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Teremenes uważa jednak, że jej wrogość wygasła, ponieważ dręczy ją tajemnicze cierpienie. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Hipolit - Nie o jej też nienawiść daremną się trwożę. Kto inny spokojności mej stał się przeszkodą: Uchodzę, wyznam oto, przed Arycją młodą, Odroślą krwi nieszczęsnej, od wieka nam wrogiej. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Wyznanie Hipolita – Charakterystyka Arycji. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Hipolit - Nie o jej też nienawiść daremną się trwożę. Kto inny spokojności mej stał się przeszkodą: Uchodzę, wyznam oto, przed Arycją młodą, Odroślą krwi nieszczęsnej, od wieka nam wrogiej. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Arycja należy do rywalizującego z Tezeuszem rodu Pallantydów. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Teramenes - Co! I ty, panie, wyrok jej niesiesz tak srogi? Okrutnych Pallantydów siostrzyca ta miła Czyż kiedykolwiek zbrodnie swych braci dzieliła? Za cóż nienawiść ścigać ma piękność tak przednią? Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Podniosły retoryczny styl. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Teramenes - Co! I ty, panie, wyrok jej niesiesz tak srogi? Okrutnych Pallantydów siostrzyca ta miła Czyż kiedykolwiek zbrodnie swych braci dzieliła? Za cóż nienawiść ścigać ma piękność tak przednią? Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 6. Termanes jest zaskoczony słowami Hipolita. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Hipolit - Gdybym jej nienawidził, nie kryłbym się przed nią. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 7. Hipolit sugeruje, że przyczyną jego wyjazdu może być miłość do Atrycji.

Warstwa formalna. Fragment tekstu: Teramenes - Panie, wolnoż mi szukać słowa tej zagadki? Czyżby to miał już nie być Hipolit, ów rzadki Bohater, w swej hardości głuchy na rozkazy Mocy, której Tezeusz uległ tyle razy? Czyżby Wenus niezdolna na wzgardę swą patrzeć, Chciała błędy Tezeja twą słabością zatrzeć I na równi z innymi pojmawszy cię w sidła, Zmusiła, abyś winne jej palił kadzidła? Czyliżbyś kochał, panie? Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Autocharakterystyka Hipolita. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Teramenes - Panie, wolnoż mi szukać słowa tej zagadki? Czyżby to miał już nie być Hipolit, ów rzadki Bohater, w swej hardości głuchy na rozkazy Mocy, której Tezeusz uległ tyle razy? Czyżby Wenus niezdolna na wzgardę swą patrzeć, Chciała błędy Tezeja twą słabością zatrzeć I na równi z innymi pojmawszy cię w sidła, Zmusiła, abyś winne jej palił kadzidła? Czyliżbyś kochał, panie? Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2.Motyw działania bogów. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Teramenes - Panie, wolnoż mi szukać słowa tej zagadki? Czyżby to miał już nie być Hipolit, ów rzadki Bohater, w swej hardości głuchy na rozkazy Mocy, której Tezeusz uległ tyle razy? Czyżby Wenus niezdolna na wzgardę swą patrzeć, Chciała błędy Tezeja twą słabością zatrzeć I na równi z innymi pojmawszy cię w sidła, Zmusiła, abyś winne jej palił kadzidła? Czyliżbyś kochał, panie? Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Hipolit, w przeciwieństwie do Tezeusza, był odporny na działanie Wenus czym się chlubił. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Teramenes - Panie, wolnoż mi szukać słowa tej zagadki? Czyżby to miał już nie być Hipolit, ów rzadki Bohater, w swej hardości głuchy na rozkazy Mocy, której Tezeusz uległ tyle razy? Czyżby Wenus niezdolna na wzgardę swą patrzeć, Chciała błędy Tezeja twą słabością zatrzeć I na równi z innymi pojmawszy cię w sidła, Zmusiła, abyś winne jej palił kadzidła? Czyliżbyś kochał, panie? Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Motyw spojrzenia Warstwa formalna. Fragment tekstu: Hipolit - Coś rzec się ośmielił? Ty, coś od lat najmłodszych myśl mą każdą dzielił, Ty możesz żądać, abym zaparł się niegodnie Uczuć serca, co słabość ma sobie za zbrodnie? Nie dość, że Amazonka, matka, z swoim mlekiem Wszczepiła mi tę dumę rosnącą wraz z wiekiem; Ja sam, w młodzieńcze lata wstąpiwszy dojrzale Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Kolejne repliki postaci składają się głownie z pytań. Hipolit - Coś rzec się ośmielił? Ty, coś od lat najmłodszych myśl mą każdą dzielił, Ty możesz żądać, abym zaparł się niegodnie Uczuć serca, co słabość ma sobie za zbrodnie? Nie dość, że Amazonka, matka, z swoim mlekiem Wszczepiła mi tę dumę rosnącą wraz z wiekiem; Ja sam, w młodzieńcze lata wstąpiwszy dojrzale Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 6. Hipolit czuje się urażony pytaniem Tezeusza, ponieważ szczycił się niezłomnością swego serca. Dlatego też nie chce przyznać się nawet przed samym sobą, że zakochał się w Arycji – miłość jest dla niego uczuciem wstydliwym także z tego względu, że Arycja należy do wrogiego rodu. Hipolit - Coś rzec się ośmielił? Ty, coś od lat najmłodszych myśl mą każdą dzielił, Ty możesz żądać, abym zaparł się niegodnie Uczuć serca, co słabość ma sobie za zbrodnie? Nie dość, że Amazonka, matka, z swoim mlekiem Wszczepiła mi tę dumę rosnącą wraz z wiekiem; Ja sam, w młodzieńcze lata wstąpiwszy dojrzale Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 7. Hipolit wspomina o swoim pochodzeniu. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Hipolit - W świadomości tych uczuć zwykłem czerpać chwałę. Ty opiekun, przyjaciel wierny od lat dawnych, Prawiłeś mi o ojca mego działach sławnych; Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 8. Charakterystyka Teramenesa. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Hipolit - Ty opiekun, przyjaciel wierny od lat dawnych, Prawiłeś mi o ojca mego działach sławnych; Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 9. Hipolit z szacunkiem odnosi się do ojca, podziwiając jego bohaterskie czyny, o których opowiadał mu Teramenes. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Wiesz, jak ma dusza, tkliwa na czucia szlachetne, Rozpalała się chłonąc czyny jego świetne, Słysząc, jak ów bohater, mocą dłoni swojej, Po stracie Heraklesa żal śmiertelnych koi, Jak poskramia potwory i złoczyńców kara: Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 10. Motyw zabijania potworów Warstwa formalna. Fragment tekstu: Wiesz, jak ma dusza, tkliwa na czucia szlachetne, Rozpalała się chłonąc czyny jego świetne, Słysząc, jak ów bohater, mocą dłoni swojej, Po stracie Heraklesa żal śmiertelnych koi, Jak poskramia potwory i złoczyńców kara: Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 11. Charakterystyka Tezeusza: Tezeusz bohater obdarzony nadludzkimi właściwościami, następca Heraklesa, słynie jako pogromca potworów (czyny, którym patronuje Neptun)

Warstwa formalna. Fragment tekstu: Prokusta, Cercyjona, Skirona, Sinara, Jak kości Epidaura, olbrzyma, w proch miota, I Minotaura zbawia sprośnego żywota. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Retoryczne wyliczenie. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Lecz znów gdyś mi wyliczał mniej chlubne zapały, Jak w stu miejscach obnosił swój płomień niestały, Jak za Heleny grabież pomsty woła Sparta, Jak płacze Peribea z czci przezeń odarta; (…) Wiesz, jak słuchając, żalu pełen i boleści, Szczęsny, gdybym w pamięci zdołał czyny owe Zatrzeć, tak chlubnych dziejów niegodną połowę! I jaż miałbym znów z siebie dziś dawać igrzysko? Mnież mieliby bogowie pogrążyć tak nisko? W mych nikczemnych wzdychaniach wzgardy tym godniejszy, Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Charakterystyka Tezeusza motyw podbojów miłośnych. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Lecz znów gdyś mi wyliczał mniej chlubne zapały, Jak w stu miejscach obnosił swój płomień niestały, Jak za Heleny grabież pomsty woła Sparta, Jak płacze Peribea z czci przezeń odarta; (…) Wiesz, jak słuchając, żalu pełen i boleści, Szczęsny, gdybym w pamięci zdołał czyny owe Zatrzeć, tak chlubnych dziejów niegodną połowę! I jaż miałbym znów z siebie dziś dawać igrzysko? Mnież mieliby bogowie pogrążyć tak nisko? W mych nikczemnych wzdychaniach wzgardy tym godniejszy, Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Tezeusz słynął także za swych miłostek (czyny, którym patronuje Wenus), które są powodem wstydu Hipolita. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Że Tezeusza słabość dzieł jego nie zmniejszy, Z mej zaś ręki dotychczas żadna bestia krwawa, Poległszy, do wywczasów nie dała mi prawa! Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Hipolit nie dorównał ojcu w bohaterskich czynach, co jest dla niego źródłem troski.

AKT I Scena 3 Warstwa formalna. Fragment tekstu: Fedra - Zbyt długo ciągnę żywot występkiem zatruty. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Wyznanie. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Fedra - Zbyt długo ciągnę żywot występkiem zatruty. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Fedra, dręczona poczuciem winy, pragnie popełnić samobójstwo. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Enona - Jak to! Czyżby ścigały cię jakie wyrzuty? Jakaż zbrodnia początek dała twej udręce? Czyżby się krwią niewinną splamiły twe ręce? Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Dialog sytuacyjny, pytania – Enona pragnie skłonić opierającą się Fedrę do wyznania przyczyny jej cierpienia. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Fedra - Nie, dzięki niebu, ręce me nie są skażone. Ach, gdybyż serce było niewinnym jak one! Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Dialog sytuacyjny, pytania – Enona pragnie skłonić opierającą się Fedrę do wyznania przyczyny jej cierpienia. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Fedra - Nie, dzięki niebu, ręce me nie są skażone. Ach, gdybyż serce było niewinnym jak one! Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Nie, dzięki niebu, ręce me nie są skażone. Ach, gdybyż serce było niewinnym jak one! Warstwa formalna. Fragment tekstu: Enona – i jakiż czarny zamiar w nim hodujesz oto, Iż serce twe tak straszną kaja się zgryzotą? Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Dialog sytuacyjny, pytania – Enona pragnie skłonić opierającą się Fedrę do wyznania przyczyny jej cierpienia. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Fedra - Dosyć już powiedziałam, więcej wstyd mi wzbrania. Umiera, aby tego uniknąć wyznania. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Dialog sytuacyjny, pytania – Enona pragnie skłonić opierającą się Fedrę do wyznania przyczyny jej cierpienia. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Fedra - Dosyć już powiedziałam, więcej wstyd mi wzbrania. Umiera, aby tego uniknąć wyznania. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Dosyć już powiedziałam, więcej wstyd mi wzbrania. Umiera, aby tego uniknąć wyznania. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Enona - Umieraj więc i sekret swój unieś na wieki, Lecz inna ci, nie moja, dłoń zamknie powieki: I jak bądź rychło kraj ten chcesz okryć żałobą.

Warstwa formalna. Fragment tekstu: Dusza ma w śmierci bramy podąży przed tobą. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Ironia tragiczna – słowa Enony sprawdzają się. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Sto dróg zawżdy otwartych wiedzie w zmarłych leże, A moja słuszna boleść najkrótszą obierze. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Poetyckie obrazowanie. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Okrutna! Kiedyż wiary twojej nadużyłam? Nie pomnisz, że na rękach cię własnych nosiłam? Dla ciebiem wszak rzuciła kraj mój, dzieci moje, Takąż gorzką nagrodą dziś za to się poję? Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Konflikty zostały zastąpione pytaniami, które mają siłę działań i przywodzą cierpienie. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Okrutna! Kiedyż wiary twojej nadużyłam? Nie pomnisz, że na rękach cię własnych nosiłam? Dla ciebiem wszak rzuciła kraj mój, dzieci moje, Takąż gorzką nagrodą dziś za to się poję? Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Enona jest wierną służącą i powiernicą Fedry (opiekowała się nia w dzieciństwie). Warstwa formalna. Fragment tekstu: Fedra I dokąd zmierza twoje uparte zechcenie? Zadrżysz od grozy, skoro przerwę me milczenie! Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Motyw przerwania milczenia, które sprowadza katastrofę. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Fedra I dokąd zmierza twoje uparte zechcenie? Zadrżysz od grozy, skoro przerwę me milczenie! Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 6. Fedra godzi się wyznać Enonie przyczynę swego cierpienia. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Fedra - Wenus tak każe, abym z tej krwi, nazbyt hardej, Zginęła dziś ostatnia, najgodniejsza wzgardy. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 7. Metafizyczna motywacja zdarzeń. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Fedra - Wenus tak każe, abym z tej krwi, nazbyt hardej, Zginęła dziś ostatnia, najgodniejsza wzgardy. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 8. Miłość jest dla Fedry fatum, zemstą bogini Wenus, a więc uczuciem destrukcyjnym, prowadzącym do śmierci. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Fedra - Wenus tak każe, abym z tej krwi, nazbyt hardej, Zginęła dziś ostatnia, najgodniejsza wzgardy. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 9. Wypowiedź, w której pojawiają się krótkie, urywane zdania, oddaje emocjonalny stan Fedry Warstwa formalna. Fragment tekstu: Enona - Ty kochasz? Warstwa formalna. Fragment tekstu: Fedra - Bez pamięci, aż do obłąkania. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 9. Wypowiedź, w której pojawiają się krótkie, urywane zdania, oddaje emocjonalny stan Fedry Warstwa formalna. Fragment tekstu: Fedra - Bez pamięci, aż do obłąkania. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 10. Fedra ma świadomość występnego charakteru swego uczucia do Hipolita i dręczy ją poczucie winy. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Enona - Kogóż?

Warstwa formalna. Fragment tekstu: Fedra - Głos tej ohydy wymówić się wzbrania. Kocham… Serce na imię to mdleć już poczyna. Kocham… Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Emocjonalny tok wypowiedzi poddany jest rygorowi wiersza. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Fedra - Głos tej ohydy wymówić się wzbrania. Kocham… Serce na imię to mdleć już poczyna. Kocham… Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Sposób wypowiedzi oddaje intensywność sprzecznych uczuć Fedry: miłości, wstydu, odrazy do samej siebie; jest wyrazem toczącej się w duszy bohaterki walki między silnymi namiętnościami a nakazami moralności i poczuciem obowiązku. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Enona - Kogo? Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Fedra odpowiada pytaniem na pytanie. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Enona - Kogo? Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Bohaterka wzbrania się przed wypowiedzeniem imienia Hipolita. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Fedra - Znasz wszakże Amazonki syna, Księcia, com go tak długo gniewem swym ścigała? Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Bohaterka wzbrania się przed wypowiedzeniem imienia Hipolita. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Enona - Hipolit! Wielkie nieba! Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Bohaterka wzbrania się przed wypowiedzeniem imienia Hipolita. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Fedra - Samaś go nazwała! Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Bohaterka wzbrania się przed wypowiedzeniem imienia Hipolita. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Enona - Bogowie! Krew się ścina od wieści straszliwej! O rozpaczy! O Hańbo! Rodzie nieszczęśliwy! O złowroga podróży! Och, czemuż nie minął Tych zdradnych brzegów okręt, nim ku nim zawinął! Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Lament Enony – podniosły retoryczny styl, zdania wykrzyknikowe; Trezena jako przestrzeń nacechowana negatywnie. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Enona - Bogowie! Krew się ścina od wieści straszliwej! O rozpaczy! O Hańbo! Rodzie nieszczęśliwy! O złowroga podróży! Och, czemuż nie minął Tych zdradnych brzegów okręt, nim ku nim zawinął! Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 6. Rozpacz Enony jest uzasadniona faktem, że miłość Fedry jest podwójnie występna: jest zdradą męża i ma charakter niemal kazirodczy.

Warstwa formalna. Fragment tekstu: Fedra - Przekleństwo dawniej sięga. Ledwie, z szczęściem w sercu, Z Tezeuszem na ślubnym stanęłam kobiercu I spieszyłam, stęskniona za domowym progiem, Do Aten, tam spotkałam się z mym pysznym wrogiem. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Opowiadanie Fedry; najważniejsze wydarzenie zostało umieszczone w przedakcji. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Fedra - Przekleństwo dawniej sięga. Ledwie, z szczęściem w sercu, Z Tezeuszem na ślubnym stanęłam kobiercu I spieszyłam, stęskniona za domowym progiem, Do Aten, tam spotkałam się z mym pysznym wrogiem. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Namiętność Fedry narodziła się w momencie ujrzenia Hipolita po raz pierwszy, co miało miejsce wkrótce po zaślubieniu przez nią Tezeusza. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Ujrzałam go: me lico spłonęło, pobladło; Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Motyw spojrzenia. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Ujrzałam go: me lico spłonęło, pobladło; Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Miłość rodzi się za sprawą spojrzenia. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Dziwne zmieszanie jakieś na duszę mi padło; Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Miłość jest najważniejszym elementem sytuacji tragicznej. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Dziwne zmieszanie jakieś na duszę mi padło; Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 6. Introspekcja – analiza własnych przeżyć psychicznych. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Oczy przestały widzieć, dech zamarł mi w łonie, Uczułam, iż me ciało drży całe i płonie; Poznałam moc Wenery we mnie rozpętaną, Krwi, którą ona ściga, nieuchronne wiano! Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 7. Miłość jest zemstą Wenus na kobietach z rodu Fedry. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Próbowałam przebłagać ją modły kornemi, Wznosiłam jej świątynie po całej mej ziemi; Próżno miota się serce raz ujęte w sidła! Próżnom niosła ofiary, paliłam kadzidła; Gdy usta me wzywały imienia bogini, Wielbiłam Hipolita i w tejże świątyni Na tych ołtarzy, które okadzałam, progu, Memu nie nazwanemu jam święciła bogu… Unikałam go wszędzie. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 8. Człowiek jest bezsilny wobec woli bogów – pesymistyczna wizja świata i kondycji ludzkiej. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Ha, srom płoni lica! Oczy me dostrzegały go w kształtach rodzica! Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 9. Fedra jest świadoma uczuć ogarniających ją na myśl o Hipolicie; analizuje je, ale nie może nad nimi zapanować. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Ha, srom płoni lica! Oczy me dostrzegały go w kształtach rodzica! Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 10. Łagodzenie gwałtownych emocji przez przerywanie pełnego uczuć toku wypowiedzi analizami i ocenami intelektualnymi. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Wreszcie me ognie przeciw sobie się zawróciły: Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 11. Miłość Fedry jest uczuciem destrukcyjnym, sprawia cierpienie jej samej i może się ujawnić tylko jako nienawiść, sprawiając cierpienie Hipolitowi. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Aby go prześladować, znalazłam dość siły. By oddalić od siebie przedmiot nazbyt drogi, Udawałam nienawiść macochy złowrogiej: Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 11. Miłość Fedry jest uczuciem destrukcyjnym, sprawia cierpienie jej samej i może się ujawnić tylko jako nienawiść, sprawiając cierpienie Hipolitowi. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Zażądałam wygnania, a próśb mych wytrwałość Zwyciężyła i prawo, i ojcowską żałość. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 12. Ponowne ujrzenie Hipolita wzbudziło w Fedrze dawne uczucie, przynosząc jej jeszcze większe cierpienia.

Warstwa formalna. Fragment tekstu: Odetchnęłam, Enono, od owej godziny Dni moje, spokojniejsze, płynęły bez winy I posłusznej małżonki pomna obowiązku, Hodowałam owoce przeklętego związku. Nieszczęsne przeznaczenie! Daremna obrona! Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Fatalizm, przekonanie o bez-radności człowieka w obliczu boskich wyroków. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Do Trezeny przez męża oto przywiedziona, Wroga spokoju mego musiałam tam zoczyć. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Motyw widzenia. Warstwa formalna. Fragment tekstu: I rana, nazbyt świeża, znów poczęła broczyć. To już nie krwawi krążącej w mych żyłach pożary, Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Metaforyka oddaje intensywność uczuć Fedry – miłość została ukazana jako rana i ogień, a Wenus jako drapieżna bestia. Warstwa formalna. Fragment tekstu: To Wenus sama wpiła się w gardziel ofiary! Dla mej zbrodni odrazą bez granic przejęta, Wraz z nią znienawidziłam życia mego peta! Pragnęłam umrzeć, w śmierci szukając sposobu, By hańbę moją złożyć ze mną wraz do grobu; Zwyciężyły mnie wreszcie łzy i prośby twoje, Wyznałam tobie wszystko; o nic już nie stoję; Bylebyś, śmierci bliską szanując godzinę, Oszczędziła wyrzutów próżnych za mą winę I byle twe starania nie budziły we mnie Życia, które podtrzymać silisz się daremnie. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Miłość jest dla Fedry karą zesłaną przez Wenus i zbrodnią, budzi u niej odrazę do siebie samej i pragnienie śmierci, która jest wyzwoleniem od cierpienia, jakie niesie świadomość grzechu. Mimo świadomości własnych uczuć Fedra nie jest w stanie nad nimi zapanować.