Polecenie 1

Zapoznaj się z procedurą prawodawczą Unii Europejskiej. Wskaż, czym różni się od procedury, z jaką mamy do czynienia w Polsce.

RZpoMIrpyj2Ii1
Schemat interaktywny. Zwykła procedura prawodawcza. Schemat składa się z elementów ułożonych od góry do dołu, które są połączone strzałkami. Elementy schematu: Zwykła procedura prawodawcza. Pierwsze czytanie — Rada Unii Europejskiej. Komisja Europejska przekazuje projekt aktu prawnego do PE i Rady UE. PE w pierwszym czytaniu uchwala swoje stanowisko i przekazuje je do Rady Unii Europejskiej. Rada może: zatwierdzić stanowisko Parlamentu Europejskiego — akt zostaje ostatecznie przyjęty. Rada może: przyjąć własne stanowisko. Nie przyjmuje tym samym stanowiska PE i przekazuje je do KE. Następnie Komisja informuje PE o swoim stanowisku wobec Rady, a projekt wraz ze stanowiskami Rady i Komisji trafia do PE, gdzie odbywa się drugie czytanie. Drugie czytanie — Parlament Europejski. Parlament może: odrzucić. Odrzucenie stanowiska Rady większością głosów — akt uważa się wówczas za nieprzyjęty. Parlament może: przyjąć akt. Przyjęcie aktu zgodnego ze stanowiskiem Rady bądź niepodejmowanie żadnych kroków – akt zostaje ostatecznie przyjęty. Parlament może: wprowadzić poprawki. Wprowadza poprawki do aktu zaakceptowanego przez Radę. Trafiają one wówczas do Rady i Komisji, która je opiniuje. W przypadku pozytywnej opinii Komisji co do poprawek PE - większością kwalifikowaną głosów, bądź w przypadku negatywnej opinii — jednomyślnie. Rada może: przyjąć akt z poprawkami Parlamentu Europejskiego — akt zostaje ostatecznie przyjęty. Rada może: nie przyjąć aktu z poprawkami Parlamentu Europejskiego — w rezultacie zwoływany jest Komitet Pojednawczy. Procedura pojednawcza — Komitet Pojednawczy. Składa się z przedstawicieli Rady (bądź ich członków) oraz Parlamentu Europejskiego, w jego pracach uczestniczy również Komisja. Ma na celu uzgodnienie wspólnego stanowiska Rady UE i PE. Musi ono zostać przyjęte większością kwalifikowaną głosów przez przedstawicieli Rady oraz większością głosów przez przedstawicieli PE. Jeśli Komitet nie ustali wspólnego stanowiska w terminie, akt uważa się za ostatecznie nieprzyjęty. W przypadku uchwalenia wspólnego stanowiska odbywa się trzecie czytanie. Trzecie czytanie w Parlamencie Europejskim i Radzie Unii Europejskiej. Parlament Europejski (bezwzględną większością głosów) oraz niezależnie Rada (większością kwalifikowaną) mogą: Zatwierdzić wspólnego stanowisko Komitetu Pojednawczego — akt uważa się za ostatecznie przyjęty. W przypadku negatywnego stanowiska jednej z instytucji procedura kończy się odrzuceniem aktu.
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Materiał źródłowy do ćwiczeń 1–2.

1
(…)

W 7. kadencji 85% aktów uzgodniono w pierwszym czytaniu (415 z 488 złożonych), w porównaniu do 72% w 6. kadencji (2004‑2009) oraz 29% w 5. kadencji (w latach 1999‑2004).

Średni czas, jaki upłynął od przedstawienia wniosku przez Komisję Europejską do podpisania aktu przyjętego w pierwszym czytaniu, wyniósł w 7. kadencji 17 miesięcy, 16 miesięcy w 6. kadencji i 11 miesięcy w 5. kadencji.

zwykla Źródło: (…), dostępny w internecie: europarl.europa.eu [dostęp 2.02.2020 r.].
Ćwiczenie 1
RnqWdfRLiTIWG
Zastanów się, jakie pozytywne i negatywne czynniki mogą mieć wpływ na to, że wydłużeniu ulega średni czas między przedstawieniem wniosku przez Komisję Europejską a podpisaniem aktu przyjętego w pierwszym czytaniu. (Uzupełnij).
Ćwiczenie 2
RegYpyY34z6MW
Rozstrzygnięcie: (Wybierz: tak, nie) Uzasadnienie: (Uzupełnij).