1. Kontestacja B. Utkowska
Poeci „bruLionu” – kontestatorzy czy moraliści?
„Podstawą »poważnych« poetyckich kontestacji w wierszach poetów »bruLionu« jest przeświadczenie o niemożności uchwycenia i zrozumienia świata, w którym tempo zmian (społecznych, obyczajowych, ekonomicznych, kulturowych) jest tak duże, że prowadzi do jego fragmentacji i rozpadu”.
„Napis” 2011, nr 17, s. 63.
2. Ludyczność B. Utkowska
Poeci „bruLionu” – kontestatorzy czy moraliści?
„Wiersze poetów „bruLionu” potwierdzają tezę [...] głoszącą, iż ponowoczesność to czas karnawalizacji kultury, powrotu Bachtinowskiej „kultury śmiechu”, która następuje cyklicznie, na zasadzie odreagowania, po okresach kultury powagi, ustalonych priorytetów, hierarchii i roszczeń do uniwersalistycznych zasad i prawd”.
„Napis” 2011, nr 17, s. 62.
3. Wizja kultury pozbawionej centrum w sensie geograficznym i mentalnym J. Klejnocki, J. Sosnowski
Chwilowe zawieszenie broni. O twórczości tzw. pokolenia „bruLionu”
„W sensie geograficznym oznacza to bunt przeciw stolicy [w znaczeniu centralnego miejsca kształtowania opinii] w sensie mentalnym: nie ma tematów uprzywilejowanych ani tabu, skandal jest naturalnym efektem współistnienia rzeczy [także słów], a wszyscy uczestnicy rozmowy są potencjalnie jednakowo bliscy [lub jednakowo od niej oddaleni]”.
Warszawa 1996.
4. Brak autorytetów J. Klejnocki, J. Sosnowski
Chwilowe zawieszenie broni. O twórczości tzw. pokolenia „bruLionu”
„Wobec braku autorytetów każdy musi samodzielnie porządkować otaczające go teksty”.
Warszawa 1996.
5. Wprowadzenie do utworów słownictwa potocznego, młodzieżowego slangu B. Utkowska
Poeci „bruLionu” – kontestatorzy czy moraliści?
„Swoje przeżycia i emocje bruLionowcy wyrażali stylem pokaleczonym, mieszając różne kody kulturowe, niedającym się scalić w jednolity system, frazami mającymi poświadczyć ową autentyczność, adekwatnymi do rzeczywistości – rozbitej, chaotycznej i wielojęzycznej”.
„Napis” 2011, nr 17, s. 63.