Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Etap pierwszy: przyswojenie tekstu

Polecenie 1

Po wnikliwej lekturze wiersza Leopolda Staffa przedstaw swoje pierwsze, ogólne refleksje na jego temat. Sformułuj wstępne hipotezy interpretacyjne.

R7tKa3csSkVd1
(Uzupełnij).
Leopold Staff Rzęsa

Janowi Parandowskiemu

W starym, zapuszczonym parku
Stałem nad stawem
Pokrytym grubym kożuchem rzęsy.
Myśląc,
Że woda była tu niegdyś przejrzysta
I dziś by być taka powinna.
Podjętą z ziemi suchą gałęzią
Zacząłem zgarniać zieloną patynę
I odprowadzać do odpływu.

Zastał mnie przy tym zajęciu
Mędrzec spokojny
O czole myślą rozciętym
I rzekł z łagodnym uśmiechem
Pobłażliwego wyrzutu:
„Nie żal ci czasu?
Każda chwila jest kroplą wieczności,
Życie mgnieniem jej oka.
Tyle jest spraw arcyważnych.”

Odszedłem zawstydzony
I przez dzień cały myślałem
O życiu i o śmierci,
O Sokratesie
I nieśmiertelności duszy,
O piramidach i pszenicy egipskiej,
O rzymskim Forum i księżycu.
O mamucie i wieży Eiffla...
Ale nic z tego nie wyszło.

Wróciwszy nazajutrz
Na to samo miejsce,
Ujrzałem nad stawem,
Pokrytym grubym zielonym kożuchem,
Mędrca z czołem wygładzonym,
Który spokojnie,
Porzuconą przeze mnie gałęzią,
Zgarniał z powierzchni wody rzęsę
I odprowadzał do odpływu.

Wkoło szumiały cicho drzewa,
W gałęziach śpiewały ptaki.

1954

rz Źródło: Leopold Staff, Rzęsa, [w:] tegoż, Wiklina, Warszawa 1954.

Etap drugi: zrozumienie treści

Polecenie 2

Wypisz z wiersza frazy, słowa oraz sformułowania, które uznajesz za kluczowe dla jego poprawnej interpretacji.

RrSOLmb7Ri6Xk
(Uzupełnij).

Etap trzeci: analiza tekstu – warstwa formalna i treściowa

1
Polecenie 3

Zapoznaj się ze schematem obrazującym funkcjonowanie w wierszu warstwy formalnej oraz warstwy treściowej. Uzupełnij tabelę porządkującą wiedzę o osobie mówiącej, świecie przedstawionym i relacjach osoby i świata. Podaj odpowiednie cytaty i określenia.

R1FxeOCX4BjA9
(Uzupełnij).
R1GeGMEERq83X
Tekst: Leopold Staff Rzęsa Janowi Parandowskiemu W starym, zapuszczonym parku Stałem nad stawem Pokrytym grubym kożuchem rzęsy. Myśląc, Że woda była tu kiedyś przejrzysta I dziś by być taka powinna. Podjętą z ziemi suchą gałęzią Zacząłem zgarniać zieloną patynę I odprowadzać do odpływu. Zastał mnie przy tym zajęciu Mędrzec spokojny O czole myślą rozciętym I rzekł z łagodnym uśmiechem Pobłażliwego wyrzutu: „Nie żal ci czasu? Każda chwila jest kroplą wieczności, Życie mgnieniem jej oka. Tyle jest spraw arcyważnych”. Odszedłem zawstydzony I przez dzień cały myślałem O życiu i o śmierci, O Sokratesie I nieśmiertelności duszy, O piramidach i pszenicy egipskiej, O rzymskim Forum i księżycu, O mamucie i wieży Eiffla… Ale nic z tego nie wyszło. Wróciwszy nazajutrz Na to samo miejsce, Ujrzałem nad stawem, Pokrytym grubym, zielonym kożuchem, Mędrca z czołem wygładzonym, Który spokojnie, Porzuconą przeze mnie gałęzią, Zgarniał z powierzchni wody rzęsę I odprowadzał do odpływu. Wkoło szumiały cicho drzewa, W gałęziach śpiewały ptaki. 1954 Warstwa formalna. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Rodzaj wiersza: Wiersz wolny, podział wiersza jest podyktowany znaczeniem jego poszczególnych chęci.
Utwór o charakterze narracyjnym, będący opisem pewnej sytuacji. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Rzęsa Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Tytuł: Określa temat wiersza, wskazując, który element świata przedstawionego jest najważniejszy. Ponieważ tytuł występuje w formie niedookreślonego rzeczownika, jest wieloznaczny. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Janowi Parandowskiemu Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Zaadresowanie: Wiersz zaadresowano do konkretnej osoby – Jana Parandowskiego. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Wkoło szumiały cicho drzewa, W gałęziach śpiewały ptaki. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Zakończenie wiersza: Wyraźnie wyróżnione poprzez wprowadzenie odmiennej od dotychczasowej formy wiersza – dystych. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: W starym, zapuszczonym parku Stałem nad stawem Pokrytym grubym kożuchem rzęsy. Myśląc, Że woda była tu kiedyś przejrzysta I dziś by być taka powinna. Podjętą z ziemi suchą gałęzią Zacząłem zgarniać zieloną patynę I odprowadzać do odpływu. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Podmiot liryczny wiersza przedstawia zdarzenie, którego sam był bohaterem. Otóż znajduje się on w starym parku nad stawem i suchą gałęzią próbuje zgarnąć z wody „gruby kożuch rzęsy”. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Zastał mnie przy tym zajęciu Mędrzec spokojny O czole myślą rozciętym I rzekł z łagodnym uśmiechem Pobłażliwego wyrzutu: „Nie żal ci czasu? Każda chwila jest kroplą wieczności, Życie mgnieniem jej oka. Tyle jest spraw arcyważnych”. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 6. Przy tej czynności zastaje go mędrzec, który robi mu wyrzut, że zamiast myśleć o ważnych sprawach, zajmować się czymś poważnym, poświęca się tak – wydawać by się mogło – bezsensownej czynności jak oczyszczanie wody. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Odszedłem zawstydzony I przez dzień cały myślałem O życiu i o śmierci, O Sokratesie I nieśmiertelności duszy, O piramidach i pszenicy egipskiej, O rzymskim Forum i księżycu, O mamucie i wieży Eiffla… Ale nic z tego nie wyszło. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 7. Podmiot liryczny czuje się zawstydzony, odchodzi i próbuje myśleć o ważnych sprawach. Jego wysiłki jednak nie przynoszą sukcesu. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Wróciwszy nazajutrz Na to samo miejsce, Ujrzałem nad stawem, Pokrytym grubym, zielonym kożuchem, Mędrca z czołem wygładzonym, Który spokojnie, Porzuconą przeze mnie gałęzią, Zgarniał z powierzchni wody rzęsę I odprowadzał do odpływu. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 8. Następnego dnia wraca w to samo miejsce, gdzie widzi mędrca, który porzuconą przez niego gałęzią zgarnia rzęsę wodną.
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
1
Ćwiczenie 1

Przemyśl i zanotuj znaczenie tytułu wiersza. Wyjaśnij, czego symbolem może być tytułowa rzęsa.

R1MLcAE3gT7CL
(Uzupełnij).
Ćwiczenie 2

Wyjaśnij, jakie znaczenie dla wymowy wiersza ma zastosowanie 1 os. l. poj. w wypowiedziach podmiotu lirycznego.

RJAiffsKwOiQY
(Uzupełnij).
Polecenie 4

Zapoznaj się ze schematem identyfikującym środki stylistyczne zawarte w utworze. Podaj ich funkcje.

R16imI3ePee0C
Środek stylistyczny (Uzupełnij). Przykład z wiersza (Uzupełnij). Funkcja w utworze (Uzupełnij).
R1OsJphengS30
Mapa interaktywna z tekstem Leopolda Staffa Rzęsa. Janowi Parandowskiemu W starym, zapuszczonym parku Stałem nad stawem Pokrytym grubym kożuchem rzęsy. Myśląc, Że woda była tu kiedyś przejrzysta I dziś by być taka powinna. Podjętą z ziemi suchą gałęzią Zacząłem zgarniać zieloną patynę I odprowadzać do odpływu. Zastał mnie przy tym zajęciu Mędrzec spokojny O czole myślą rozciętym I rzekł z łagodnym uśmiechem Pobłażliwego wyrzutu: „Nie żal ci czasu? Każda chwila jest kroplą wieczności, Życie mgnieniem jej oka. Tyle jest spraw arcyważnych”. Odszedłem zawstydzony I przez dzień cały myślałem O życiu i o śmierci, O Sokratesie I nieśmiertelności duszy, O piramidach i pszenicy egipskiej, O rzymskim Forum i księżycu, O mamucie i wieży Eiffla… Ale nic z tego nie wyszło. Wróciwszy nazajutrz Na to samo miejsce, Ujrzałem nad stawem, Pokrytym grubym, zielonym kożuchem, Mędrca z czołem wygładzonym, Który spokojnie, Porzuconą przeze mnie gałęzią, Zgarniał z powierzchni wody rzęsę I odprowadzał do odpływu. Wkoło szumiały cicho drzewa, W gałęziach śpiewały ptaki. 1954 Lista elementów:
  • Tło
  • Tekst
  • Inwersja: Że woda była tu niegdyś przejrzysta I dziś by być taka powinna.Definicja użytego środka stylistycznego:(łac. inversio – odwrócenie) – inaczej: szyk przestawny, czyli taki szyk wyrazów w zdaniu, który jest odbierany jako niecodzienny, niezwykły. Owa niezwykłość zostaje osiągnięta poprzez zmianę normalnej kolejności wyrazów w zdaniu lub poprzez rozbicie jednolitych grup składniowych przez wtrącenie słów do nich nienależących. Inwersja bywa stosowana zarówno w języku potocznym, jak i w poezji.
  • Epitety: starym, zapuszczonym parku; grubym kożuchem rzęsy; woda niegdyś przejrzysta; suchą gałęzią, zieloną patynę; mędrzec spokojny; czole myślą rozciętym; łagodnym uśmiechem; pobłażliwego uśmiechu; spraw arcyważnych; grubym zielonym kożuchem; czołem wygładzonym.Definicja użytego środka stylistycznego: (gr. epítheton – przydawka) – wyraz określający cechy rzeczownika. W funkcji epitetu najczęściej występują: przymiotniki – np. „żółte tulipany”, imiesłowy – np. „rumianolice dziewczęta”, rzeczowniki – np. „ptak- świat”.

    Zastosowanie w utworze:
  • Przerzutnia: I rzekł z łagodnym uśmiechem Pobłażliwego wyrzutu. Definicja użytego środka stylistycznego: Zjawisko wersyfikacyjne występujące w klauzulach (czyli końcowych odcinkach wersów) wierszy. Przerzutnia polega na naruszeniu składniowo-intonacyjnego toku wiersza, np. zdanie jest dłuższe niż jeden wers i jego zakończenie zostaje przeniesione do następnej linijki tekstu, a zatem intonacja w klauzuli zostaje zawieszona i zaznacza się dopiero w następnym wersie. Przerzutnia jest odstępstwem od normy, od schematu wersyfikacyjnego realizowanego przez wiersz, stanowi urozmaicenie rytmu wiersza i zwraca uwagę na jego artystyczny kształt. Obecność przerzutni w wierszu może sygnalizować pojawianie się jakiegoś szczególnie ważnego elementu, kluczowej myśli w tekście.
  • Elipsa: Życie mgnieniem jej oka. Definicja użytego środka stylistycznego: (gr. elleipsis – brak) – konstrukcja niekompletna składniowo, która polega na pominięciu w zdaniu lub wyrażeniu jakiejś części wypowiedzi. Odbiorca może jednak, np. na podstawie kontekstu, domyśleć się owej brakującej części.
  • Wyliczenia: O życiu i o śmierci, O Sokratesie I nieśmiertelności duszy, O piramidach i pszenicy egipskiej, O rzymskim Forum i księżycu, O mamucie i wieży Eiffla… Definicja użytego środka stylistycznego:

    Zastosowanie w utworze:
  • Metafory: zieloną patynę; Każda chwila jest kroplą wieczności, Życie mgnieniem jej oka. Definicja użytego środka stylistycznego: (gr. metaphorá – przeniesienie), nazywana także przenośnią – środek stylistyczny (trop), polegający na 1) zastąpieniu tzw. słowa właściwego (nazwy rzeczy) zwrotem zbudowanym z wyrazów o ustalonych rozbieżnych znaczeniach, które po połączeniu nazywają daną rzecz nie wprost, lub 2) wytworzeniu zupełnie nowego znaczenia poprzez zestawienie dwóch myśli – sprzecznych i zarazem podobnych. Metafory możemy spotkać zarówno w języku potocznym, jak i literackim.
1
Polecenie 5

Powiąż warstwę formalną tekstu z jego treścią. Odnieś się kolejno do każdej ze strof. Następnie skonfrontuj swoje spostrzeżenia z zamieszczoną na schemacie propozycją interpretacji.

RFYUbwTAWeZ9u
(Uzupełnij). (Uzupełnij). (Uzupełnij). (Uzupełnij). (Uzupełnij).

Etap czwarty: zakończenie – interpretacja uogólniająca

Polecenie 6

Na podstawie wszystkich wskazanych w lekcji etapów pracy stwórz własną interpretację wiersza Rzęsa Leopolda Staffa. Odwołaj się do takich wartości, jak miejsce człowieka w świecie, jak również poszukiwania mądrości i sensu.

RbFXhHNMGcLyK
(Uzupełnij).