Ilustracja interaktywna Tekst: Akt pierwszy Scena pierwsza Pusta okolica. Grzmoty i błyskawice. Trzy czarownice wchodzą PIERWSZA CZAROWNICA Rychłoż się zejdziem znów przy blasku Błyskawic i piorunów trzasku? DRUGA CZAROWNICA Gdy bitwa owdzie wrząca Dociągnie się do końca. TRZECIA CZAROWNICA Więc przed zachodem słońca. PIERWSZA CZAROWNICA Gdzież schadzka? DRUGA CZAROWNICA Jak ten chrust Na wrzosach. TRZECIA CZAROWNICA Tam Makbet z naszych ust Dowie się o swych losach. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Pusta okolica. Grzmoty i błyskawice. Trzy czarownice wchodzą Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Przestrzeń i zjawiska atmosferyczne tworzą nastrój niesamowitości i grozy; niezbyt rozbudowane didaskalia; sposób wypowiadania kwestii określa samo ukształtowanie wypowiedzi, czyli wiersz. Warstwa treściowa: Fragment tekstu: Pusta okolica. Grzmoty i błyskawice. Trzy czarownice wchodzą Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Atmosfera sceny charakteryzuje postacie biorące w niej udział jako związane z siłami zła. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Rychłoż się zejdziem znów przy blasku Błyskawic i piorunów trzasku? Gdy bitwa owdzie wrząca Dociągnie się do końca. Więc przed zachodem słońca. Gdzież schadzka? Jak ten chrust Na wrzosach. Tam Makbet z naszych ust Dowie się o swych losach. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Zapowiedź późniejszych wypadków – scena pełni funkcję prologu i ekspozycji. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Rychłoż się zejdziem znów przy blasku Błyskawic i piorunów trzasku? Gdy bitwa owdzie wrząca Dociągnie się do końca. Więc przed zachodem słońca. Gdzież schadzka? Jak ten chrust Na wrzosach. Tam Makbet z naszych ust Dowie się o swych losach. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Czarownice umawiają się na spotkanie, by przepowiedzieć przyszłość głównemu bohaterowi, co będzie miało decydujący wpływ na rozwój wydarzeń.

Ilustracja interaktywna. Tekst: PIERWSZA CZAROWNICA Słyszę głos arcywiedźmy. WSZYSTKIE TRZY Ropucha skrzeczy. Jedźmy! Szpetność upięknia, piękność szpeci; Nuże przez mgły i par zamieci! Znikają. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Szpetność upięknia, piękność szpeci; Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Motyw paradoksalnego odwrócenia wartości. Warstwa treściowa: Fragment tekstu: Szpetność upięknia, piękność szpeci; Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Pełna paradoksów mowa czarownic nie tylko tworzy nastrój tajemniczości, ale ma również znaczenie symboliczne – jest oznaką sprzecznych z porządkiem natury sił zła, odwrócenia wartości. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Nuże przez mgły i par zamieci! Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Tekst główny – informacje na temat przestrzeni scenicznej Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Nuże przez mgły i par zamieci! Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Zjawiska atmosferyczne, tworząc nastrój grozy, zapowiadają złowrogi charakter przyszłych zdarzeń. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Znikają Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Scena i postacie o charakterze fantastycznym – zaklęcie sprawia, że czarownice znikają. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Znikają Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 6. Nadnaturalne zdolności czarownic są oznaką ich związku z siłami zła.

Ilustracja interaktywna Tekst: Akt I Scena 3 (...) Wchodzą Makbet z Banko. MAKBET Tak ponurego dnia i tak pięknego, Jak żyję, nigdy jeszcze nie widziałem. BANKO Dalekoż jeszcze Forres? Ale któż są Te tam postacie wywiędłe i szpetne? Nie zdają się mieć nic wspólnego z ziemią, Są jednak: na niej. Żyweż wy jesteście? Zdolne na ludzką mowę odpowiedzieć? Zdawałoby się, ze mnie rozumiecie, Bo wszystkie razem chude swoje palce Do ust zapadłych przykładacie. Pozór Niewieści macie, ale wasze brody Nie pozwalają mi w tę płeć uwierzyć. MAKBET Jeśli możecie, mówcie – kto jesteście? PIERWSZA CZAROWNICA Cześć ci, Makbecie! Cześć ci, tanie Glamis! Warstwa formalna. Fragment tekstu: Tak ponurego dnia i tak pięknego, Jak żyję, nigdy jeszcze nie widziałem. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Paradoks, barokowe obrazowanie, motyw dwuznaczności. Warstwa treściowa: Fragment tekstu: Tak ponurego dnia i tak pięknego, Jak żyję, nigdy jeszcze nie widziałem. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Pomieszanie wartości jest zapowiedzią dwuznacznego charakteru dalszych wydarzeń – sukces Makbeta stanie się początkiem jego upadku Warstwa formalna. Fragment tekstu: Dalekoż jeszcze Forres? Ale któż są Te tam postacie wywiędłe i szpetne? Nie zdają się mieć nic wspólnego z ziemią, Są jednak: na niej. Żyweż wy jesteście? Zdolne na ludzką mowę odpowiedzieć? Zdawałoby się, ze mnie rozumiecie, Bo wszystkie razem chude swoje palce Do ust zapadłych przykładacie. Pozór Niewieści macie, ale wasze brody Nie pozwalają mi w tę płeć uwierzyć. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Dialog sytuacyjny; znaki teatralne – kostium, charakteryzacja i gest jako środki charakterystyki postaci. Informacje na temat wyglądu czarownic pojawiają się w tekście głównym. Warstwa treściowa. Dalekoż jeszcze Forres? Ale któż są Te tam postacie wywiędłe i szpetne? Nie zdają się mieć nic wspólnego z ziemią, Są jednak: na niej. Żyweż wy jesteście? Zdolne na ludzką mowę odpowiedzieć? Zdawałoby się, ze mnie rozumiecie, Bo wszystkie razem chude swoje palce Do ust zapadłych przykładacie. Pozór Niewieści macie, ale wasze brody Nie pozwalają mi w tę płeć uwierzyć. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Wygląd zewnętrzny określa moralną wartość postaci – brzydota i dziwaczny wygląd wiedźm jest oznaką zła i powinny być dla Makbeta ostrzeżeniem, że ich przepowiednie mają charakter diabelskiego kuszenia i zaufanie im prowadzi do zła. Czarownice są istotami hybrydycznymi, a więc nienaturalnymi, nieludzkimi i demonicznymi, o czym mówi już sam ich wygląd. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Jeśli możecie, mówcie – kto jesteście? Cześć ci, Makbecie! Cześć ci, tanie Glamis! Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Ceremonialne powitanie. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Jeśli możecie, mówcie – kto jesteście? Cześć ci, Makbecie! Cześć ci, tanie Glamis! Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 6. Przepowiednią jest tylko powitanie ostatniej wiedźmy, bowiem Makbet jest już tanem Glamis; otrzymał też tytuł tana Kawdoru (choć o tym jeszcze nie wie). Witając Makbeta, wiedźmy jednocześnie przepowiadają mu przyszłość.

Ilustracja interaktywna. Tekst: DRUGA CZAROWNICA Cześć ci, Makbecie! Cześć ci, tanie Kawdor! TRZECIA CZAROWNICA Cześć ci, Makbecie! Przyszły królu, cześć ci! (...) ROSSE Na wstęp do większych zaszczytów, Makbecie, Jakieć czekają, kazał mi król ciebie Powitać tanem Kawdoru. Cześć ci więc pod tym tytułem, cny tanie. Bo od tej pory on jest twoim. MAKBET do siebie. Glamis i Kawdor! Najważniejszej jeszcze Brakuje rzeczy. głośno. Dziękuję wam, panowie. na stronie do Banka Wątpiszże widzieć twe dzieci królami, Gdy ci te same usta to przyrzekły, Które nazwały mnie tanem Kawdoru? Warstwa formalna. Fragment tekstu: Cześć ci, Makbecie! Cześć ci, tanie Kawdor! Cześć ci, Makbecie! Przyszły królu, cześć ci! Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Ceremonialne powitanie. Warstwa treściowa: Fragment tekstu: Cześć ci, Makbecie! Przyszły królu, cześć ci! Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Przepowiednią jest tylko powitanie ostatniej wiedźmy, bowiem Makbet jest już tanem Glamis; otrzymał też tytuł tana Kawdoru (choć o tym jeszcze nie wie). Witając Makbeta, wiedźmy jednocześnie przepowiadają mu przyszłość. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Na wstęp do większych zaszczytów, Makbecie, Jakieć czekają, kazał mi król ciebie Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Dialog sytuacyjny – uroczyste powitanie i nadanie tytułu tana. Warstwa treściowa. Na wstęp do większych zaszczytów, Makbecie, Jakieć czekają, kazał mi król ciebie Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Rosse wita Makbeta – podobnie jak czarownice – tytułem tana Kawdoru, który nadał mu król, zapowiadając też większe zaszczyty. Warstwa formalna. Fragment tekstu: do siebie. Glamis i Kawdor! Najważniejszej jeszcze Brakuje rzeczy. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Apart (monolog), czyli wypowiedź na stronie, ujawnia publiczności ukryte myśli i intencje postaci – psychologiczna motywacja działania postaci. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: do siebie. Glamis i Kawdor! Najważniejszej jeszcze Brakuje rzeczy. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 6. Potwierdzenie się przepowiedni wiedźm rozbudziło ambicję Makbeta, jednak bohater nie chce ujawniać tego faktu przed Bankiem. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: na stronie do Banka Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 7. Makbet i Banko chcą zachować spotkanie z wiedźmami w tajemnicy. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Wątpiszże widzieć twe dzieci królami, Gdy ci te same usta to przyrzekły, Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 8. Makbet pragnie wybadać stosunek Banka do przepowiedni.

Ilustracja interaktywna. Tekst: BANKO podobnież do niego Wieszczba ta, jeśli wiarę w niej położysz, Może zapalić w tobie niebezpieczną Żądzę korony. Często, przyjacielu, Narzędzia piekła prawdę nam podają, Aby nas w zgubne potem sieci wplątać; Łudzą nam duszę uczciwym pozorem, Aby nas znęcić w przepaść następstw; (...) Warstwa formalna. Fragment tekstu: Wieszczba ta, jeśli wiarę w niej położysz, Może zapalić w tobie niebezpieczną Żądzę korony. Często, przyjacielu, Narzędzia piekła prawdę nam podają, Aby nas w zgubne potem sieci wplątać; Łudzą nam duszę uczciwym pozorem, Aby nas znęcić w przepaść następstw; Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Dialog ukazuje stosunek postaci do przepowiedni. Warstwa treściowa: Fragment tekstu: Wieszczba ta, jeśli wiarę w niej położysz, Może zapalić w tobie niebezpieczną Żądzę korony. Często, przyjacielu, Narzędzia piekła prawdę nam podają, Aby nas w zgubne potem sieci wplątać; Łudzą nam duszę uczciwym pozorem, Aby nas znęcić w przepaść następstw; Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Banko przestrzega Makbeta, dowodząc, że wróżba może obudzić w nim pragnienie sięgnięcia po władzę królewską, i uznaje przepowiednię za szatańskie kuszenie.

Ilustracja interaktywna Tekst: AKT I SCENA VII MAKBET Jeśli to, co się ma stać, stać się musi, Niechby przynajmniej stało się niezwłocznie. Gdyby ten straszny cios mógł przeciąć wszelkie Dalsze następstwa, gdyby ten czyn mógł być Sam w sobie wszystkim i końcem wszystkiego Tylko tu, na tej doczesnej mieliźnie, O przyszłe życie bym nie stał. Lecz zwykle W podobnych razach tu już kaźń nas czeka. Krwawa nauka,którą dajem, spada Na własną naszą głowe. Sprawiedliwość Zwraca podaną przez nas czarę jadu Do własnych naszych ust. Z podwójnych względów Należy mu się u mnie bezpieczeństwo: Jestem i krewnym jego, i wasalem. To samozbyt już przeważnie potępia Taki postępek-lecz jestem, co więcej, I gospodarzem jego, który winien Drzwi zamknąć jego zabójcy, nie owszem Sam mu do piersi zbójczy nóż przykładać. A potem, Dunkan tak skromnie piastował Swą godność, tak był nieskalanie czysty W pełnieniu swego wielkiego urzędu, Warstwa formalna. Fragment tekstu: MAKBET Jeśli to, co się ma stać, stać się musi, Niechby przynajmniej stało się niezwłocznie. Gdyby ten straszny cios mógł przeciąć wszelkie Dalsze następstwa, gdyby ten czyn mógł być Sam w sobie wszystkim i końcem wszystkiego Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Introspekcyjny monolog – typowy dla tragedii Szekspira sposób budowania postaci tragicznych, pogłębionych psychologicznie. Warstwa treściowa: Fragment tekstu: MAKBET Jeśli to, co się ma stać, stać się musi, Niechby przynajmniej stało się niezwłocznie. Gdyby ten straszny cios mógł przeciąć wszelkie Dalsze następstwa, gdyby ten czyn mógł być Sam w sobie wszystkim i końcem wszystkiego Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Monolog ukazuje wewnętrzną walkę Makbeta, proces dokonywania wyboru, którego efektem jest decyzja o zabójstwie Dunkana. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: MAKBET Jeśli to, co się ma stać, stać się musi, Niechby przynajmniej stało się niezwłocznie. Gdyby ten straszny cios mógł przeciąć wszelkie Dalsze następstwa, gdyby ten czyn mógł być Sam w sobie wszystkim i końcem wszystkiego Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Makbet jest świadomy faktu, że wkracza na drogę, z której już nie ma odwrotu, a zabójstwo Dunkana nie jest końcem, lecz początkiem pasma zbrodni. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Tylko tu, na tej doczesnej mieliźnie, O przyszłe życie bym nie stał. Lecz zwykle W podobnych razach tu już kaźń nas czeka. Krwawa nauka,którą dajem, spada Na własną naszą głowe. Sprawiedliwość Zwraca podaną przez nas czarę jadu Do własnych naszych ust. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Metaforyka: zły uczynek jako czara jadu. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Tylko tu, na tej doczesnej mieliźnie, O przyszłe życie bym nie stał. Lecz zwykle W podobnych razach tu już kaźń nas czeka. Krwawa nauka,którą dajem, spada Na własną naszą głowe. Sprawiedliwość Zwraca podaną przez nas czarę jadu Do własnych naszych ust. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Moralna świadomość jest cechą bohatera tragicznego – Makbet obawia się, że jego zbrodniczy czyn obróci się przeciw niemu. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Z podwójnych względów Należy mu się u mnie bezpieczeństwo: Jestem i krewnym jego, i wasalem. To samozbyt już przeważnie potępia Taki postępek-lecz jestem, co więcej, I gospodarzem jego, który winien Drzwi zamknąć jego zabójcy, nie owszem Sam mu do piersi zbójczy nóż przykładać. A potem, Dunkan tak skromnie piastował Swą godność, tak był nieskalanie czysty W pełnieniu swego wielkiego urzędu, Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 6. Okoliczności sprawiają, że zbrodnia Makbeta staje się jeszcze bardziej odrażająca; pozytywna charakterystyka postaci Dunkana. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Z podwójnych względów Należy mu się u mnie bezpieczeństwo: Jestem i krewnym jego, i wasalem. To samozbyt już przeważnie potępia Taki postępek-lecz jestem, co więcej, I gospodarzem jego, który winien Drzwi zamknąć jego zabójcy, nie owszem Sam mu do piersi zbójczy nóż przykładać. A potem, Dunkan tak skromnie piastował Swą godność, tak był nieskalanie czysty W pełnieniu swego wielkiego urzędu, Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 7. Makbet zdaje sobie sprawę z faktu, że zabijając Dunkana, narusza związki pokrewieństwa, łamie kodeks rycerski – obowiązek wierności wasala wobec suwerena, a także prawo gościnności. Makbet ma świadomość ogromu swej zbrodni; zabójstwo idealnego władcy jest wyzwaniem rzuconym naturalnemu porządkowi, którego gwarantem jest Bóg.

Ilustracja interaktywna. Tekst: Że cnoty jego, jak anioły nieba, Piorunującym głosem świadczyć będą Przeciw wyrodnym sprawcom jego śmierci, I litość jako nowonarodzone Nagie niemowlę, lub cherub siedzący Na niewidzialnych, powietrznych rumakach, Wiać będzie w oczy każdemu okropny Obraz tej zbrodni, aż łzy wiatr zaleją. Jeden, wyłącznie, jeden tylko bodziec Podżega we mnie tę pokusę, to jest Ambicja, która przeskakując siebie, Spada po drugiej stronie Wchodzi Lady Makbet. (...) MAKBET Nie postępujmy dalej na tej drodze: Dopiero co mnie obdarzył godnością I sam dopiero co sobie kupiłem Złotą u ludzi sławę, sławę, którą Godziłoby się jak najdłużej w świeżym Utrzymać blasku, nie zaś tak skwapliwie Odrzucać. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Że cnoty jego, jak anioły nieba, Piorunującym głosem świadczyć będą Przeciw wyrodnym sprawcom jego śmierci, I litość jako nowonarodzone Nagie niemowlę, lub cherub siedzący Na niewidzialnych, powietrznych rumakach, Wiać będzie w oczy każdemu okropny Obraz tej zbrodni, aż łzy wiatr zaleją. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Poetycki język (wyszukane porównania, metafory, epitety). Warstwa treściowa: Fragment tekstu: Że cnoty jego, jak anioły nieba, Piorunującym głosem świadczyć będą Przeciw wyrodnym sprawcom jego śmierci, I litość jako nowonarodzone Nagie niemowlę, lub cherub siedzący Na niewidzialnych, powietrznych rumakach, Wiać będzie w oczy każdemu okropny Obraz tej zbrodni, aż łzy wiatr zaleją. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Morderstwo Dunkana, władcy odznaczającego się szczególnymi przymiotami, jest czynem wyjątkowo odrażającym i wielką stratą dla wszystkich jego poddanych. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Jeden, wyłącznie, jeden tylko bodziec Podżega we mnie tę pokusę, to jest Ambicja, która przeskakując siebie, Spada po drugiej stronie Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Konstrukcja bohatera – głównym motywem jego działania jest ambicja, jednak nie wyczerpuje ona jego motywacji. Metafora – ambicja jako jeździec – nie jest tylko ozdobnikiem, ale ukazuje w skondensowany sposób istotę akcji dramatu. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Jeden, wyłącznie, jeden tylko bodziec Podżega we mnie tę pokusę, to jest Ambicja, która przeskakując siebie, Spada po drugiej stronie Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Świadomość motywów, które popychają bohatera do zbrodni (ambicja), Makbet „przeszedł samego siebie” – dokonał czynów niezgodnych z własnym sumieniem, do których doprowadziła go ambicja. Tragizm Makbeta to konflikt między ambicją a sumieniem, moralną świadomością. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Nie postępujmy dalej na tej drodze: Dopiero co mnie obdarzył godnością I sam dopiero co sobie kupiłem Złotą u ludzi sławę, sławę, którą Godziłoby się jak najdłużej w świeżym Utrzymać blasku, nie zaś tak skwapliwie Odrzucać. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Dialog dyskusyjny (impresywna funkcja języka) – partnerzy starają się przekonać do swoich racji. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Nie postępujmy dalej na tej drodze: Dopiero co mnie obdarzył godnością I sam dopiero co sobie kupiłem Złotą u ludzi sławę, sławę, którą Godziłoby się jak najdłużej w świeżym Utrzymać blasku, nie zaś tak skwapliwie Odrzucać. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 6. Makbet pragnie powstrzymać się od dokonania zbrodni ze względu na wdzięczność wobec Dunkana i swoją dobrą sławę, której nie chce utracić.

Ilustracja interaktywna. Tekst: LADY MAKBET Byłaż pijaną nadzieja, Co cię niedawno jeszcze kołysała? Zasnęłaż potem i budziż się teraz, Żeby ospale, trwożnie patrzeć na to, Na co tak raźnie wtedy poglądała? Nie lepsze dajesz mi wyobrażenie I o miłości twojej. Masz skrupuły Mężnie w czyn przelać to, czego pożądasz? Chciałbyś posiadać to, co sam uznajesz Ozdobą życia, i chcesz żyć zarazem W własnym uznaniu jak tchórz albo jako Ów kot, w przysłowiu gminnym, u którego „Nie śmiem” przeważa „chciałbym”. MAKBET Przestań, proszę. Na wszystkom gotów, co jest godne męża; Kto więcej waży, nie jest nim Warstwa formalna. Fragment tekstu: Byłaż pijaną nadzieja, Co cię niedawno jeszcze kołysała? Zasnęłaż potem i budziż się teraz, Żeby ospale, trwożnie patrzeć na to, Na co tak raźnie wtedy poglądała? Nie lepsze dajesz mi wyobrażenie I o miłości twojej. Masz skrupuły Mężnie w czyn przelać to, czego pożądasz? Chciałbyś posiadać to, co sam uznajesz Ozdobą życia, i chcesz żyć zarazem W własnym uznaniu jak tchórz albo jako Ów kot, w przysłowiu gminnym, u którego „Nie śmiem” przeważa „chciałbym”. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Motyw odwrócenia wartości. Warstwa treściowa: Fragment tekstu: Byłaż pijaną nadzieja, Co cię niedawno jeszcze kołysała? Zasnęłaż potem i budziż się teraz, Żeby ospale, trwożnie patrzeć na to, Na co tak raźnie wtedy poglądała? Nie lepsze dajesz mi wyobrażenie I o miłości twojej. Masz skrupuły Mężnie w czyn przelać to, czego pożądasz? Chciałbyś posiadać to, co sam uznajesz Ozdobą życia, i chcesz żyć zarazem W własnym uznaniu jak tchórz albo jako Ów kot, w przysłowiu gminnym, u którego „Nie śmiem” przeważa „chciałbym”. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Lady Makbet odwołuje się do ambicji męża, jej celem jest uzyskanie przez niego godności królewskiej. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Byłaż pijaną nadzieja, Co cię niedawno jeszcze kołysała? Zasnęłaż potem i budziż się teraz, Żeby ospale, trwożnie patrzeć na to, Na co tak raźnie wtedy poglądała? Nie lepsze dajesz mi wyobrażenie I o miłości twojej. Masz skrupuły Mężnie w czyn przelać to, czego pożądasz? Chciałbyś posiadać to, co sam uznajesz Ozdobą życia, i chcesz żyć zarazem W własnym uznaniu jak tchórz albo jako Ów kot, w przysłowiu gminnym, u którego „Nie śmiem” przeważa „chciałbym”. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Lady Makbet, podobnie jak wiedźmy, dokonuje odwrócenia wartości – etyczna postawa i moralne skrupuły męża nie są dla niej dowodem jego szlachetności, ale tchórzostwa. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Przestań, proszę. Na wszystkom gotów, co jest godne męża; Kto więcej waży, nie jest nim Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Dialog dyskusyjny. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Przestań, proszę. Na wszystkom gotów, co jest godne męża; Kto więcej waży, nie jest nim Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Makbet wzdraga się przed dokonaniem morderstwa jako czynu niegodnego mężczyzny i rycerza.

Ilustracja interaktywna. Tekst: LADY MAKBET I jakiż Zły duch ci kazał tę myśl mi nasunąć? Kiedyś ją powziął, wtedy byłeś mężem: O ile byś był więcej tym, czym byłeś, O tyle więcej byłbyś nim. Nie była Wtedy po temu pora ani miejsce, Jedno i drugie stworzyć byłbyś gotów; Teraz się jedno i drugie nastręcza, A ty się cofasz? Byłam karmicielką I wiem, jak to jest słodko kochać dziecię, Które się karmi; byłabym mu jednak Wyrwała była pierś z ust nadstawionych, Które się do mnie tkliwie uśmiechały, I roztrzaskała czaszkę, gdybym była Zobowiązała się do tego czynu, Jak ty do tego. MAKBET Gdybyśmy chybili? Warstwa formalna. Fragment tekstu: I jakiż Zły duch ci kazał tę myśl mi nasunąć? Kiedyś ją powziął, wtedy byłeś mężem: O ile byś był więcej tym, czym byłeś, O tyle więcej byłbyś nim. Nie była Wtedy po temu pora ani miejsce, Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Dialog dyskusyjny. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: I jakiż Zły duch ci kazał tę myśl mi nasunąć? Kiedyś ją powziął, wtedy byłeś mężem: O ile byś był więcej tym, czym byłeś, O tyle więcej byłbyś nim. Nie była Wtedy po temu pora ani miejsce, Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Lady Makbet zarzuca mężowi niekonsekwencję i niezdecydowanie, „niemęską” postawę wobec pojawiającej się możliwości zdobycia władzy. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Byłam karmicielką I wiem, jak to jest słodko kochać dziecię, Które się karmi; byłabym mu jednak Wyrwała była pierś z ust nadstawionych, Które się do mnie tkliwie uśmiechały, I roztrzaskała czaszkę, gdybym była Zobowiązała się do tego czynu, Jak ty do tego. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Autocharakterystyka bohaterki – jej słowa służą wywarciu presji na męża (funkcja impresywna). Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Byłam karmicielką I wiem, jak to jest słodko kochać dziecię, Które się karmi; byłabym mu jednak Wyrwała była pierś z ust nadstawionych, Które się do mnie tkliwie uśmiechały, I roztrzaskała czaszkę, gdybym była Zobowiązała się do tego czynu, Jak ty do tego. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Lady Makbet przedstawia się jako kobieta bezwzględna, „męska”, odwołując się tym samym do ambicji i honoru Makbeta (wierność przyrzeczeniu), co ma skłonić go do decyzji o zabiciu Dunkana. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Gdybyśmy chybili? Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Makbet zaczyna pozbywać się skrupułów i zastanawia się nad konsekwencjami ewentualnego niepowodzenia zbrodniczych zamiarów.

Ilustracja interaktywna. Tekst: LADY MAKBET Chybić! Obwaruj jeno swoje męstwo, A nie chybimy. Skoro Dunkan zaśnie (Co naturalnie po trudach dnia prędko Pewnie nastąpi), przyrządzonym winem Dwóch pokojowców jego tak uraczę, Ze się ich pamięć, ten stróż mózgu, w parę, A władz siedlisko zamieni w alembik. Gdy snem zwierzęcym ujęci jak trupy Spoczywać będą, czegóż nie zdołamy Dokazać wtedy ze śpiącym Dunkanem? Czego nie złożyć na jego pijaną Służbę, na którą spadnie cała wina Naszego mordu? MAKBET Rodź mi samych chłopców! Bo męstwa twego nieugięty kruszec Nic niewieściego od dziś dnia nie spłodzi. Skoro tych śpiących ludzi krwią pomażem I użyjemy ich własnych sztyletów, Któż nie pomyśli, że ta zbrodnia była Ich dziełem? Warstwa formalna. Fragment tekstu: Chybić! Obwaruj jeno swoje męstwo, A nie chybimy. Skoro Dunkan zaśnie (Co naturalnie po trudach dnia prędko Pewnie nastąpi), przyrządzonym winem Dwóch pokojowców jego tak uraczę, Ze się ich pamięć, ten stróż mózgu, w parę, A władz siedlisko zamieni w alembik. Gdy snem zwierzęcym ujęci jak trupy Spoczywać będą, czegóż nie zdołamy Dokazać wtedy ze śpiącym Dunkanem? Czego nie złożyć na jego pijaną Służbę, na którą spadnie cała wina Naszego mordu? Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Lady Makbet jest postacią działającą. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Chybić! Obwaruj jeno swoje męstwo, A nie chybimy. Skoro Dunkan zaśnie (Co naturalnie po trudach dnia prędko Pewnie nastąpi), przyrządzonym winem Dwóch pokojowców jego tak uraczę, Ze się ich pamięć, ten stróż mózgu, w parę, A władz siedlisko zamieni w alembik. Gdy snem zwierzęcym ujęci jak trupy Spoczywać będą, czegóż nie zdołamy Dokazać wtedy ze śpiącym Dunkanem? Czego nie złożyć na jego pijaną Służbę, na którą spadnie cała wina Naszego mordu? Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Lady Makbet planuje morderstwo – inicjatywa należy do niej. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Rodź mi samych chłopców! Bo męstwa twego nieugięty kruszec Nic niewieściego od dziś dnia nie spłodzi. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Psychologiczna motywacja działań bohatera. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Rodź mi samych chłopców! Bo męstwa twego nieugięty kruszec Nic niewieściego od dziś dnia nie spłodzi. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Lady Makbet osiąga cel – przekonuje męża do przyjęcia odwróconych wartości, a tym samym do dokonania zbrodni. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Skoro tych śpiących ludzi krwią pomażem I użyjemy ich własnych sztyletów, Któż nie pomyśli, że ta zbrodnia była Ich dziełem? Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Spór bohaterów ustępuje miejsca porozumieniu i współdziałaniu. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Skoro tych śpiących ludzi krwią pomażem I użyjemy ich własnych sztyletów, Któż nie pomyśli, że ta zbrodnia była Ich dziełem? Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 6. Makbet przystaje na plan żony.

Ilustracja interaktywna. Tekst: LADY MAKBET Któż ma pomyśleć inaczej? Jeżeli zwłaszcza jękiem i lamentem Nad jego śmiercią napełnimy zamek. MAKBET Niech się więc stanie! Wszystkie moje siły Nagnę do tego okropnego czynu. Idźmy i szydźmy z świata jasnym czołem: Fałsz serca i fałsz lic muszą iść społem. Warstwa formalna. Fragment tekstu: LADY MAKBET Któż ma pomyśleć inaczej? Jeżeli zwłaszcza jękiem i lamentem Nad jego śmiercią napełnimy zamek. MAKBET Niech się więc stanie! Wszystkie moje siły Nagnę do tego okropnego czynu. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Spór bohaterów ustępuje miejsca porozumieniu i współdziałaniu. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: LADY MAKBET Któż ma pomyśleć inaczej? Jeżeli zwłaszcza jękiem i lamentem Nad jego śmiercią napełnimy zamek. MAKBET Niech się więc stanie! Wszystkie moje siły Nagnę do tego okropnego czynu. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Makbet przystaje na plan żony. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Idźmy i szydźmy z świata jasnym czołem: Fałsz serca i fałsz lic muszą iść społem. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Motyw maski i obłudy. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Idźmy i szydźmy z świata jasnym czołem: Fałsz serca i fałsz lic muszą iść społem. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Zdobycie władzy na drodze zbrodni wymaga zachowania pozorów i życia w nieustannym kłamstwie, co jest konsekwencją odwrócenia wartości.