Ilustracja interaktywna Tekst: AKT PIERWSZY SCENA PIERWSZA Scena przedstawia salon w burżuazyjnym domu. Dywany, meble solidne, na ścianach w złoconych ramach premia i Bóg wie jakie obrazy. Rogi obfitości, sztuczne palmy, landszaft haftowany za szkłem. Pomiędzy tym stara piękna serwantka mahoniowa i empirowy ekranik. Lampa z abażurem z bibuły, stoliki, a na nich fotografie. Rolety pospuszczane, na scenie ciemno. Gdy zasłona się podnosi, zegar w jadalni bije godzinę szóstą. W czasie pierwszych scen powoli rozwidnia się, wreszcie rozwidnia się zupełnie, gdy story podniosą. Chwilę scena pozostaje pusta. Słychać za kulisami człapanie pantofli. Z lewej (sypialnia małżeńska) wchodzi Dulska w stroju niedbałym. Papiloty, z tyłu cienki kosmyk, kaftanik biały wątpliwej czystości, halka włóczkowa krótka, poddarta na brzuchu. Idzie mrucząc, świeca w ręku. Stawia świecę na stole, idzie do kuchni. DULSKA Kucharka! Hanka! wstawać!... (mruczenie w kuchni) Co? jeszcze czas? Księżniczki! Nie z waszym nosem, a już wstałam... Cicho, kucharka, nie rezonować. Palić pod kuchnią. Hanka! chodź palić w piecu w salonie. A żywo!... (idzie ku drzwiom na prawo) Heśka! Mela! wstawać! lekcje przepowiedzieć, gamy do grania... prędzej... nie gnić w łóżkach!... Chwilę chodzi po scenie, mrucząc. Idzie do pierwszych drzwi na prawo, zagląda, łamie ręce, wchodzi do pokoju ze świecą. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Scena przedstawia salon w burżuazyjnym domu. Dywany, meble solidne, na ścianach w złoconych ramach premia i Bóg wie jakie obrazy. Rogi obfitości, sztuczne palmy, landszaft haftowany za szkłem. Pomiędzy tym stara piękna serwantka mahoniowa i empirowy ekranik. Lampa z abażurem z bibuły, stoliki, a na nich fotografie. Rolety pospuszczane, na scenie ciemno. Gdy zasłona się podnosi, zegar w jadalni bije godzinę szóstą. W czasie pierwszych scen powoli rozwidnia się, wreszcie rozwidnia się zupełnie, gdy story podniosą. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Rozbudowane didaskalia – dokładny, szczegółowy opis miejsca. Zapolska dąży do maksymalnie realistycznego odtworzenia wyglądu mieszczańskiego salonu. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Scena przedstawia salon w burżuazyjnym domu. Dywany, meble solidne, na ścianach w złoconych ramach premia i Bóg wie jakie obrazy. Rogi obfitości, sztuczne palmy, landszaft haftowany za szkłem. Pomiędzy tym stara piękna serwantka mahoniowa i empirowy ekranik. Lampa z abażurem z bibuły, stoliki, a na nich fotografie. Rolety pospuszczane, na scenie ciemno. Gdy zasłona się podnosi, zegar w jadalni bije godzinę szóstą. W czasie pierwszych scen powoli rozwidnia się, wreszcie rozwidnia się zupełnie, gdy story podniosą. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Pośrednia charakterystyka bohaterki poprzez scenografię – bogaty, a równocześnie pozbawiony dobrego smaku wystrój wnętrza wskazuje na zamożność Dulskiej i jej drobnomieszczański gust – obok kiczowatych ozdób pojawiają się też przedmioty niepozbawione wartości estetycznej. Warstwa formalna. Fragment tekstu: zegar w jadalni bije godzinę szóstą Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Dokładne określenie czasu akcji. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: zegar w jadalni bije godzinę szóstą Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Czas akcji nie jest wybrany przypadkowo – pora, w której wszyscy domownicy są jeszcze (albo – jak Zbyszko – już) w domu, stwarza naturalne uzasadnienie dla ich prezentacji. Poranek to także czas największej aktywności Dulskiej, która pilnuje, by nikt nie zaniedbał swoich obowiązków. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Słychać za kulisami człapanie pantofli. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Dźwięk Warstwa formalna. Fragment tekstu: Z lewej (sypialnia małżeńska), idzie do kuchni Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 6. Dokładne wskazówki na temat przestrzeni scenicznej. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Dulska w stroju niedbałym. Papiloty, z tyłu cienki kosmyk, kaftanik biały wątpliwej czystości, halka włóczkowa krótka, poddarta na brzuchu. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 7. Niechlujny strój domowy, świadczy o prawdziwym charakterze Dulskiej. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Dulska w stroju niedbałym. Papiloty, z tyłu cienki kosmyk, kaftanik biały wątpliwej czystości, halka włóczkowa krótka, poddarta na brzuchu. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 8. Wygląd zewnętrzny – ważny element charakterystyki. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Kucharka! Hanka! wstawać!... (mruczenie w kuchni) Co? jeszcze czas? Księżniczki! Nie z waszym nosem, a już wstałam... Cicho, kucharka, nie rezonować. Palić pod kuchnią. Hanka! chodź palić w piecu w salonie. A żywo!... (idzie ku drzwiom na prawo) Heśka! Mela! wstawać! lekcje przepowiedzieć, gamy do grania... prędzej... nie gnić w łóżkach!... Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 9. Charakterystyka bohaterki poprzez sytuację sceniczną; scena 1, chociaż występuje w niej tylko Dulska, jest niezwykle dynamiczna poprzez zastosowanie krótkich zdań wykrzyknikowych. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Kucharka! Hanka! wstawać!... (mruczenie w kuchni) Co? jeszcze czas? Księżniczki! Nie z waszym nosem, a już wstałam... Cicho, kucharka, nie rezonować. Palić pod kuchnią. Hanka! chodź palić w piecu w salonie. A żywo!... (idzie ku drzwiom na prawo) Heśka! Mela! wstawać! lekcje przepowiedzieć, gamy do grania... prędzej... nie gnić w łóżkach!... Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 10. Dulska rządzi całym domem, pilnując, aby wszystko było w porządku. Sposób jej wypowiadania się świadczy o pozycji zajmowanej w rodzinie i charakterze bohaterki – jest despotyczna i złośliwa. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Chwilę chodzi po scenie, mrucząc. Idzie do pierwszych drzwi na prawo, zagląda, łamie ręce, wchodzi do pokoju ze świecą. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 11. Przestrzeń współprzedstawiona (wnętrze pokoju Zbyszka). Warstwa formalna. Fragment tekstu: Chwilę chodzi po scenie, mrucząc. Idzie do pierwszych drzwi na prawo, zagląda, łamie ręce, wchodzi do pokoju ze świecą. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 12. Wejście Dulskiej do pokoju jest wyraźnym zamknięciem sceny. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Chwilę chodzi po scenie, mrucząc. Idzie do pierwszych drzwi na prawo, zagląda, łamie ręce, wchodzi do pokoju ze świecą. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 13. Nagła zmiana w zachowaniu Dulskiej, związana z niewidoczną dla widza przestrzenią, zasygnalizowana tylko gestem budzi zaciekawienie – jej reakcja znajduje wyjaśnienie w kolejnych scenach, kiedy w mieszkaniu pojawia się Zbyszko. Dulska jest zatroskana faktem, że syn nie wrócił na noc do domu. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: łamie ręce Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 14. Gest – znak teatralny, wpisany w tekst.
Ilustracja interaktywna Tekst: AKT PIERWSZY SCENA PIERWSZA Scena przedstawia salon w burżuazyjnym domu. Dywany, meble solidne, na ścianach w złoconych ramach premia i Bóg wie jakie obrazy. Rogi obfitości, sztuczne palmy, landszaft haftowany za szkłem. Pomiędzy tym stara piękna serwantka mahoniowa i empirowy ekranik. Lampa z abażurem z bibuły, stoliki, a na nich fotografie. Rolety pospuszczane, na scenie ciemno. Gdy zasłona się podnosi, zegar w jadalni bije godzinę szóstą. W czasie pierwszych scen powoli rozwidnia się, wreszcie rozwidnia się zupełnie, gdy story podniosą. Chwilę scena pozostaje pusta. Słychać za kulisami człapanie pantofli. Z lewej (sypialnia małżeńska) wchodzi Dulska w stroju niedbałym. Papiloty, z tyłu cienki kosmyk, kaftanik biały wątpliwej czystości, halka włóczkowa krótka, poddarta na brzuchu. Idzie mrucząc, świeca w ręku. Stawia świecę na stole, idzie do kuchni. DULSKA Kucharka! Hanka! wstawać!... (mruczenie w kuchni) Co? jeszcze czas? Księżniczki! Nie z waszym nosem, a już wstałam... Cicho, kucharka, nie rezonować. Palić pod kuchnią. Hanka! chodź palić w piecu w salonie. A żywo!... (idzie ku drzwiom na prawo) Heśka! Mela! wstawać! lekcje przepowiedzieć, gamy do grania... prędzej... nie gnić w łóżkach!... Chwilę chodzi po scenie, mrucząc. Idzie do pierwszych drzwi na prawo, zagląda, łamie ręce, wchodzi do pokoju ze świecą. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Scena przedstawia salon w burżuazyjnym domu. Dywany, meble solidne, na ścianach w złoconych ramach premia i Bóg wie jakie obrazy. Rogi obfitości, sztuczne palmy, landszaft haftowany za szkłem. Pomiędzy tym stara piękna serwantka mahoniowa i empirowy ekranik. Lampa z abażurem z bibuły, stoliki, a na nich fotografie. Rolety pospuszczane, na scenie ciemno. Gdy zasłona się podnosi, zegar w jadalni bije godzinę szóstą. W czasie pierwszych scen powoli rozwidnia się, wreszcie rozwidnia się zupełnie, gdy story podniosą. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Rozbudowane didaskalia – dokładny, szczegółowy opis miejsca. Zapolska dąży do maksymalnie realistycznego odtworzenia wyglądu mieszczańskiego salonu. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Scena przedstawia salon w burżuazyjnym domu. Dywany, meble solidne, na ścianach w złoconych ramach premia i Bóg wie jakie obrazy. Rogi obfitości, sztuczne palmy, landszaft haftowany za szkłem. Pomiędzy tym stara piękna serwantka mahoniowa i empirowy ekranik. Lampa z abażurem z bibuły, stoliki, a na nich fotografie. Rolety pospuszczane, na scenie ciemno. Gdy zasłona się podnosi, zegar w jadalni bije godzinę szóstą. W czasie pierwszych scen powoli rozwidnia się, wreszcie rozwidnia się zupełnie, gdy story podniosą. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Pośrednia charakterystyka bohaterki poprzez scenografię – bogaty, a równocześnie pozbawiony dobrego smaku wystrój wnętrza wskazuje na zamożność Dulskiej i jej drobnomieszczański gust – obok kiczowatych ozdób pojawiają się też przedmioty niepozbawione wartości estetycznej. Warstwa formalna. Fragment tekstu: zegar w jadalni bije godzinę szóstą Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Dokładne określenie czasu akcji. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: zegar w jadalni bije godzinę szóstą Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Czas akcji nie jest wybrany przypadkowo – pora, w której wszyscy domownicy są jeszcze (albo – jak Zbyszko – już) w domu, stwarza naturalne uzasadnienie dla ich prezentacji. Poranek to także czas największej aktywności Dulskiej, która pilnuje, by nikt nie zaniedbał swoich obowiązków. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Słychać za kulisami człapanie pantofli. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Dźwięk Warstwa formalna. Fragment tekstu: Z lewej (sypialnia małżeńska), idzie do kuchni Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 6. Dokładne wskazówki na temat przestrzeni scenicznej. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Dulska w stroju niedbałym. Papiloty, z tyłu cienki kosmyk, kaftanik biały wątpliwej czystości, halka włóczkowa krótka, poddarta na brzuchu. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 7. Niechlujny strój domowy, świadczy o prawdziwym charakterze Dulskiej. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Dulska w stroju niedbałym. Papiloty, z tyłu cienki kosmyk, kaftanik biały wątpliwej czystości, halka włóczkowa krótka, poddarta na brzuchu. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 8. Wygląd zewnętrzny – ważny element charakterystyki. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Kucharka! Hanka! wstawać!... (mruczenie w kuchni) Co? jeszcze czas? Księżniczki! Nie z waszym nosem, a już wstałam... Cicho, kucharka, nie rezonować. Palić pod kuchnią. Hanka! chodź palić w piecu w salonie. A żywo!... (idzie ku drzwiom na prawo) Heśka! Mela! wstawać! lekcje przepowiedzieć, gamy do grania... prędzej... nie gnić w łóżkach!... Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 9. Charakterystyka bohaterki poprzez sytuację sceniczną; scena 1, chociaż występuje w niej tylko Dulska, jest niezwykle dynamiczna poprzez zastosowanie krótkich zdań wykrzyknikowych. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Kucharka! Hanka! wstawać!... (mruczenie w kuchni) Co? jeszcze czas? Księżniczki! Nie z waszym nosem, a już wstałam... Cicho, kucharka, nie rezonować. Palić pod kuchnią. Hanka! chodź palić w piecu w salonie. A żywo!... (idzie ku drzwiom na prawo) Heśka! Mela! wstawać! lekcje przepowiedzieć, gamy do grania... prędzej... nie gnić w łóżkach!... Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 10. Dulska rządzi całym domem, pilnując, aby wszystko było w porządku. Sposób jej wypowiadania się świadczy o pozycji zajmowanej w rodzinie i charakterze bohaterki – jest despotyczna i złośliwa. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Chwilę chodzi po scenie, mrucząc. Idzie do pierwszych drzwi na prawo, zagląda, łamie ręce, wchodzi do pokoju ze świecą. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 11. Przestrzeń współprzedstawiona (wnętrze pokoju Zbyszka). Warstwa formalna. Fragment tekstu: Chwilę chodzi po scenie, mrucząc. Idzie do pierwszych drzwi na prawo, zagląda, łamie ręce, wchodzi do pokoju ze świecą. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 12. Wejście Dulskiej do pokoju jest wyraźnym zamknięciem sceny. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Chwilę chodzi po scenie, mrucząc. Idzie do pierwszych drzwi na prawo, zagląda, łamie ręce, wchodzi do pokoju ze świecą. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 13. Nagła zmiana w zachowaniu Dulskiej, związana z niewidoczną dla widza przestrzenią, zasygnalizowana tylko gestem budzi zaciekawienie – jej reakcja znajduje wyjaśnienie w kolejnych scenach, kiedy w mieszkaniu pojawia się Zbyszko. Dulska jest zatroskana faktem, że syn nie wrócił na noc do domu. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: łamie ręce Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 14. Gest – znak teatralny, wpisany w tekst.
Źródło: Englishsquare .pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.