Jak analizować dramat? Jak na jego kształt wpływają klasyczne zasady i artystyczne nurty danej epoki? Co należy wiedzieć, zanim przystąpi się do interpretacji tekstu? Te i inne ważne pytania pomogą ci w interpretacji dramatu Gabrieli Zapolskiej Moralność pani Dulskiej.
Źródłem istotnych informacji są już didaskalia, o ile dramat je zawiera.
Postaci: Analiza głównego tekstu może rozpocząć się od określenia liczby i roli postaci. Należy zwrócić przy tym uwagę na stopień skomplikowania postaci i sposób ich wypowiedzi, określić typ głównego bohatera, opisać jego osobowość i styl, przyjrzeć się motywom jego postępowania. Dzięki temu można rozpoznać konflikt w dramacie, co ma znaczenie podstawowe dla jego interpretacji.
Język dramatu bywa zindywidualizowany, a jego bohaterowie wyrażają się również przez zachowania, gesty i rekwizyty, które mogą mieć charakter symboliczny.
Dla analizy gatunku dramatu istotne jest podejście autora do czasu i przestrzeni. Czy antyczna zasada jedności czasu i przestrzeni została zachowana w tekście, czy też utwór od niej odchodzi?
Czy świat przedstawiony jest realistyczny, czy też pojawiają się w nim elementyfantastyczne i czy wynikają z psychologii postaci? Jak skonstruowana została akcja dramatu? Czy odpowiada klasycznym zasadom kompozycji, czy też autor świadomie je łamie? Czy między przedstawianymi wydarzeniami istnieją związki przyczynowo‑skutkowe? Jakie znaczenie ma warstwa metafizyczna dzieła i jak wpływa na jego kształt artystyczny?
Polecenie 1
Zapoznaj się uważnie ze sceną 1. aktu I i odpowiedz na poniższe pytania. Następnie skonfrontuj swoje spostrzeżenia z zamieszczoną na schemacie analizą.
R84CHs8iUXLKS
Jaką funkcję pełni tekst poboczny? (Uzupełnij). W jaki sposób została scharakteryzowana główna bohaterka? (Uzupełnij).
R1XnAozD9LUSG1
Ilustracja interaktywna Tekst: AKT PIERWSZY SCENA PIERWSZA Scena przedstawia salon w burżuazyjnym domu. Dywany, meble solidne, na ścianach w złoconych ramach premia i Bóg wie jakie obrazy. Rogi obfitości, sztuczne palmy, landszaft haftowany za szkłem. Pomiędzy tym stara piękna serwantka mahoniowa i empirowy ekranik. Lampa z abażurem z bibuły, stoliki, a na nich fotografie. Rolety pospuszczane, na scenie ciemno. Gdy zasłona się podnosi, zegar w jadalni bije godzinę szóstą. W czasie pierwszych scen powoli rozwidnia się, wreszcie rozwidnia się zupełnie, gdy story podniosą. Chwilę scena pozostaje pusta. Słychać za kulisami człapanie pantofli. Z lewej (sypialnia małżeńska) wchodzi Dulska w stroju niedbałym. Papiloty, z tyłu cienki kosmyk, kaftanik biały wątpliwej czystości, halka włóczkowa krótka, poddarta na brzuchu. Idzie mrucząc, świeca w ręku. Stawia świecę na stole, idzie do kuchni. DULSKA Kucharka! Hanka! wstawać!... (mruczenie w kuchni) Co? jeszcze czas? Księżniczki! Nie z waszym nosem, a już wstałam... Cicho, kucharka, nie rezonować. Palić pod kuchnią. Hanka! chodź palić w piecu w salonie. A żywo!... (idzie ku drzwiom na prawo) Heśka! Mela! wstawać! lekcje przepowiedzieć, gamy do grania... prędzej... nie gnić w łóżkach!... Chwilę chodzi po scenie, mrucząc. Idzie do pierwszych drzwi na prawo, zagląda, łamie ręce, wchodzi do pokoju ze świecą. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Scena przedstawia salon w burżuazyjnym domu. Dywany, meble solidne, na ścianach w złoconych ramach premia i Bóg wie jakie obrazy. Rogi obfitości, sztuczne palmy, landszaft haftowany za szkłem. Pomiędzy tym stara piękna serwantka mahoniowa i empirowy ekranik. Lampa z abażurem z bibuły, stoliki, a na nich fotografie. Rolety pospuszczane, na scenie ciemno. Gdy zasłona się podnosi, zegar w jadalni bije godzinę szóstą. W czasie pierwszych scen powoli rozwidnia się, wreszcie rozwidnia się zupełnie, gdy story podniosą. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Rozbudowane didaskalia – dokładny, szczegółowy opis miejsca. Zapolska dąży do maksymalnie realistycznego odtworzenia wyglądu mieszczańskiego salonu. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Scena przedstawia salon w burżuazyjnym domu. Dywany, meble solidne, na ścianach w złoconych ramach premia i Bóg wie jakie obrazy. Rogi obfitości, sztuczne palmy, landszaft haftowany za szkłem. Pomiędzy tym stara piękna serwantka mahoniowa i empirowy ekranik. Lampa z abażurem z bibuły, stoliki, a na nich fotografie. Rolety pospuszczane, na scenie ciemno. Gdy zasłona się podnosi, zegar w jadalni bije godzinę szóstą. W czasie pierwszych scen powoli rozwidnia się, wreszcie rozwidnia się zupełnie, gdy story podniosą. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Pośrednia charakterystyka bohaterki poprzez scenografię – bogaty, a równocześnie pozbawiony dobrego smaku wystrój wnętrza wskazuje na zamożność Dulskiej i jej drobnomieszczański gust – obok kiczowatych ozdób pojawiają się też przedmioty niepozbawione wartości estetycznej. Warstwa formalna. Fragment tekstu: zegar w jadalni bije godzinę szóstą Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Dokładne określenie czasu akcji. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: zegar w jadalni bije godzinę szóstą Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Czas akcji nie jest wybrany przypadkowo – pora, w której wszyscy domownicy są jeszcze (albo – jak Zbyszko – już) w domu, stwarza naturalne uzasadnienie dla ich prezentacji. Poranek to także czas największej aktywności Dulskiej, która pilnuje, by nikt nie zaniedbał swoich obowiązków. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Słychać za kulisami człapanie pantofli. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Dźwięk Warstwa formalna. Fragment tekstu: Z lewej (sypialnia małżeńska), idzie do kuchni Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 6. Dokładne wskazówki na temat przestrzeni scenicznej. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Dulska w stroju niedbałym. Papiloty, z tyłu cienki kosmyk, kaftanik biały wątpliwej czystości, halka włóczkowa krótka, poddarta na brzuchu. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 7. Niechlujny strój domowy, świadczy o prawdziwym charakterze Dulskiej. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Dulska w stroju niedbałym. Papiloty, z tyłu cienki kosmyk, kaftanik biały wątpliwej czystości, halka włóczkowa krótka, poddarta na brzuchu. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 8. Wygląd zewnętrzny – ważny element charakterystyki. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Kucharka! Hanka! wstawać!... (mruczenie w kuchni) Co? jeszcze czas? Księżniczki! Nie z waszym nosem, a już wstałam... Cicho, kucharka, nie rezonować. Palić pod kuchnią. Hanka! chodź palić w piecu w salonie. A żywo!... (idzie ku drzwiom na prawo) Heśka! Mela! wstawać! lekcje przepowiedzieć, gamy do grania... prędzej... nie gnić w łóżkach!... Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 9. Charakterystyka bohaterki poprzez sytuację sceniczną; scena 1, chociaż występuje w niej tylko Dulska, jest niezwykle dynamiczna poprzez zastosowanie krótkich zdań wykrzyknikowych. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Kucharka! Hanka! wstawać!... (mruczenie w kuchni) Co? jeszcze czas? Księżniczki! Nie z waszym nosem, a już wstałam... Cicho, kucharka, nie rezonować. Palić pod kuchnią. Hanka! chodź palić w piecu w salonie. A żywo!... (idzie ku drzwiom na prawo) Heśka! Mela! wstawać! lekcje przepowiedzieć, gamy do grania... prędzej... nie gnić w łóżkach!... Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 10. Dulska rządzi całym domem, pilnując, aby wszystko było w porządku. Sposób jej wypowiadania się świadczy o pozycji zajmowanej w rodzinie i charakterze bohaterki – jest despotyczna i złośliwa. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Chwilę chodzi po scenie, mrucząc. Idzie do pierwszych drzwi na prawo, zagląda, łamie ręce, wchodzi do pokoju ze świecą. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 11. Przestrzeń współprzedstawiona (wnętrze pokoju Zbyszka). Warstwa formalna. Fragment tekstu: Chwilę chodzi po scenie, mrucząc. Idzie do pierwszych drzwi na prawo, zagląda, łamie ręce, wchodzi do pokoju ze świecą. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 12. Wejście Dulskiej do pokoju jest wyraźnym zamknięciem sceny. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Chwilę chodzi po scenie, mrucząc. Idzie do pierwszych drzwi na prawo, zagląda, łamie ręce, wchodzi do pokoju ze świecą. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 13. Nagła zmiana w zachowaniu Dulskiej, związana z niewidoczną dla widza przestrzenią, zasygnalizowana tylko gestem budzi zaciekawienie – jej reakcja znajduje wyjaśnienie w kolejnych scenach, kiedy w mieszkaniu pojawia się Zbyszko. Dulska jest zatroskana faktem, że syn nie wrócił na noc do domu. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: łamie ręce Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 14. Gest – znak teatralny, wpisany w tekst.
Ilustracja interaktywna Tekst: AKT PIERWSZY SCENA PIERWSZA Scena przedstawia salon w burżuazyjnym domu. Dywany, meble solidne, na ścianach w złoconych ramach premia i Bóg wie jakie obrazy. Rogi obfitości, sztuczne palmy, landszaft haftowany za szkłem. Pomiędzy tym stara piękna serwantka mahoniowa i empirowy ekranik. Lampa z abażurem z bibuły, stoliki, a na nich fotografie. Rolety pospuszczane, na scenie ciemno. Gdy zasłona się podnosi, zegar w jadalni bije godzinę szóstą. W czasie pierwszych scen powoli rozwidnia się, wreszcie rozwidnia się zupełnie, gdy story podniosą. Chwilę scena pozostaje pusta. Słychać za kulisami człapanie pantofli. Z lewej (sypialnia małżeńska) wchodzi Dulska w stroju niedbałym. Papiloty, z tyłu cienki kosmyk, kaftanik biały wątpliwej czystości, halka włóczkowa krótka, poddarta na brzuchu. Idzie mrucząc, świeca w ręku. Stawia świecę na stole, idzie do kuchni. DULSKA Kucharka! Hanka! wstawać!... (mruczenie w kuchni) Co? jeszcze czas? Księżniczki! Nie z waszym nosem, a już wstałam... Cicho, kucharka, nie rezonować. Palić pod kuchnią. Hanka! chodź palić w piecu w salonie. A żywo!... (idzie ku drzwiom na prawo) Heśka! Mela! wstawać! lekcje przepowiedzieć, gamy do grania... prędzej... nie gnić w łóżkach!... Chwilę chodzi po scenie, mrucząc. Idzie do pierwszych drzwi na prawo, zagląda, łamie ręce, wchodzi do pokoju ze świecą. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Scena przedstawia salon w burżuazyjnym domu. Dywany, meble solidne, na ścianach w złoconych ramach premia i Bóg wie jakie obrazy. Rogi obfitości, sztuczne palmy, landszaft haftowany za szkłem. Pomiędzy tym stara piękna serwantka mahoniowa i empirowy ekranik. Lampa z abażurem z bibuły, stoliki, a na nich fotografie. Rolety pospuszczane, na scenie ciemno. Gdy zasłona się podnosi, zegar w jadalni bije godzinę szóstą. W czasie pierwszych scen powoli rozwidnia się, wreszcie rozwidnia się zupełnie, gdy story podniosą. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Rozbudowane didaskalia – dokładny, szczegółowy opis miejsca. Zapolska dąży do maksymalnie realistycznego odtworzenia wyglądu mieszczańskiego salonu. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Scena przedstawia salon w burżuazyjnym domu. Dywany, meble solidne, na ścianach w złoconych ramach premia i Bóg wie jakie obrazy. Rogi obfitości, sztuczne palmy, landszaft haftowany za szkłem. Pomiędzy tym stara piękna serwantka mahoniowa i empirowy ekranik. Lampa z abażurem z bibuły, stoliki, a na nich fotografie. Rolety pospuszczane, na scenie ciemno. Gdy zasłona się podnosi, zegar w jadalni bije godzinę szóstą. W czasie pierwszych scen powoli rozwidnia się, wreszcie rozwidnia się zupełnie, gdy story podniosą. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Pośrednia charakterystyka bohaterki poprzez scenografię – bogaty, a równocześnie pozbawiony dobrego smaku wystrój wnętrza wskazuje na zamożność Dulskiej i jej drobnomieszczański gust – obok kiczowatych ozdób pojawiają się też przedmioty niepozbawione wartości estetycznej. Warstwa formalna. Fragment tekstu: zegar w jadalni bije godzinę szóstą Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Dokładne określenie czasu akcji. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: zegar w jadalni bije godzinę szóstą Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Czas akcji nie jest wybrany przypadkowo – pora, w której wszyscy domownicy są jeszcze (albo – jak Zbyszko – już) w domu, stwarza naturalne uzasadnienie dla ich prezentacji. Poranek to także czas największej aktywności Dulskiej, która pilnuje, by nikt nie zaniedbał swoich obowiązków. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Słychać za kulisami człapanie pantofli. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Dźwięk Warstwa formalna. Fragment tekstu: Z lewej (sypialnia małżeńska), idzie do kuchni Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 6. Dokładne wskazówki na temat przestrzeni scenicznej. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Dulska w stroju niedbałym. Papiloty, z tyłu cienki kosmyk, kaftanik biały wątpliwej czystości, halka włóczkowa krótka, poddarta na brzuchu. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 7. Niechlujny strój domowy, świadczy o prawdziwym charakterze Dulskiej. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Dulska w stroju niedbałym. Papiloty, z tyłu cienki kosmyk, kaftanik biały wątpliwej czystości, halka włóczkowa krótka, poddarta na brzuchu. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 8. Wygląd zewnętrzny – ważny element charakterystyki. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Kucharka! Hanka! wstawać!... (mruczenie w kuchni) Co? jeszcze czas? Księżniczki! Nie z waszym nosem, a już wstałam... Cicho, kucharka, nie rezonować. Palić pod kuchnią. Hanka! chodź palić w piecu w salonie. A żywo!... (idzie ku drzwiom na prawo) Heśka! Mela! wstawać! lekcje przepowiedzieć, gamy do grania... prędzej... nie gnić w łóżkach!... Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 9. Charakterystyka bohaterki poprzez sytuację sceniczną; scena 1, chociaż występuje w niej tylko Dulska, jest niezwykle dynamiczna poprzez zastosowanie krótkich zdań wykrzyknikowych. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Kucharka! Hanka! wstawać!... (mruczenie w kuchni) Co? jeszcze czas? Księżniczki! Nie z waszym nosem, a już wstałam... Cicho, kucharka, nie rezonować. Palić pod kuchnią. Hanka! chodź palić w piecu w salonie. A żywo!... (idzie ku drzwiom na prawo) Heśka! Mela! wstawać! lekcje przepowiedzieć, gamy do grania... prędzej... nie gnić w łóżkach!... Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 10. Dulska rządzi całym domem, pilnując, aby wszystko było w porządku. Sposób jej wypowiadania się świadczy o pozycji zajmowanej w rodzinie i charakterze bohaterki – jest despotyczna i złośliwa. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Chwilę chodzi po scenie, mrucząc. Idzie do pierwszych drzwi na prawo, zagląda, łamie ręce, wchodzi do pokoju ze świecą. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 11. Przestrzeń współprzedstawiona (wnętrze pokoju Zbyszka). Warstwa formalna. Fragment tekstu: Chwilę chodzi po scenie, mrucząc. Idzie do pierwszych drzwi na prawo, zagląda, łamie ręce, wchodzi do pokoju ze świecą. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 12. Wejście Dulskiej do pokoju jest wyraźnym zamknięciem sceny. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Chwilę chodzi po scenie, mrucząc. Idzie do pierwszych drzwi na prawo, zagląda, łamie ręce, wchodzi do pokoju ze świecą. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 13. Nagła zmiana w zachowaniu Dulskiej, związana z niewidoczną dla widza przestrzenią, zasygnalizowana tylko gestem budzi zaciekawienie – jej reakcja znajduje wyjaśnienie w kolejnych scenach, kiedy w mieszkaniu pojawia się Zbyszko. Dulska jest zatroskana faktem, że syn nie wrócił na noc do domu. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: łamie ręce Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 14. Gest – znak teatralny, wpisany w tekst.
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Polecenie 2
Zapoznaj się uważnie ze sceną 5. aktu I dramatu i odpowiedz na poniższe pytania. Następnie skonfrontuj swoje spostrzeżenia z zamieszczoną na schemacie analizą.
R8ne7DK8w8lVz
Jaką funkcję pełni dialog? (Uzupełnij). jakie relacje panują między parą rozmówców? (Uzupełnij). Czy postacie są pogłębionymi psychologicznie indywidualnościami czy raczej typowymi przedstawicielami określonej klasy społecznej?
(Uzupełnij). Jakie rodzaje komizmu występują w tej scenie i jaką funkcję pełni komizm? (Uzupełnij).
1
RMIB8nyJgTq4s
Ilustracja interaktywna Tekst: DULSKA łamiąc ręce Jak ty wyglądasz! ZBYSZKO E! DULSKA Jesteś zielony. ZBYSZKO To modny kolor. Mamcia kazała także balkony i okna pomalować na zielono. DULSKA Która panna cię weźmie, jak będziesz tak wyglądał. ZBYSZKO Jeszcze gorszych biorą. Nie ma czarnej kawy w tym zakładzie? DULSKA Wyrażaj się inaczej. Ciągle myślisz, że jesteś w towarzystwie kokocic. ZBYSZKO Takie dobre towarzystwo jak i inne. A potem, co mamcia wydziwia na kokotki. Niby to i u nas nie ma kokot w kamienicy. Sama mamcia wynajmowała tej z pierwszego piętra. Warstwa formalna. Fragment tekstu: łamiąc ręce Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Charakterystyka bohaterki poprzez gest. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: łamiąc ręce Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Gest Dulskiej nie ma konwencjonalnego charakteru, ale świadczy o szczerym zaniepokojeniu trybem życia syna. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Jak ty wyglądasz! E! Jesteś zielony. To modny kolor. Mamcia kazała także balkony i okna pomalować na zielono. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Dialog sytuacyjny – naśladowanie języka potocznego; ironia – komizm słowny. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Jak ty wyglądasz! E! Jesteś zielony. To modny kolor. Mamcia kazała także balkony i okna pomalować na zielono. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Zbyszko ma drwiący stosunek do troskliwości matki i okazuje dystans do jej drobnomieszczańskich zasad. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Która panna cię weźmie, jak będziesz tak wyglądał. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Dulska niepokoi się o przyszłość syna. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Jeszcze gorszych biorą. Nie ma czarnej kawy w tym zakładzie? Opis punktu znajdującego się ilustracji: 6. Komizm słowny. Warstwa treściowa. Fragment tekstu. Takie dobre towarzystwo jak i inne. A potem, co mamcia wydziwia na kokotki. Niby to i u nas nie ma kokot w kamienicy. Sama mamcia wynajmowała tej z pierwszego piętra. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 7. Zbyszko doskonale zdaje sobie sprawę z obłudy matki i fałszywej moralności.
Ilustracja interaktywna Tekst: DULSKA łamiąc ręce Jak ty wyglądasz! ZBYSZKO E! DULSKA Jesteś zielony. ZBYSZKO To modny kolor. Mamcia kazała także balkony i okna pomalować na zielono. DULSKA Która panna cię weźmie, jak będziesz tak wyglądał. ZBYSZKO Jeszcze gorszych biorą. Nie ma czarnej kawy w tym zakładzie? DULSKA Wyrażaj się inaczej. Ciągle myślisz, że jesteś w towarzystwie kokocic. ZBYSZKO Takie dobre towarzystwo jak i inne. A potem, co mamcia wydziwia na kokotki. Niby to i u nas nie ma kokot w kamienicy. Sama mamcia wynajmowała tej z pierwszego piętra. Warstwa formalna. Fragment tekstu: łamiąc ręce Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Charakterystyka bohaterki poprzez gest. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: łamiąc ręce Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Gest Dulskiej nie ma konwencjonalnego charakteru, ale świadczy o szczerym zaniepokojeniu trybem życia syna. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Jak ty wyglądasz! E! Jesteś zielony. To modny kolor. Mamcia kazała także balkony i okna pomalować na zielono. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Dialog sytuacyjny – naśladowanie języka potocznego; ironia – komizm słowny. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Jak ty wyglądasz! E! Jesteś zielony. To modny kolor. Mamcia kazała także balkony i okna pomalować na zielono. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Zbyszko ma drwiący stosunek do troskliwości matki i okazuje dystans do jej drobnomieszczańskich zasad. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Która panna cię weźmie, jak będziesz tak wyglądał. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Dulska niepokoi się o przyszłość syna. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Jeszcze gorszych biorą. Nie ma czarnej kawy w tym zakładzie? Opis punktu znajdującego się ilustracji: 6. Komizm słowny. Warstwa treściowa. Fragment tekstu. Takie dobre towarzystwo jak i inne. A potem, co mamcia wydziwia na kokotki. Niby to i u nas nie ma kokot w kamienicy. Sama mamcia wynajmowała tej z pierwszego piętra. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 7. Zbyszko doskonale zdaje sobie sprawę z obłudy matki i fałszywej moralności.
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
RjNoM8ScU6NUy
Ilustracja interaktywna 1. Tekst: DULSKA z godnością Ale się jej nie kłaniam. ZBYSZKO Ale pieniążki za czynsz mamcia bierze od niej, że aż ha! DULSKA Przepraszam, to ja takich pieniędzy dla siebie nie biorę. ZBYSZKO A co mamcia z nimi robi? DULSKA majestatycznie Podatki nimi płacę. ZBYSZKO Ha! No... A ja idę spać DULSKA Czy ty się przestaniesz lampartować? ZBYSZKO Jamais! Warstwa formalna. Fragment tekstu: z godnością Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Didaskalia (sposób wypowiadania kwestii) zwiększają kontrast między treścią a sposobem wypowiedzi Dulskiej – większy efekt komiczny. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: z godnością Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Dulska jest przekonana o swej moralnej wyższości i słuszności traktowania sąsiadki. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Ale się jej nie kłaniam. Przepraszam, to ja takich pieniędzy dla siebie nie biorę. majestatycznie Podatki nimi płacę. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Komizm słowny. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Ale pieniążki za czynsz mamcia bierze od niej, że aż ha! A co mamcia z nimi robi? Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Zbyszko z ironią obnaża hipokryzję Dulskiej i jej „moralność”. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Czy ty się przestaniesz lampartować? Jamais! Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Dialog dyskusyjny. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Czy ty się przestaniesz lampartować? Opis punktu znajdującego się ilustracji: 6. Pytanie Dulskiej świadczy o tym, że poranny powrót Zbyszka nie jest czymś niecodziennym, lecz stałym elementem jego stylu życia. Didaskalia (sposób wypowiadania kwestii) zwiększają kontrast między treścią a sposobem wypowiedzi Dulskiej – większy efekt komiczny., 2. Dulska jest przekonana o swej moralnej wyższości i słuszności traktowania sąsiadki., 3. Komizm słowny., 4. Zbyszko z ironią obnaża hipokryzję Dulskiej i jej „moralność”., 5. Dialog dyskusyjny., 6. Pytanie Dulskiej świadczy o tym, że poranny powrót Zbyszka nie jest czymś niecodziennym, lecz stałym elementem jego stylu życia.
Ilustracja interaktywna 1. Tekst: DULSKA z godnością Ale się jej nie kłaniam. ZBYSZKO Ale pieniążki za czynsz mamcia bierze od niej, że aż ha! DULSKA Przepraszam, to ja takich pieniędzy dla siebie nie biorę. ZBYSZKO A co mamcia z nimi robi? DULSKA majestatycznie Podatki nimi płacę. ZBYSZKO Ha! No... A ja idę spać DULSKA Czy ty się przestaniesz lampartować? ZBYSZKO Jamais! Warstwa formalna. Fragment tekstu: z godnością Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Didaskalia (sposób wypowiadania kwestii) zwiększają kontrast między treścią a sposobem wypowiedzi Dulskiej – większy efekt komiczny. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: z godnością Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Dulska jest przekonana o swej moralnej wyższości i słuszności traktowania sąsiadki. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Ale się jej nie kłaniam. Przepraszam, to ja takich pieniędzy dla siebie nie biorę. majestatycznie Podatki nimi płacę. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Komizm słowny. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Ale pieniążki za czynsz mamcia bierze od niej, że aż ha! A co mamcia z nimi robi? Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Zbyszko z ironią obnaża hipokryzję Dulskiej i jej „moralność”. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Czy ty się przestaniesz lampartować? Jamais! Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Dialog dyskusyjny. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Czy ty się przestaniesz lampartować? Opis punktu znajdującego się ilustracji: 6. Pytanie Dulskiej świadczy o tym, że poranny powrót Zbyszka nie jest czymś niecodziennym, lecz stałym elementem jego stylu życia. Didaskalia (sposób wypowiadania kwestii) zwiększają kontrast między treścią a sposobem wypowiedzi Dulskiej – większy efekt komiczny., 2. Dulska jest przekonana o swej moralnej wyższości i słuszności traktowania sąsiadki., 3. Komizm słowny., 4. Zbyszko z ironią obnaża hipokryzję Dulskiej i jej „moralność”., 5. Dialog dyskusyjny., 6. Pytanie Dulskiej świadczy o tym, że poranny powrót Zbyszka nie jest czymś niecodziennym, lecz stałym elementem jego stylu życia.
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
RpZczgVRF3P7E
Ilustracja interaktywna. Tekst: DULSKA Ja długów płacić nie będę. ZBYSZKO E!... to już o tym później. DULSKA Zbyszko! Zbyszko! na tom cię mlekiem swym karmiła, żebyś nasze uczciwe i szanowane nazwisko po kawiarniach i spelunkach włóczył. ZBYSZKO Było mnie chować mączką Nestle'a - podobno doskonała. Dulska siada przy stole, zgnębiona. Zbyszko podchodzi, siada na stole i mówi do niej poufale. No, nie martwiuchny się, pani Dulska. Ale co mamcia chce, żebym ja tu z wami w domu robił? Nikt nie bywa, żyjemy jak ostatnie sobki. DULSKA Ciężkie czasy, nie ma na przyjęcia. ZBYSZKO E! człowiek jest zwierzęciem towarzyskim. Musi od czasu do czasu myśl wymienić. O! widzi mamcia, „myśl” - to wielkie słowo. Choć ono się stąd gna, to przecież tu i ówdzie się jeszcze kręci... DULSKA Ja tam nie mam czasu myśleć. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Ja długów płacić nie będę. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Dulska przechodzi do nieprzyjemnych konsekwencji nocnego życia Zbyszka – jest to temat, którego woli on uniknąć. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Było mnie chować mączką Nestle'a - podobno doskonała. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Komizm słowny – ironia. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Dulska siada przy stole, zgnębiona. Zbyszko podchodzi, siada na stole i mówi do niej poufale. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Reakcja Dulskiej – gest zamiast słów. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Dulska siada przy stole, zgnębiona. Zbyszko podchodzi, siada na stole i mówi do niej poufale. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Dulska, która panuje nad całym domem, jest bezradna wobec Zbyszka – jego zachowanie sprawia jej przykrość. Warstwa formalna. Fragment tekstu: E! człowiek jest zwierzęciem towarzyskim. Musi od czasu do czasu myśl wymienić. O! widzi mamcia, „myśl” - to wielkie słowo. Choć ono się stąd gna, to przecież tu i ówdzie się jeszcze kręci... Ja tam nie mam czasu myśleć. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Kontrastowe zestawienie postaci reprezentujących odmienne systemy wartości. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: E! człowiek jest zwierzęciem towarzyskim. Musi od czasu do czasu myśl wymienić. O! widzi mamcia, „myśl” - to wielkie słowo. Choć ono się stąd gna, to przecież tu i ówdzie się jeszcze kręci... Opis punktu znajdującego się ilustracji: 6. Zbyszko zdradza ambicje intelektualne. Warstwa formalna. Fragment tekstu. Ja tam nie mam czasu myśleć. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 7. „Maksyma” Dulskiej. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Ja tam nie mam czasu myśleć. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 8. Dulska nie posiada żadnych wyższych potrzeb, całe jej życie skoncentrowane jest wokół wartości materialnych.
Ilustracja interaktywna. Tekst: DULSKA Ja długów płacić nie będę. ZBYSZKO E!... to już o tym później. DULSKA Zbyszko! Zbyszko! na tom cię mlekiem swym karmiła, żebyś nasze uczciwe i szanowane nazwisko po kawiarniach i spelunkach włóczył. ZBYSZKO Było mnie chować mączką Nestle'a - podobno doskonała. Dulska siada przy stole, zgnębiona. Zbyszko podchodzi, siada na stole i mówi do niej poufale. No, nie martwiuchny się, pani Dulska. Ale co mamcia chce, żebym ja tu z wami w domu robił? Nikt nie bywa, żyjemy jak ostatnie sobki. DULSKA Ciężkie czasy, nie ma na przyjęcia. ZBYSZKO E! człowiek jest zwierzęciem towarzyskim. Musi od czasu do czasu myśl wymienić. O! widzi mamcia, „myśl” - to wielkie słowo. Choć ono się stąd gna, to przecież tu i ówdzie się jeszcze kręci... DULSKA Ja tam nie mam czasu myśleć. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Ja długów płacić nie będę. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Dulska przechodzi do nieprzyjemnych konsekwencji nocnego życia Zbyszka – jest to temat, którego woli on uniknąć. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Było mnie chować mączką Nestle'a - podobno doskonała. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Komizm słowny – ironia. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Dulska siada przy stole, zgnębiona. Zbyszko podchodzi, siada na stole i mówi do niej poufale. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Reakcja Dulskiej – gest zamiast słów. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Dulska siada przy stole, zgnębiona. Zbyszko podchodzi, siada na stole i mówi do niej poufale. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Dulska, która panuje nad całym domem, jest bezradna wobec Zbyszka – jego zachowanie sprawia jej przykrość. Warstwa formalna. Fragment tekstu: E! człowiek jest zwierzęciem towarzyskim. Musi od czasu do czasu myśl wymienić. O! widzi mamcia, „myśl” - to wielkie słowo. Choć ono się stąd gna, to przecież tu i ówdzie się jeszcze kręci... Ja tam nie mam czasu myśleć. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Kontrastowe zestawienie postaci reprezentujących odmienne systemy wartości. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: E! człowiek jest zwierzęciem towarzyskim. Musi od czasu do czasu myśl wymienić. O! widzi mamcia, „myśl” - to wielkie słowo. Choć ono się stąd gna, to przecież tu i ówdzie się jeszcze kręci... Opis punktu znajdującego się ilustracji: 6. Zbyszko zdradza ambicje intelektualne. Warstwa formalna. Fragment tekstu. Ja tam nie mam czasu myśleć. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 7. „Maksyma” Dulskiej. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Ja tam nie mam czasu myśleć. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 8. Dulska nie posiada żadnych wyższych potrzeb, całe jej życie skoncentrowane jest wokół wartości materialnych.
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
RJ4rSumT9z0rl
Ilustracja interaktywna. Tekst: ZBYSZKO Właśnie, właśnie! Więc też ja myk z domu, bo w domu właściwie cmentarz. A czego? Myśli - swobodnej, szerokiej myśli... DULSKA A więc do kawiarni, do... ZBYSZKO Tak, tak! do... Co mamcia może wiedzieć, którymi to drogami chadza ludzka myśl, nawet takiego jak ja kołtuna. DULSKA Jesteś głupi. Ty i twój ojciec to jedna dusza. On co dzień w cukierni, a ty Bóg wie gdzie... Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Właśnie, właśnie! Więc też ja myk z domu, bo w domu właściwie cmentarz. A czego? Myśli - swobodnej, szerokiej myśli... Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Swój hulaszczy tryb życia Zbyszko uzasadnia „wyższymi” potrzebami. Warstwa formalna. Fragment tekstu: A więc do kawiarni, do... Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Niedomówienia. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Tak, tak! do... Co mamcia może wiedzieć, którymi to drogami chadza ludzka myśl, nawet takiego jak ja kołtuna. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Zbyszko ma świadomość własnego kołtuństwa. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Jesteś głupi. Ty i twój ojciec to jedna dusza. On co dzień w cukierni, a ty Bóg wie gdzie... Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Komizm słowny, motyw dziedziczności. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Jesteś głupi. Ty i twój ojciec to jedna dusza. On co dzień w cukierni, a ty Bóg wie gdzie... Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Negatywne cechy Zbyszka uważa Dulska za odziedziczone po Felicjanie, nie dostrzega faktu, że zachowanie Zbyszka może wynikać ze stosunków panujących w domu Dulskich.
Ilustracja interaktywna. Tekst: ZBYSZKO Właśnie, właśnie! Więc też ja myk z domu, bo w domu właściwie cmentarz. A czego? Myśli - swobodnej, szerokiej myśli... DULSKA A więc do kawiarni, do... ZBYSZKO Tak, tak! do... Co mamcia może wiedzieć, którymi to drogami chadza ludzka myśl, nawet takiego jak ja kołtuna. DULSKA Jesteś głupi. Ty i twój ojciec to jedna dusza. On co dzień w cukierni, a ty Bóg wie gdzie... Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Właśnie, właśnie! Więc też ja myk z domu, bo w domu właściwie cmentarz. A czego? Myśli - swobodnej, szerokiej myśli... Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Swój hulaszczy tryb życia Zbyszko uzasadnia „wyższymi” potrzebami. Warstwa formalna. Fragment tekstu: A więc do kawiarni, do... Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Niedomówienia. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Tak, tak! do... Co mamcia może wiedzieć, którymi to drogami chadza ludzka myśl, nawet takiego jak ja kołtuna. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Zbyszko ma świadomość własnego kołtuństwa. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Jesteś głupi. Ty i twój ojciec to jedna dusza. On co dzień w cukierni, a ty Bóg wie gdzie... Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Komizm słowny, motyw dziedziczności. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Jesteś głupi. Ty i twój ojciec to jedna dusza. On co dzień w cukierni, a ty Bóg wie gdzie... Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Negatywne cechy Zbyszka uważa Dulska za odziedziczone po Felicjanie, nie dostrzega faktu, że zachowanie Zbyszka może wynikać ze stosunków panujących w domu Dulskich.
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Polecenie 3
Zapoznaj się uważnie ze sceną 12. aktu I i odpowiedz na poniższe pytania, a następnie porównaj swoje odpowiedzi z poniższą analizą
RwBovyaKQ8Vl0
Jaką funkcję pełni dialog? (Uzupełnij). W jaki sposób zostali scharakteryzowani bohaterowie? (Uzupełnij). Jakie relacje panują między bohaterami dramatu? (Uzupełnij).
1
R7XN63Gjy5rpj
Ilustracja interaktywna Tekst: (...) JULIASIEWICZOWA Czego ty po tych knajpach się włóczysz? ZBYSZKO A gdzież się będę włóczył? Gdzieś muszę. JULIASIEWICZOWA Ja na twoim miejscu starałabym się o jaką znajomość... solidną... No...tyle mężatek... co? Boże! ZBYSZKO Dziękuję. Mam dosyć kołtunerii w domu i w... samym sobie. JULIASIEWICZOWA Dlaczegóż jesteś kołtunem? ZBYSZKO Bom się urodził po kołtuńsku, aniele! Bo w łonie matki już nim byłem, bo żebym skórę zdarł z siebie, mam tam pod spodem w duszy całą warstwę kołtunerii, której nic wyplenić nie zdoła. Coś, taki nowy, taki inny, walczy z tym podstawowym, szarpie się, ciska. Ale ja wiem, że to do czasu, że ten kołtun rodzinny weźmie mnie za łeb, że przyjdzie czas, gdy ja będę Felicjanem, będę odbierał czynsze, będę... no... Dulskim, pra-Dulskim, ober-Dulskim, że będę rodził Dulskich, całe legiony Dulskich, będę miał srebrne wesele i porządny nagrobek, z dala od samobójców. I nie będę zielony, ale nalany tłuszczem i nalany teoriami, i będę mówił dużo o Bogu. Urywa, idzie do fortepianu i gra nerwowo. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Ja na twoim miejscu starałabym się o jaką znajomość... solidną... No...tyle mężatek... co? Boże! Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Juliasiewiczowa sugeruje Zbyszkowi zachowanie zgodne z podwójną mieszczańską moralnością – dyskretny romans z mężatką (niewykluczone, że ma na myśli siebie). Warstwa formalna. Fragment tekstu: co? Boże! Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. W wypowiedzi Juliasiewiczowej zaznacza się reakcja na mimikę lub gest Zbyszka. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Dziękuję. Mam dosyć kołtunerii w domu i w... samym sobie. Bom się urodził po kołtuńsku, aniele! Bo w łonie matki już nim byłem, bo żebym skórę zdarł z siebie, mam tam pod spodem w duszy całą warstwę kołtunerii, której nic wyplenić nie zdoła. Coś, taki nowy, taki inny, walczy z tym podstawowym, szarpie się, ciska. Ale ja wiem, że to do czasu, że ten kołtun rodzinny weźmie mnie za łeb, że przyjdzie czas, gdy ja będę Felicjanem, będę odbierał czynsze, będę... no... Dulskim, pra-Dulskim, ober-Dulskim, że będę rodził Dulskich, całe legiony Dulskich, będę miał srebrne wesele i porządny nagrobek, z dala od samobójców. I nie będę zielony, ale nalany tłuszczem i nalany teoriami, i będę mówił dużo o Bogu. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Motyw fatalizmu, dziedziczności. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Dziękuję. Mam dosyć kołtunerii w domu i w... samym sobie. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Dla Zbyszka Juliasiewiczowa jest kolejną przedstawicielką znienawidzonej kołtunerii, do której zalicza też siebie. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Dziękuję. Mam dosyć kołtunerii w domu i w... samym sobie. Bom się urodził po kołtuńsku, aniele! Bo w łonie matki już nim byłem, bo żebym skórę zdarł z siebie, mam tam pod spodem w duszy całą warstwę kołtunerii, której nic wyplenić nie zdoła. Coś, taki nowy, taki inny, walczy z tym podstawowym, szarpie się, ciska. Ale ja wiem, że to do czasu, że ten kołtun rodzinny weźmie mnie za łeb, że przyjdzie czas, gdy ja będę Felicjanem, będę odbierał czynsze, będę... no... Dulskim, pra-Dulskim, ober-Dulskim, że będę rodził Dulskich, całe legiony Dulskich, będę miał srebrne wesele i porządny nagrobek, z dala od samobójców. I nie będę zielony, ale nalany tłuszczem i nalany teoriami, i będę mówił dużo o Bogu. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Wypowiedź Zbyszka świadczy o jego samoświadomości i krytycyzmie, zarazem jednak o poczuciu beznadziejności fatalizmu, od którego nie można się uwolnić. Taka postawa świadczy również o chęci usprawiedliwienia własnej bierności i „cygańskiego” stylu życia. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Urywa, idzie do fortepianu i gra nerwowo. Opis punktu znajdującego się ilustracji: 6. Sposób gry na fortepianie ukazuje wzburzenie Zbyszka – muzyka oddaje emocje bohatera. Warstwa treściowa. Fragment tekstu. Urywa, idzie do fortepianu i gra nerwowo. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 7. Zbyszko jest uzdolniony artystycznie.
Ilustracja interaktywna Tekst: (...) JULIASIEWICZOWA Czego ty po tych knajpach się włóczysz? ZBYSZKO A gdzież się będę włóczył? Gdzieś muszę. JULIASIEWICZOWA Ja na twoim miejscu starałabym się o jaką znajomość... solidną... No...tyle mężatek... co? Boże! ZBYSZKO Dziękuję. Mam dosyć kołtunerii w domu i w... samym sobie. JULIASIEWICZOWA Dlaczegóż jesteś kołtunem? ZBYSZKO Bom się urodził po kołtuńsku, aniele! Bo w łonie matki już nim byłem, bo żebym skórę zdarł z siebie, mam tam pod spodem w duszy całą warstwę kołtunerii, której nic wyplenić nie zdoła. Coś, taki nowy, taki inny, walczy z tym podstawowym, szarpie się, ciska. Ale ja wiem, że to do czasu, że ten kołtun rodzinny weźmie mnie za łeb, że przyjdzie czas, gdy ja będę Felicjanem, będę odbierał czynsze, będę... no... Dulskim, pra-Dulskim, ober-Dulskim, że będę rodził Dulskich, całe legiony Dulskich, będę miał srebrne wesele i porządny nagrobek, z dala od samobójców. I nie będę zielony, ale nalany tłuszczem i nalany teoriami, i będę mówił dużo o Bogu. Urywa, idzie do fortepianu i gra nerwowo. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Ja na twoim miejscu starałabym się o jaką znajomość... solidną... No...tyle mężatek... co? Boże! Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Juliasiewiczowa sugeruje Zbyszkowi zachowanie zgodne z podwójną mieszczańską moralnością – dyskretny romans z mężatką (niewykluczone, że ma na myśli siebie). Warstwa formalna. Fragment tekstu: co? Boże! Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. W wypowiedzi Juliasiewiczowej zaznacza się reakcja na mimikę lub gest Zbyszka. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Dziękuję. Mam dosyć kołtunerii w domu i w... samym sobie. Bom się urodził po kołtuńsku, aniele! Bo w łonie matki już nim byłem, bo żebym skórę zdarł z siebie, mam tam pod spodem w duszy całą warstwę kołtunerii, której nic wyplenić nie zdoła. Coś, taki nowy, taki inny, walczy z tym podstawowym, szarpie się, ciska. Ale ja wiem, że to do czasu, że ten kołtun rodzinny weźmie mnie za łeb, że przyjdzie czas, gdy ja będę Felicjanem, będę odbierał czynsze, będę... no... Dulskim, pra-Dulskim, ober-Dulskim, że będę rodził Dulskich, całe legiony Dulskich, będę miał srebrne wesele i porządny nagrobek, z dala od samobójców. I nie będę zielony, ale nalany tłuszczem i nalany teoriami, i będę mówił dużo o Bogu. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Motyw fatalizmu, dziedziczności. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Dziękuję. Mam dosyć kołtunerii w domu i w... samym sobie. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Dla Zbyszka Juliasiewiczowa jest kolejną przedstawicielką znienawidzonej kołtunerii, do której zalicza też siebie. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Dziękuję. Mam dosyć kołtunerii w domu i w... samym sobie. Bom się urodził po kołtuńsku, aniele! Bo w łonie matki już nim byłem, bo żebym skórę zdarł z siebie, mam tam pod spodem w duszy całą warstwę kołtunerii, której nic wyplenić nie zdoła. Coś, taki nowy, taki inny, walczy z tym podstawowym, szarpie się, ciska. Ale ja wiem, że to do czasu, że ten kołtun rodzinny weźmie mnie za łeb, że przyjdzie czas, gdy ja będę Felicjanem, będę odbierał czynsze, będę... no... Dulskim, pra-Dulskim, ober-Dulskim, że będę rodził Dulskich, całe legiony Dulskich, będę miał srebrne wesele i porządny nagrobek, z dala od samobójców. I nie będę zielony, ale nalany tłuszczem i nalany teoriami, i będę mówił dużo o Bogu. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Wypowiedź Zbyszka świadczy o jego samoświadomości i krytycyzmie, zarazem jednak o poczuciu beznadziejności fatalizmu, od którego nie można się uwolnić. Taka postawa świadczy również o chęci usprawiedliwienia własnej bierności i „cygańskiego” stylu życia. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Urywa, idzie do fortepianu i gra nerwowo. Opis punktu znajdującego się ilustracji: 6. Sposób gry na fortepianie ukazuje wzburzenie Zbyszka – muzyka oddaje emocje bohatera. Warstwa treściowa. Fragment tekstu. Urywa, idzie do fortepianu i gra nerwowo. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 7. Zbyszko jest uzdolniony artystycznie.
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
RRLOWoIfH1Zr9
Wybierz jedno nowe słowo poznane podczas dzisiejszej lekcji i ułóż z nim zdanie.
Wybierz jedno nowe słowo poznane podczas dzisiejszej lekcji i ułóż z nim zdanie.
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Rm3LnVtiQg6RR
Wybierz jedno nowe słowo poznane podczas dzisiejszej lekcji i ułóż z nim zdanie.
Wybierz jedno nowe słowo poznane podczas dzisiejszej lekcji i ułóż z nim zdanie.
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
1
Ćwiczenie 1
Do wybranych cech dramatu naturalistycznego umieszczonych w mapie myśli dopisz ich realizacje, które zauważasz w powyższych scenach Moralności Pani Dulskiej.
Rq7USdtjaClyh
R1WoMUAV402Vw
Ćwiczenie 2
Łączenie par. . W opisanym w tej scenie konflikcie Dulska reprezentuje wartości młodopolskiej cyganerii artystycznej.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Konflikt między Dulską a synem jest konfliktem światopoglądowym i pokoleniowym.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Zbyszek jest świadomy swojego "kołtuństwa".. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Relacja Dulskiej i Zbyszka jest przedstawiona utworze w sposób idealistyczny - syn oddany swej matce.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz
Łączenie par. . W opisanym w tej scenie konflikcie Dulska reprezentuje wartości młodopolskiej cyganerii artystycznej.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Konflikt między Dulską a synem jest konfliktem światopoglądowym i pokoleniowym.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Zbyszek jest świadomy swojego "kołtuństwa".. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Relacja Dulskiej i Zbyszka jest przedstawiona utworze w sposób idealistyczny - syn oddany swej matce.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz