Schemat blokowy przedstawia informacje dotyczące Biblii. Głównym hasłem jest położony centralnie blok Biblia jako źródło. Wokół niego znajdują się bloki: kultura społeczna (1. Moralność, 2. Polityka), kultura słowa (3. Filologia, 4. Stylizacja biblijna, 5. Gatunki biblijne), religie (6. Chrześcijaństwo, 7. Judaizm), kultura duchowa (8. Egzystencjalizm chrześcijański, 9. Filozofia, 10. Literatura, 11. Sztuka, 12. Wiedza). Opis punktów znajdujących się na ilustracji: 1. moralność Z Biblii wywodzą się podstawy etyki chrześcijańskiej, czyli nakaz miłości do drugiego człowieka, szacunek dla życia jako wartości absolutnej oraz koncepcja prawa naturalnego zakładająca, że prawo stanowione przez człowieka nie może być sprzeczne z moralnością. W Biblii znajdują się też teksty kultowe zawierające religijne zakazy i nakazy, przepisy, rytuały, jak również przepowiednie, ostrzeżenia a nawet groźby. Znajdziemy tu także teksty prawne, zapisy propagujące określone wzory postępowania oraz teksty mądrościowe zawierające ogólne refleksje na temat ludzkiego losu., 2. polityka Część partii politycznych tworzy swoje programy przez odwoływanie się do Biblii, tym źródłem sankcjonując np. własność prywatną, solidarność społeczną, swój stosunek do aborcji, eutanazji, kary śmierci itd., 3. filologia Traktowanie Biblii jako dzieła natchnionego przyczyniło się do postrzegania jej przez część badaczy w inny sposób niż pozostałe utwory; przejawiało się to m.in. w tłumaczeniach ksiąg Pisma Świętego na języki narodowe – był to proces, w którym należało zachować maksymalną wierność oryginałowi, przez co rozwijała się translatologia., 4. stylizacja biblijna Wpływ Biblii na język literatury pięknej widoczny jest w każdej epoce. Stylizacja biblijna to takie ukształtowanie warstwy językowej tekstu, w którym widoczne są cechy stylu typowego dla Biblii. Polega między innymi na stosowaniu alegorii, sentencji i maksym; posługiwaniu się formą przypowieści; używaniu podniosłych wyrażeń i zwrotów np. rzekł, podążył; wykorzystywaniu imiesłowowych równoważników zdań z imiesłowem zakończonym na -łszy, -wszy, np. rzekłszy, zstąpiwszy; rozpoczynaniu zdań od spójników i, a, np. I nastał dzień trzeci; A Słowo było u Boga...; sięganiu po charakterystyczne konstrukcje zdaniowe, np. Zaprawdę, powiadam wam..., 5. gatunki biblijne Biblia jest źródłem przeróżnych gatunków literackich, po które sięgają pisarze wszystkich epok. Są to: hymny, przypowieści (hiperbole), pieśni, psalmy, listy, kazania, a nawet bajki i baśnie czy dzienniki podróży., 6. chrześcijaństwo Monoteistyczna religia, której podstawą jest nauczanie Jezusa Chrystusa, uznawanego przez chrześcijan za Syna Bożego i Mesjasza zapowiadanego w Starym Testamencie; działalność Jezusa przedstawiają księgi Nowego Testamentu, zwłaszcza cztery ewangelie, oprócz których znalazły się w nim także listy przypisywane apostołom, dzieje apostolskie ukazujące początki funkcjonowania Kościoła chrześcijańskiego oraz Apokalipsa św. Jana – objawienie dotyczące losów ludzkości aż do końca świata., 7. judaizm Religia oparta na przeświadczeniu, że istnieje jeden Bóg, który stworzył świat i ludzi oraz wciąż interweniuje w ich losy, m.in. żądając postępowania według przedstawionych w Biblii zasad, oraz że Żydzi są narodem wybranym, z którym Bóg zawarł specjalne przymierze; te przekonania znalazły wyraz w Starym Testamencie, który jest głównym źródłem teologii i kultury żydowskiej., 8. egzystencjalizm chrześcijański Zrodzony w XIX w. nurt filozofii postrzegający człowieka jako istotę zmuszoną do podejmowania w absurdalnym świecie wyborów moralnych; jednym ze źródeł tych wyborów mają być prawdy wiary zawarte w Biblii, a zwłaszcza w nauczaniu Jezusa Chrystusa., 9. filozofia Różne nurty filozofii chrześcijańskiej bazują na Biblii oraz komentarzach do niej; do tych nurtów należą:
augustianizm – doktryna filozoficzno-teologiczna św. Augustyna z Hippony, która zakłada, że wszelka wiedza musi być wspomagana łaską Boga, a najlepszą formą poznania jest oświecenie nadnaturalne (iluminacja); człowiek to istota rozumna obdarzona nieśmiertelną duszą, której celem jest poznanie Boga przedstawionego w Biblii;
tomizm – doktryna filozoficzno-teologiczna św. Tomasza z Akwinu, zakładająca, że człowiek – jako istota znajdująca się w hierarchii bytów pomiędzy aniołami a zwierzętami – powinien dążyć do poznania najwyższego dobra, czyli Boga, a działanie w świecie opierać na Biblii;
personalizm – XX-wieczny prąd filozoficzny, którego głównym przedmiotem zainteresowania jest człowiek jako osoba, czyli byt mający nie tylko swój wymiar społeczny i ekonomiczny, ale przede wszystkim duchowy, realizujący się dzięki takim wartościom, jak rozum i wolna wola; podkreślanie godności istoty ludzkiej zgodne jest m.in. z zawartym w Księdze Rodzaju stwierdzeniem, że człowiek ma rozumnie władać światem materialnym., 10. literatura Tematyka biblijna pojawia się w literaturze od początków chrześcijaństwa; do szczególnie często podejmowanych motywów należą: historia Adama i Ewy, topos raju, życie starotestamentowych patriarchów (Abrahama, Izaaka, Jakuba), dzieje Hioba, życie i nauczanie Jezusa, losy Maryi i apostołów, topos końca świata itd.; pisarze i poeci sięgali po te motywy, by stworzyć kolejną tradycyjną realizację tematu albo by przedstawić jego reinterpretację., 11. sztuka Biblia inspirowała (i robi to nadal) artystów tworzących dzieła plastyczne, muzyczne, filmowe itd.; od początku chrześcijaństwa przedstawiane są postaci, sytuacje i idee wywodzące się z Pisma Świętego; spośród wielu tysięcy twórców, którzy inspirowali się Biblią, można wskazać np. Fra Angelico (1387‒1455), autora Zwiastowania; Leonarda da Vinci (1452‒1519), który namalował Ostatnią wieczerzę; Piotra Pawła Rubensa (1577‒1640), ukazującego Zdjęcie z krzyża; Jana Sebastiana Bacha (1685‒1750), kompozytora Pasji według św. Mateusza, czy Franka Zefirellego (1923‒2019), reżysera filmu Jezus z Nazaretu., 12. wiedza Do czasów Mikołaja Kopernika Biblię traktowano jako źródło wiedzy o świecie, jednak kolejne odkrycia dotyczące budowy układu słonecznego sprawiły, że jej autorytet w tej dziedzinie podawany był w wątpliwość.