Oś czasu, na której zaznaczono ważne daty w historii feminizmu. 1791 Portret Olympe de Gouges, francuskiej abolicjonistki, oraz tablica ze spisaną Deklaracją praw kobiety. Ilustracja przedstawiająca dwuelementowy kolaż. Po lewej stronie obraz portretowy młodej kobiety. Ma duże brązowe oczy, włosy upięte w duży kok i kilkoma puklami opadającymi luźno na ramiona. Na ramionach ma szal. Po prawej kolumna z tablicą umieszczoną na froncie. Na tablicy znajduje się tekst składający się z preambuły i siedemnastu punktów. Na szczycie kolumny zasiadają dwie postaci. Jest to kobieta i anioł wskazujący prawą dłonią symbol oka otoczonego przez promienie światła, zamknięte w trójkącie równoboczym. Deklaracja praw kobiety i obywatelki napisana przez Olympe de Gouges Była odpowiedzią na brak praw dla kobiet w Konstytucji Francji z 3 września 1791 roku. 1840 - 1920 Elizabeth Cady Stanton i Charlotte Perkins Gilman podczas nowojorskiej parady sufrażystek w 1912 roku. Fotografia przedstawiająca pięć kobiet ubranych w długie suknie. Na głowach mają kapelusze, uśmiechają się. Siedzą w pojeździe bez dachu. Jedna z kobiet trzyma w dłoniach kierownicę. Pierwsza fala feminizmu Podczas pierwszej fali feminizmu trwała walka o prawo do głosowania i o poprawę życia ekonomicznego kobiet. Angażowały się przede wszystkim Amerykanki i Brytyjki.
Feminizm był w tym czasie obecny także w Polsce. Nasze rodaczki domagały się praw poprzez publikacje artykułów czy pokojowe wystąpienia, rzadziej tłumnie demonstrując czy łamiąc prawo, jak to robiły ich odpowiedniczki na Zachodzie. 1903 Brytyjskie sufrażystki aresztowane przez policję. Zdjęcie przedstawia kobietę w stroju z początku XX wieku. Kobieta ma długą suknię i kapelusz na głowie. Jest otoczona policjantami, którzy szarpią ją za ręce. Sufrażystki Walczące o prawa wyborcze kobiety w Wielkiej Brytanii zaczynają być nazywane sufrażystkami.
Łacińskie słowo suffragium oznacza głos wyborczy. Władze nie tolerują jednak kobiecych demonstracji i brutalnie je tłumią. Krytycznie nastawione do feministek są także same kobiety. Nieoficjalnej przywódczyni sufrażystek Emmeline Pankhurst nie zrażają jednak krytyczne głosy. Mawia zresztą, że argument w postaci rozbitej szyby to najcenniejszy dziś argument w polityce, a za jej wezwaniem feministki wybijają szyby w oknach polityków przeciwnych nadaniu kobietom praw wyborczych. Na ulicach dochodzi do starć z policją, a w rezultacie do aresztowań. 1918 Plakat propagandowy mający na celu dyskredytowanie sufrażystek w oczach społeczeństwa. Ilustracja przedstawia dwa plakaty. Na pierwszym ukazany jest mężczyzna karmiący butelką dziecko, będące na jego rękach. Mężczyzna jest ubrany w koszulę i spodnie, pod szyja ma zawiązany krawat i zarzucony na ramię. Nad głową mężczyzny znajduje się aureola. Pod plakatem napis Matka Boska Sufrażystek. Na drugim plakacie znajduje się małe, płaczące dziecko i podpis mama jest sufrażystką. I wojna światowa I wojna światowa, jakkolwiek wyniszczająca, doprowadziła do wzrostu znaczenia kobiet w społeczeństwie.
Populacja mężczyzn została zdziesiątkowana, w związku z czym wzrosła również ekonomiczna rola kobiet, ponieważ zaczęły one pracować zawodowo. Ruch feministyczny nabrał tempa. W wielu państwach, w tym w Polsce, kobiety uzyskały prawa wyborcze. 1949 Simone de Beauvoir z partnerem życiowym Jeanem-Paulem Sartre’em Zdjęcie przedstawia kobietę i mężczyznę w średnim wieku, stojących przy pomniku. Kobieta jest wyższa od mężczyzny, pod ręką trzyma teczkę. Druga płeć Jedno z najważniejszych dzieł w historii myśli feministycznej, będące analizą sytuacji kobiet i ich podporządkowania mężczyznom.
To w nim Simone de Beauvoir zawarła jedno z najsilniej oddziałujących na kobiety i aktualnych do dziś stwierdzeń: Nie rodzimy się kobietami – stajemy się nimi. 1960 - 1970 Zdjęcie przedstawia idące szeroką ulicą kobiety w czasie protestu. Kobiety ubrane są w letnie sukienki. Trzymają transparenty z napisami w języku angielskim. Pochód filmuje kamerą dwóch mężczyzn. Druga fala feminizmu Kobiety stanowczo domagają się prawa do legalnej aborcji, podejmują wciąż nierozwiązane kwestie ekonomiczne oraz dotyczące kobiecej seksualności. 1963 Zdjęcie przedstawia okładkę książki <span lang="en-us"Betty Freidan Mistyka kobiecości, na której kobieca postać trzyma w dłoniach bombę z iskrzącym się lontem. Mistyka kobiecości Betty Friedan wyraźnie zaakcentowała w swojej książce, że czas skończyć z wmawianiem kobietom, że ich jedyną możliwą rolą do spełnienia jest prowadzenie domu i wychowywanie dzieci. Kto wie, kim może stać się kobieta, kiedy nareszcie będzie mogła być sobą – pisała. 24.10.1975 Wiec kobiet w Rejkiawiku w 1975 r. Zdjęcie przedstawia idące ulicą kobiety w czasie protestu. Kobiety trzymają transparenty z napisami w języku francuskim. Strajk kobiet w Islandii Feministki z grupy „Czerwone Pończochy” zainicjowały organizację ogólnokrajowego strajku kobiet. Miał on pokazać męskiej części społeczeństwa wartość pracy kobiet. Ustalono, że wszystkie Islandki tego samego dnia wezmą urlop w pracy oraz powstrzymają się od wszelkich prac domowych. Tak też się stało - kobiety spędzają ten dzień w kawiarniach i na wiecach, w efekcie czego nie działa wiele szkół, fabryk i sklepów, a ojcowie zabierają ze sobą dzieci do pracy. Protest przynosi głęboką zmianę społeczną i przyczynia się do zmniejszenia nierówność płci. Pięć lat później Islandia staje się pierwszym krajem na świecie, w którym kobieta zostaje prezydentem. 1980 Angela Davis Zdjęcie przedstawia trzy kobiety. Dwie siedzące przy stole z mikrofonem Afroamerykanki i stojącą obok nich białą kobietę. Lata 80. Od lat 80. zaczyna wzbierać trzecia fala feminizmu.
Pojawiają się w niej wątki społeczne inspirowane filozofią, poststrukturalizmem, postkolonializmem i ekologizmem. Do dotychczasowych żądań kobiet wprowadzone zostają postulaty Afroamerykanek i kobiet ze społeczności LGBT. Rośnie zainteresowanie płcią kulturową i płcią społeczną. Pojawiają się również postulaty radykalizacji ruchu, choć większość feministek pozostaje wierna postulatom pełnego równouprawnienia płci. 3.10.2016 Zdjęcie przedstawia plakat. Na czarnym tle znajduje się prawy profil kobiety. W obrębie jej głowy napis: Ogólnopolski Strajk Kobiet. Na górze plakatu data: 3 października. Na dole plakatu napis: Nie idziemy do pracy. Strajk ostrzegawczy. Czarny protest w Polsce Podobnie jak Islandki w 1975 r., Polki w 2016 r. postanawiają zawalczyć o respektowanie swoich praw i ogłaszają Ogólnopolski Strajk Kobiet. Mimo deszczu i zimna wychodzą z czarnymi parasolami na ulice miast w całym kraju w ramach tzw. czarnego protestu. 2017 Zdjęcie przedstawia tłum protestujących kobiet. Idą one szeroką ulicą. Trzymają one plansze z hasłami w języku angielskim. Marsz kobiet w USA Na ulice Ameryki wychodzą blisko 2 miliony osób.
Kolejne tysiące na całym świecie demonstrują wraz z nimi w ramach solidarności. Choć mówi się o marszu kobiet, do protestu przyłączają się też mężczyźni. Cel? Wyrażenie dezaprobaty wobec polityki Białego Domu dotyczącej m.in. praw człowieka, praw kobiet, migrantów, publicznej służby zdrowia, ochrony środowiska, równości rasowej i wolności religijnej, a także obrony fundamentalnych wartości – równości, szacunku i tolerancji.