Ilustracja przedstawia oś czasu, na której zaznaczone są punkty od 1 do 14. Opis punktów: 1. Pierwsza trąba Ap 8,7
Pierwszy zatrąbił
A powstały grad i ogień – pomieszane z krwią,
i spadły na ziemię., 2. Dzień pierwszy Zdarzyło się mianowicie, że Adelmus z Otrantu, mnich młody jeszcze, ale sławny jako znakomity mistrz iluminator, ozdabiający manuskrypty biblioteczne pięknymi obrazkami, znaleziony został pewnego ranka przez jednego z koźlarzy u stóp urwiska, nad którym wznosi się wschodnia baszta Gmachu., 3. Druga trąba Ap 8,8
Drugi anioł zatrąbił
[...]
a trzecia część morza stała się krwią., 4. Dzień drugi Na tyłach chóru, przed chlewami, gdzie od poprzedniego dnia królowała wielka kadź ze świńską krwią, coś jakby krzyż sterczało nad krawędź naczynia, niby dwa wbite w ziemię kołki, które dość okryć łachmanami, by straszyły ptaki., 5. Trzecia trąba Ap 8,11
[...] i trzecia część wód stała się piołunem, i wielu ludzi pomarło od wód, bo stały się gorzkie., 6. Dzień trzeci Kiedy zbliżała się lauda, pewien mnich przeszukujący celę Berengara znalazł pod siennikiem białe płótno zbrukane krwią. Pokazano je opatowi, który wyciągnął ponure wnioski. Był przy tym Jorge, który gdy został o wszystkim zawiadomiony, rzekł: „Krwią?”, jakby cała rzecz wydała mu się niepodobna do prawdy. Powiedziano o tym Alinardowi, a ten potrząsnął głową i rzekł: „Nie, nie, przy trzeciej trąbie przychodzi śmierć od wody...”, 7. Czwarta trąba Ap 8, 12
[...] tak iż zaćmiła się trzecia ich część i dzień nie jaśniał w trzeciej swej części, i noc – podobnie., 8. Dzień czwarty Wilhelm popadł na dłuższą chwilę w zamyślenie. Potem poprosił Seweryna, by ten otworzył usta zwłok i obejrzał język. Zaciekawiony Seweryn przy pomocy cienkiej łopatki, jednego z narzędzi jego medycznej sztuki, wykonał polecenie. Wykrzyknął ze zdumieniem:
— Język jest czarny!, 9. Piąta trąba Ap 9, 3
A z dymu wyszła szarańcza na ziemię, i dano jej moc, jaką mają ziemskie skorpiony., 10. Dzień piąty Weszliśmy do pracowni Seweryna, a tam przedstawił się naszym oczom nader smutny obraz. Nieszczęśliwy herborysta leżał trupem w kałuży krwi, z głową rozłupaną., 11. Szósta trąba Ap 9, 20-21
A pozostali ludzie, nie zabici przez te plagi, nie odwrócili się od dzieł swoich rąk, tak by nie wielbić demonów ani bożków złotych, srebrnych, spiżowych, kamiennych, drewnianych, które nie mogą ni widzieć, ni słyszeć, ni chodzić, ani się nie odwrócili od swoich zabójstw, swych czarów, swego nierządu i swych kradzieży., 12. Dzień szósty Najpierw więc jeden z czuwających ujrzał, że Malachiasz chwieje się w dziwny sposób, kołysze się, jakby nagle zapadł w podszczytowe opary snu, którego zapewne zabrakło mu tej nocy. Podszedł doń z kagankiem i oświetlił mu twarz, co zwróciło w tę stronę moją uwagę. Bibliotekarz nie zareagował. Czuwający dotknął go, a ten runął ciężko do przodu. Czuwający ledwie zdążył przytrzymać go przed upadkiem., 13. Siódma trąba Ap 11,16
Nastało nad światem królowanie Pana naszego i Jego Pomazańca i będzie królować na wieki wieków! A dwudziestu czterech Starców, zasiadających na tronach swych przed tronem Boga, padło na oblicza i oddało pokłon Bogu., 14. Dzień siódmy — A opat? — spytał Wilhelm. — To on miota się tam, na sekretnych schodach?
Jorge zawahał się przez moment.
— Jeszcze żyje? — spytał. — Myślałem, że zabrakło mu już powietrza.