Rysunek przedstawia dwóch mężczyzn stojących naprzeciwko siebie i grożących sobie pięścią. U każdego z nich na baranach siedzi inny mężczyzna i trzyma flagę. U mężczyzny po lewej stronie rysunku to flaga z gwiazdą Dawida, u mężczyzny po prawej stronie z dwiema czarnymi gwiazdkami. Pomiędzy mężczyznami stoi mała postać - mężczyzna w arabskiej chuście na głowie. W prawej dłoni trzyma uniesioną teczkę z napisem U.N. Mężczyzna śpiewa. Na górze plakatu jest napis Desert Song. Na dole One alone. Opisano: 1. Desert Song Pustynna pieśń. Aluzja do filmowej adaptacji operetki zrealizowanej przez amerykańską wytwórnię filmową Warner Bros.Plakat przedstawia kobietę, którą obejmuje mężczyzna. Śpiewają, o czym świadczą namalowane nuty. Obok pary jest kobieta ubrana w ozdobny biustonosz i spódnicę. W tle są wydmy pustyni, walczący żołnierze._{Indeks dolny Plakat filmu.
Źródło: domena publiczna, wikipedia.org.}, 2. U.N. N.Z. – Narody Zjednoczone, 3. One alone… „Jeden, samotny…”. Finałowa piosenka z filmu Desert song, którą wykonał główny bohater El Khobar. W rolę El Khobara wcielił się amerykański aktor i piosenkarz Albert Gordon MacRae. Plakat przedstawia kobietę i mężczyznę. Przytulają się. Mężczyzna ma długie włosy i turban na głowie. Kobieta ma ciemne, spięte włosy. Poniżej pary jest obrazek z tańczącą na stole kobietę. Przyglądają jej się siedzący przy stole. Na plakacie jest napis One alone._{Indeks dolny Źródło: Domena publiczna, sheetmusicwarehouse.co.uk.}, 4. Lewi Eszkol Premier Izraela. W 1967 r. opowiadał się za tym, aby przed użyciem siły wyczerpać wszystkie możliwości dyplomatyczne zażegnania kryzysu w relacjach z Egiptem. Opinia publiczna, obawiając się fizycznej zagłady ze strony Arabów, traciła zaufanie do pokojowych metod premiera. Ostatecznie Eszkol dał się przekonać do prewencyjnego ataku na państwa arabskie. W dniu 1 czerwca 1967 r. mianował nowym ministrem obrony Mosze Dajana, dowódcę, który cieszył się w Izraelu ogromnym autorytetem. Dajan opracował plan błyskawicznego unieszkodliwienia państw arabskich poprzez niesygnalizowany atak. Zdjęcie przedstawia starszego mężczyznę. Łysieje. Nosi okulary. Ma na sobie garnitur._{Indeks dolny Lewi Eszkol.
Źródło: Government Press Office (Israel), CC BY-SA 4.0, wikipedia.org.}, 5. Lyndon Johnson Prezydent USA w latach 1963–1969. Przed wybuchem wojny sześciodniowej odmówił poparcia jakichkolwiek działań zaczepnych Izraela wobec państw arabskich. Podczas konfliktu skierował jednak VI Flotę Stanów Zjednoczonych w kierunku wschodnich wybrzeży Morza Śródziemnego, aby wesprzeć izraelskich sojuszników. Oficjalnie Amerykanie podczas wojny sześciodniowej zachowywali „życzliwą neutralność” wobec Izraela. Zdjęcie przedstawia starszego mężczyznę. Łysieje. Ma wysokie czoło. Delikatnie się uśmiecha. Ma na sobie garnitur. W tle stoi flaga Stanów Zjednoczonych._{Indeks dolny Lyndon Johnson.
Źródło: domena publiczna, wikipedia.org.}, 6. U Thant Birmański polityk, sekretarz generalny ONZ w latach 1961–1971. U Thant podczas spotkania z Naserem w Kairze bezskutecznie próbował odwieść prezydenta Egiptu od podejmowania agresywnych kroków przeciwko Izraelowi. Zdjęcie przedstawia dojrzałego mężczyznę. Ma wysokie czoło, krótkie włosy, nosi okulary. Delikatnie się uśmiecha. Ma na sobie garnitur._{Indeks dolny U Thant.
Źródło: Jac. de Nijs / Anefo, CC BY-SA 3.0, wikipedia.org.}, 7. Aleksiej Kosygin Premier ZSRS w czasach rządów Leonida Breżniewa. Kosygin odgrywał olbrzymią rolę w kształtowaniu polityki zagranicznej Moskwy. Wykazywał przy tym żywe zainteresowanie dobrymi relacjami z arabskimi państwami Bliskiego Wschodu. Podczas spotkania z Naserem w Moskwie odradzał mu wojnę z Izraelem. Obserwując zaangażowanie Amerykanów po stronie żydowskiej, miał jednak wysłać z Moskwy komunikat do prezydenta USA Lyndona Johnsona: „Jeśli chcesz wojny, czeka cię wojna”. W maju 1967 r. Sowieci rozpoczęli rozmieszczenie swoich sił morskich we wschodniej części Morza Śródziemnego. Zdjęcie przedstawia starszego mężczyznę. Ma wysokie czoło, krótkie, szpakowate włosy. Uśmiecha się. Ma na sobie garnitur. W tle widać innego mężczyznę i okna budynku._{Indeks dolny Aleksiej Kosygin.
Źródło: domena publiczna, wikipedia.org.}, 8. Dżamal Abdel Naser Późniejszy prezydent Egiptu wywodził się z nizin społecznych. Jako młody oficer został ranny podczas przegranej przez koalicję państw arabskich wojny z Izraelem w latach 1948–1949. Jako polityk głosił potrzebę odwetu na państwie żydowskim. Był zwolennikiem połączenia idei socjalistycznych z panarabizmem oraz opowiadał się przeciwko syjonizmowi i zachodniej dominacji. Stał się najpopularniejszym politykiem arabskim od wielu stuleci. W świecie arabskim zyskał sobie przydomek El Rais, czyli Szef. Zdjęcie przedstawia dojrzałego mężczyznę. Ma wysokie czoło, krótkie, kręcone ciemne włosy, miejscami siwiejące, ciemne brwi. Nosi krótko przycięte wąsy. Delikatnie się uśmiecha. Ma na sobie garnitur._{Indeks dolny Dżamal Abdel Naser.
Źródło: domena publiczna, wikipedia.org.}