Sprawdź się

Pokaż ćwiczenia:

111

Ćwiczenie 1

Do każdego z państw dopasuj po jednym z celów, jakie stawiały sobie kraje zaangażowane w kryzys sueski.

R1L1UYqOLU0Wd

Ćwiczenie 2

Ułóż fragmenty tekstu opracowania historycznego tak, aby całość stanowiła spójną narrację.

R17JVuS6g99us

Elementy do uszeregowania: 1. Szczególne powody do niepokoju miały Francja i Anglia. Francja traktowała Towarzystwo [...] Jej niechęć do Nasera brała się także stąd, że Egipt wspierał dostawami broni antyfrancuską partyzantkę w Algierii. Z kolei dla Anglii, posiadającej większościowy pakiet akcji towarzystwa, kanał był symbolem Imperium i kluczem do zachowania wpływów na Bliskim Wschodzie, które – jak wierzył Winston Churchill – gwarantowały Brytyjczykom utrzymanie dotychczasowego standardu życia., 2. Politycy i zachodnia opinia publiczna czuli, że ciąży na nich moralny obowiązek naprawienia tamtej fatalnej pomyłki. Wierzono, że egipski dyktator może stać się dla Europy śmiertelnym zagrożeniem, a obowiązkiem zachodnich demokracji jest zniszczyć go, zanim urośnie w siłę., 3. W Paryżu i Londynie gazety domagały się „zdecydowanego odwetu”, „śmiałych działań”. „Nigdy więcej Hitlera” – krzyczały nagłówki na pierwszych stronach. „Tylko zdecydowane porzucenie polityki ugodowej może nas ocalić” – pisał „The Times”. Głosy nawołujące do opanowania były w mniejszości., 4. Premierzy Wielkiej Brytanii i Francji Anthony Eden i Guy Mollet podjęli akcję dyplomatyczną mającą skłonić Egipt do przekazania kanału pod zarząd międzynarodowy, ale chyba sami nie wierzyli w jej sukces. Chodziło im raczej o alibi wobec opinii światowej: pokazanie, że szukali pokojowych sposobów załagodzenia konfliktu., 5. Nacjonalizacja szlaku sueskiego nie mogła nie wstrząsnąć opinią międzynarodową. Droga łącząca Anglię z Indiami w XX w. nabrała nowego znaczenia – tędy szły na zachód tankowce z bliskowschodnią ropą. Wśród europejskich polityków powszechne było przekonanie, że Kanał Sueski ze względu na strategiczne znaczenie powinien pozostawać pod kontrolą międzynarodową, a już w żadnym razie nie wolno powierzać go tak nieprzewidywalnemu państwu jak Egipt., 6. W grę wchodziło też coś ważniejszego niż urażone ambicje imperialne. Jak uświadomił brytyjskiemu premierowi jeden z doradców, nacjonalizacja kanału nastąpiła dokładnie w 20 rocznicę remilitaryzacji Nadrenii przez rząd Adolfa Hitlera. Wówczas mocarstwa zachodnie zignorowały to oczywiste złamanie traktatu wersalskiego, podobnie jak dwa lata później zezwoliły w Monachium na rozbiór Czechosłowacji.

Indeks dolny Źródło: Piotr Osęka, Akcja w kanale, 24.11.2007, tekst dostępny online: polityka.pl. Indeks dolny koniec

Ćwiczenie 3

Zredaguj wstęp do artykułu, który mógłby się ukazać w egipskiej prasie po wycofaniu się Żydów, Brytyjczyków i Francuzów z Egiptu w 1956 r.

Uwaga! Wstęp powinien zawierać następujące pojęcia oraz nazwiska:

nacjonalizacja,
Kanał Sueski,
Izrael,
koalicja,
Dżamal Abdel Naser,
półwysep Synaj,
desant,
inwazja,
ZSRS,
Arabów.

RtAJWwsmZYACk

Ćwiczenie 4

Postaw się w sytuacji prezydenta Egiptu Dżamala Abdel Nasera. Jest wiosna 1967 r. Poważnie rozważasz wojnę przeciwko Izraelowi. Wypisz zagrożenia i szanse, które niesie ze sobą konflikt zbrojny z państwem żydowskim.

Ra0KcwfYVQTAG

Ćwiczenie 5

Postaw się w sytuacji izraelskiego ministra obrony gen. Mosze Dajana. Wyobraź sobie, że jest wiosna 1967 r. Rozważ i wypisz zagrożenia i szanse, które niesie ze sobą ewentualna wojna prewencyjna przeciwko krajom arabskim.

R16vUmEs9IB7v

Ćwiczenie 6

Wyobraź sobie, że redagujesz brytyjskie czasopismo, które na swoich pierwszych stronach informuje o ważnych momentach kryzysu sueskiego. Stwórz nagłówki, które przyciągną uwagę czytelników do wydarzeń przedstawionych na kolejnych fotografiach.

Ilustracja A

RHH7ZzPfWp2zZ