Ilustracja interaktywna przedstawia dwa schematy. Monizm i dualizm. Schemat monizmu złożony jest z dwóch kolumn. Kolumna lewa ma wskazane, jedno pod drugim, hasła: monizm, teologia chrześcijańska, święty Tomasz, tomizm, personalizm. Kolumna prawa ma wskazane, jedno pod drugim, hasła: monizm naturalistyczny, ateizm, Epikur, Demokryt, Tomasz Hobbes, oświecenie francuskie (na przykład J. O. La Mettrie, J. L. d’Alambert), pozytywizm (np. K. Darwin, K. Marks), nauka. Schemat dualizmu złożony jest z jednej kolumny. Kolumna ma wskazane, jedno pod drugim, hasła: święty Augustyn, dualizm kartezjański (Kartezjusz), okazjonalizm (N. Melebranche), paralelizm (B. Spinoza). Opis punktów znajdujących się na schematach: 1. Monizm, przekonanie, że dusza i ciało są ze sobą wzajemnie i nierozerwalnie związane, 2. Monizm religijny, przekonanie o jedności psychofizycznej duszy i ciała, zakładające zarazem nieśmiertelność duszy, 3. Monizm naturalistyczny, przekonanie, że świadomość i cała sfera psychiczna organizmów jest wynikiem funkcjonowania mózgu, 4. Teologia chrześcijańska, refleksja nad sferą metafizyczną (np. Bogiem, duszą) oparta na chrześcijańskich przekonaniach religijnych, 5. Ateizm, przekonanie, że empirycznie nie istnieje (ani nie przejawia się w rzeczywistości empirycznej) żaden Bóg, żadne bóstwo ani żadne byty metafizyczne, 6. Święty Augustyn, dualizm duszy i ciała uznający, że są one odrębnymi bytami, niezależnymi od siebie, choć złączonymi w człowieku, 7. Dualizm kartezjański (Kartezjusz), skrajny dualizm psychofizyczny przyjmujący, że ciało i dusza nie wpływają na siebie w żaden sposób i tylko spotykają się przypadkowo w człowieku, 8. Okazjonalizm (N. Melebranche), przekonanie, że ciało i dusza, choć niezależne, odpowiadają sobie wzajemnie, są wobec siebie równoległe.