Ilustracja interaktywna przedstawia tabelę zatytułowaną Tadeusz Różewicz, W świetle lamp filujących. Treść wiersza: W świetle lamp filujących / świat wyglądał inaczej / twarze żywych umarłych / i śpiących / twarze odwrócone / młode głowy ku sobie / skłonione / w świetle lamp kopcących / człowiek był zadomowiony / mocniej w radości / głębiej w trosce / cienie rozchwiane / odchodziły wracały rosły / słowa były cieplejsze / cichsze / dom kołysał się / odpływał z trumną i kołyską / w świetle lamp filujących / nieskończoność była skończona / czas był uchwytny / przestrzeń zamknięta / w czterech ścianach / wystarczyło zamknąć oczy / aby znaleźć się / w drodze do Emaus / spotkać Jezusa żywego / który jeszcze nie rozpoznany / jadł rybę pieczoną / chleb plaster miodu / życie się przeżywa / idąc spotykając / w świetle lamp naftowych / kiedy nakręcano zegary / pojawiły się na ścianie znaki / poezja rysowana Bruna / Mane- Tekel- Fares / o tych lampach / prawie wszystko wiedział / poeta z Drohobycza / "prawie" / bo wszystkiego / nikt nie wie / ani o swoich narodzinach / ani o śmierci / i kiedy myślę o nim / i jego księdze / widzę go / w świetle lampy kopcącej / z rosnącym cieniem / przestrzelonej głowy / na ścianie. Warstwa formalna: rodzaj wiersza. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Wiersz wolny, a więc – nienumeryczny, pozbawiony rymów, nie ma tu także znaków interpunkcyjnych, zdania nie rozpoczynają się od wielkich liter. Warstwa formalna. Fragment tekstu: W świetle lamp filujących. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Tytuł (tożsamy z leitmotivem wiersza) – wskazuje na najważniejszą frazę w tekście. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Warstwa formalna: budowa. Wiersz dzieli się na dziewięć części o różnej wielkości, które są wyróżnione odstępami. Podział na poszczególne części wynika z treści wiersza – każda z części zawiera pewną zamkniętą myśl. Warstwa formalna. Fragmenty tekstu: w świetle lamp filujących, w świetle lamp kopcących, w świetle lamp filujących, w świetle lamp naftowych, w świetle lampy kopcącej. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Leitmotiv wiersza jest powtarzająca się (pięć razy) fraza: „w świetle lamp filujących/kopcących/ naftowych”. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: w świetle lamp filujących / świat wyglądał inaczej. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Wiersz rozpoczyna stwierdzenie odnoszące się do przeszłości, tam też przenosi nas poeta, od początku zaznaczając wyraźną różnicę między „teraz” i „kiedyś”. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: twarze żywych umarłych / i śpiących / twarze odwrócone // młode głowy ku sobie / skłonione // w świetle lamp kopcących / człowiek był zadomowiony / mocniej w radości / głębiej w trosce / cienie rozchwiane / odchodziły wracały rosły / słowa były cieplejsze / nieśmiałe / dom kołysał się / odpływał z trumną i kołyską // w świetle lamp filujących / nieskończoność była skończona / czas był uchwytny / przestrzeń zamknięta / w czterech ścianach / wystarczyło zamknąć oczy / aby znaleźć się / w czwartym wymiarze / wystarczyło otworzyć drzwi / żeby znaleźć się / w drodze do Emaus / spotkać Jezusa żywego / z ciała krwi i kości / który jeszcze nie rozpoznany / jadł rybę pieczoną / chleb plaster miodu. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 6. Ową przeszłość można zakreślić w historycznych ramach czasu sprzed II wojny światowej. Symbolem, a także znakiem tego świata, są lampy naftowe, w których świetle toczyło się dawne życie. Przeszłość jest dla poety czasem prawdziwych wartości, głębszego i pełniejszego życia. Ważnym elementem tego świata była religia, sfera metafizyczna, czego znakiem jest postać Chrystusa. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: życie przeżywa się / idąc spotykając. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 7. W wyodrębnionym dystychu: „życie przeżywa się/idąc spotykając” poeta zawarł aforystyczną myśl na temat tego, czym jest życie i jaki jest jego sens. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: w świetle lamp naftowych / kiedy nakręcano zegary i czas / pojawiły się na ścianie znaki / poezja rysowana Bruna / Mane – Tekel – Fares // o tych lampach prawie wszystko wiedział / poeta z Drohobycza / „prawie” / bo wszystkiego / nikt nie wie / ani o swoich narodzinach / ani o śmierci. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 8. W następnej części wiersza pojawia się najważniejszy bohater wiersza: Bruno Schulz. Poeta odwołuje się do jego twórczości plastycznej i literackiej. Wątek biblijny: „Mane – Tekel...” staje się symbolem zagłady świata przeszłości i śmierci samego Schulza. „Poeta z Drohobycza” jest tym, który „prawie” wszystko wiedział o lampach filujących, prawie wszystko, tzn. tyle, ile może wiedzieć człowiek. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: kiedy myślę o nim / i jego księdze / widzę go / jego okiem / w świetle lampy kopcącej / z ogromnym cieniem / przestrzelonej głowy / na ścianie. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 9. W ostatniej części wiersza podmiot liryczny wyraźnie ujawnia swoją obecność („kiedy myślę...”). Wiersz kończy się (wyobrażonym/ powstałym w wyobraźni podmiotu lirycznego) obrazem śmierci <span lang="de"">Schulza.

Mapa interaktywna. Lista elementów:

• Tło
• Tekst: #
• Metafory: „Twarze żywych umarłych”, „człowiek był zadomowiony/mocniej w radości/ głębiej w trosce”, „cienie rozchwiane/odchodziły wracały rosły”, „słowa były cieplejsze”, „przestrzeń zamknięta w czterech ścianach”, „kiedy nakręcano zegary i czas”, „poezja rysowana Bruna”, „dom kołysał się/odpływał z trumną i kołyską”, „rosnący cień przestrzelonej głowy”.
• Epitety: „„Lampy filujące”, „żywi umarli”, „twarze odwrócone”, „młode głowy”, „lampy kopcące”, „cienie rozchwiane”, „przestrzeń zamknięta”, „czwarty wymiar”, „Jezus żywy”, „[Jezus] jeszcze nie rozpoznany”, „ryba pieczona”, „plaster miodu”, „lampy naftowe”, „rosnący cień”, „przestrzelona głowa”.