Ilustracja interaktywna przedstawia tabelę zatytułowaną PROLOG. Podzielona jest na trzy kolumny. Środkowa zawiera tekst: DEKORACJA: Noc listopadowa; w chacie, w świetlicy. Izba wybielona siwo, prawie błękitna, jednym szarawym tonem półbłękitu obejmująca i sprzęty, i ludzi, którzy się przez nią przesuną. Przez drzwi otwarte z boku, ku sieni, słychać huczne weselisko, buczące basy, piskanie skrzypiec, niesforny klarnet, hukania chłopów i bab i przygłuszający wszystką nutę jeden melodyjny szum i rumot tupotających tancerzy, co się tam kręcą w zbitej masie w takt jakiejś ginącej we wrzawie piosenki... I cała uwaga osób, które przez tę izbę-scenę przejdą, zwrócona jest tam, ciągle tam; zasłuchani, zapatrzeni ustawicznie w ten tan, na polską wirujący dookoła; w półświetle kuchennej lampy, taniec kolorów, krasych wstążek, pawich piór, kierezyj, barwnych kaftanów i kabatów, nasza dzisiejsza wiejska Polska. (...) za oknem ciemno, mrok – za oknem sad, a na deszczu i słocie krzew, otulony w słomę, w zimową ochronę okryty. Na środku izby stół okrągły, pod białym, sutym obrusem, gdzie przy jarzących brązowych świecznikach żydowskich suta zastawa, talerze poniechane tak, jak dopiero co od nich cała weselna drużba wstała, w nieładzie, gdzie nikt o sprzątaniu nie myśli. Około stołu proste drewniane stołki kuchenne z białego drzewa; przy tym na izbie biurko, zarzucone mnóstwem papierów; ponad biurkiem fotografia Matejkowskiego „Wernyhory” i litograficzne odbicie Matejkowskich „Racławic”. Przy ścianie wgłębi sofa wyszarzana; ponad nią. Warstwa formalna. Fragment tekstu: w chacie. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Miejsce akcji., Warstwa treściowa. Fragment tekstu: w chacie. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Chata bronowicka – symbol polskości, swojskości., Warstwa formalna. Fragment tekstu: Noc listopadowa. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Czas akcji., Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Noc listopadowa. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Znaczenia symboliczne – skojarzenia z powstaniem listopadowym., Warstwa formalna. Fragment tekstu: Noc listopadowa; w chacie, w świetlicy. Izba wybielona siwo, prawie błękitna, jednym szarawym tonem półbłękitu obejmująca i sprzęty, i ludzi, którzy się przez nią przesuną. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Didaskalia zawierają teatralną wizję utworu. Bardzo szczegółowo określają scenografię, plastyczną kompozycję sceny, sposób operowania barwą i światłem (nastrojowość) – cechy dramatu symbolicznego., Warstwa formalna. Fragment tekstu: Przez drzwi otwarte z boku, ku sieni, słychać huczne weselisko, buczące basy, piskanie skrzypiec, niesforny klarnet, hukania chłopów i bab i przygłuszający wszystką nutę jeden melodyjny szum i rumot tupotających tancerzy, co się tam kręcą w zbitej masie w takt jakiejś ginącej we wrzawie piosenki... I cała uwaga osób, które przez tę izbę-scenę przejdą, zwrócona jest tam, ciągle tam; zasłuchani, zapatrzeni ustawicznie w ten tan, na polską wirujący dookoła; w półświetle kuchennej lampy, taniec kolorów, krasych wstążek, pawich piór, kierezyj, barwnych kaftanów i kabatów, nasza dzisiejsza wiejska Polska. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 6. Muzyka tworzy tło dla wydarzeń. Oryginalne rozwiązanie sceniczne (sala taneczna) nie jest ukazana bezpośrednio na scenie, ale na zasadzie skrótu – muzyka, dźwięk oraz światło oddają charakter wnętrza, budując nastrój weselnej zabawy., Warstwa formalna. Fragment tekstu: Przez drzwi otwarte z boku, ku sieni, słychać huczne weselisko, buczące basy, piskanie skrzypiec, niesforny klarnet, hukania chłopów i bab i przygłuszający wszystką nutę jeden melodyjny szum i rumot tupotających tancerzy, co się tam kręcą w zbitej masie w takt jakiejś ginącej we wrzawie piosenki... I cała uwaga osób, które przez tę izbę-scenę przejdą, zwrócona jest tam, ciągle tam; zasłuchani, zapatrzeni ustawicznie w ten tan, na polską wirujący dookoła; w półświetle kuchennej lampy, taniec kolorów, krasych wstążek, pawich piór, kierezyj, barwnych kaftanów i kabatów, nasza dzisiejsza wiejska Polska. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 7. Przestrzeń ma charakter realistyczny – odtwarza wnętrze bronowickiej chaty, w której odbyło się wydarzenie będące bezpośrednią inspiracją do napisania dramatu, czyli wesele Lucjana Rydla., Warstwa formalna. Fragment tekstu: za oknem ciemno, mrok – za oknem sad, a na deszczu i słocie krzew, otulony w słomę, w zimową ochronę okryty. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 8. Drugi plan przestrzeni scenicznej, widoczny przez okno, tworzy ciemną, kontrastującą z barwnym, rozświetlonym wnętrzem chaty przestrzeń sadu i ogrodu., Warstwa treściowa. Fragment tekstu: za oknem ciemno, mrok – za oknem sad, a na deszczu i słocie krzew, otulony w słomę, w zimową ochronę okryty. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 9. Za oknem widoczny jest Chochoł, który w akcie I jest jedynie elementem tła, a później stanie się postacią mającą decydujący wpływa na rozwój wydarzeń., Warstwa formalna. Fragment tekstu: ponad biurkiem fotografia Matejkowskiego „Wernyhory” i litograficzne odbicie Matejkowskich „Racławic”. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 10. Obrazy jako symboliczny element scenografii., Warstwa treściowa. Fragment tekstu: ponad biurkiem fotografia Matejkowskiego „Wernyhory” i litograficzne odbicie Matejkowskich „Racławic”. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 11. Obrazy Matejki przywołują narodowe symbole i mity – symboliczna postać Wernyhory i mit racławickiego kosyniera odegrają ważną rolę w ideowej i kompozycyjnej warstwie dramatu.

Ilustracja interaktywna przedstawia niezatytułowaną tabelę. Podzielona jest na trzy kolumny. Środkowa, najszersza zawiera tekst: złożone w krzyż szable, flinty, pasy podróżne, torba skórzana. W innym kącie piec bielony, do maści z izbą; obok pieca stolik empire, zdobny świecącymi resztami brązów, na którym zegar stary, alabastrowymi kolumienkami dźwigający złocony krąg godzin; nad zegarem portret pięknej damy w stroju z lat 1840 w lekkim muślinowym zawoju przy twarzy młodej w lokach i na ciemnej sukni. U boku drzwi weselnych skrzynia ogromna wyprawna wiejska, malowana w kwiatki pstre i pstre desenie; wytarta już i wyblakła. Pod oknem stary grat, fotel z wysokim oparciem. Nad drzwiami weselnymi ogromny obraz Matki Boskiej Ostrobramskiej z jej sukienką srebrną i złotym otokiem promieni na tle głębokiego szafiru; a nad drzwiami alkierza takiż ogromny obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, w utkanej wzorzystej szacie, w koralach i koronie polskiej Królowej, z Dzieciątkiem, które rączkę ku błogosławieniu wzniosło. Strop drewniany w długie belki proste z wypisanym na nich Słowem Bożym i rokiem pobudowania. Rzecz dzieje się w roku tysiąc dziewięćsetnym, Scena 1, CZEPIEC, DZIENNIKARZ; CZEPIEC: Cóż tam, panie, w polityce? Chińcyki trzymają się mocno!?; DZIENNIKARZ: A, mój miły gospodarzu, mam przez cały dzień dosyć Chińczyków. Warstwa formalna. Fragment tekstu: złożone w krzyż szable, flinty, pasy podróżne, torba skórzana. W innym kącie piec bielony, do maści z izbą; obok pieca stolik empire, zdobny świecącymi resztami brązów, na którym zegar stary, alabastrowymi kolumienkami dźwigający złocony krąg godzin; nad zegarem portret pięknej damy w stroju z lat 1840 w lekkim muślinowym zawoju przy twarzy młodej w lokach i na ciemnej sukni. U boku drzwi weselnych skrzynia ogromna wyprawna wiejska, malowana w kwiatki pstre i pstre desenie; wytarta już i wyblakła. Pod oknem stary grat, fotel z wysokim oparciem. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Znaczące rekwizyty, charakterystyczne dla wystroju szlacheckiego dworku, sąsiadują z elementami typowymi dla wnętrza wiejskiej izby., Warstwa treściowa. Fragment tekstu: złożone w krzyż szable, flinty, pasy podróżne, torba skórzana. W innym kącie piec bielony, do maści z izbą; obok pieca stolik empire, zdobny świecącymi resztami brązów, na którym zegar stary, alabastrowymi kolumienkami dźwigający złocony krąg godzin; nad zegarem portret pięknej damy w stroju z lat 1840 w lekkim muślinowym zawoju przy twarzy młodej w lokach i na ciemnej sukni. U boku drzwi weselnych skrzynia ogromna wyprawna wiejska, malowana w kwiatki pstre i pstre desenie; wytarta już i wyblakła. Pod oknem stary grat, fotel z wysokim oparciem. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. W scenografii znajduje swój wyraz główna idea dramatu – konfrontacja dwu klas społecznych: ludu i inteligencji pochodzenia szlacheckiego., Warstwa formalna. Fragment tekstu: Nad drzwiami weselnymi ogromny obraz Matki Boskiej Ostrobramskiej z jej sukienką srebrną i złotym otokiem promieni na tle głębokiego szafiru; a nad drzwiami alkierza takiż ogromny obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, w utkanej wzorzystej szacie, w koralach i koronie polskiej Królowej, z Dzieciątkiem, które rączkę ku błogosławieniu wzniosło. Strop drewniany w długie belki proste z wypisanym na nich Słowem Bożym i rokiem pobudowania. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Scenografia ma charakter nie tylko realistyczny, nie służy wyłącznie odtworzeniu rzeczywistego miejsca, ale niesie ze sobą znaczenia symboliczne., Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Nad drzwiami weselnymi ogromny obraz Matki Boskiej Ostrobramskiej z jej sukienką srebrną i złotym otokiem promieni na tle głębokiego szafiru; a nad drzwiami alkierza takiż ogromny obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, w utkanej wzorzystej szacie, w koralach i koronie polskiej Królowej, z Dzieciątkiem, które rączkę ku błogosławieniu wzniosło. Strop drewniany w długie belki proste z wypisanym na nich Słowem Bożym i rokiem pobudowania. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Obrazy Matki Boskiej Ostrobramskiej i Częstochowskiej to symbole głęboko zakorzenione w polskiej świadomości, przywołujące sacrum religijne i narodowe., Warstwa formalna. Fragment tekstu: Rzecz dzieje się w roku tysiąc dziewięćsetnym,. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Dokładne określenie czasu akcji., Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Rzecz dzieje się w roku tysiąc dziewięćsetnym. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 6. Bezpośrednią inspiracją dramatu było wesele Lucjana Rydla, które odbyło się 20 listopada 1900 r., Warstwa formalna. Fragment tekstu: Cóż tam, panie, w polityce? Chińcyki trzymają się mocno!?; – A, mój miły gospodarzu, mam przez cały dzień dosyć Chińczyków. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 7. Dialog konwersacyjny., Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Cóż tam, panie, w polityce? Chińcyki trzymają się mocno!?; – A, mój miły gospodarzu, mam przez cały dzień dosyć Chińczyków. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 8. Postacie toczą ze sobą rozmowy niezwiązane z sytuacją, charakteryzują one jednak głębsze relacje istniejące między „panami” i ludem.

Ilustracja interaktywna przedstawia niezatytułowaną tabelę. Podzielona jest na trzy kolumny. Środkowa, najszersza zawiera tekst: CZEPIEC: Pan polityk!; DZIENNIKARZ: Otóż właśnie polityków mam dość, po uszy, dzień cały.; CZEPIEC: Kiedy to ciekawe sprawy.; DZIENNIKARZ: A to czytaj, kto ciekawy; wiecie choć, gdzie Chiny leżą?; CZEPIEC: No daleko, kajsi gdzieś daleko; a panowie to nijak nie wiedzą, że chłop chłopskim rozumem trafi; choćby było i daleko. A i my tu cytomy gazety i syćko wiemy.; DZIENNIKARZ: A po co - ?; CZEPIEC: Sami się do światu garniemy. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Pan polityk! – Otóż właśnie polityków mam dość, po uszy, dzień cały. – Kiedy to ciekawe sprawy. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Dialog konwersacyjny., Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Otóż właśnie polityków mam dość, po uszy, dzień cały. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Dziennikarz (Rudolf Starzewski – redaktor naczelny „Czasu”) jako przedstawiciel „panów”, czyli inteligencji, pobłażliwie, a nawet lekceważąco traktuje Czepca, nie uważając go za godnego partnera do rozmowy na „poważne” tematy., Warstwa formalna. Fragment tekstu: A to czytaj, kto ciekawy; wiecie choć, gdzie Chiny leżą?; CZEPIEC: No daleko, kajsi gdzieś daleko; a panowie to nijak nie wiedzą, że chłop chłopskim rozumem trafi; choćby było i daleko. A i my tu cytomy gazety i syćko wiemy. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Indywidualizacja językowa – Czepiec mówi gwarą, Dziennikarz posługuje się literacką polszczyzną., Warstwa formalna. Fragment tekstu: A po co – ? – Sami się do światu garniemy. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Dialog konwersacyjny., Warstwa treściowa. Fragment tekstu: A po co – ? Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 5. Dziennikarz wykpiwa zbyt szerokie zainteresowania chłopa.

Ilustracja interaktywna przedstawia niezatytułowaną tabelę. Podzielona jest na trzy kolumny. Środkowa, najszersza zawiera tekst: DZIENNIKARZ: Ja myślę, że na waszej parafii świat dla was aż dosyć szeroki.; CZEPIEC: A tu ano i u nas bywają, co byli aże dwa roki w Japonii; jak była wojna.; DZIENNIKARZ: Ale tu wieś spokojna. – Niech na całym świecie wojna, byle polska wieś zaciszna, byle polska wieś spokojna.; CZEPIEC: Pon / się / bo / ją / we / wsi / ru / chu. Pon / nos / ob / śmi / wa / jom / w du / chu. – A jak my, to my się rwiemy ino do jakiej bijacki. to Z takich, jak my, był Głowacki. A, jak myślę, ze panowie duza by juz mogli mieć, ino oni nie chcom chcieć:. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Ja myślę, że na waszej parafii świat dla was aż dosyć szeroki. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Dziennikarz wykpiwa zbyt szerokie zainteresowania chłopa., Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Ale tu wieś spokojna. – Niech na całym świecie wojna, byle polska wieś zaciszna, byle polska wieś spokojna. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Dziennikarz nie chce widzieć prawdziwych problemów wsi, którą postrzega w sposób wyidealizowany, sielankowy., Warstwa formalna. Fragment tekstu: Pon / się / bo / ją / we / wsi / ru / chu. Pon / nos / ob / śmi / wa / jom / w du / chu. – A jak my, to my się rwiemy ino do jakiej bijacki. to Z takich, jak my, był Głowacki. A, jak myślę, ze panowie duza by juz mogli mieć, ino oni nie chcom chcieć:. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Wiersz – często regularny 8-zgłoskowiec, który nadaje wypowiedziom postaci wyrazisty, niemal katarynkowy rytm, wzmocniony dodatkowo przez rymy (muzyczność dramatu)., Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Pon / się / bo / ją / we / wsi / ru / chu. Pon / nos / ob / śmi / wa / jom / w du / chu. – A jak my, to my się rwiemy ino do jakiej bijacki. to Z takich, jak my, był Głowacki. A, jak myślę, ze panowie duza by juz mogli mieć, ino oni nie chcom chcieć:. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. Czepiec obnaża prawdziwy stosunek inteligencji do chłopstwa, ukazując nieufność inteligencji w stosunku do chłopów i bierność „panów”. W wypowiedzi Czepca został przywołany mit racławickiego kosyniera.

Ilustracja interaktywna przedstawia niezatytułowaną tabelę. Podzielona jest na trzy kolumny. Środkowa, najszersza zawiera tekst: Scena 17; PAN MŁODY, ŻYD; PAN MŁODY: Przyszedł Mosiek na wesele...; ŻYD: Nu, ja tu przyszedł nieśmiele.; PAN MŁODY: No, jesteśmy przyjaciele.; ŻYD: No, tylko że my jesteśmy tacy przyjaciele, co się nie lubią; PAN MŁODY: A tak, jak są tacy, co skubią, to i są tacy, co się boczą.; ŻYD: Niech się boczą, a jak oni potrzebują, to ich u mnie jest bardzo wiele.; PAN MŁODY: W zastawie. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Przyszedł Mosiek na wesele... – Nu,. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Dialog konwersacyjny., Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Przyszedł Mosiek na wesele... – No, tylko że my jesteśmy tacy przyjaciele, co się nie lubią – Niech się boczą, a jak oni potrzebują, to ich u mnie jest bardzo wiele. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Krótkie repliki ukazują sytuację panującą na wsi – stosunki społeczne i narodowościowe antagonizmy., Warstwa formalna. Fragment tekstu: Nu,. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 3. Indywidualizacja językowa – charakterystyczna cecha języka polskich Żydów., Warstwa formalna. Fragment tekstu: Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 4. No, jesteśmy przyjaciele. – No, tylko że my jesteśmy tacy przyjaciele, co się nie lubią – A tak, jak są tacy, co skubią, to i są tacy, co się boczą. – Niech się boczą, a jak oni potrzebują, to ich u mnie jest bardzo wiele. – W zastawie. Kompozycja szopkowa – postacie pojawiają się parami na statycznej scenie i rozmawiają ze sobą (dialog konwersacyjny).
Scena ta (podobnie jak poprzednia) ma charakter satyryczny – zderzenie odmiennych postaw rozmówców reprezentujących dwie grupy społeczne wywołuje efekt komiczny.

Ilustracja interaktywna przedstawia niezatytułowaną tabelę. Podzielona jest na trzy kolumny. Środkowa, najszersza zawiera tekst: ŻYD: No, to tak, jak w kieszeni; – pan dzisiaj w kolorach się mieni; pan to przecie jutro zruci – ?; PAN MŁODY: Narodowy chłopski strój.; ŻYD: No, pan się narodowo bałamuci, panu wolno – a to ładny krój. – to już było.; PAN MŁODY: No, to jeszcze wróci. Warstwa formalna. Fragment tekstu: pan dzisiaj w kolorach się mieni; pan to przecie jutro zruci – ? – Narodowy chłopski strój. – No, pan się narodowo bałamuci, panu wolno – a to ładny krój. – to już było. – No, to jeszcze wróci. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Dialog sytuacyjny., Warstwa treściowa Fragment tekstu: pan dzisiaj w kolorach się mieni; pan to przecie jutro zruci – ? – Narodowy chłopski strój. – No, pan się narodowo bałamuci, panu wolno – a to ładny krój. – to już było. – No, to jeszcze wróci. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 2. Obnażenie młodopolskiej ludomanii, pozornego zbliżenia się inteligencji do ludu.

Ilustracja interaktywna przedstawia tabelę zatytułowaną AKT I Scena 36. Podzielona jest na trzy kolumny. Środkowa zawiera tekst: POETA, RACHEL; (...); POETA: Wszystko się w poezji topi u pani, ojciec i chłopi.; RACHEL: Ogromnie dużo wierszy czytałam.; POETA: Pisała pani kiedy?; RACHEL: Nie chciałam. Gust ten właśnie wielki miałam, żeby nie pisać – lichą formą się brzydzę; ale za to, kędy spojrzę, to widzę poezję żywą zaklętą, tę świętą, i tym jestem szczęśliwa: że święta i dla mnie żywa. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Wszystko się w poezji topi u pani, ojciec i chłopi. Opis punktu umieszczonego na ilustracji: 1. Dialog konwersacyjny., Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Wszystko się w poezji topi u pani, ojciec i chłopi. – Ogromnie dużo wierszy czytałam. – Pisała pani kiedy? – Nie chciałam. Gust ten właśnie wielki miałam, żeby nie pisać – lichą formą się brzydzę; ale za to, kędy spojrzę, to widzę poezję żywą zaklętą, tę świętą, i tym jestem szczęśliwa: że święta i dla mnie żywa. Opis punktu umieszczonego na ilustracji: 2. Rachela jest uosobieniem egzaltacji, poetyckości. Choć sama nie pisze wierszy, wszystko pod jej spojrzeniem przemienia się w poezję. Postać ta jest potraktowana z lekkim dystansem, wprowadza jednak rzeczywisty nastrój poetyckości, tajemniczości, odbiegający od satyrycznej atmosfery wcześniejszych scen., Warstwa formalna. Fragment tekstu: Nie chciałam. Gust ten właśnie wielki miałam, żeby nie pisać – lichą formą się brzydzę; ale za to, kędy spojrzę, to widzę poezję żywą zaklętą, tę świętą, i tym jestem szczęśliwa: że święta i dla mnie żywa. Opis punktu umieszczonego na ilustracji: 3. Zmiana nastroju – satyryczna atmosfera poprzednich scen ustępuje miejsca bardziej lirycznemu nastrojowi.

Ilustracja interaktywna przedstawia niezatytułowaną tabelę. Podzielona jest na trzy kolumny. Środkowa, najszersza zawiera tekst: POETA: Ze świętymi pani przestaje; za pan brat z różami w ogrodzie; za pan brat z obłokami, a ku swojej wygodzie chce pani za pan brat z poetami.; RACHEL: Ach, pan ciągle mnie łaje – cała ta przyroda tajemna przestała mi być ciemna.; (...); POETA: A włócz się, poezjo, włócz, od komory do komory, od ogrodu róż do sadu tych śpiących drzew: widać je tu z okienka; więc, jak pójdzie panienka, a muśnie jej szal który krzew, to jej tęsknota i żal udzieli się przyciętej słomie, a z krzaka smutek i cień udzieli się nieświadomie panience... Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Ze świętymi pani przestaje; za pan brat z różami w ogrodzie; za pan brat z obłokami, a ku swojej wygodzie chce pani za pan brat z poetami. Opis punktu umieszczonego na ilustracji: 1. Poeta prowadzi z Rachelą subtelny flirt, traktując ją nieco ironicznie., Warstwa formalna. Fragment tekstu: A włócz się, poezjo, włócz, od komory do komory, od ogrodu róż do sadu tych śpiących drzew: widać je tu z okienka; więc, jak pójdzie panienka, a muśnie jej szal który krzew, to jej tęsknota i żal udzieli się przyciętej słomie, a z krzaka smutek i cień udzieli się nieświadomie panience... Opis punktu umieszczonego na ilustracji: 2. Motyw chochoła., Warstwa treściowa. Fragment tekstu: A włócz się, poezjo, włócz, od komory do komory, od ogrodu róż do sadu tych śpiących drzew: widać je tu z okienka; więc, jak pójdzie panienka, a muśnie jej szal który krzew, to jej tęsknota i żal udzieli się przyciętej słomie, a z krzaka smutek i cień udzieli się nieświadomie panience... Opis punktu umieszczonego na ilustracji: 3. Poeta podejmuje sugestię Racheli i zaczyna patrzeć na przestrzeń sadu z jej punktu widzenia.

Ilustracja interaktywna przedstawia niezatytułowaną tabelę. Podzielona jest na trzy kolumny. Środkowa, najszersza zawiera tekst: RACHEL: A tak, a tak...; (...); POETA: Ujrzę panią rad, błądzącą przez mroczny sad, niby zakochaną i błędną, pół dziewicą, pół aniołem, pochyloną nad chochołem, jakby z obrazu Bern-Dżonsa – gdy ja będę w cieple stać. RACHEL: No, nie trza się o mnie bać; nie przeziębi najgorszy mróz, jeźli kto ma zapach róż; owiną go w słomę zbóż, a na wiosnę go odwiążą i sam odkwitnie.; POETA: To szczytnie; – ach, pani się trochę dąsa – ?. Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Ujrzę panią rad, błądzącą przez mroczny sad, niby zakochaną i błędną, pół dziewicą, pół aniołem, pochyloną nad chochołem, jakby z obrazu Bern-Dżonsa – gdy ja będę w cieple stać. Opis punktu umieszczonego na ilustracji: 1. Poeta, podobnie jak Rachela, postrzega rzeczywistość przez pryzmat sztuki., Warstwa formalna. Fragment tekstu: pochyloną nad chochołem, – No, nie trza się o mnie bać; nie przeziębi najgorszy mróz, jeźli kto ma zapach róż; owiną go w słomę zbóż, a na wiosnę go odwiążą i sam odkwitnie. Opis punktu umieszczonego na ilustracji: 2. Motyw chochoła., Warstwa treściowa. Fragment tekstu: No, nie trza się o mnie bać; nie przeziębi najgorszy mróz, jeźli kto ma zapach róż; owiną go w słomę zbóż, a na wiosnę go odwiążą i sam odkwitnie. Opis punktu umieszczonego na ilustracji: 3. Motyw chochoła nabiera symbolicznych znaczeń – słoma ukrywająca różę symbolizuje odrodzenie.

Ilustracja interaktywna przedstawia niezatytułowaną tabelę. Podzielona jest na trzy kolumny. Środkowa, najszersza zawiera tekst: RACHEL: Patrz pan różę na ogrodzie owitą w chochoł ze słomy; przed tą pałubą słomianą poskarżę się mej poezji; wyznam, jakich się herezji nasłuchałam; jak się jęto kąsać, gryźć mnie, com przyszła zakochana! – Zmówię chochoł, każę przyść do izb, na wesele, tu – może uwierzycie mu, że prawda, co mówi Rachela.; (...); Chcę poetyczności dla was i chcę ją rozdmuchać; zaproście tu na Wesele wszystkie dziwy, kwiaty, krzewy, pioruny, brzęczenia, śpiewy...; POETA: I chochoła!. Warstwa formalna. Fragment tekstu: Patrz pan różę na ogrodzie owitą w chochoł ze słomy; przed tą pałubą słomianą poskarżę się mej poezji; wyznam, jakich się herezji nasłuchałam; jak się jęto kąsać, gryźć mnie, com przyszła zakochana! – Zmówię chochoł, każę przyść do izb, na wesele, tu – może uwierzycie mu, że prawda, co mówi Rachela. Opis punktu umieszczonego na ilustracji: 1. Wypowiedź Racheli (i jej dalsze konsekwencje) zmienia nastrój i charakter dramatu, wprowadzając wątek fantastyczno-symboliczny., Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Patrz pan różę na ogrodzie owitą w chochoł ze słomy; przed tą pałubą słomianą poskarżę się mej poezji; wyznam, jakich się herezji nasłuchałam; jak się jęto kąsać, gryźć mnie, com przyszła zakochana! – Zmówię chochoł, każę przyść do izb, na wesele, tu – może uwierzycie mu, że prawda, co mówi Rachela. Opis punktu umieszczonego na ilustracji: 2. Słowa Racheli zapowiadają pojawienie się Chochoła jako postaci działającej w akcie II dramatu., Warstwa formalna. Fragment tekstu: Chcę poetyczności dla was i chcę ją rozdmuchać; zaproście tu na Wesele wszystkie dziwy, kwiaty, krzewy, pioruny, brzęczenia, śpiewy...Opis punktu umieszczonego na ilustracji: 3. Wypowiedź Racheli (i jej dalsze konsekwencje) zmienia nastrój i charakter dramatu, wprowadzając wątek fantastyczno-symboliczny.

Ilustracja interaktywna przedstawia niezatytułowaną tabelę. Podzielona jest na trzy kolumny. Środkowa, najszersza zawiera tekst: RACHEL: Już pan wierzy?! Już to pana zajęło: słoma, zwiędła róża, noc, ta nadprzyrodzona Moc.; (...). Warstwa treściowa. Fragment tekstu: Już pan wierzy?! Już to pana zajęło: słoma, zwiędła róża, noc, ta nadprzyrodzona Moc. Opis punktu znajdującego się na ilustracji: 1. Rachela dostrzega nadprzyrodzoną moc Chochoła.