Mapa przedstawia części składowe Cesarstwa Niemieckiego. Składało się ono z Królestwa Prus podzielonego na następujące prowincje: Ren, Szlezwik-Holsztyn, Hanower, Brandenburgia, Nassau, Śląsk, Pomorze, Prowincja Poznańska, Prusy Zachodnie, Prusy Wschodnie. Inne księstwa, królestwa i regiony wchodzące w skład Cesarstwa to: Królestwo Saksonii, Wielkie Księstwo Meklemburgii, Królestwo Bawarii, Wielkie księstwo Hesji, Królestwo Wirtembergii, wielkie księstwo Badenii, Alzacja-Lotaryngia, Wielkie księstwo Olenburga i wiele innych mniejszych księstw. Opisano: 1. Berlin, 9 października 1918 r. - 9 listopada Utworzenie rządu na czele z księciem Maxem von Badenem jako kanclerzem. Rząd ten zyskał akceptację większości partii politycznych w Reichstagu, który miał odtąd większą władzę w systemie politycznym Niemiec. Utworzenie tego rządu było ważnym krokiem na drodze od autokratycznego systemu rządów. Ze względu jednak na swój zachowawczy charakter nie zadowalał opinii publicznej. Fotografia przedstawia czterech mężczyzn idących ulicą. Pierwszy z nich ubrany jest w dwurzędowy płaszcz wojskowy, spodnie, buty i czapkę z okrągłym denkiem i daszkiem. Tuż za nim idzie trzech mężczyzn w eleganckich płaszczach, spodniach, białych koszulach, krawatach i kapeluszach. Tuż za nimi stoi zaparkowany samochód, a przed nim kierowca. Po drugiej stronie ulicy widać dwie stojące osoby, a za nimi drzewa., 2. Wilhelmshaven, 28 października 1918 r. Marynarze odmawiają wypełnienia rozkazu admiralicji płynięcia w stronę Kanału La Manche. Wojna była już przegrana i udział w dalszych walkach był ich zdaniem bezsensownym samobójstwem., 3. Kiel, 4 listopada 1918 r. Wybucha bunt marynarzy w Kilonii i przejmują oni kontrolę nad miastem. Fotografia przedstawia grupę marynarzy niemieckich pozujących do zdjęcia na tle uzbrojenia okrętu. Wszyscy ubrani są w krótkie kurtki z szerokim, rozłożystym kołnierzem, spodnie, buty, a na głowie mają czapki z otokiem bez daszku. Niektórzy z nich mają białe, materiałowe opaski na lewym ramieniu. Marynarz w pierwszym rzędzie trzyma dwie tabliczki z napisami w języku niemieckim., 4. Lubeka, Hamburg, Brunszwik, Dusseldorf, Kolonia, Frankfurt, Lipsk; 6-8 listopada 1918 r. W wielu miastach wybuchają bunty. Żołnierze i marynarze przejmują kontrolę nad nimi, nie napotykając zbyt dużego oporu ze strony policji. Tworzą się na wzór rosyjski Rady Delegatów Żołnierskich i Robotniczych. Głównym ich żądaniem jest zakończenie wojny i abdykacja cesarza, Wilhelma II. Fotografia przedstawia plac, na którym tłumnie zgromadzeni są ludzie. Wśród zebranych widzimy żołnierzy i cywilów. Cześć demonstrantów trzyma drewniane tablice na długich kijach z napisami w języku niemieckim. Zebrani zwróceni są w stronę budynku przed którym na podwyższeniu stoi kilka osób., 5. Monachium; 7-8 listopada 1918 r. W Bawarii powstaje Republika Rad na czele z radykalnym lewicowym socjalistą, Kurtem Eisnerem. Fotografia przedstawia fragment budynku z dużymi, półokrągłymi oknami. Jest to budynek Reichstagu w Berlinie. Na balkonie przed jednym z okien stoi kilku mężczyzn. Poniżej na ulicy wiwatujący tłum z uniesionymi do góry kapeluszami., 6. Berlin, 9 listopada 1918 r. Cesarz Wilhelm II abdykuje i udaje się do Holandii na wygnanie. Fotografia przedstawia siedmiu mężczyzn stojących na dworcu, obok torów kolejowych. Wszyscy ubrani są w długie płaszcze wojskowe i czapki z daszkiem. Wśród nich jest Cesarz Wilhelm Drugi., 7. Berlin 10 listopada 1918 r. Zostaje w okna Reichstagu ogłoszone powstanie republiki przez Philippa Scheidemanna. Władzę przejmuje Rada Pełnomocników Ludowych jako rząd tymczasowy. Fotografia przedstawia fragment budynku z dużymi, półokrągłymi oknami. Jest to budynek Reichstagu w Berlinie. Na balkonie przed jednym z okien stoi kilku mężczyzn. Poniżej na ulicy wiwatujący tłum z uniesionymi do góry kapeluszami., 8. Berlina, 5-15 styczeń 1919 r. W Berlinie wybucha powstanie Związku Spartakusa. Członkowie jego pod przywództwem Róży Luksemburg i Karla von Liebknechta dążyli do ustanowienia systemu komunistycznego i wprowadzenia zmian na wzór radziecki. Powstanie zostało stłumione przez byłych żołnierzy (tzw. Freikorps).