Gatunki wierzb plecionkarskich i warunki ich uprawy
DRM.01. Wykonywanie wyrobów koszykarsko‑plecionkarskich - koszykarz‑plecionkarz 731702
Słownik pojęć do e‑zasobu
Proces uzupełniania zrzezów, które nie podjęły funkcji życiowych.
Film edukacyjny „Warunki uprawy wierzb plecionkarskich”Film edukacyjny „Warunki uprawy wierzb plecionkarskich”
Składnik pokarmowy regulujący procesy wzrostu i rozwoju rośliny, wpływa na jej gospodarkę wodną i wytwarzanie barwników, przede wszystkim chlorofilu. Aktywuje procesy związane z pobieraniem składników mineralnych z gleby.
Film edukacyjny „Warunki uprawy wierzb plecionkarskich”Film edukacyjny „Warunki uprawy wierzb plecionkarskich”
Dolna część pędu.
Film edukacyjny „Warunki uprawy wierzb plecionkarskich”Film edukacyjny „Warunki uprawy wierzb plecionkarskich”
Rodzaj podłoża charakteryzujący się dużą przepuszczalnością wody, przewiewnością i skłonnością do nagrzewania. Podłoże wymagające nawożenia.
Plansza interaktywna „Charakterystyka gatunków wierzb plecionkarskich”Plansza interaktywna „Charakterystyka gatunków wierzb plecionkarskich”
Jeden z najważniejszych składników pokarmowych roślin, decydujący o ich jakości. Zawartość potasu w glebach wynosi od 0,8 do 2,5%. Niedobory potasu powodują zahamowanie wzrostu roślin.
Plansza interaktywna „Charakterystyka gatunków wierzb plecionkarskich”Plansza interaktywna „Charakterystyka gatunków wierzb plecionkarskich”
Współczynnik określający ilość gałęzi bocznych wyrastających z rośliny.
Film edukacyjny „Warunki uprawy wierzb plecionkarskich”Film edukacyjny „Warunki uprawy wierzb plecionkarskich”
Część pędu wikliny stosowana w celu otrzymania zrzezow.
Film edukacyjny „Warunki uprawy wierzb plecionkarskich”Film edukacyjny „Warunki uprawy wierzb plecionkarskich”
Najpowszechniejszy i najbardziej pożądany gatunek wikliny koszykarskiej. Pędy jednoroczne rośliny mają średnią grubość, wysokość około 2,5 m, smukłe, silnie zbieżyste. Roślina posiada słabą tendencję do rozgałęziania. Kora pędu jest w dolnej części brunatnozielona, w górnej wiśniowozielona. Liście lancetowate, 12 cm długości i 3‑4 cm szerokości, o brzegach ząbkowanych, ostro zakończonych, w dolnej części pędu w kolorze zielonym w górnej purpurowej. U nasady ogonka liściowego występują dwa przylistki. Nerw główny i ogonek zabarwione są na różowo. Pączki duże, brunatnowiśniowe, ostro zakończone. Wierzba amerykanka daje cienkie, dające się łatwo korować pręty o białym, twardym drewnie i bardzo małym rdzeniu, które są odporne na złamanie, kolankowanie i zginania.
Film edukacyjny „Warunki uprawy wierzb plecionkarskich”Film edukacyjny „Warunki uprawy wierzb plecionkarskich”
Zwykle wysoki krzew, posiadający pędy z drzewnymi listewkami 5‑12 mm długości na 4‑6 letnich gałązkach o średnicy przynajmniej 1 cm. Pędy rośliny są początkowo gęsto, krótko, odstająco, białosrebrzyście owłosione. Pąki kwiatowe wyraźnie owłosione, ich łuski pękają zimą.
Film edukacyjny „Warunki uprawy wierzb plecionkarskich”Film edukacyjny „Warunki uprawy wierzb plecionkarskich”
Roślina posiadająca wiele odmian: szerokolistną, długolistną, różnobarwną. Charakteryzuje się dość grubymi, giętkimi, błyszczącymi pędami o twardym drewnie i małym rdzeniu. Barwa kory: oliwkowozielona, na starszych pędach kora łuszczy się charakterystycznymi płatami. Młode pędy owłosione. Posiada sztywno osadzone, gęsto piłkowane liście o długości 5‑10 cm, które na wierzchu są ciemnozielone i błyszczące, od spodu sinozielone, o żółtym nerwie. Przylistki w kształcie skrzydełek sterczących ku górze. Pączki nagie, owalne, brązowe. Wierzba migdałowa daje pręty odporne na kolankowanie i złamania, o drewnie twardym i elastycznym, ulegające łatwo korowaniu.
Film edukacyjny „Warunki uprawy wierzb plecionkarskich”Film edukacyjny „Warunki uprawy wierzb plecionkarskich”
Roślina mająca wiele odmian, np: zwisającą, delikatną, karłową. Posiada pędy średniej długości barwy czerwonej (młode) lub oliwkowoszarej i błyszczącej (starsze). Liście lancetowate, z rozszerzonym wierzchołkiem, długości 5‑10 cm, powyżej połowy piłkowane, na wierzchu ciemnozielone, pod spodem matowe z sinym nalotem ulegającym ścieraniu i żółtym nerwem. Pączki długie, ostro zakończone, nabrzmiałe, gładkie, zielonożółte lub czerwonobrązowe z czarnymi końcówkami. Pręty wierzby purpurowej z trudnością się korują, po okorowaniu mają odcień żółtawo- cytrynowy.
Film edukacyjny „Warunki uprawy wierzb plecionkarskich”Film edukacyjny „Warunki uprawy wierzb plecionkarskich”
Najbardziej rozpowszechniony obok wierzby amerykanki gatunek wierzby plecionkarskiej w Polsce. Posiada liczne odmiany, jak: Engela, królewska, olbrzymia. Pędy rośliny są prosto wzniesione do 4 m długości, dość grube, tępo zakończone, o barwie kory od oliwkowozielonej do szarozielonej w części wierzchołkowej. Młode pędy charakteryzują się gęstym, szarozielonym owłosieniem. Posiada równowąskie lub lancetowate liście o długości 20‑25 cm, z zaostrzonymi wierzchołkami, z gładkimi, falistymi brzegami zawiniętymi na dolną stronę barwy matowozielonej. Małe lancetowate przylistki odpadają wcześnie. Pączki przylegające, wąskie, tępe, w kolorze pędu, zimą posiadają owłosienie.
Wierzba konopianka daje grube pręty, o dużym rdzeniu, podatne na łamanie i kolankowanie, które można łatwo korować. Nadaje się do uprawy na kije wiklinowe.
Film edukacyjny „Warunki uprawy wierzb plecionkarskich”Film edukacyjny „Warunki uprawy wierzb plecionkarskich”
Górna część pręta.
Film edukacyjny „Warunki uprawy wierzb plecionkarskich”Film edukacyjny „Warunki uprawy wierzb plecionkarskich”
Wiklina powstała z okorowania wikliny zielonej. Powstaje w wyniku procesu zwanego moczarkowaniem, czyli przez namoczenie zielonych prętów wikliny w zbiornikach z wodą.
Plansza interaktywna „Charakterystyka gatunków wierzb plecionkarskich”Plansza interaktywna „Charakterystyka gatunków wierzb plecionkarskich”
Wiklina pozyskiwana w procesie korowania wikliny gotowanej. Drewno wikliny w czasie jej gotowania, barwi się na kolor ceglastobrązowy, pod wpływem barwników i kwasu salicylowego zawartych w korze. Po okorowaniu i wysuszeniu pręty mają ten kolor w różnych odcieniach, w zależności od gatunku wikliny.
Plansza interaktywna „Charakterystyka gatunków wierzb plecionkarskich”Plansza interaktywna „Charakterystyka gatunków wierzb plecionkarskich”
Wiklina, która osiągnęła stan równowagi higroskopijnej, który jest osiągnięty wówczas, gdy wilgotność drewna i warunki klimatyczne (wilgotność względna powietrza i jego temperatura) ustalą się w ten sposób, że drewno ani nie oddaje wody, ani też jej nie wchłania. W polskich warunkach klimatycznych pręt suszony na wolnym powietrzu uzyskuje stan równowagi higroskopijnej przy wilgotności około 13‑15%.
Plansza interaktywna „Charakterystyka gatunków wierzb plecionkarskich”Plansza interaktywna „Charakterystyka gatunków wierzb plecionkarskich”
Świeże pręty jednoroczne, po ścięciu mają dużą wilgotność i stanowią surowiec do produkcji wikliny białej lub czerwonej. Wyplata się też z niej niektóre modele koszy.
Plansza interaktywna „Charakterystyka gatunków wierzb plecionkarskich”Plansza interaktywna „Charakterystyka gatunków wierzb plecionkarskich”
Części pociętego pędu, które po wysadzeniu do gleby ukorzeniają się, tworząc nową roślinę.
Plansza interaktywna „Charakterystyka gatunków wierzb plecionkarskich”Plansza interaktywna „Charakterystyka gatunków wierzb plecionkarskich”