Chrząstka, która znajduje się między płytami kostnymi pancerza żółwia jadalnego (Chelonia mydas), jest podstawowym składnikiem legendarnej zupy żółwiowej. W niektórych krajach wprowadzono zakaz importu wszelkich surowców wykorzystywanych do sporządzania tej zupy, stąd popularność zyskała zbliżona smakowo „fałszywa zupa żółwiowa”, gotowana na głowiźnie cielęcej.

Żółw czerwonolicy (Trachemys scripta elegans) to podgatunek północnoamerykańskiego żółwia ozdobnego, którego naturalny zasięg występowania obejmuje głównie środkowowschodnią część Stanów Zjednoczonych. Obecny rzeczywisty zasięg występowania tego gada jest jednak znacznie większy – obejmuje praktycznie wszystkie kontynenty (poza Antarktydą) oraz wiele wysp oceanicznych. Z tego względu jest uznawany za najbardziej rozpowszechnionego żółwia wodno‑błotnego na świecie. W Europie żółwie czerwonolice zasiedlają wiele zbiorników i cieków w większości państw, w tym również w Polsce. Z uwagi na zbliżone warunki klimatyczne panujące w naszym kraju oraz w północnej części naturalnego zasięgu występowania żółwia czerwonolicego w USA, gady te są w stanie skutecznie przetrwać nawet surowe zimy (...). Młode żółwie kupowane są zazwyczaj pod wpływem impulsu, z uwagi na ich atrakcyjny wygląd oraz małe rozmiary. Z czasem, gdy osobniki rosną i przestają mieścić się w niewielkich słojach czy akwariach, najprostszym rozwiązaniem dla właściciela jest wypuszczenie stwarzającego problem pupila do najbliższego cieku, stawu czy jeziora (...) w latach 90. XX wieku ze Stanów Zjednoczonych rocznie eksportowano 3‑4 mln żółwi czerwonolicych. Tylko w latach 1994–1997 bezpośrednio z USA do Polski przywieziono blisko 450 tysięcy okazów (...).

Indeks górny Źródło: Żółw czerwonolicy – zagrożenie!, www.salamandra.org.pl Indeks górny koniec^{Źródło: Żółw czerwonolicy – zagrożenie!, www.salamandra.org.pl}

R109QUGMBfDQZ

Zdjęcie przedstawia żółwia czerwonolicego wynurzającego się z wody. Po bokach zielonej głowy występują rozszerzające się do tyłu czerwone paski, a poniżej paski jasnożółte.