Sprawdź się
Pokaż ćwiczenia:
Pobierz materiał źródłowy do ćwiczeń.
Ćwiczenie 1
Ćwiczenie 2
Ćwiczenie 3
Ćwiczenie 4
Ćwiczenie 5
Ćwiczenie 6
Ćwiczenie 7
Ćwiczenie 8
Pobierz materiał źródłowy do ćwiczeń.
Według Scrutona tradycja to wszelkie zwyczaje, ceremonie i formy uczestnictwa w życiu instytucjonalnym, które nie mają charakteru mechanicznego, lecz kierują się jakąś racją.
Tradycja:
to szczególnego rodzaju wiedza społeczna;
powstaje poprzez nieustanną praktykę społeczną;
jest niewypowiedziana;
nie da się jej ująć w żaden plan.
Przejawy tradycji to: zwyczaje, ceremonie, formy uczestnictwa w życiu instytucjonalnym, taniec, strój, ceremonia koronacyjna, kartki świąteczne, wszystko, co ma etykietę „heritage”, procedury parlamentarne, maniery, konwenanse społeczne, moralność.
Racja tradycji leży nie w tym, co będzie, ale w tym, co było; w czynieniu zadość temu, co od wieków praktykowane.
Dwa źródła siły tradycji to:
czynienie z przeszłości teraźniejszego celu;
budowanie między ludźmi wspólnoty, poczucia jedności, łączności.
Scruton broni tradycji przez odwołanie się do przykładu z dziedziny muzyki, gdzie każdy twórca komponował dzięki odkryciom wcześniejszych pokoleń; w ten sposób tradycja staje się efektem ubocznym, ale i motorem rozwoju. Innym przykładem, do którego się odwołuje, jest język.
Nikt nie jest w stanie zmierzyć się w pojedynkę z wiedzą, która jest owocem społecznej praktyki tysięcy ludzi na przestrzeni wieków.
Wiedza naukowa jest zapisywalna w książkach, a społeczna nie. Ta pierwsza kumuluje się i narasta w procesie jej spisywania, ta druga trwa i rozwija się wyłącznie w procesie jej praktykowania.