Sprawdź się

1
Pokaż ćwiczenia:
1
Ćwiczenie 1
R1T34yqMaZWW6
Wybierz jedno nowe słowo poznane podczas dzisiejszej lekcji i ułóż z nim zdanie.
R58DzFQP1zKwB1
Ćwiczenie 1
Wymyśl pytanie na kartkówkę związane z tematem materiału.
Pomnik Księcia Józefa Poniatowskiego w Warszawie
Źródło: Bertel Thorvaldsen, licencja: CC BY-SA 3.0.
R14l0OYDa9Txh11
Ćwiczenie 2
Opierając się na informacjach zawartych w sekcji „Przeczytaj”, przyporządkuj określenia i cechy do konkretnego stylu w sztuce. Rokoko Możliwe odpowiedzi: 1. gładkie płaszczyzny obrazu, 2. wstrzemięźliwość i czystość obyczajów, 3. barwy podstawowe, 4. iluzjonistyczny styl, 5. pastelowe, jakby spod warstwy pudru przebijające kolory, 6. subtelność i blask, 7. antyiluzjonistyczny styl, 8. szlachetne samopoświęcenie i heroiczny patriotyzm, 9. powściągliwość środków wyrazu, 10. fête champêtre, 11. frywolne sceny romansowe, 12. mocne i wyraźne kontury, 13. malarska powierzchnia podobna do mieniącego się jedwabiu, 14. migocąca świetlistość barw Klasycyzm Możliwe odpowiedzi: 1. gładkie płaszczyzny obrazu, 2. wstrzemięźliwość i czystość obyczajów, 3. barwy podstawowe, 4. iluzjonistyczny styl, 5. pastelowe, jakby spod warstwy pudru przebijające kolory, 6. subtelność i blask, 7. antyiluzjonistyczny styl, 8. szlachetne samopoświęcenie i heroiczny patriotyzm, 9. powściągliwość środków wyrazu, 10. fête champêtre, 11. frywolne sceny romansowe, 12. mocne i wyraźne kontury, 13. malarska powierzchnia podobna do mieniącego się jedwabiu, 14. migocąca świetlistość barw
R11ZzzSjAVvBS1
Ćwiczenie 3
Na podstawie informacji zawartych w sekcji „Przeczytaj” i w „Multimedium” oceń prawdziwość poniższych stwierdzeń. Zaznacz prawda lub fałsz. Canova rzeźbił ciała, kładąc nacisk na realistyczną anatomię i uwypuklenie muskulatury. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Herkulanum i Pompeje zostały odkryte w pierwszej połowie XVIII wieku. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Autorem Rozmyślań o naśladowaniu dzieł greckich w malarstwie i rzeźbie (1755) jest Stanisław Kostka Potocki. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Neoklasyczne rzeźby, których tematem są sceny miłosne, często zawierają aluzje do śmierci. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Termin „klasycyzm” oznacza m.in. tradycję artystyczną lub aktualny model twórczości. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Oświeceniowi filozofowie i encyklopedyści krytykowali frywolną sztukę rokokową. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz
Ćwiczenie 4
R70aGFkMQ1Gkk2
Jedna jest tylko droga, która wzniesie nas na wyżyny wielkości, gdzie nikt nas naśladować nie zdoła – ta droga to naśladowanie starożytnych. O Homerze powiedział ktoś, iż każdy, kto nauczy się go rozumieć, będzie go podziwiał; [prawda ta] dotyczy również dzieł sztuki starożytnej, szczególnie greckiej. Trzeba zżyć się z nimi jak z przyjaciółmi, aby móc uznać, że Laokoon jest równie niepowtarzalny jak Homer. [...] Takimi oczami patrzyli na dzieła starożytnych Michał Anioł, Rafael, Poussin. Czerpali dobry smak z samego źródła, a Rafael nawet w jego ojczyźnie. Wiadomo [bowiem], że posyłał do Grecji młodych ludzi, by rysowali dla niego ruiny antyczne. [...] Choćby nawet naśladowanie natury mogło dać artyście wszystko, nie osiągnąłby dzięki niemu poprawności w konturze. Tego można nauczyć się wyłącznie od Greków. […] Powszechną i naczelną cechą rzeźb greckich jest wreszcie szlachetna prostota i spokojna wielkość, tak w postawie, jak i w wyrazie. Podobnie jak głębia morza zawsze jest spokojna, choć powierzchnia najbardziej się sroży, tak wyraz w posągach greckich przy wszelkich namiętnościach ukazuje duszę wielką i stateczną. […] Im spokojniejsza jest postawa [całego] ciała, tym lepiej nadaje się do wyrażania prawdziwego charakteru duszy. We wszystkich pozach, które odbiegają od stanu spoczynku, dusza nie znajduje się w stanie właściwym, ale w stanie napięcia i przymusu. Dusza poruszona gwałtownym uczuciem jest łatwiejsza do pokazania i określenia, ale wielka i szlachetna jest [tylko] wtedy, gdy cechuje ją skupienie i spokój.[...] Wszystkie sztuki mają cel podwójny: sprawiać przyjemność, a zarazem pouczać; […] Pędzel artysty powinien być nasycony rozumem, jak ktoś powiedział o rylcu Arystotelesa: powinien dawać więcej do myślenia niż dać może to tylko, co uchwyci oko; artysta osiągnie ten cel, gdy nauczy się myśli swoje nie tyle skrywać w alegorii, ile je w nią oblekać. (Uzupełnij).
RPZLLpbC4IAif2
Ćwiczenie 4
Wybierz jedno nowe słowo poznane podczas dzisiejszej lekcji i ułóż z nim zdanie.
Źródło: Johann Joachim Winckelmann, Myśli o naśladowaniu greckich rzeźb i malowideł (1775), [w:] Teoretycy, artyści i krytycy o sztuce 1700–1870, tłum. J. Maurin‑Białostocka, wybór E. Grabska, M. Poprzęcka, Warszawa 1974, s. 181–182, 191–193, 198.
1
Ćwiczenie 5
RA7wq7sMYdmpa
Wymyśl pytanie na kartkówkę związane z tematem materiału.
R1Voa2JAVVQJP1
Ćwiczenie 5
Wybierz jedno nowe słowo poznane podczas dzisiejszej lekcji i ułóż z nim zdanie.
Jacques‑Louis David, Przysięga Haracjuszy, 1784
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.
21
Ćwiczenie 6

Przyjrzyj się obrazowi Sebastiana Ricci Triumf Wenus i rozstrzygnij, czy został on namalowany w stylu klasycystycznym. Uzasadnij wypowiedź.

R1ZZzRtr9Tu89
Obraz przedstawia grupę postaci kąpiących się w morzu. Tworzą one piramidalną i burzliwą kompozycję. Pośrodku ukazana jest młoda naga kobieta. Postać ukazuje lewy półprofil drobnej twarzy. Ma długie, falujące włosy. Jej czoło jest niskie i gładkie. Ma niewielkie oczy, nos i usta. Wokół niej pływają kobiety i mężczyźni. Kobiety mają jasne włosy i jasną skórę. To najady, nimfy wodne. Mężczyźni mają na głowach korony z alg morskich i rybie ogony. Są to trytony. W dłoniach trzymają wąską tasiemkę. Po lewej stronie ukazany jest pulchny chłopiec dmący w dużą spiralną muszelkę. Woda jest przejrzysta. Niebo w tle jest jasne i lekko zachmurzone.
Sebastian Ricci, Triumf Wenus, ok. 1713d
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.
RYrRa0fAQqiKH
(Uzupełnij).
2
Ćwiczenie 6
R1MvtN5LzgUNX
Wybierz jedno nowe słowo poznane podczas dzisiejszej lekcji i ułóż z nim zdanie.
31
Ćwiczenie 7
Zapoznaj się z opisami etruskich rzeźb nagrobnych, a następnie z opisami  klasycystycznych dzieł Davida (obraz Portret pani Récamier) i Canovy (posąg Pauliny Borghese jako Wenus).  Przeanalizuj opisy i wyjaśnij, na czym polegała inspiracja antykiem we wskazanych dziełach klasycystycznych. Zwróć uwagę na kompozycję i prezentowaną postać.
Zapoznaj się z opisami etruskich rzeźb nagrobnych, a następnie z opisami  klasycystycznych dzieł Davida (obraz Portret pani Récamier) i Canovy (posąg Pauliny Borghese jako Wenus).  Przeanalizuj opisy i wyjaśnij, na czym polegała inspiracja antykiem we wskazanych dziełach klasycystycznych. Zwróć uwagę na kompozycję i prezentowaną postać.
Rcshtq1E9eRUE
Obraz przedstawia młodą kobietę półleżącą na długim szezlongu. Nogi szezlonga są rzeźbione wysokie, spiralne. Kobieta ukazuje prawy półprofil owalnej twarzy. Ma krótkie, kręcone włosy przewiązane czarną opaską. Jej czoło jest gładkie. Ma cienkie brwi i zwężone oczy. Patrzy na widza. Jej nos jest prosty, policzki lekko zarumienione, a usta niewielkie. Kobieta ma długą szyję. Lewą rękę opiera o dwa wałki wsparte o wezgłowie szezlongu. Prawą rękę ma położoną na tułowiu. Kobieta jest ubrana w długą, białą suknię z wysokim stanem. Spod sukni wyłaniają się bose stopy kobiety. Po prawej stronie mebla stoi niski drewniany podnóżek. Po lewej stronie znajduje się wysoki stojak z ceramiczną podstawką na kadzidło.
Jacques‑Louis David, Portret pani Récamier, 1800
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.
R9o5mKrMqgBUP
Zdjęcie przedstawia rzeźbę przypominającą kształtem łoże, w którym znajduje się postać półleżącej na szezlongu, półnagiej kobiety. Postać ukazuje prawy profil twarzy. Kobieta ma długie, kręcone włosy upięte z tyłu głowy. Ma cienkie brwi i zwężone oczy. Patrzy na wprost, przed siebie. Nos kobiety jest prosty, a usta niewielkie. Postać lewą rękę opiera o wysoko ułożone na wezgłowiu szezlongu dwie poduszki z frędzlami na rogach. Dłonią podtrzymuje głowę. Nadgarstek kobiety zdobi wąska bransoleta. Prawa ręka leży na lekko ugiętych nogach. Kobieta trzyma w dłoni jabłko. Tułów kobiety jest nagi, ukazane są niewielkie piersi i nieznacznie zarysowany brzuch. Biodra postaci są osłonięte cienką, pomarszczoną tkaniną. Bok szezlongu jest ozdobiony złotymi płaskorzeźbami z motywami roślinnymi. W tle rzeźby ukazane są inne rzeźby.
Antonio Canova, Paulina Borghese jako Wenus, pomiędzy 1804 a 1808
Źródło: Antonio Canova, Wikimedia Commons, licencja: CC BY-SA 4.0.
R1D27vDIxI2iK
Zdjęcie przedstawia sarkofag złożony z dużej, prostokątnej skrzyni i dekoracyjnej pokrywy przypominającej kształtem łoże, w którym znajduje się postać półleżącej kobiety. Postać ukazuje okrągłą twarz w całości. Kobieta ma włosy osłonięte długim welonem. Jej czoło jest niskie. Ma cienkie brwi i niewielkie oczy. Patrzy na widza. Jej nos jest prosty, a usta lekko skrzywione. Uszy zdobią długie kolczyki. Lewą rękę opiera o podgłówek. W dłoni trzyma okrągły przedmiot. Prawą ręką poprawia welon. Jej nadgarstek zdobi bransoleta. Jej nogi są lekko ugięte. Kobieta jest ubrana w długą marszczoną suknię z krótkimi rękawami. Prostokątna skrzynia, na której postawiona jest pokrywa, jest ozdobiona płaskorzeźbami. Są to cztery różne rozety oddzielone od siebie kolumnami. Motyw kolumn powtarza się pięciokrotnie.
Etruski sarkofag, III w. p.n.e.
Źródło: Carole Raddato from FRANKFURT, Germany, Wikimedia Commons, licencja: CC BY-SA 2.0.
RSpnIOYISSmpO
Zdjęcie przedstawia sarkofag złożony z dużej, prostokątnej skrzyni i dekoracyjnej pokrywy przypominającej kształtem łoże, w którym znajduje się postać półleżącej kobiety. Ukazuje ona trzy czwarte okrągłej twarzy. Kobieta obraca głowę lekko w lewą stronę. Ma ciemne falujące włosy osłonięte długim welonem. Na czubku głowy ma wąski diadem. Jej czoło jest gładkie i niskie. Ma wyraziste brwi i duże oczy. Patrzy przed siebie. Jej nos jest prosty, a usta lekko otwarte. Uszy zdobią kolczyki. Lewą rękę opiera o podgłówek. W dłoni trzyma niewielką tabliczkę. Prawą ręką poprawia welon. Jej nadgarstek zdobi bransoleta. Jej nogi są lekko ugięte. Kobieta jest ubrana w długą, marszczoną suknię z krótkimi rękawami. Prostokątna skrzynia, na której postawiona jest pokrywa, jest ozdobiona płaskorzeźbami. Są to trzy czteropłatkowe kwiaty oddzielone od siebie niewielkimi czterema kolumnami. Motyw kolumn powtarza się czterokrotnie.
Etruski sarkofag, II w. p.n.e.
Źródło: British_Museum_Etruscan_8.jpg by Gryffindor, Wikimedia Commons, licencja: CC BY-SA 3.0.
R1ZjXeUSumET3
(Uzupełnij).
31
Ćwiczenie 8
Opierając się na opisach obrazów Jacquesa‑Louisa Davida Śmierć Marata i Śmierć Sokratesa, wyjaśnij w formie krótkiej pisemnej notatki, w jaki sposób artyści tworzący w stylu klasycystycznym przedstawiali śmierć.
Opierając się na opisach obrazów Jacquesa‑Louisa Davida Śmierć Marata i Śmierć Sokratesa, wyjaśnij w formie krótkiej pisemnej notatki, w jaki sposób artyści tworzący w stylu klasycystycznym przedstawiali śmierć.
R88dApIfgy19n
Obraz przedstawia młodego mężczyznę leżącego w wannie. Jest martwy. Postać ukazuje okrągłą twarz w całości. Jego głowa jest owinięta w jasną tkaninę, spod której wystaje ciemna grzywka. Mężczyzna ma niskie czoło, cienkie brwi i zamknięte oczy. Jego nos jest wąski i prosty. Ma wystające kości policzkowe i wydatne usta. Po lewej stronie nagiego torsu ma niewielką ranę. W lewej dłoni trzyma małą, zapisaną kartkę z niewielką plamą krwi na rogu. Rękę opiera o pulpit osłonięty tkaniną. Prawa ręka jest opuszczona na podłogę. Postać trzyma w niej pióro. Obok leży nóż z zakrwawionym ostrzem. Po prawej stronie stoi drewniana skrzynia. Leży na niej mała kartka, kałamarz i drugie pióro. Na ścianie odwróconej ku nam znajduje się napis: À Marat, David. Tło jest jednolite i ciemne.
Jacques‑Louis David, Śmierć Marata, 1784
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.
R1E0vCp5i4jy5
Obraz przedstawia antyczną scenę rodzajową. W więziennym pomieszczeniu znajduje się grupa ludzi. Na samym środku stoi duże łoże. Siedzi w nim starszy mężczyzna. Prawą ręką sięga po puchar. Lewą rękę ma wyciągniętą do góry, jak podczas wygłaszania mowy. Za plecami stojącego mężczyzny znajduje się grupa ludzi. Słuchają z uwagą mężczyzny. Młody mężczyzna, który podaje puchar starcowi jest odwrócony do niego tyłem. Trzyma się za głowę. U stóp łoża siedzi zamyślony, starszy mężczyzna.
Jacques‑Louis David, Śmierć Sokratesa, 1787
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.
R1OpScBqiYn53
(Uzupełnij).
Ilustracja interaktywna
Dla nauczyciela