Sprawdź się
Teksty do ćwiczeń
Oda I 5 [Co za chłopiec w róż wieńcu, wysmukłej postaci]Co za chłopiec w róż wieńcu, wysmukłej postaci,
Wonnym zroszon kadzidłem głowę dla cię traci
W ustroni twej uroczej?
Dla kogo puszczasz włos płowychpłowych warkoczy,Prosta w stroju? Hej, stokroć opłacze odmianę
Wiary twojej i przysiąg, jak na rozhukane
Wichurą morskie waływały
Poglądać na cię będzie on zdumiały.Z tobą rozkoszując się łatwowiernie mniema,
Że naprawdę innego w sercu twoim nie ma,
Ufa w twoje kochanie,
Nie wie o złudnej pogody odmianie.Biedny, kto z dobrą wiarą bierze twe ponęty!
Świadczy obraz wotywnyobraz wotywny, co chramchram zdobi święty,
Żem szatę, jak rozbitki,
Mórz bogu ofiarował przemokłą do nitki.
Oda IV 13 [Wysłuchały mnie bogi, Liko, moja Liko]Wysłuchały mnie bogi, Liko, moja Liko,
Wysłuchały mnie bogi, już nie jesteś młoda,
A chcesz być piękną i chcesz z żądzą dziką
Używać, szaleć, tańczyć i pić.I głosem zachrypniętym wśród pijackich zgrai
O miłość wołasz próżno; ona na jagodachjagodach,
Na karminowych wargach pięknej Chiai,
W jej sercu Eros ognie chce tlić.Miłość jest nielitosna, lecąc nad drzewem
Omija dęby suche z gałęźmi bez liści.
I ciebie minie. Ząb twój bez polewy,
Siwizna śniegiem bieli twą skroń.Nie, moja droga, ani z Kos purpuryz Kos purpury,
Ani jasne klejnoty, których blask się iści,
Lat ci nie wrócą, kiedy czas ponury
Rzucił je w ciemnych przeznaczeń toń.Niestety, gdzież ta piękność, gdzież ta świeżość cery,
I wdzięk postaci. Inna to była, ach, inna,
Która budziła w sercu zapał szczery
I na mą duszę rzuciła blask.I dzięki tej urodzie twojej, tak wspaniałej,
Byłaś pierwszą z miłości po CynarzeCynarze mojej,
Cynarze krótki czas żyć losy dały,
Prysnął na zawsze jej wdzięków czar.A ty dożyjesz, Liko, chyba wieku krukawieku kruka,
Bogowie widać chcieli dać możność szydercom
Drwić, że młodości nie odtworzy sztuka,
Płonącej świecy gdy zgaśnie czar.
Precz, motłoch ciemny! Cóż mnie on obchodzi?Precz, motłoch ciemnyPrecz, motłoch ciemny! Cóż mnie on obchodzi?
A wy słuchajcie milcząc Muz kapłana!
Pieśń nigdy dotąd nie śpiewana
Z mych ust niech Rzymskiej się święci Młodzi!Królowie w grozie rządzą ludy swymi,
Króle zaś JowiszJowisz w silnej dłoni gniecie,
On, co Giganty zmógłGiganty zmógł, co przecię
Zmarszczeniem brwi sprawia drżenie ziemi.Ktoś posiadłości rad by mieć olbrzymie
Jak nikt, a drugi, co go kusi sława,
W Marsowym poluW Marsowym polu walczyć stawa,
Innemu dość jest mieć czyste imię.Innego nęci liczna druhów rzesza;
Każdego jednak na śmierć w jednej mierze
Konieczność z urny wspólnej bierze,
Małych z wielkimi gdy razem zmięsza.Miej nad bezbożną głową mieczmiecz, na cienkiej
Nici zawieszony – uczt najrzadszy zbytek
W smak ci nie pójdzie ni w pożytek,
Ni cię śpiew ptaków, ni liry dźwiękiNie ukołyszą. Sen zaś rad wśród cienia
Na smugach drzemie albo gościć raczy
U skromnej strzechy gdzieś wieśniaczej,
W TempeTempe, gdzie słodkie igrają tchnienia.Kto rad swej doli, tego nie dotyka
Gwałt mórz burzliwych, ni się on obawia
W ArkturzeArkturze zgasłych gwiazd bezprawia,
Ni świtających też klęsk WoźnikaWoźnika,Ni że winnice grad mu z nagła chłośnie
Lub rola chybi lub sad zgnoją deszcze
Lub sprażą wpływy gwiazd złowieszcze
Zasiew lub zmrożą go nielitośnie.Już w morzach rybom coraz ciaśniej, jeśli
Bywa, że nieraz, mając nadmiar ziemi,
Przemożny Pan z pachołki swemiPan z pachołki swemi
Zjeżdża, wśród wody by gmach mu wznieśli.Niemniej Strach mroczny, niemniej Troska blada
W ślad za nim idzie i z nim nawet siedzi
Na nawienawie zbrojnej w pancerz z miedzi,
Nawet na konia poza nim wsiada.Jeśli więc ani kamień lśniący tęcząkamień lśniący tęczą,
Ni trosk gwiaździsty szkarłatgwiaździsty szkarłat nie rozprasza,
Ni je zaleje pełna czasza,
Ni wonie wschodnie ich nie odstręczą,To czemuż miałbym, budząc zazdrość czyją,
Wspaniałych komnat wznosić gdzieś przepychy,
Mieniąc za mój domek cichy
Byt, w którym ludzie mozolnie żyją?
Połącz w pary termin oraz jego definicję.
powtórzenie tego samego wyrazu na początku wersów, zdań, strof, akapitów, wielokrotne występowanie tego samego elementu wypowiedzi, powtórzenie na końcu wersów, zdań, strof, akapitów, powtórzenie jednakowych układów głosek na początku sąsiadujących wyrazów
aliteracja | |
anafora | |
epifora | |
powtórzenie |
Przeanalizuj porównania zastosowane w drugiej i czwartej strofie Ody I 5. Ustal, jakie budują obrazy. Następnie stwórz dwa własne porównania, opierając się na wzorze zastosowanym przez Horacego w drugiej strofie. Porównania te powinny uplastycznić opis strachu oraz radości.
W pierwszej zwrotce Ody IV 13 [Wysłuchały mnie bogi, Liko, moja Liko] Horacy użył wielu różnych typów powtórzeń. Wypisz wszystkie przykłady powtórzeń i nazwij ich typ oraz podaj funkcję, jaką pełni dane powtórzenie.
Nazwij środek stylistyczny obecny w wersie: Używać, szaleć, tańczyć i pić
(Oda IV 13) i wyjaśnij, jaką funkcję pełni on w utworze Horacego.
„Miłość jest nielitosna, lecąc nad drzewem
Omija dęby suche z gałęźmi bez liści”.
„Miłość jest nielitosna, lecąc nad drzewem
Omija dęby suche z gałęźmi bez liści”.
Wypisz co najmniej trzy przykłady zastosowania szyku przestawnego (inwersji) i uzasadnij, jaki był cel jego użycia.
Odszukaj w Odzie III 1 Horacego co najmniej cztery różne środki wyrazu artystycznego. Odwołując się do kontekstu utworu, opisz, czemu służą, jakie obrazy budują, co podkreślają, dlaczego są istotne z uwagi na treść.