Julcia — dorodna, matrona, chora;
Jola — neurotyczna, bezdzietna, niespokojny duch;
Kazia — brzydka, chuda, życiowo mądra;
Zosia — zimna, cyniczna, zdystansowana;
Tunia — wiotka, kobieta‑anioł, oczytana.

• grób Feli nie znajduje się w rodzinnym grobowcu, tylko pod płotem cmentarza; tak chowano samobójców,

• siostry wyglądają na zakłopotane, gdy Ruben pyta o Felę,

• Zosia mówi do Rubena: Czy Feli też zrobiłeś przykrość? Obawiam się, że znowu staniesz się bohaterem naszego domu,

• siostry obawiają się o Tunię, która po nieszczęsnym wieczorku tanecznym zamyka się w swoim pokoju,

• Tunia ma strzelbę,

• Jola nie pamięta spotkania nad wodą, gdy Ruben przypadkowo widział kąpiącą się Felę; jakby wyparła to wydarzenie z pamięci,

• po wyjeździe Wiktora Kazia mówi: Teraz już wszystko będzie dobrze.

Wiktor nie wie tego, co zaobserwuje uważny widz.

• choroba Julci

• nieudane małżeństwo Joli

• powód rozwodu Kazi

• dawne zakochanie Feli

• wciąż obecne uczucie Kazi

• uczucie Tuni

• strach Zosi o życie Tuni

Nawet rozmowa z Zosią nie uświadamia mu jego niedelikatności. Do końca nie wie, na czym polegają jego błędy. Wie to widz, obserwując reakcję kobiet.

• rani Tunię, zbywając śmiechem jej oświadczyny i tańcząc z Julcią;

• rani Kazię, gdy ta wchodzi na tańce wystrojona (dla niego), a on mówi jej komplement, po czym już więcej się nią nie interesuje;

• nie potrafi wyrazić swoich uczuć w rozmowie z Julcią;

• spędza noc z Jolą.

Wiktor uświadamia sobie, że nie ma w jego życiu miłości.

Panny z Wilka są siostrami.

1. Siła sióstr — kiedy jednej dzieje się krzywda, inne są przy niej (Tunia).

2. Siostry spędzają razem czas, opiekują się sobą.

3. Śniadanie, które spożywają Julcia i Jola, to ich czas. Scena pokazuje, że Wiktor nie jest im potrzebny, nie zwracają na niego uwagi.

4. Kazia, podobnie jak inne siostry, żywi uczucia do Wiktora. Zdaje sobie jednak sprawę, że wszystko, co było, należy do przeszłości. Siostry są z tą przeszłością pogodzone.

5. Siła macierzyństwa — trzy z sióstr są matkami.

6. Tunia nie popełnia samobójstwa, jest silniejsza niż kiedyś Fela.

Sięgnij do antyku.

Lete to w mitologii greckiej rzeka Hadesu, zapomnienia. Wypicie z niej wody powodowało całkowitą utratę pamięci. Wiktor pije wodę, bo chce zapomnieć. Już wie, że czasu nie można cofnąć, że młodość i uczucia z nią związane nie wrócą. Prawdopodobnie i on nie powróci już do Wilka. Woda ma również moc oczyszczającą (szczególnie w symbolice chrześcijańskiej). Ostatnią scenę można więc też interpretować jako „oczyszczenie” z przeszłości, pozbycie się bagażu, rozliczenie z przeszłością.