Choroba Alzheimera jest najczęstszą przyczyną otępienia. Jest to choroba postępująca i nieuleczalna. Główny objaw choroby, który rozwija się jako pierwszy i jest najbardziej widoczny, to osłabienie pamięci, aż do jej całkowitej utraty. Osoba chora zaczyna coraz częściej zapominać bieżące informacje, jednocześnie pamiętając zdarzenia odległe. Zaburzenia pamięci polegają m.in. na kilkukrotnym powtarzaniu tych samych czynności, np. opłacaniu czynszu kilka razy w miesiącu, zapominaniu, gdzie zostawiło się klucze czy pilot do telewizora.

Henry Gustav Molaison był pacjentem chorującym na padaczkę, znanym jako Pacjent H.M. Częstotliwość napadów padaczkowych zwiększała się z wiekiem, mimo stosowania dużych dawek leków przeciwdrgawkowych. W 1953 roku, w wieku 27 lat, H.M nie mógł już pracować ani prawidłowo funkcjonować, w związku z czym zdecydowano się na eksperymentalną operację. Polegała ona na usunięciu części płatów skroniowych – hipokampów i ciał migdałowatych, w obu półkulach. Zabieg okazał się częściowo skuteczny – zmniejszyła się liczba napadów padaczkowych. Wystąpiły jednak nieoczekiwane powikłania wykonanego zabiegu. H.M. stracił zdolność zapamiętywania wydarzeń, które miały miejsce po operacji, ponieważ jego mózg nie był w stanie składować nowych wspomnień i dołączać ich do pamięci deklaratywnej. Pod koniec życia, Henry Molaison rozwiązywał dużo krzyżówek, podawał jednak tylko te hasła, które poznał przed rokiem 1953.