Przypomnij sobie zasady ortograficzne dotyczące stosowania małych i dużych liter. Pamiętaj, że jest wśród nich reguła odnosząca się do względów emocjonalnych.

Różnice w zapisie mogą wynikać z tego, że:

1. Wyraz „książka” został użyty w znaczeniu pospolitym, ogólnym, a „Księga” wskazuje na konkretną część Biblii (Księga Rodzaju);

2. Wyraz „książka” ma charakter zdrobnienia, wskazującego na bliskość emocjonalną podmiotu do konkretnego przedmiotu, jakim jest wolumin, natomiast „Księga” brzmi podniośle, dostojnie i wyraża szacunek.

Podmiot liryczny w tym utworze wielokrotnie objawia swoją obecność. Robi to już w pierwszym wersie, stwierdzając: Ta książka łagodnie mnie napomina nie pozwala.

W twojej odpowiedzi powinny znaleźć się informacje na temat tego, co robi podmiot liryczny i jakie są jego przemyślenia.

Podmiot liryczny to mężczyzna, który wiele lat spędził na lekturze Biblii i na próbach zrozumienia jej sensu, ale pokornie przyznaje, że wciąż nie wszystko jeszcze zrozumiał.

Zastanów się, dzięki któremu ze środków stylistycznych wiersz Zbigniewa Herberta przedstawia rozmowę podmiotu lirycznego z Biblią.

Personifikacja to środek, którego użycie umożliwiło przedstawienie Biblii jak żywej istoty, która mówi i poucza.

Zastanów się nad pytaniami: Co zaleca tytułowa książka? Jaką zajmuje postawę wobec podmiotu lirycznego?

Książka: poucza, pociesza, wymaga zagłębienia się w jej treść, nakazuje cierpliwość, zachęca do wysiłku.

Uważnie przeczytaj te fragmenty wiersza, które zawierają wypowiedzi książki skierowane do podmiotu lirycznego.

Biblia (książka) namawia do cierpliwości, dokładności oraz wytrwałości w jej poznawaniu i kopiowaniu ‒ ta ostatnia czynność oznacza wcielanie w życie zaleceń zawartych w Piśmie Świętym.

Ten fragment Biblii mówi o konsekwencjach grzechu pierworodnego: „Adamowi i Ewie otworzyły się […] oczy”. Może to oznaczać, że podmiot liryczny zastanawia się nad istnieniem dobra i zła na Ziemi albo nad tym, co zyskujemy (i co tracimy), zdobywając wiedzę.

Przypomnij sobie, jakie sensy (znaczenia) tekstu biblijnego wyróżnia się w tradycji badań nad Pismem Świętym.

Zgodnie z tradycją należy dostrzegać w Biblii nie tylko literalne, ale też duchowe (a więc moralne i anagogiczne) znaczenie. Ponieważ sens duchowy nie jest podany wprost, jego pojęcie wymaga wysiłku i wiedzy.

Zastanów się, kim jest podmiot liryczny w sensie duchowym (religijnym), zawodowym itp.

Braćmi mogą być:

‒ teologowie znający się na Piśmie Świętym,

‒ inni wyznawcy religii, uważający się za lepszych chrześcijan niż podmiot liryczny,

‒ inni poeci.

Pamiętaj, że:

- liryka religijna dotyczy przeżyć religijnych, jest związana z życiem osób wierzących, obrzędami religijnymi,
- liryka refleksyjno‑filozoficzna porusza tematy etyczne, ludzkiej egzystencji, wartości uniwersalnych, istoty bytu, 
- liryka miłosna związana jest z przeżyciami miłosnymi, erotyką, 
- liryka autotematyczna porusza tematy związane z procesem twórczym, opisuje rolę poety i poezji, 
- liryka patriotyczna porusza problemy narodu, społeczeństwa, mogą tu występować historyczne postaci, wydarzenia, symbole narodowe.

Wiersz można zaklasyfikować do typu liryki autotematycznej, religijnej lub refleksyjno‑filozoficznej. Twoja odpowiedź będzie poprawna, jeśli wybierzesz jeden z nich albo wszystkie. Zanotuj uzasadnienie swojego wyboru.