Łańcuchem bocznym alaniny jest grupa metylowa.

Jakie wiązanie musiało powstać, aby przyłączyć kation wodoru do grupy aminowej?

Przypomnij sobie, jak tworzy się wiązanie peptydowe. Między, jakimi grupami powstaje to wiązanie?

Jakie wskaźniki powinny zostać użyte, aby potwierdzić charakter amfoteryczny?

RSoWpycQUTyS4

Schemat doświadczenia mającego na celu wykazania amfoteryczności aminokwasów. Składa się z dwóch probówek, w pierwszej z nich znajduje się fioletowy, wodny roztwór wodorotlenku sodu z fenoloftaleiną, zaś w drugiej czerwony, wodny roztwór chlorowodoru z oranżem metylowym. Do obu probówek dodawana jest alanina, ,co zaznaczono strzałkami skierowanymi do wnętrz probówek opisanych alanina.

Probówka $\text{I}$

Obserwacje:  Odbarwienie malinowego roztworu.

Wniosek: Alanina reaguje z zasadami.

Probówka $\text{II}$

Obserwacje: Zmiana barwy roztworu z czerwonej na żółtopomarańczową.

Wniosek: Alanina reaguje z kwasami.

Wniosek końcowy: Alanina reaguje zarówno z zasadami, jak i z kwasami, co świadczy o jej amfoterycznym charakterze.

Zastanów się, substancje o jakim charakterze barwią uniwersalny papierek wskaźnikowy na niebiesko.

Reakcja ta służy do potwierdzenia obecności azotu w substancji białkowej. W trakcie ogrzewania, pod wpływem mocnej zasady, zachodzi deaminacja niektórych aminokwasów (głównie grup amidowych oraz grupy guanidynowej, obecnej w argininie) i wydziela się amoniak, który jako substancja o charakterze zasadowym powoduje, że zwilżony wodą uniwersalny papierek wskaźnikowy zabarwił się na niebiesko.

Zastanów się, jak wpływa dodanie kwasu lub zasady na pH roztworu.

W roztworze o pH < $\mathrm{6,2}$ glicyna występuje w postaci kationów, które w polu elektrycznym wędrują w stronę katody.

W roztworze o pH > $\mathrm{6,2}$ glicyna występuje w postaci anionów, które w polu elektrycznym wędrują w stronę anody.

Związek amfoteryczny reaguje zarówno z kwasem, jak i zasadą.

Aminokwasy i białka dają charakterystyczną reakcję z roztworem ninhydryny. Optymalne pH dla przeprowadzenia reakcji ninhydrynowej mieści się w granicach $\mathrm{5,0}$-$\mathrm{5,5}$. Dlatego w reakcji należy użyć również kwasu.

Sprawdź, czy zapisane przez Ciebie informacje są podobne do poniższych.

Analiza doświadczenia:

Reakcje charakterystyczne aminokwasów

Problem badawczy:

Czy za pomocą ninhydryny można odróżnić glicynę od soli nieorganicznej?

Hipoteza badawcza:

Ninhydryna pozwala na wykrycie aminokwasów.

Opis czynności:

1. Do dwóch probówek dodać $1 {\text{cm}}^3$ wody i wsypać nieznane substancje.

2. Zawartość probówek zakwasić do pH $\mathrm{5,0}$-$\mathrm{5,5}$, dodając kroplami roztwór kwasu octowego. Po dodaniu każdej kropli sprawdzić pH papierkiem uniwersalnym.

3. Do obydwu probówek dodać po $\mathrm{0,5} {\text{cm}}^3$ roztworu ninhydryny, wymieszać i ogrzać do wrzenia w płomieniu palnika gazowego lub we wrzącej łaźni wodnej.

4. Zanotować obserwacje.

Obserwacje:

Roztwór w probówce nr $1$ zabarwia się na fioletowoniebiesko, wydziela się gaz.

W probówce nr $2$ brak objawów reakcji.

Wnioski:

Ninhydryna zabarwia roztwór z glicyną na fioletowoniebiesko i pozwala na odróżnienie tego aminokwasu od soli.