Godzina za godziną niepojęcie chodzi: Był przodek, byłeś ty sam, potomek się rodzi. Krótka rozprawa: jutro — coś dziś jest, nie będziesz, A żeś był, nieboszczyka imienia nabędziesz; Dźwięk, cień, dym, wiatr, błysk, głos, punkt — żywot ludzki słynie. Słońce więcej nie wschodzi to, które raz minie, Kołem niehamowanym lotny czas uchodzi, Z którego spadł niejeden, co na starość godzi. Wtenczas, kiedy ty myślisz, jużeś był, nieboże; Między śmiercią, rodzeniem byt nasz ledwie może Nazwan być czwartą częścią mgnienia; wielom była Kolebka grobem, wielom matka ich mogiła.
tg Źródło: Daniel Naborowski, Krótkość żywota, [w:] Poeci polscy od średniowiecza do baroku, oprac. K. Żukowska, Warszawa 1977, s. 354–355.
Daniel NaborowskiCień
PRZYPISANY KS. J. M. JANUSZOWI RADZIWIŁŁOWI1JANUSZOWI RADZIWIŁŁOWI, PODCZASZEMU NAONCZAS W. KS. L. A. 1607
[...] Cień w trudzie, cień we znoju14znoju cieszy podróżnego, Cień bydło, cień pastuszka obżywia15obżywia nędznego. Gdyby nocnej na ziemię cień nie puszczał rosy, Biedne by nasze zboża nie doszły pokosy16nie doszły pokosy, Owocu by nie dała w jesieni Pomona17Pomona, Flora18Flora by z swego kwiecia była obnażona. Mizerny by nasz wiek19wiek był, kiedy by swojego, Światu cień nie użyczał płaszcza czarnawego, Którym prace i troski ludzkie ukoiwa20ukoiwa, A wdzięczny sen po członkach strudzonych rozlewa. W cieniu więzień ubogi w srogim pęcie śpiewa, W cieniu ptak rozmaity swoje gniazdo miewa. Przed cieniem żal swój słowik odnawia surowy, Cień drzewa i rozwite cień zdobi dąbrowy21dąbrowy. Za nic wszystkie obrazy, wszytkie malowanie, Jeśliże im ozdoby z cienia nie dostatnie. Cień sławny on orator22on orator miał na pilnej pieczy23pieczy, Gdy w Atenach osłowym cieniem wsparł swych rzeczy24wsparł swych rzeczy. Cień czatom, cień zasadzkom, cień służy kradzieży, Cieniem chciwy miłośnik do swej miłej bieży. W czarnej cienia zasłonie do rozmów przychodzi; W cieniu zapał serdeczny krom25krom zazdrości chłodzi. Cienia pragnie nowożeń26nowożeń, nowo za mąż dana Cienia pragnie, nie pierwej w łożnicy oddana, Aż słońce wóz zapędzi w gadytańskie morze27gadytańskie morze A nocne się ku dołu nachyliły zorze. Niejednego cień z krwawej potrzeby uwodzi, Cieniem z przegranej bitwy niejeden wychodzi. Cień za starych Rzymianów28Rzymianów drogo był płacony, Bo na cień marnej pompy pobór był złożony. Tysiąc zbrojnych okrętów Myceny29Myceny stawiły, Aby się w cieniu wziętej30w cieniu wziętej Heleny zemściły, A sprzysięgli Grekowie31sprzysięgli Grekowieobegnawszy32obegnawszy Troję Przez dziesięć lat dla cienia33dla cienia kładli na się zbroje. Cóż nadzieja? Jedno cień dobra jest przyszłego! Ta w nieszczęściu podnosi człowieka nędznego. Dla cienia i zwierz głodny odbiega łupieży, Gdy za marą łakomstwem uwiedziony bieży. Naonczas gdy bogowie ziemię nawiedzali, Cienia miasto zasłony34Cienia miasto zasłony bóstwa zażywali. Równy cień Jowiszowi35Równy cień Jowiszowi, równo z nim panuje, Cień i światło po niebie wzajem następuje. Cień w dziale swoim trzyma acheronckie brody36w dziale swoim trzyma acheronckie brody I straszne surowego Radamanta37Radamanta grody. Trzyma dusz zmazy próżnych szczęśliwe pokoje I pola, kędy płyną niepamięci zdroje38niepamięci zdroje. Kiedy jasne niezwykłą słońce rdzą przypadnie39słońce rdzą przypadnie, Skąd nocy wiekuistej strach na ludzi padnie, Cień niepraw40niepraw, że glanc41glanc traci pochodnia tak wdzięczna Lub też światła ostrada42ostrada błędna twarz miesięczna43twarz miesięczna, Cień temu jest przyczyną. Świat nic nie wywodzi Aż do włoska małego, za czym cień nie chodzi44chodzi. Lotem ptaki, a w biegu zwierza najprętszego Cień wycieka45wycieka, cień wpośród morza głębokiego Ściga nawy46nawy, żaglami i wiosły niesione, Poprzedzając w swym pędzie Eurusy47Eurusy szalone. Cień nauczył po słońcu godziny najdować48najdować I rozliczne po ścianach kompasy49kompasy malować. Egipskie piramidy, niebotyczne skały Talesowi50Talesowi za cieniem pomierne się stały. Cień ‒ dworski marnotrawca ‒ półmiski plądruje, Pełne czary, puchary, szklenice nicuje51nicuje. Jaką dziecię ma radość, kiedy je cień jego We szkle łudzi, a ono mniema być drugiego. Albo dziewczyna licha, gdy w zwierciadło swoje Patrząc, widzi twarz drugą, widzi drugie stroje I dziwując się myśli, cóż wżdy52wżdy się to dzieje, Że ona twarz z nią płacze, z nią się wespół śmieje? Cień i w ogniu nie gore53nie gore, i w wodzie nie tonie, Miesza się między hufy54hufy, straszy z ludźmi konie, W krwawym boju, bezbronny, nie odniesie rany. Cień Narcyza o gardło przyprawił55o gardło przyprawił kochany, Bo skoro się oglądał w przeźroczystej wodzie, Z miłości cienia podległ śmiertelnej przygodzie. I my, co ziemię małą, małe morze mamy, A myślą górnolotną nieba się tykamy, Cień niestetyż i marę56marę zostawim po sobie. Cień z nami w grób, cień wiecznie stróżem naszym w grobie. Ale próżno wspominać cień naszego wieka I igrzysko niestałej Fortuny ‒ człowieka: Ten, który z cienia powstał, świat nieogarniony, Będzie z nami w cień srogi znowu obrócony.
1 Źródło: Daniel Naborowski, Cień, [w:] tegoż, Antologia polskiej poezji metafizycznej epoki baroku, oprac. K. Mrowcewicz, Warszawa 1993, s. 93–96.
1
Janusz Radziwiłł – (1579–1620), książę Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego, podczaszy litewski
2
po kolędzie – w upominku na nowy rok
3
iman – schwytany, złapany
4
boga bezbrodego Piastun – chodzi o Apollina, który z powodu klątwy nie mógł urodzić się w miejscu, do którego dociera światło słońca.
5
cór dziewiąciu Jowisza – chodzi o dziewięć Muz
6
wynaleźca wina – chodzi o Bachusa; w cieniu odbywały się uczty boga
7
Sylwan – rzymskie bóstwo opiekujące się lasami
8
faun – bóg lasów górskich, często występujący w otoczeniu innych bóstw leśnych
9
plęsów – tańców
10
nimfy – antyczne boginie i uosobienia sił żywotnych przyrody
11
Dyjana – Diana, w mitologii bogini łowów, zwierząt, lasów, gór i roślinności
12
wżdy – jednak, przecież
13
Akteon – w mitologii greckiej myśliwy z Teb; Akteon podpatrzył Dianę i jej nimfy w kąpieli, za co został przez nią zamieniony w jelenia
14
znój – ciężka praca, wysiłek
15
obżywia – ożywia
16
nie doszły pokosy – nie dotrwały do żniw
17
Pomona – w mitologii rzymskiej nimfa, opiekunka owoców
18
Flora – rzymska bogini kwiatów
19
wiek – tu: życie
20
ukoiwa – koi
21
dąbrowa – las liściasty lub zarośla z przewagą dębów
22
on orator – aluzja do Demostenesa, który, gdy przeszkadzano mu w mowie obrończej, opowiedział bajkę o wynajęciu cienia osła, przerywając ją jednak w kulminacyjnym momencie; kiedy Ateńczycy domagali się od niego zakończenia, upomniał ich, mówiąc: „Chcecie słuchać o rzeczy tak błahej, a nie interesuje was los człowieka, którego w tej chwili bronię?”
23
mieć na pieczy – mieć na uwadze
24
wsparł swych rzeczy – uratował swoją mowę
25
krom – bez
26
nowożeń – pan młody
27
gadytańskie morze – Gaditanum fretum, czyli Cieśnina Gibraltarska; w jej okolicach znajdował się ogród Hesperyd, nimf zachodzącego słońca
28
cień za starych Rzymianów – aluzja do rzymskich ustaw ograniczających zbytek, w tym przepych uroczystości pogrzebowych
29
Myceny – miasto, którym władał Agamemnon
30
w cieniu wziętej – skrycie, ukradkiem porwanej
31
sprzysięgli Grekowie – połączeni przysięgą; zalotnicy starający się o rękę Heleny przysięgli, że uszanują jej wybór i będą pomagać jej wybrankowi, którym okazał się Menealos
32
obegnawszy – otoczywszy
33
dla cienia – z powodu cienia; według jednej z wersji mitu trojańskiego Hera, by zemścić się na Parysie, podsunęła mu zamiast Heleny jej cień
34
Cienia miasto zasłony – bogowie greccy, ingerując w sprawy śmiertelników, często przybierali ich postać, obraz, czyli cień
35
Równy cień Jowiszowi – Noc była pierwotnym bóstwem, przed którym drżał sam Jowisz, ojciec dnia
36
w dziale swoim trzyma acheronckie brody – ma w swym władaniu rzeki w podziemiu
37
Radamanta - Radamantys, sławny bohater kreteński; po śmierci został sędzią zmarłych w podziemiu
38
niepamięci zdroje – w Hadesie tryskało źródło zapomnienia: Lete
39
kiedy jasne (...) słońce – chodzi o zaćmienia słońca i księżyca
40
niepraw – winien
41
glanc – blask
42
ostrada – straci
43
twarz miesięczna – tarcza księżyca
44
Świat nic nie wywodzi, Aż do włoska małego, za czym cień nie chodzi – zwrot przysłowiowy: I włos ma swój cień.
45
wycieka – prześciga
46
nawy – statki
47
Eurusy – Euros był wiatrem południowo‑zachodnim
48
najdować – znajdować, odczytywać
49
kompasy – tu: zegary słoneczne
50
Talesowi za cieniem pomierne się stały – Tales obliczał na podstawie cienia wysokość piramid
51
nicuje – opróżnia
52
wżdy – w końcu
53
nie gore – nie pali się, nie płonie
54
hufy – zastępy
55
o gardło przyprawił – doprowadził do śmierci
56
mara – duch, zjawa
R5Jk4T6tGPGz61
Ćwiczenie 1
Zaznacz właściwe dokończenie zdania. Liryka metafizyczna: Możliwe odpowiedzi: 1. to jedna z odmian liryki religijnej., 2. ma charakter moralizatorski i dydaktyczny., 3. podejmuje refleksje na temat sensu ludzkiego życia, przemijania, wiary., 4. ma charakter apelu.
podejmuje refleksje na temat sensu ludzkiego życia, przemijania, wiary.
ma charakter apelu.
11
Ćwiczenie 2
Określ sytuację liryczną w utworze Daniela Naborowskiego Krótkość żywota. W tym celu uzupełnij pola.
RepST8pd5MH4g
Kto mówi?. (Uzupełnij). Do kogo mówi?. (Uzupełnij). O czym mówi?. (Uzupełnij). W jaki sposób mówi?. (Uzupełnij).
Kto mówi?Do kogo mówi?O czym mówi?W jaki sposób mówi?
Sytuacja liryczna to ogół zjawisk przedstawionych w utworze lirycznym. Na sytuację liryczną składają się przede wszystkim: charakterystyka podmiotu lirycznego i bohatera lirycznego (kto mówi?, do kogo mówi?), okoliczności, w których mówi podmiot liryczny (gdzie?, kiedy?), jego stosunek do opisywanego świata (jak mówi?).
Sprawdź, czy twoje ustalenia wskazują, że utwór należy do liryki inwokacyjnej, w której postać mówiąca przedstawia refleksje dotyczące losu ludzkiego. Twoja odpowiedź powinna również odnosić się do aforystycznego charakteru tej wypowiedzi (zdania o charakterze sentencji).
R1cthGZmcETkj1
Ćwiczenie 3
Wskaż poprawne ustalenia na temat koncepcji czasu wynikającej z utworu Krótkość żywota. Możliwe odpowiedzi: 1. Czas to zjawisko niepojęte, tajemnicze., 2. Czas jest personifikowany – to nieodłączny towarzysz człowieka., 3. Czas leczy rany i pozwala zapomnieć o złych doświadczeniach., 4. Czas jest niezwykle dynamiczny, płynie bardzo szybko., 5. Czas to tylko abstrakcyjne pojęcie – człowiek nie dostrzega jego działania w swoim życiu., 6. Czas jest odczuwany przez człowieka jako coś niezwykle krótkiego, nieuchwytnego.
Wskaż poprawne ustalenia na temat koncepcji czasu wynikającej z utworu Krótkość żywota.
Czas to zjawisko niepojęte, tajemnicze.
Czas jest personifikowany – to nieodłączny towarzysz człowieka.
Czas leczy rany i pozwala zapomnieć o złych doświadczeniach.
Czas jest niezwykle dynamiczny, płynie bardzo szybko.
Czas to tylko abstrakcyjne pojęcie – człowiek nie dostrzega jego działania w swoim życiu.
Czas jest odczuwany przez człowieka jako coś niezwykle krótkiego, nieuchwytnego.
11
Ćwiczenie 4
Wypisz z utworu Krótkość żywota symbole wanitatywne i wyjaśnij ich znaczenie.
R13L2udiUugkO
(Uzupełnij).
Symbole wanitatywne są związane z marnością i przemijaniem.
Sprawdź, czy twoja odpowiedź wskazuje na elementy związane z upływem czasu, próżnością, nietrwałością, śmiercią.
21
Ćwiczenie 5
Krótkość żywota - to utwór ukazujący prawdy o ludzkiej egzystencji. Wyjaśnij, jak rozumiesz każdą z myśli sformułowanych przez poetę.
1
Godzina za godziną niepojęcie chodzi: Był przodek, byłeś ty sam, potomek się rodzi.
RZor9iCgikgeO
(Uzupełnij).
1
Słońce więcej nie wschodzi to, które raz minie (...).
R13arBpMWKFTq
(Uzupełnij).
1
(...) jutro, coś dziś jest, nie będziesz, A żeś był – nieboszczyka imienia nabędziesz (...).
Rg7Z2bsBfEjM4
(Uzupełnij).
1
Między śmiercią, rodzeniem byt nasz ledwie może Nazwan być czwartą częścią mgnienia (...).
R1SS3Vm4RpbWv
(Uzupełnij).
Zwróć uwagę, w jaki sposób Naborowski mówi o życiu ludzkim i czasie.
Sprawdź, czy twoja odpowiedź wskazuje na obecność w twórczości Naborowskiego motywów wanitatywnych.
211
Ćwiczenie 6
Wypisz z utworu Krótkość żywota przykłady wskazanych środków stylistycznych i określ ich funkcje.
R1TVRC0CfAqL3
Wymyśl pytanie na kartkówkę związane z tematem materiału.
Wymyśl pytanie na kartkówkę związane z tematem materiału.
RsoTtcvovrVAU
(Uzupełnij).
Jeśli nie pamiętasz, czym charakteryzują się podane środki stylistyczne, skorzystaj ze Słownika terminów literackich. Pamiętaj, że określając funkcję środków stylistycznych, należy uwzględnić efekt artystyczny, jaki poeta uzyskał dzięki ich zastosowaniu.
Sprawdź, czy twoja odpowiedź wskazuje na rolę danego środka w tworzeniu przesłania utworu i budowania znaczeń związanych z podkreśleniem krótkości życia człowieka.
21
Ćwiczenie 7
Wypisz z utworu Krótkość żywota Daniela Naborowskiego przykłady barokowych antynomii i wyjaśnij, czemu służy ich nagromadzenie.
R1CvUdDXSbt12
(Uzupełnij).
Antynomie to przeciwieństwa. Wypisz z tekstu pary przeciwstawnych pojęć, a następnie wyjaśnij, co tak duża liczba kontrastów mówi o naturze opisywanego przez poetę świata.
Sprawdź, czy twoja odpowiedź wskazuje na liczne antynomie (np. jutro – dziś, przodek – potomek, jesteś – byłeś, śmierć – rodzenie) oraz na barokowy sposób ukazania świata jako miejsca zmiennego, dynamicznego, wymykającego się człowiekowi.
21
Ćwiczenie 8
Zapoznaj się z opisami obrazów umieszczonych poniżej. Wybierz ten obraz, który – twoim zdaniem – najlepiej koresponduje z utworem Krótkość żywota Daniela Naborowskiego. Uzasadnij wybór, formułując dwa argumenty.
Zapoznaj się z opisami obrazów umieszczonych poniżej. Wybierz ten obraz, który – twoim zdaniem – najlepiej koresponduje z utworem Krótkość żywota Daniela Naborowskiego. Uzasadnij wybór, formułując dwa argumenty.
Zapoznaj się z opisami obrazów umieszczonych poniżej. Wybierz ten obraz, który – twoim zdaniem – najlepiej koresponduje z utworem Krótkość żywota Daniela Naborowskiego. Uzasadnij wybór, formułując dwa argumenty.
Wybierz obraz, który – twoim zdaniem – najlepiej koresponduje z utworem Krótkość żywota Daniela Naborowskiego. Uzasadnij wybór, formułując dwa argumenty.
RfYE8tOVRo31S
Obraz przedstawia scenę rodzajową. W głównej części znajduje się mężczyzna w czarnym, dworskim stroju. Opiera lewą rękę na czaszce ludzkiej. Po prawej stronie mężczyzny stoi mała dziewczynka w eleganckiej, czarnej sukni. Po prawej stronie obrazu widoczne jest łoże z baldachimem, na którym leży kobieta, w białych szatach. W dolnym, prawym rogu obrazu widoczna jest młoda kobieta - jej postać jest czarno-biała.
John Souch, Sir Thomas Aston przy łożu śmierci żony, 1635
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.
RxloTc9iiUGIV
Obraz przedstawia trzy męskie głowy. Jedna ukazana jest na wprost widza, dwie pozostałe profilami. Ukazane są twarze młodego mężczyzny, mężczyzny w średnim wieku i starca. Pod ich głowami widnieją głowy lwa (mężczyzna w średnim wieku), głowa wilka (młody mężczyzna) i głowa niedźwiedzia (głowa starca).
Tycjan, Alegoria czasu, ok. 1550
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.
R1SCE1OSuwAuU
Obraz przedstawia martwą naturę z aniołem. Przed jego postacią stoją stoły na których leżą pomieszane kosztowności, monety, broń, klepsydra, księgi portret, zegar i liczne czaszki ludzkie.
Antonio de Pereda, Alegoria marności, ok. 1632
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.
R47qlQEvzrHjJ
(Uzupełnij).
Zastanów się, jakie przesłanie wyrażają obrazy, a następnie oceń, który jest najbliższy refleksji wyrażonej w Krótkości żywota.
Sprawdź, czy sformułowane przez ciebie argumenty potwierdzają korespondencję znaczeń pomiędzy tekstem literackim a plastycznym.
31
Ćwiczenie 9
Zapoznaj się z utworem Cień Daniela Naborowskiego, a następnie wymień różne znaczenia, w jakich występuje w utworze wyraz „cień”.
Zapoznaj się z utworem Cień Daniela Naborowskiego, a następnie wymień różne znaczenia, w jakich występuje w utworze wyraz „cień”.
Zapoznaj się z utworem Cień Daniela Naborowskiego, a następnie wymień różne znaczenia, w jakich występuje w utworze wyraz „cień”.
Przeczytaj utwór Cień Daniela Naborowskiego, a następnie wymień różne znaczenia, w jakich występuje w utworze wyraz „cień”.
RK8TRWatG8VU7
(Uzupełnij).
Postaraj się wskazać wieloznaczność „cienia” – zwróć uwagę na sensy dosłowne oraz metaforyczne.
Sprawdź, czy udało ci się wskazać na wieloznaczność sensów, jakie poeta łączy ze zjawiskiem cienia (m.in. miejsce zacienione, ciemność, odbicie postaci).
RtIyw9WOJNvJl31
Ćwiczenie 10
Zapoznaj się z utworem Cień Daniela Naborowskiego, a następnie oceń prawdziwość poniższych stwierdzeń. Wybierz Prawda, jeśli zdanie jest prawdziwe, albo Fałsz – jeśli jest fałszywe. Zestawienie różnych znaczeń słowa „cień” podkreśla skomplikowaną naturę świata. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Cień jako pozór i złuda, coś, co jest i czego zarazem nie ma symbolizuje paradoksalną naturę życia ludzkiego. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Liczne odwołania do kultury antyku mają podkreślać ponadczasową wymowę utworu.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Cień jest symbolem o charakterze wanitatywnym – symbolizuje zmienność i nietrwałość. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz
Zapoznaj się z utworem Cień Daniela Naborowskiego, a następnie oceń prawdziwość poniższych stwierdzeń. Wybierz Prawda, jeśli zdanie jest prawdziwe, albo Fałsz – jeśli jest fałszywe. Zestawienie różnych znaczeń słowa „cień” podkreśla skomplikowaną naturę świata. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Cień jako pozór i złuda, coś, co jest i czego zarazem nie ma symbolizuje paradoksalną naturę życia ludzkiego. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Liczne odwołania do kultury antyku mają podkreślać ponadczasową wymowę utworu.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Cień jest symbolem o charakterze wanitatywnym – symbolizuje zmienność i nietrwałość. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz
Przeczytaj utwór Cień Daniela Naborowskiego, a następnie oceń prawdziwość poniższych stwierdzeń. Wybierz Prawda, jeśli zdanie jest prawdziwe, albo Fałsz – jeśli jest fałszywe.
Zdanie
Prawda
Fałsz
Zestawienie różnych znaczeń słowa „cień” podkreśla skomplikowaną naturę świata.
□
□
Cień jako pozór i złuda, coś, co jest i czego zarazem nie ma symbolizuje paradoksalną naturę życia ludzkiego.
□
□
Liczne odwołania do kultury antyku mają podkreślać ponadczasową wymowę utworu.
□
□
Cień jest symbolem o charakterze wanitatywnym – symbolizuje zmienność i nietrwałość.
□
□
31
Ćwiczenie 11
Wyjaśnij, jak rozumiesz refleksję dotyczącą życia ludzkiego wyrażoną w podanym fragmencie utworu Daniela Naborowskiego Cień.
Daniel NaborowskiCień
(fragment)
I my, co ziemię małą, małe morze mamy, A myślą górnolotną nieba się tykamy, Cień niestetyż i marę zostawim po sobie. Cień z nami w grób, cień wiecznie stróżem naszym w grobie. Ale próżno wspominać cień naszego wieka I igrzysko niestałej Fortuny człowieka: Ten, który z cienia powstał, świat nieogarniony, Będzie z nami w cień drogi znowu obrócony.
cw9 Źródło: Daniel Naborowski, Cień, [w:] Antologia polskiej poezji metafizycznej epoki baroku, oprac. K. Mrowcewicz, Warszawa 1993, s. 34.
RZ90O936JmXCX
(Uzupełnij).
Wyjaśnij, z jakim zjawiskiem poeta zestawia życie ludzkie i jak uzasadnia sens tego zestawienia.
Sprawdź, czy twoja odpowiedź wskazuje na marność człowieka i życia ludzkiego oraz nietrwałość świata materialnego.
31
Ćwiczenie 12
Sformułuj dwa argumenty, którymi poprzesz tezę, że utwory Daniela Naborowskiego Krótkość żywota oraz Cień to przykłady poezji metafizycznej.
R1M4OKE3xtmYm
(Uzupełnij).
Wskaż w utworach poety cechy charakterystyczne dla nurtu poezji metafizycznej.
Sprawdź, czy twoja odpowiedź ma postać argumentów oraz czy odnosi się do kwestii takich jak np. refleksyjny charakter utworów, erudycyjność twórczości, problematyka przemijania, marności i nietrwałości istnienia.
