Polityka jednego dziecka wprowadzona przez Deng Xiaopinga w 1978 roku stała się kolejną w XX wieku holistyczną, zaplanowaną w dłuższej perspektywie polityką realizowaną centralnie. Przyczyniła się ona do szybkiego spowolnienia wzrostu liczby ludności Państwa Środka oraz, przy prowadzonej transformacji gospodarczej, do zmniejszenia poziomu ubóstwa w Chinach. Niemniej jednak koszty poniesione w trakcie realizacji programu przez poszczególnych obywateli są trudne do opisania. Szczególnie dotyka to kobiet poddawanych przymusowej aborcji czy sterylizacji. Kontynuacja realizacji polityki jednego dziecka w obecnej formie przyczyni się do wystąpienia znaczących negatywnych zmian w strukturze demograficznej. Głównie dotyczy to starzejącego się społeczeństwa chińskiego. Na świecie występują głównie dwa sposoby zabezpieczenia życia na starość. Pierwszy z nich to dobrze rozbudowany system państwa opiekuńczego, który wypłaca obywatelom w wieku emerytalnym świadczenia pieniężne. W krajach wysoko rozwiniętych, w których obywatele posiadają oszczędności, funkcjonuje, zazwyczaj uzupełniająco, prywatny system oszczędzania na starość. Drugi system opiera się na posiadaniu większej liczby dzieci i oczekiwaniu na to, że w momencie odejścia rodziców z grupy osób aktywnych zawodowo będą one wspierać ich finansowo. Biorąc to pod uwagę, można uznać, że przy prowadzonej polityce kontroli urodzeń w Chinach państwo powinno zapewnić obywatelom odpowiednie świadczenia emerytalne w momencie przejścia na emeryturę. W innym wypadku, w chwili ewentualnego załamania się systemu świadczeń emerytalnych, wiele rodzin nie miałoby wystarczających przychodów. Dodatkowo obowiązek ten spadłby w znacznej mierze na jedyne posiadane dziecko. Warto przypomnieć, że wedle podzielanej w Chinach opinii zabezpieczenie na starość jest interpretowane głównie w kontekście posiadania męskiego potomka. Tym samym ewentualne załamanie czy też pogorszenie się systemu emerytalnego może spowodować zwiększenie współczynnika maskulinizacji nawet przy rozluźnieniu polityki kontroli urodzeń na terenach zurbanizowanych.

Indeks dolny Źródło: H. Więckowski, Polityka jednego dziecka i jej wpływ na strukturę demograficzną Chińskiej Republiki Ludowej, „Zarządzanie Publiczne” 2014, nr 1 (25), s. 51–62 (fragm.). Indeks dolny koniec_{Źródło: H. Więckowski, Polityka jednego dziecka i jej wpływ na strukturę demograficzną Chińskiej Republiki Ludowej, „Zarządzanie Publiczne” 2014, nr 1 (25), s. 51–62 (fragm.).}