Zapoznaj się z poniższym fragmentem z pism Nietzschego i wskaż zdanie, które poprawnie opisuje jego treść.
Zapoznaj się z poniższym fragmentem z pism Nietzschego i wskaż zdanie, które poprawnie opisuje jego treść.
Zapoznaj się z poniższym fragmentem z pism Nietzschego i wskaż zdanie, które poprawnie opisuje jego treść.
Przeczytaj poniższy fragment z pism Nietzschego i wskaż zdanie, które poprawnie opisuje jego treść.
1
FriedrichNietzscheHomer i filologia klasyczna
Oto centralny punkt błędów w sprawie Homera. Imię „Homer” od początku nie pozostawało w żadnym koniecznym związku ani z pojęciem estetycznej doskonałości, ani z Iliadą czy Odyseją. Homer jako autor Iliady i Odysei to nie jest sprawa przekazu historycznego, lecz sądu estetycznego.
nietzsche1 Źródło: FriedrichNietzsche, Homer i filologia klasyczna, [w:] Friedrich Nietzsche, Pisma pozostałe, t. 1, tłum. B. Baran, Kraków 1993, s. 43.
R1ElDfiM7UglZ
R1JIxuGAMRomX31
Ćwiczenie 7
31
Ćwiczenie 8
Poniżej znajdują się dwa fragmenty z pism Nietzschego. Zapoznaj się z ich treścią, a następnie odpowiedz na pytanie: co zyskujemy, a czym ryzykujemy, przyjmując postawę sceptycką.
1
FriedrichNietzschePisma pozostałe
Niejeden pogubił się, pozbawiony steru na niespokojnych wodach sceptycyzmu, niejeden, aby nie utracić wszelkiego oparcia uczepił się pływających szczątków i usiłował sobie wmówić, że znalazł stały ląd. Jak wcześniej zaufanie, tak teraz bezgraniczna jest nieufność, a tak jak wcześniej wiara, tak teraz za moralną uchodzi wątpliwość.
Dzięki sceptycyzmowi przekopujemy tradycję, dzięki jego konsekwencjom wydobywamy ukrytą prawdę z jej jaskini i może nawet stwierdzamy, iż tradycja miała rację, choć stała na glinianych nogach. (…)
niet1 Źródło: FriedrichNietzsche, Pisma pozostałe, tłum. B. Baran, Kraków 1993, s. 22–23.
R1AiWJhbNJ5uO
Czy Nietzsche uważa sceptycyzm za pomocne narzędzie w dążeniu do prawdy? Co oznacza stwierdzenie „jak wcześniej zaufanie, tak teraz bezgraniczna jest nieufność”?
Dzięki sceptycyzmowi można stale weryfikować wszystkie osiągnięcia kultury i własne poglądy, sprawdzać, co jest prawdą i należy to zachować, a co było fałszem i powinno zostać porzucone. Istnieje jednak obawa, że przez odruch niepohamowanego podważania wszystkiego nie znajdzie się żadnego trwałego punktu czy pewnego założenia lub uchwyci się jedynie bezwartościowych i niepewnych.