Główny wątek łączy przeszłość z rzeczywistą akcją dramatu.

Głównym wątkiem dramatu jest historia Edypa, ujawnienie prawdy o jego przeszłości i konsekwencje, z którymi się mierzy, a które budują akcję tragedii.

Dlaczego Edyp jest postacią tragiczną?

Zasada rządząca układem znaczeń w Królu Edypie to konflikt tragiczny, jaki dotyka głównego bohatera. Jest on bowiem ofiarą fatum, od którego nie sposób uciec. Bohater próbował zmienić swoje przeznaczenie, jednak to się nie udało. Jego zamierzenia i działania stoją zatem w sprzeczności z tym, co zostało mu przeznaczone.

Zwróć uwagę na to, czy w dramacie mamy zachowaną zasadę trzech jedności.

Właściwa akcja dramatu rozgrywa się w ciągu jednego dnia, jest jednowątkowa, zwięzła. Wydarzenia są ukazane na scenie bądź przytoczone ustami bohaterów. Czasowi akcji odpowiada także jedność miejsca. Liczba postaci jest ograniczona, a centralnym bohaterem jest tytułowy Edyp.

Z ilu epejsodionów składa się utwór? Jak przebiega akcja?

Kompozycja utworu jest klasyczną kompozycją antycznych tragedii. Dramat składa się z czterech epejsodionów oraz exodosu. Akcja jest jednowątkowa, dotyczy procesu dochodzenia Edypa do prawdy, odkrywania przeszłości, wszystko bowiem, co miało się dokonać, już się dokonało. Akcja właściwa to jedynie konsekwencje tych wydarzeń. Konstrukcja jest zatem zwięzła, a wydarzenia są połączone związkami przyczynowo‑skutkowymi. Służy to ukazaniu problemu, wskazaniu na tragiczność bohatera oraz moc fatum.