Sprawdź się
Ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe
Oświata w Rzeczypospolitej Polskiej stanowi wspólne dobro całego społeczeństwa; kieruje się zasadami zawartymi w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, a także wskazaniami zawartymi w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, Międzynarodowym Pakcie Praw Obywatelskich i Politycznych oraz Konwencji o Prawach Dziecka. Nauczanie i wychowanie – respektując chrześcijański system wartości – za podstawę przyjmuje uniwersalne zasady etyki. Kształcenie i wychowanie służy rozwijaniu u młodzieży poczucia odpowiedzialności, miłości Ojczyzny oraz poszanowania dla polskiego dziedzictwa kulturowego, przy jednoczesnym otwarciu się na wartości kultur Europy i świata. Szkoła winna zapewnić każdemu uczniowi warunki niezbędne do jego rozwoju, przygotować go do wypełniania obowiązków rodzinnych i obywatelskich w oparciu o zasady solidarności, demokracji, tolerancji, sprawiedliwości i wolności. (…)
Rozdział 2
Wychowanie przedszkolne, obowiązek szkolny i obowiązek nauki
Art. 31. 1. Wychowanie przedszkolne obejmuje dzieci od początku roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 3 lata, do końca roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 7 lat. Wychowanie przedszkolne jest realizowane w przedszkolach, oddziałach przedszkolnych w szkołach podstawowych oraz w innych formach wychowania przedszkolnego.
2. W przypadku dzieci posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego wychowaniem przedszkolnym może być objęte dziecko w wieku powyżej 7 lat, nie dłużej jednak niż do końca roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 9 lat. Obowiązek szkolny tych dzieci odracza się zgodnie z art. 38.
3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach wychowaniem przedszkolnym może także zostać objęte dziecko, które ukończyło 2,5 roku.
4. Dziecko w wieku 6 lat jest obowiązane odbyć roczne przygotowanie przedszkolne w przedszkolu, oddziale przedszkolnym w szkole podstawowej lub w innej formie wychowania przedszkolnego.
5. Obowiązek, o którym mowa w ust. 4, rozpoczyna się z początkiem roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 6 lat. W przypadku dziecka, o którym mowa w ust. 2, obowiązek ten rozpoczyna się z początkiem roku szkolnego poprzedzającego rok szkolny, w którym dziecko rozpocznie spełnianie obowiązku szkolnego. (…)
Art. 35. 1. Nauka jest obowiązkowa do ukończenia 18. roku życia.
2. Obowiązek szkolny dziecka rozpoczyna się z początkiem roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 7 lat, oraz trwa do ukończenia szkoły podstawowej, nie dłużej jednak niż do ukończenia 18. roku życia.
Art. 36. 1. Na wniosek rodziców naukę w szkole podstawowej może także rozpocząć dziecko, które w danym roku kalendarzowym kończy 6 lat.
Zapoznaj się z tekstem i wykonaj ćwiczenie.
– To nie prawda, że jestem taka sama jak ty.
– Wiadoma sprawa, przecież widać.
– E tam, głupoty gadasz. Ja nie o tym myślę.
– A o czym? No bo, nie do końca rozumiem?
– To jest coś związanego z samopoczuciem. Człowiek jest tym, kim czuje, że jest. Rozmawiałam o tym z mamą. Chodzi o tożsamość czy coś podobnego.
– Aaa, raczej o dowód tożsamości. Czyli paszport na przykład. Więc oboje jesteśmy tacy sami, bo ja go nie mam i ty też nie.
– Nie. Dowód osobisty mi nie jest potrzeby do tego, żebym czuła się jedyna w swoim rodzaju. Ja to ja, a ty to ktoś zupełnie inny. Inaczej myślimy, inaczej się zachowujemy. Oboje jesteśmy wyjątkowi. Ale różni.
– Ale sama przecież mówiłaś, że chłopcy są wszyscy tacy sami. Ja też tak zresztą myślę. I to nie tylko, że chłopcy, ale i dziewczyny – też, że są takie same. Interesuje nas to samo, zachowujemy się tak samo. Oczywiście, że się różnimy. A to dlatego, że inni nas widzą z zewnątrz. Nikt się nie interesuje, jaka jesteś w środku. Mówią o tobie: dziewczyna z miasta, a o Ance, że ze wsi. Jara ich to, że twój stary jest lekarzem, a rodzice Anki mają 300 hektarów i trzy ciągniki z klimą.
– Nie rozumiem Cię. Nie zadawałabym się z tobą, gdybyś nie był wyjątkowy. Dla mnie, jako osoba, masz swoją tożsamość.
– Ja tam nie wiem o co chodzi z tą wyjątkowością. Czuję, że ludzie wsadzają nas do różnych szufladek i wcale mi to nie przeszkadza. Moi starzy na przykład są dziennikarzami i mają fajny samochód. Więc spox. Jestem synem dziennikarzy z wielką bryką. I tyle – to jest mój dowód tożsamości.
Dokonaj analizy wykresu i wykonaj polecenie.