Sprawdź się
Uzupełnij pola podanymi rzeczownikami, przypisując wymienione emocje bohaterom wiersza – kobiecie lub mężczyźnie.
radość, obojętność, zaciekawienie, miłość, zazdrość, rezygnacja, złość, znużenie, ekscytacja
Uczucia kobiety | |
---|---|
Uczucia mężczyzny | |
Nie występują emocje |
Oceń prawdziwość stwierdzeń zawartych w tabeli.
prawda | fałsz | |
Bohaterowie wiersza spełniają regułę odniesienia Grice’a, ponieważ rozmawiają na jeden temat. | □ | □ |
Bohaterowie wiersza dysponują wspólnym kodem (w rozumieniu Jakobsona). | □ | □ |
Bohaterowie wiersza nie mogą się porozumieć z powodu braku wspólnego kontekstu (w rozumieniu Jakobsona). | □ | □ |
Bohaterowie wiersza spełniają regułę ilości Grice’a, ponieważ przekazują sobie wszystkie istotne informacje. | □ | □ |
Wyobraź sobie, że jesteś terapeutą i masz pomóc parze bohaterów wiersza porozumieć się. Zaproponuj zestaw reguł (po dwie dla każdego z bohaterów), które umożliwią osiągnięcie tego celu. Reguły zapisz w 2. osobie liczby pojedynczej, w trybie rozkazującym.
Uzupełnij wypowiedzi bohaterów wiersza samodzielnie wymyślonymi zdaniami tak, by stworzyć dialog spełniające reguły konwersacyjne Grice’a.
Porozumienie bez przemocyKolejnym typem komunikatów odcinających od życia jest wyparcie się odpowiedzialności. Komunikat odcinający od życia zaćmiewa naszą świadomość tego, że każdy z nas odpowiada za własne myśli, uczucia i czyny. Często używane słowo „musieć” – tak jak w zdaniu „Pewne rzeczy człowiek po prostu robić musi, chce czy nie chce” – może być przykładem, jak tego rodzaju frazeologia zamąca poczucie odpowiedzialności za własne występki. Wyrażenie „przez ciebie czuję się...” – na przykład w zdaniu „Przez ciebie czuję się winny” – to kolejny przykład, jak język ułatwia odmowę wzięcia na siebie odpowiedzialności za własne uczucia i myśli.