Sprawdź się
Pokaż ćwiczenia:
Ćwiczenie 1
Ćwiczenie 2
Ćwiczenie 3
Ćwiczenie 4
Ćwiczenie 5
Ćwiczenie 6
Ćwiczenie 7
Ćwiczenie 8
Ćwiczenie 9
Energia kinetyczna samochodu = 312500 J. Ze wzoru otrzymamy
Korzystamy ze wzoru . Stąd energia jednego fotonu jest róna energii jednej z anihilujacych cząstek. Mamy zatem . Stąd:
Uwaga: Długość fali odpowiada zakresowi promieniowania gamma.
Porównujemy energię fotonu z energią spoczynkową cząstki: . Stąd:
Uwaga: Masa ta jest dużo mniejsza od masy elektronu, najlżejszej z cząstek budującej znaną nam materię, mniejsza masę przypisuje się jedynie neutrinom – słabo oddziaływującym cząstkom pojawiającymi się na przykład w rozpadach beta, ale wynik zadania nie odpowiada żadnej realnej cząstce.
Wydzieloną energię obliczymy jako zmniejszenie masy układu.
– masa jądra deuteru; – masa protonu. = 0,0017 · 10Indeks górny -27-27 kg. Ubytek masy przeliczamy na wydzieloną energię, korzystając ze wzoru . Stąd = 1,53 · 10Indeks górny -13-13 J.
Korzystamy ze wzoru . Energię przeliczamy na dżule:
7 TeV = 7 10Indeks górny 1212 1,6 10Indeks górny -19-19 = 1,12 10Indeks górny -6-6 J.
= (1,12 10Indeks górny -6-6)/(9 10Indeks górny 1616) = 1,24 10Indeks górny -23-23 kg.
Uwaga: Otrzymana masa jest około stukrotnie większa od najmasywniejszej cząstki wytworzonej w LHC. Jednak w trakcie zderzeń przeciwbieżnych wiązek protonów w LHC kosztem ich energii nie powstaje tylko jedna cząstka, lecz cała kaskada cząstek, a obserwacja ich torów pozwala badać własności.