Sprawdź się
Tekst do ćwiczeń 1‑3
MitologiaNie pamiętam gór. Dawno ich już nie widziałem.
Pewnie znikły i pono wyschły wielkie morza.
W niskich bagnach odbija się zachodnia zorza
I oświeca mrok klęski, co stała się ciałem.Konają pola, rodzą się tylko cmentarze,
Pioruny zamieniły w gruz świątynie miasta,
Modlitwy szept w przekleństwo rozpaczy urasta,
A w kostnicy pijani śmieją się grabarze.Zdejmijcie wędzidła świętym rumakom. Powrozem
Spętane, nie pogonią skubiąc trawę w rowie.
Wyłupiono bogini mądre oczy sowie
I ogień na ołtarzu zgaszono nawozem.Na drodze ciemne błoto. W niebie szara chmura
A gościńcem, skazany na żywot tułaczki,
Idzie kulawy anioł wlokąc ciężkie taczki,
W których leżą wydarte z jego skrzydeł pióra.
W wierszu Mitologia znajdź aluzje literackie odwołujące się do konkretnych wydarzeń oraz postaci mitologicznych i biblijnych. Przypisz podane cytaty do podanych wyjaśnień.
Odnieś się do poniższych pytań.
Uzupełnij mapę myśli o elementy, określenia i skojarzenia, jakie zostają użyte w wierszu do przedstawienia wojny.
Tekst do ćwiczeń 4‑6
DwoistośćNie puch łabędzi, mimoza,
Skrzydła motyla, liść róży —
Lecz przerażenie i groza,
Co chwila piorun: bicz burzy.Na niebie chmury hiobowe,
Ziemię zaraza pożera
I strach uderzył mnie w głowę
Jak Bóg niewidny Homera.Świecie jęczący w chorobie
Rozboju, zdrady, oszustwa,
Jako ty jestem też w sobie
Pełen szaleństwa i bóstwa.Sypmy na głowę popioły,
W słonecznym kąpmy się winie!
Widzę na rynku anioły
I w tłumie mam swą pustynię.
Zapoznaj się z wierszem Leopolda Staffa Dwoistość. Podaj czytelne w utworze odniesienia intertekstualne.
Wiersz Dwoistość został napisany w przededniu wybuchu drugiej wojny światowej. Utwór razem z innymi powstałymi w tym czasie krążył po okupowanej Warszawie przepisywany odręcznie i czytany przez wielu ludzi. Odpowiedz na pytanie, jaką funkcję według ciebie pełnił?
Jaka jest wizja umierającego świata w wierszu Dwoistość? Odpowiedz na pytania, wykonując poniższe polecenia
1. Wybierz spośród podanych środki stylistyczne, za pomocą których autor wprowadza czytelnika w tematykę wojny.
2. Opisz ich funkcję.
3. Wyjaśnij znaczenie tytułu wiersza.
Tekst do ćwiczeń 7‑8
Pierwsza przechadzkaPIERWSZA PRZECHADZKA
Żonie
Będziemy znowu mieszkać w swoim domu,
Będziemy stąpać po swych własnych schodach.
Nikt o tym jeszcze nie mówi nikomu,
Lecz wiatr już o tym szepcze po ogrodach.Nie patrz na smutnych tych ruin zwaliska.
Nie płacz. Co prawda, łzy to rzecz niewieścia.
Widzisz: żyjemy, choć śmierć była bliska.
Wyjdźmy z tych pustych ulic na przedmieścia.Mińmy bezludne tramwajów przystanki...
Nędzna kobieta u bramy wyłomu
Sprzedaje chude, blade obwarzanki...
Będziemy znowu mieszkać w swoim domu.Wystawy puste i zamknięte sklepy.
Życie się skryło chyba w antypodach.
Z pudłem grzebyków stoi biedak ślepy...
Będziemy stąpać po swych własnych schodach.Ty drżysz, od chłodu. Więc otul się szalem.
Bez nóg, bez ramion, w brunatnej opończy
Młodzi kalecy siedzą przed szpitalem.
Widzisz: już pole. Tu miasto się kończy.Zwalone leżą dokoła parkany,
Dziecko się bawi gruzem na chodniku,
Kobieta pierze w podwórku łachmany
I kogut zapiał krzykliwie w kurniku.Kot się pod murem przeciąga leniwo,
Na rogu człowiek rozmawia z człowiekiem...
Znowu w sklepiku zjawi się pieczywo
I znów zabrzęczą rano bańki z mlekiem.Przejdą dni ciężkie klęski i rozgromu
I zapomnimy o ranach i szkodach...
Będziemy znowu mieszkać w swoim domu,
Będziemy stąpać po swych własnych schodach.
Scharakteryzuj świat przedstawiony w wierszu Pierwsza przechadzka.