Wizja umierającego świata w powojennych wierszach Leopolda Staffa. Konteksty interpretacyjne

Tekst: Marzena Siegieńczuk-Solecka, zespół redakcyjny

Tekst multimedium: Małgorzata Kosińska–Pułka

Opracowanie i multimedia: Englishsquare.pl sp. z o.o.

Bibliografia:

  • Źródło: Mieczysław Jastrun, Wstęp, [w:] Leopold Staff, Wybór poezji, oprac. Mieczysław Jastrun, Wrocław 1985, s. 29–30.
  • Źródło: Anna Nasiłowska, Historia literatury polskiej, Olsztyn 2019, s. 483.
  • Źródło: Irena Maciejewska, Leopold Staff. Warszawski okres twórczości, Warszawa 1973, s. 387.
  • Źródło: Anna Nasiłowska, Historia literatury polskiej, Olsztyn 2019, s. 506–507.
  • Źródło: Leopold Staff, Tak. Bóg opuścił ziemię, [w:] tegoż, Martwa pogoda, Warszawa 1946.
  • Źródło: Julian Tuwim, Ab Urbe Condita, [w:] tegoż, Wiersze wybrane, Wrocław 1969.
  • Źródło: Leopold Staff, Nike z Samotraki, [w:] Wybór poezji, oprac. M. Jastrun, Wrocław 1985, s. 207.
  • Źródło: Leopold Staff, Dwoistość, [w:] Wybór poezji, oprac. M. Jastrun, Wrocław 1985, s. 209.
  • Źródło: Leopold Staff, Pierwsza przechadzka, [w:] Wybór poezji, oprac. M. Jastrun, Wrocław 1985, s. 214–215.
  • Źródło: Leopold Staff, Mitologia, [w:] Wiersze zebrane, t. 5: Wysokie drzewa. Martwa pogoda. Barwa miodu. Wiklina, Warszawa 1955, s. 282.
  • Źródło: Leopold Staff, Zwłoka, [w:] Wybór poezji, oprac. M. Jastrun, Wrocław 1985, s. 206.