Skrytoskrzydłe to najliczniejsza gatunkowo grupa owadów, a także zwierząt w ogóle. Istnieje teoria, że prostota budowy larw tych owadów przyczyniła się do osiągnięcia przez nie tak spektakularnego sukcesu ewolucyjnego. Larwy skrytoskrzydłych są podłużne, obłe i miękkie. Szczególnie ostatnia z wymienionych cech pozwala na oszczędzenie energii niezbędnej do linienia. Larwy skrytoskrzydłych mogą przyrastać szybko i osiągać znaczne rozmiary. Redukuje to liczbę linień niezbędnych do osiągnięcia stadium poczwarki. Uważa się, że dzięki temu stadia larwalne w cyklach rozwojowych skrytoskrzydłych mogą trwać stosunkowo krótko.

Indeks dolny Na podstawie: S.H.P. Maddrell, How the simple shape and soft body of the larvae might explain the success of endopterygote insects, „Journal of Experimental Biology” 2018, nr 221(11). Indeks dolny koniec_{Na podstawie: S.H.P. Maddrell, How the simple shape and soft body of the larvae might explain the success of endopterygote insects, „Journal of Experimental Biology” 2018, nr 221(11).}

Podkowiastogłowe (Cephalocarida) to gromada morskich stawonogów należących do podtypu skorupiaków. Ich wyjątkowość polega m.in. na tym, że są jedynymi obojnakami wśród wolnożyjących skorupiaków. Zwierzęta te występują na dużych głębokościach (do ok. 1500 metrów pod poziomem morza), nie mają oczu, a zagęszczenie ich populacji jest zawsze bardzo niewielkie.

Indeks dolny Na podstawie: H.L. Sanders, The cephalocorida, a new subclass of crustqacea from long island sound, „Proc. Natl. Acad. Sci. USA” 1955, nr 1, t. 41, s. 61–66. Indeks dolny koniec_{Na podstawie: H.L. Sanders, The cephalocorida, a new subclass of crustqacea from long island sound, „Proc. Natl. Acad. Sci. USA” 1955, nr 1, t. 41, s. 61–66.}