Sprawdź się
Ułóż poniższe wydarzenia w kolejności chronologicznej.
W latach 30. XIX w. w Europie skończyła się ścisła współpraca mocarstw w ramach Świętego Przymierza, dotychczas najbardziej aktywnego na obszarze Włoch, Niemiec i Hiszpanii. Ukształtowały się dwa odmienne ideowo bloki państw. Przyporządkuj im odpowiednie nazwy państw.
Wybierz się śladem zwolenników ładu wiedeńskiego na kongresy Świętego Przymierza. Przyporządkuj postanowienia do odpowiedniego kongresu.
Przeanalizuj linię chronologiczną. Zwróć uwagę na decyzje Świętego Przymierza. O losie niemieckiej, zaangażowanej politycznie młodzieży po 1815 r. zadecydowały szczególnie…? Przeciągnij podane niżej elementy do odpowiednich rubryk tabeli.
Przyjrzyj się rycinie z epoki. Następnie odpowiedz na pytania.
Zapoznaj się z opisem ryciny z epoki. Następnie odpowiedz na pytania.
Przeanalizuj poniższą tabelę i wykonaj polecenia.
Liczebność wojsk wielkich mocarstw w latach 1816–1830 (w tysiącach)
1816 | 1830 | |
|---|---|---|
Wielka Brytania | 255 | 140 |
Francja | 132 | 259 |
Rosja | 800 | 826 |
Prusy | 130 | 130 |
Cesarstwo Habsburgów | 220 | 273 |
Nanieś odpowiednie oznaczenia na poniższy szkic przedstawiający obszar Włoch po 1815 r.
1 – Królestwo Sardynii
2 – Królestwo Lombardzko‑Weneckie
3 – Księstwo Parmy
4 – Księstwo Modeny
5 – Wielkie Księstwo Toskanii
6 – Państwo Kościelne
7 – Królestwo Obojga Sycylii
B – władca z dynastii Burbonów
H – władca/władczyni z dynastii Habsburgów
S – władca z dynastii sabaudzkiej
Zapoznaj się z opinią historyka, a następnie określ prawdziwość podanych niżej zdań. Zaznacz P, jeśli zdanie jest prawdziwe, lub F – jeżeli jest fałszywe. W przypadku zdań niezgodnych z prawdą podaj argumenty uzasadniające, gdzie tkwi błąd.
Mocarstwa świata. Narodziny, rozkwit, upadekChociaż Prusy były niekwestionowanym przywódcą mającego coraz większe znaczenie Niemieckiego Związku Celnego, który zaczął działać w latach 30. XIX wieku, […] układ sił politycznych sprzyjał w tym okresie raczej Wiedniowi. Przede wszystkim zarówno Fryderyk Wilhelm III (król Prus w latach 1797‑1840), jak i Fryderyk Wilhelm IV (król Prus w latach 1840‑1861) obawiali się starcia z cesarstwem Habsburgów bardziej niż Metternich […] starcia ze swym północnym sąsiadem. Ponadto Austria przewodniczyła konferencjom Związku Niemieckiego we Frankfurcie […] i nikt nie kwestionował jej pozycji mocarstwa europejskiego. […] Dopóki konserwatywne mocarstwa europejskie jednoczyło utrzymywanie status quo i jego obrona przez odradzaniem się sił Francji i w ogóle „rewolucją”, dopóty słabość Habsburgów nie rzucała się w oczy. Odwołując się do ideologicznej solidarności Świętego Przymierza, Metternich mógł zazwyczaj liczyć na poparcie Rosji i Prus, co z kolei zapewniało mu wolną rękę w aranżowaniu interwencji skierowanych przeciw wszelkim ruchom liberalnym. […] Na dalszą metę jednak ta strategia Metternicha miała poważną wadę. W Europie dziewiętnastowiecznej dość łatwo było utrzymać w ryzach radykalne rewolucje społeczne; za każdym razem, kiedy do rewolucji takiej dochodziło (np. w 1830, 1848 […]), przerażone klasy średnie uciekały w stronę „porządku i prawa”. Nie można było jednak tłumić w nieskończoność popularnej idei samookreślenia narodów i ruchów na rzecz takiego samookreślenia, dla których bodźcem była rewolucja francuska i różnorodne wojny wyzwoleńcze na początku XIX wieku. Zdecydowany sprzeciw Austrii wobec wszelkich dążeń niepodległościowych sprawił, że szybko utraciła ona sympatię swojej sojuszniczki – Wielkiej Brytanii. Ciągłe uciekanie się do siły militarnej we Włoszech nastawiło wrogo do austriackiego „żandarma” wszystkie klasy tego kraju. […] Podobnie podyktowany względami gospodarczymi brak gotowości cesarstwa Habsburgów do przystąpienia do Niemieckiego Związku Celnego […] rozczarowały wielu przedstawicieli niemieckiego ruchu narodowego, którzy w konsekwencji zwrócili się ku Prusom, oczekując, że to one odegrają rolę przywódcy.
Źródło: Paul Kennedy, Mocarstwa świata. Narodziny, rozkwit, upadek, tłum. M. Kluźniak, Warszawa 1994, s. 168–169.
| Zdanie | Prawda | Fałsz |
| Austria nie mogła przystąpić do Niemieckiego Związku Celnego z powodu sprzeciwu Wielkiej Brytanii. | □ | □ |
| Ciągłe używanie siły militarnej we Włoszech nastawiło wrogo do Habsburgów wszystkie klasy społeczne tego kraju. | □ | □ |
| Metternich popełnił błąd, uparcie tłumiąc dążenia narodowe w Europie. | □ | □ |
| Podczas tłumienia rewolucji po 1815 r. Metternich mógł stale liczyć na lojalną współpracę Rosji i Wielkiej Brytanii. | □ | □ |
| Europejskie klasy średnie wspierały nawet najbardziej rewolucyjne ruchy społeczne po 1815 r. | □ | □ |
| Niemiecki ruch narodowy szukał wsparcia w Prusach. | □ | □ |
| Po 1815 r. nikt nie kwestionował pozycji Prus jako czołowego mocarstwa europejskiego. | □ | □ |