Doppler był wprawdzie kilkanaście lat młodszy od Ohma, ale można uznać, że życie i działalność naukowa obu przypada na tę samą epokę. Podobnie jak Ohm, Doppler był matematykiem, który zajął się zagadnieniem fizycznym. W odróżnieniu jednak od Ohma, Doppler nie wykonywał samodzielnie eksperymentów związanych ze swoim odkryciem.

Zarówno Ohm jak i Doppler pracowali w wielu miastach, wielu instytucjach naukowych i edukacyjnych. W odróżnieniu jednak od Ohma, Doppler dość szybko doczekał się uznania swoich pomysłów przez fizyków.

1. „…Ohm chciał zbadać zależność przewodzenia prądu od długości drutu, toteż używał drutów jednakowej grubości, a różnej długości.”

2. „Ohm zauważył, że jego stos woltaiczny podczas eksperymentów zauważalnie się wyczerpuje, toteż próbował temu zaradzić wykonując stale kontrolne pomiary z przewodnikiem, który uznał za standardowy.”

Komentarz: W obu tych fragmentach pokazane jest, że Ohm zwracał uwagę na utrzymanie stałych wartości parametrów, niezwiązanych z badaną przez niego zależnością.

Opisz elementy obwodu i sposób ich połączenia. Jakie parametry badanych przewodów muszą być jednakowe?

Obwód składa się z ogniwa, klucza, przewodów doprowadzających oraz dwóch przewodów badanych, ołowianego i miedziowego. Przewody te podłączone są do reszty obwodu równolegle. Woltomierz wskazuje napięcie podawane do obwodu przez ogniwo, każdy z amperomierzy wskazuje natężenie prądu płynącego przez badany element.

Skoro cel zakłada porównanie właściwości miedzi i ołowiu (a nie konkretnych przewodów z miedzi i ołowiu), to trzeba zadbać o to, by wszystkie pozostałe czynniki w doświadczeniu były jednakowe:

• długości przewodów powinny być jednakowe,

• powierzchnie przekroju poprzecznego powinny być jednakowe (w czasach Ohma ten wymóg wypowiadano, być może, w sposób bardziej szczegółowy: kształty oraz poprzeczne wymiary obu przewodów powinny być jednakowe),

• temperatury obu przewodów powinny być jednakowe (ten wymóg można spełnić za pomocą klucza: po zmontowaniu obwodu, klucz trzymamy otwarty aż uznamy, że temperatury przewodów się wyrównały; wtedy zamykamy klucz na możliwe krótki czas, dokonujemy odczytu przyrządów i ponownie otwieramy klucz.),

• opory wewnętrzne obu amperomierzy powinny być jednakowe,

• napięcia przyłożone do obu przewodów powinny być jednakowe (ten wymóg jest spełniony dzięki równoległemu ich połączeniu).

Stosunek natężeń prądów płynących przez każdy z przewodników, czyli stosunek wskazań amperomierzy, określa ile razy przewód miedziany lepiej przewodzi prąd od przewodu ołowianego.

Opór elektryczny $R$ przewodu można wyrazić za pomocą jego długości $l$ oraz pola powierzchni poprzecznego przekroju $S$, wzorem:

gdzie $\rho$ to oporność właściwa (rezystywność) materiału, z którego wykonany jest przewód.

Stosując oznaczenia ze wskazówki możemy porównać oporności właściwe ołowiu i miedzi za pomocą wskazań amperomierzy AIndeks dolny 2₂ i AIndeks dolny 1₁:

Dzisiejsze dane tablicowe pozwalają zapisać:

Pokazuje to, że wynik Ohma – 10,5/1 – odstawał wprawdzie o około 20% od dzisiejszego, ale pozwalał porównać, z dokładnością lepszą niż rząd wielkości, właściwości przewodzące miedzi (jeden z lepszych przewodników wśród metali) i ołowiu (jeden z gorszych przewodników wśród metali).