Sprawdź się
Zaznacz organy Unii Europejskiej, które nie mają uprawnień decyzyjnych w zakresie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa.
- Komisja Europejska
- Rada Unii Europejskiej
- Rada Europejska
- Parlament Europejski
- Trybunał Sprawiedliwości UE
Unia Europejska uzyskała po raz pierwszy kompetencje w zakresie polityki zagranicznej w... Możliwe odpowiedzi: 1. Jednolitym akcie europejskim., 2. traktacie z Maastricht., 3. traktacie nicejskim., 4. traktacie lizbońskim.
Wskaż poprawne dokończenie zdania.
Unia Europejska uzyskała po raz pierwszy kompetencje w zakresie polityki zagranicznej w...
- Jednolitym akcie europejskim.
- traktacie z Maastricht.
- traktacie nicejskim.
- traktacie lizbońskim.
Zaznacz, które stwierdzenia są prawdziwe, a które fałszywe.
| Stwierdzenie | Prawda | Fałsz |
| Parlament Europejski może odwołać wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa. | □ | □ |
| W świetle traktatów europejskich Polska zobowiązana jest koordynować swoje działania w organizacjach międzynarodowych z innymi państwami członkowskimi UE. | □ | □ |
| W zakresie polityki zagranicznej UE Rada może wydawać rozporządzenia. | □ | □ |
Zapoznaj się z fragmentem polskiej konstytucji i wykonaj ćwiczenie.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 rokuArt. 89
1. Ratyfikacja przez Rzeczpospolitą Polską umowy międzynarodowej i jej wypowiedzenie wymaga uprzedniej zgody wyrażonej w ustawie, jeżeli umowa dotyczy:
1) pokoju, sojuszy, układów politycznych lub układów wojskowych,
2) wolności, praw lub obowiązków obywatelskich określonych w Konstytucji,
3) członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w organizacji międzynarodowej,
4) znacznego obciążenia państwa pod względem finansowym,
5) spraw uregulowanych w ustawie lub w których Konstytucja wymaga ustawy.2. O zamiarze przedłożenia Prezydentowi Rzeczypospolitej do ratyfikacji umów międzynarodowych, których ratyfikacja nie wymaga zgody wyrażonej w ustawie, Prezes Rady Ministrów zawiadamia Sejm.
3. Zasady oraz tryb zawierania, ratyfikowania i wypowiadania umów międzynarodowych określa ustawa.
Art. 90
1. Rzeczpospolita Polska może na podstawie umowy międzynarodowej przekazać organizacji międzynarodowej lub organowi międzynarodowemu kompetencje organów władzy państwowej w niektórych sprawach.
2. Ustawa, wyrażająca zgodę na ratyfikację umowy międzynarodowej, o której mowa w ust. 1, jest uchwalana przez Sejm większością 2/3 głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów oraz przez Senat większością 2/3 głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby senatorów.
3. Wyrażenie zgody na ratyfikację takiej umowy może być uchwalone w referendum ogólnokrajowym zgodnie z przepisem art. 125.
4. Uchwałę w sprawie wyboru trybu wyrażenia zgody na ratyfikację podejmuje Sejm bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów.
Źródło: Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 roku, dostępny w internecie: isap.sejm.gov.pl [dostęp 1.08.2020 r.].
Zapoznaj się z tekstem źródłowym i wykonaj ćwiczenie.
Spotkanie ministra Czaputowicza z komisarzem UE ds. sąsiedztwa i rozszerzeniaFinansowanie Europejskiej Polityki Sąsiedztwa w nowych Wieloletnich Ramach Finansowych, przyszłość Partnerstwa Wschodniego i współpraca w południowym sąsiedztwie oraz polityka rozszerzenia były najważniejszymi tematami rozmowy szefa polskiej dyplomacji z Olivérem Várhelyim podczas wizyty komisarza w Warszawie.
– Rozwój relacji z sąsiadami wymaga adekwatnych nakładów finansowych, dlatego opowiadamy się za odpowiednio wysokim budżetem na działania zewnętrzne w nowej perspektywie finansowej UE na lata 2021‑2027 – zaznaczył minister Czaputowicz. – Polska w pełni popiera również inicjatywy Komisji Europejskiej mające na celu wsparcie sąsiadów na rzecz przeciwdziałania społeczno‑gospodarczym skutkom pandemii koronawirusa – dodał.
Spotkanie stanowiło okazję do podkreślenia kluczowej roli Partnerstwa Wschodniego i konieczności zapewnienia jego dynamicznego rozwoju po roku 2020. – Przedstawiając nowe propozycje dotyczące wzmacniania partnerstwa z naszymi wschodnimi sąsiadami, Polska czerpie inspirację z modelu współpracy UE z Bałkanami Zachodnimi w ramach polityki rozszerzenia – podkreślił minister Czaputowicz. Szef polskiego MSZ wskazał również, że dzięki Partnerstwu wschodnia polityka Unii jest zrównoważona, co ma olbrzymie znaczenie w świetle agresywnej postawy Rosji.
Minister Czaputowicz mówił też o rosnącym zaangażowaniu Polski we współpracę obejmującą południowy wymiar polityki sąsiedztwa. Zaznaczył, że od samego początku konfliktu w Syrii, Warszawa jest obecna na Bliskim Wschodzie, zarówno w aspekcie politycznym, jak i finansowym. Poinformował także o przekazaniu w czerwcu, w ramach tzw. konferencji syryjskiej, dodatkowych 17 mln zł na odbudowę kraju ogarniętego konfliktem. Minister Czaputowicz podziękował również Komisji Europejskiej za poparcie dla wspomaganej przez Grupę Wyszehradzką polskiej inicjatywy wzmocnienia komponentu na rzecz walki z COVID-19 w Libii.
Źródło: Biuro Rzecznika Prasowego Ministerstwa Spraw Zagranicznych, Spotkanie ministra Czaputowicza z komisarzem UE ds. sąsiedztwa i rozszerzenia, 2.07.2020 r., dostępny w internecie: gov.pl [dostęp 1.08.2020 r.].
Materiał źródłowy do ćwiczeń 6–7.
Traktat o Unii EuropejskiejArtykuł 26
1. Rada Europejska określa strategiczne interesy Unii, ustala cele oraz określa ogólne wytyczne wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, łącznie ze sprawami mającymi wpływ na kwestie polityczno‑obronne. Przyjmuje niezbędne decyzje.
Jeżeli wymaga tego sytuacja międzynarodowa, przewodniczący Rady Europejskiej zwołuje nadzwyczajne posiedzenie Rady Europejskiej w celu określenia strategicznych kierunków polityki Unii w obliczu takiej sytuacji.
2. Rada opracowuje wspólną politykę zagraniczną i bezpieczeństwa oraz podejmuje decyzje niezbędne do określenia i realizacji tej polityki na podstawie ogólnych wytycznych i strategicznych kierunków określonych przez Radę Europejską. Rada i wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa zapewniają jednolitość, spójność i skuteczność działań Unii.
3. Wspólną politykę zagraniczną i bezpieczeństwa realizują wysoki przedstawiciel oraz Państwa Członkowskie, stosując środki krajowe i unijne.
Artykuł 27
1. Wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, który przewodniczy Radzie do Spraw Zagranicznych, przyczynia się poprzez swoje propozycje do opracowania wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa oraz zapewnia wykonanie decyzji przyjętych przez Radę Europejską i Radę.
2. Wysoki przedstawiciel reprezentuje Unię w zakresie spraw odnoszących się do wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa. Prowadzi w imieniu Unii dialog polityczny ze stronami trzecimi oraz wyraża stanowisko Unii w organizacjach międzynarodowych i na konferencjach międzynarodowych.
3. W wykonywaniu swojego mandatu, wysoki przedstawiciel jest wspomagany przez Europejską Służbę Działań Zewnętrznych. Służba ta współpracuje ze służbami dyplomatycznymi Państw Członkowskich i składa się z urzędników właściwych służb Sekretariatu Generalnego Rady i Komisji, jak również z personelu delegowanego przez krajowe służby dyplomatyczne. Organizację i zasady funkcjonowania Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych określa decyzja Rady. Rada stanowi na wniosek wysokiego przedstawiciela po konsultacji z Parlamentem Europejskim i po uzyskaniu zgody Komisji.
Źródło: Traktat o Unii Europejskiej, dostępny w internecie: eur-lex.europa.eu [dostęp 1.08.2020 r.].
Zapoznaj się z tekstem źródłowym i wykonaj ćwiczenie.
Niemiecka prezydencja w Radzie UE: Jak ułożyć relacje z Chinami?1 lipca Niemcy przejęły prezydencję w Radzie Unii Europejskiej. Wśród najpoważniejszych zadań Berlina na najbliższe pół roku będzie określenie, w jakim kierunku powinny zmierzać relacje UE z Chinami. Jak Niemcy wykorzystają ten czas?
Spośród wszystkich wyzwań, przed którymi stoi dziś unijna polityka zagraniczna, to znalezienie swojego miejsca w rywalizacji chińsko‑amerykańskiej przyprawia europejskich przywódców o największy zawrót głowy. Największą rolę mają na tym polu do odegrania Niemcy – najpotężniejsze państwo w Europie, które powoli wychodzi z cienia i coraz częściej zaznacza swoją obecność na globalnej scenie. To właśnie Berlin musi w najbliższym czasie wytyczyć kierunek, w którym mają się rozwijać relacje UE z Chinami.
Relacje z Chinami są tematem wrażliwym dla całej UE, ale jeszcze bardziej dla Berlina, który stara się nie opowiadać jednoznacznie przeciwko Pekinowi. I dlatego nawet jeżeli w czasie niemieckiej prezydencji w Radzie nie zapadną przełomowe decyzje na temat relacji z Chinami, warto pilnie obserwować, do jakich działań Europę będą popychać Niemcy.
Źródło: Łukasz Gadzała, Anna Wolska, Niemiecka prezydencja w Radzie UE: Jak ułożyć relacje z Chinami?, dostępny w internecie: euractiv.pl [dostęp 1.08.2020 r.].