Przypomnij sobie zagadnienie tożsamości i zmiany analizowane przez starożytnych filozofów.

Istotą przytoczonego paradoksu jest pokazanie, że nie można wskazać konkretnego momentu, kiedy spodnie przestają być „prawdziwymi” spodniami, a zostają łatą. Czy gdyby łaty zajęły więcej niż połowę materiału spodni, to nadal spodnie byłyby spodniami? A gdyby zajęły trzy czwarte materiału? Dla starożytnych filozofów takie paradoksy były dowodem na to, że nasze zmysły zwodzą nas i nie możemy na nie liczyć, jeśli chcemy dojść do wiedzy pewnej. Można na to odpowiedzieć, że to co stanowi o istocie spodni, to nie ilość materiału, ale ich kształt albo ciągłość w ich użytkowaniu. Niezależnie od tego, jak wiele łat mają, ciągle używasz ich jako tego konkretnie ubrania.

Nie myśl o tym, jakie poglądy głosili starożytni filozofowie, ale raczej o tym, jak do nich doszli.

Ktoś mógłby powiedzieć, że starożytne koncepcje okazały się zupełnie błędne, bo świat nie składa się ani z ognia, ani z wody. Bliższy w swoich intuicjach był Demokryt z teorią atomizmu. Z drugiej strony to, co wartościowe w filozofii, to nie odpowiedzi, ale pytania i sposób, w jaki starano się na nie odpowiedzieć. Narodziny filozofii to przejście od mitu do logosu – czyli od wyjaśnienia opartego na mitologii do wyjaśnienia opartego na rozumie. Narodziny filozofii to zatem narodziny, jak byśmy dzisiaj powiedzieli, naukowego wyjaśniania świata, które aktualne jest również dziś.

Przyjmijmy, że posiadanie wolnej woli oznaczałoby to, że możesz samodzielnie i bez ingerencji innych czynników decydować, co w danej chwili myślisz i robisz.

Problem wolnej woli to jedno z głównych pytań filozoficznych. Odpowiedź na postawione pytanie zależy od przyjętego stanowiska ontologicznego. Jeżeli bliski ci jest fatalizm, czyli pogląd, że przyszłe wydarzenia zostały już zaplanowane przez siły wyższe, to faktycznie nie ma tu miejsca na wolę. Jeżeli - przeciwnie - uznasz, że nie wszystko zostało zaplanowane, nawet jeśli ma jakąś przyczynę, to w takiej wizji wolna wola może istnieć.