Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
1
Pokaż ćwiczenia:
R15hNE0bdmNJy1
Ilustracja interaktywna przedstawia rozległą, zieloną łąkę, przez którą prowadzi droga. Kończy się ona na niewielkim pagórku, przy zielonym drzewie. Nieopodal stoi pusty fotel. Miejsce to osłonięte jest z dwóch stron dużą, otwartą książką. Opis punktów znajdujących się na ilustracji: 1. Z pliszką siwą. Zdjęcie przedstawia siedzącą na drewnianej poręczy pliszkę siwą. Ptak ma szaro-biało-czarne ubarwienie. Śmierć miłości potrzebna
jak sól ją utrwala
ukochani umarli są z nami już blisko
w śnie na palcach podchodzą
czytamy ich listy
dopiero po rozstaniu pamięta się wszystko
jak pachniał orzech suszona lawenda
jak wujek kochał ciotkę w pamiętniku
bawił dowcip o kuchni z widokiem na cmentarz
spotkanie we dwoje nad wodą zieloną
w milczeniu to jest wtedy gdy wstydzi się słowo
z pliszką siwą co podgląda na wysokich nóżkach
nad Narwią zwą ja starą panną młodą
Boga się nie udowadnia
Boga się poznaje
po tym że serce pęka i świat nie ustaje
choćby wieś na której można pokochać króliki
życie miłość umniejsza znieważa odbiera
śmierć ocala na zawsze i teraz. 2. Mrówko ważko biedronko. Zdjęcie przedstawia biedronkę siedzącą na kłosie zboża. {audio}Mrówko co nie urosłaś w czasie wieków
ćmo od lampy do lampy
na przełaj i najprościej
świetliku mrugający nieznany i nieobcy
koniku polny
ważko nieważka
wesoło obojętna
biedronko nad którą zamyśliłby się
nawet papież z policzkiem na ręku

człapię po świecie jak ciężki słoń
tak duży, że nic nie rozumiem
myślę jak uklęknąć
i nie zadrzeć nosa do góry
a życie nasze jednakowo
niespokojne i malutkie.
3. Żaba. Zdjęcie przedstawia zieloną żabę siedzącą w wodzie. Jej głowa jest ponad wodą. Na jej głowie siedzi kolorowy motyl. Wrona nie ma pretensji że jest tylko wroną
gawron zadowolony że został gawronem
może tak go przezwano bo wraca na zimę
zresztą nic gawron nie wie o gawronie
jaskółka się cieszy że fruwa we fraku
sam Bóg jej powycinał widełki w ogonie
zimorodek koślawy piękny niebieski nad wodą
samotny jak samotny co zajął się sobą
kukułka się nie skarży że ma dziób niemocny
że tylko samiec kuka że ma nogi słabe
lecz żaba najszczęśliwsza kiedy kocha żabę.
R1R3ABFM6zsHp1
Ćwiczenie 1
Spośród podanych zdań dotyczących utworu Z pliszką siwą wybierz prawdziwe. Możliwe odpowiedzi: 1. W utworze pojawiają się liczne odwołania do Biblii., 2. Wiersz Z pliszką siwą to sonet., 3. Pierwszy wers jest oparty na paradoksie., 4. Nie zastosowano w nim znaków interpunkcyjnych, więc jest to wiersz biały.
ROEekslOdS84I11
Ćwiczenie 2
Oceń prawdziwość twierdzeń dotyczących wiersza Z pliszką siwą. Zaznacz w tabeli prawdę lub fałsz.. Podmiot liryczny wypowiada się w imieniu jakiejś zbiorowości. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Podmiot liryczny ukrywa się za jakąś zbiorowością. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Podmiot liryczny mówi o prawdach uniwersalnych, może się więc wypowiadać w imieniu nawet wszystkich ludzi. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. To, w jakiej liczbie wypowiada się podmiot liryczny, nie ma znaczenia dla wymowy utworu. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz
R1ImYjIiot9W511
Ćwiczenie 3
Wymyśl pytanie na kartkówkę związane z tematem materiału.
1
Ćwiczenie 3
R1SmMdWez3wk3
1. „Śmierć miłości potrzebna / Jak sól ją utrwala”. Pojęcie: miłość, czas, pamięć, śmierć. 2. „Śmierć ocala na zawsze i teraz”. Pojęcie: miłość, czas, pamięć, śmierć. 3. „Dopiero po rozstaniu pamięta się wszystko”. Pojęcie: miłość, czas, pamięć, śmierć. 4. „Ukochani umarli są z nami już blisko”. Pojęcie: miłość, czas, pamięć, śmierć. (Uzupełnij).
11
Ćwiczenie 4

Wyjaśnij, dlaczego według podmiotu lirycznego śmierć jest potrzebna miłości. Swoją odpowiedź uzasadnij.

RWamYMXQcDRie
(Uzupełnij).
21
Ćwiczenie 5

Wyjaśnij, jak rozumiesz następujący fragment wiersza:

Boga się nie udowadnia
Boga się poznaje
po tym że serce pęka i świat nie ustaje.

R1NynitkEKYOe
(Uzupełnij).
21
Ćwiczenie 6

Zapoznaj się z wierszem Zaufałem drodze oraz wróć do innych wierszy zamieszczonych w lekcji. Wyjaśnij znaczenie podanych frazeologizmów i określ ich funkcję w kontekście konkretnego wiersza.

Ksiądz Jan Twardowski Zaufałem drodze. Wiersze zebrane 1932–2006

Zaufałem drodze
wąskiej
takiej na łeb na szyję
z dziurami po kolana
takiej nie w porę
jak w listopadzie
spóźnione buraki
i wyszedłem na łąkę
stała święta Agnieszka
– Nareszcie – powiedziała
– Martwiłam się już
że poszedłeś inaczej
prościej
po asfalcie
autostradą do nieba – z nagrodą od ministra
i że cię diabli wzięli

1 Źródło: Ksiądz Jan Twardowski, Zaufałem drodze. Wiersze zebrane 1932–2006, Warszawa 2004.
R1eBPIGDUCsf6
serce pęka. Znaczenie (Uzupełnij). Funkcja (Uzupełnij). zadzierać nosa. Znaczenie (Uzupełnij). Funkcja (Uzupełnij). na łeb na szyję. Znaczenie (Uzupełnij). Funkcja (Uzupełnij). autostrada do nieba. Znaczenie (Uzupełnij). Funkcja (Uzupełnij). diabli wzięli. Znaczenie (Uzupełnij). Funkcja (Uzupełnij).
31
Ćwiczenie 7

Zapoznaj się z dwoma fragmentami wypowiedzi odnoszącymi się do twórczości Jana Twardowskiego. Wybierz ten, który twoim zdaniem lepiej koresponduje z charakterem jego poezji. Uzasadnij swój wybór.

R1NypvBqcaGIt
(Uzupełnij).
Stanisław Cieślak Bóg, święci i świętość w poezji Jana Twardowskiego

Wczytywanie się w księgę stworzeń daje do myślenia, pozwala uwierzyć w siebie większego od siebie oraz – paradoksalnieparadoksparadoksalnie – uczy pokory. Mogą wiele nauczyć drzewa niewierzące, ptaki nie uczące się religii, pies rzadko chodzący do kościoła, owady nie znające ewangelii, biały kminek, gwiazdy, góry, polne kamienie, konwalie. Imponują posłuszeństwem, są po franciszkańsku ubogie, aczkolwiek nie znają franciszkanów. Wszystkie – dopowiedzmy to – są znakami prowadzącymi do swego Stwórcy, są zatem hierofaniamihierofaniahierofaniami Bożej transcendencjitranscendencjatranscendencji. Dzieło stworzenia Bożego jest celowe i konieczne, jest wyrazem twórczej radości Boga, jest Jego uśmiechem. Ten uśmiech jeszcze trwa, jest niedokończony. Człowiek w nim żyje, odbywa w nim swoją podróż do najwyższego Sensu, poza którym nie ma żadnego innego.

sta Źródło: Stanisław Cieślak, Bóg, święci i świętość w poezji Jana Twardowskiego, „Prace Polonistyczne” 1996, nr 51, s. 214.
hierofania
transcendencja
Mariusz Kubik Ksiądz Jan Twardowski – poeta świętego luzu

Twardowski jest więc zwolennikiem zmysłowej obserwacji rzeczywistości, skłania się ku naocznemu, nie podręcznikowemu oglądowi zjawisk. Ta ważna cecha poetyckiego myślenia przekłada się na pogląd pisarza, dotyczący spraw religii i wiary. Autentyczność, wewnętrzność przeżycia, brak instytucjonalnego, dogmatycznego podejścia do Kościoła i nieufność wobec statycznych w swej istocie pisanych prawideł wiary nakaże Twardowskiemu poznawać Tajemnicę poprzez widzialne i namacalne przejawy jej istnienia. W wierszu Świat: zawarte jest wyjaśnienie tego sposobu postrzegania, ale i przestroga, by w kontaktach z Bogiem pozostać „niezauważonym”, nabrać swoistej przezroczystości, być „jak tęcza, co sobą nie zajmuje miejsca”.

kub Źródło: Mariusz Kubik, Ksiądz Jan Twardowski – poeta świętego luzu, „Gazeta Uniwersytecka UŚ”, dostępny w internecie: https://gazeta.us.edu.pl/node/189111 [dostęp 10.06.2021 r.].
31
Ćwiczenie 8

Filozofia franciszkańska jest bliska widzeniu świata Jana Twardowskiego. Czy według ciebie we współczesnej rzeczywistości jest dla niej miejsce? Sformułuj trzy argumenty do dyskusji na ten temat.

RMJwRjueV8VB4
(Uzupełnij).
paradoks
paradoks

(gr. parádoxos – nieoczekiwany, nieprawdopodobny, zadziwiający) – zdanie wewnętrznie sprzeczne lub sytuacja, w której współistnieją dwa wykluczające się fakty