Sprawdź się
Oceń prawdziwość twierdzeń dotyczących wiersza Z pliszką siwą. Zaznacz w tabeli prawdę lub fałsz.
Zdanie | Prawda | Fałsz |
Podmiot liryczny wypowiada się w imieniu jakiejś zbiorowości. | □ | □ |
Podmiot liryczny ukrywa się za jakąś zbiorowością. | □ | □ |
Podmiot liryczny mówi o prawdach uniwersalnych, może się więc wypowiadać w imieniu nawet wszystkich ludzi. | □ | □ |
To, w jakiej liczbie wypowiada się podmiot liryczny, nie ma znaczenia dla wymowy utworu. | □ | □ |
Sytuacja liryczna w wierszu Z pliszką siwą zbudowana jest wokół różnych kręgów tematycznych, np.: miłości, czasu, pamięci. Wstaw do tabeli cytaty, w których pojawia się odwołanie do każdego z nich.
miłość, czas, pamięć
Pojęcie | Cytat |
---|---|
miłość | |
czas | |
pamięć |
Wyjaśnij, dlaczego według podmiotu lirycznego śmierć jest potrzebna miłości. Swoją odpowiedź uzasadnij.
Wyjaśnij, jak rozumiesz następujący fragment wiersza:
Boga się nie udowadnia
Boga się poznaje
po tym że serce pęka i świat nie ustaje.
Zapoznaj się z wierszem Zaufałem drodze oraz wróć do innych wierszy zamieszczonych w lekcji. Wyjaśnij znaczenie podanych frazeologizmów i określ ich funkcję w kontekście konkretnego wiersza.
Zaufałem drodze. Wiersze zebrane 1932–2006Zaufałem drodze
wąskiej
takiej na łeb na szyję
z dziurami po kolana
takiej nie w porę
jak w listopadzie
spóźnione buraki
i wyszedłem na łąkę
stała święta Agnieszka
– Nareszcie – powiedziała
– Martwiłam się już
że poszedłeś inaczej
prościej
po asfalcie
autostradą do nieba – z nagrodą od ministra
i że cię diabli wzięli
Zapoznaj się z dwoma fragmentami wypowiedzi odnoszącymi się do twórczości Jana Twardowskiego. Wybierz ten, który twoim zdaniem lepiej koresponduje z charakterem jego poezji. Uzasadnij swój wybór.
Bóg, święci i świętość w poezji Jana TwardowskiegoWczytywanie się w księgę stworzeń daje do myślenia, pozwala uwierzyć w siebie większego od siebie oraz – paradoksalnieparadoksalnie – uczy pokory. Mogą wiele nauczyć drzewa niewierzące, ptaki nie uczące się religii, pies rzadko chodzący do kościoła, owady nie znające ewangelii, biały kminek, gwiazdy, góry, polne kamienie, konwalie. Imponują posłuszeństwem, są po franciszkańsku ubogie, aczkolwiek nie znają franciszkanów. Wszystkie – dopowiedzmy to – są znakami prowadzącymi do swego Stwórcy, są zatem hierofaniamihierofaniami Bożej transcendencjitranscendencji. Dzieło stworzenia Bożego jest celowe i konieczne, jest wyrazem twórczej radości Boga, jest Jego uśmiechem. Ten uśmiech jeszcze trwa, jest niedokończony. Człowiek w nim żyje, odbywa w nim swoją podróż do najwyższego Sensu, poza którym nie ma żadnego innego.
Ksiądz Jan Twardowski – poeta świętego luzuTwardowski jest więc zwolennikiem zmysłowej obserwacji rzeczywistości, skłania się ku naocznemu, nie podręcznikowemu oglądowi zjawisk. Ta ważna cecha poetyckiego myślenia przekłada się na pogląd pisarza, dotyczący spraw religii i wiary. Autentyczność, wewnętrzność przeżycia, brak instytucjonalnego, dogmatycznego podejścia do Kościoła i nieufność wobec statycznych w swej istocie pisanych prawideł wiary nakaże Twardowskiemu poznawać Tajemnicę poprzez widzialne i namacalne przejawy jej istnienia. W wierszu Świat: zawarte jest wyjaśnienie tego sposobu postrzegania, ale i przestroga, by w kontaktach z Bogiem pozostać „niezauważonym”, nabrać swoistej przezroczystości, być „jak tęcza, co sobą nie zajmuje miejsca”.
Filozofia franciszkańska jest bliska widzeniu świata Jana Twardowskiego. Czy według ciebie we współczesnej rzeczywistości jest dla niej miejsce? Sformułuj trzy argumenty do dyskusji na ten temat.