Sprawdź się

Pokaż ćwiczenia:

RSuryR56x6Orz1

Ćwiczenie 1

Ćwiczenie 2

Wskaż bromek nierozpuszczalny w wodzie.

Ri7QgKoAxPKOm1

Skorzystaj z poniższej tabeli rozpuszczalności.

R7ggXtNCctODD

IlustracjTabela rozpuszczalności soli i wodorotlenków w wodzie w temperaturze dwudziestu pięciu stopni Celsjusza. Z tabeli można odczytać, które substancje są dobrze rozpuszczalne w wodzie, co symbolizuje litera, praktycznie nierozpuszczalne w wodzie, co symbolizuje litera N, trudno rozpuszczalne w wodzie, osad wytrąca się przy odpowiednim stężeniu roztworu, co symbolizuje litera T, substancje rozkładające lub takie, dla których substancja chemiczna nie została otrzymana oznaczone minusem. Ponadto zaznaczono kolory otrzymywanych osadów. Wszystkie sole oraz wodorotlenki amonowe sodowe, potasowe oraz azotany (V) są rozpuszczalne w wodzie, oprócz krzemianu amonowego, który to oznaczono minusem. Dla magnezu do nierozpuszczalnych oznaczonych N należą białe wodorotlenek magnezu, węglan magnezu, krzemian magnezu, fosforan (V) magnezu. Pozostałe związki magnezu zawarte w tabeli są rozpuszczalne. Dla wapnia jako nierozpuszczalne N oznaczono białe węglan wapnia, krzemian wapnia, fosforan (V) wapnia, siarczan (IV) wapnia. Jako trudno rozpuszczalne T oznaczono białe wodorotlenek wapnia, siarczek wapnia, siarczan (VI) wapnia oraz żółty chromian (VI) wapnia. Pozostałe sole wapnia są rozpuszczalne. Wśród związków baru jako nierozpuszczalne i białe oznaczono siarczan (VI) baru, siarczan (IV) baru, węglan baru, krzemian baru oraz fosforan (V) baru, a także żółty chromian (VI) baru. Dalej oznaczono nierozpuszczalne i białe związki ołowiu, wśród których wodorotlenek ołowiu, siarczan (VI) ołowiu siarczan (IV) ołowiu, węglan ołowiu, krzemian ołowiu oraz fosforan (V) ołowiu, a także czarny siarczek ołowiu oraz żółte chromian (VI) ołowiu i jodek ołowiu. Do trudno rozpuszczalnych i białych związków ołowiu zaliczono chlorek ołowiu oraz bromek ołowiu. Pozostałe związki są dobrze rozpuszczalne. Wśród związków srebra do nierozpuszczalnych N związków zaliczono brązowy chromian (VI) srebra, białe chlorek i siarczan (IV) srebra, żółtawe bromek srebra, jodek srebra, węglan srebra, krzemian srebra, żółty fosforan (V) srebra, a także czarny siarczek srebra. Do trudno rozpuszczalnych T soli srebra należą biały siarczan (VI) srebra. Pozostałe sole są dobrze rozpuszczalne, z wyjątkiem wodorotlenku srebra oznaczonego minusem. Wśród związków miedzi do nierozpuszczalnych zaliczono niebieskie wodorotlenek miedzi, krzemian miedzi oraz fosforan (V) miedzi, czarny siarczek miedzi oraz brązowy chromian (VI) miedzi. Pozostałe sole miedzi są rozpuszczalne, z wyjątkiem jodku miedzi, węglanu miedzi oraz siarczanu (IV) miedzi. Wśród związków cyny na drugim stopniu utlenienia zaliczonych do nierozpuszczalnych znalazły się białe wodorotlenek cyny, krzemian cyny oraz fosforan (V) cyny, brązowo-żółty siarczek cyny i brązowy chromian (VI) cyny. Pozostałe są dobrze rozpuszczalne, z wyjątkiem siarczanu (IV) cyny, oraz węglanu cyny. Wśród związków glinu do nierozpuszczalnych i białych zalicza się wodorotlenek glinu, krzemian glinu, fosforan (V) glinu oraz żółty chromian (VI) glinu. Pozostałe sole są dobrze rozpuszczalne z wyjątkiem oznaczonych minusem siarczku, siarczanu (IV) i węglanu (IV). Wśród związków cynku na drugim stopniu utlenienia nierozpuszczalnych N wyróżnia się białe wodorotlenek cynku, siarczek cynku, węglan cynku, krzemian cynku, fosforan (V) cynku. Do trudno rozpuszczalnych T związków cynku zalicza się biały siarczan (IV) cynku, a także żółty chromian (VI) cynku. Pozostałe związki cynku są rozpuszczalne. Wśród związków żelaza na drugim stopniu utlenienia nierozpuszczalnych N wyróżnia się jasnozielone wodorotlenek żelaza (II) i węglan żelaza (II) i krzemian żelaza (II), także czarny siarczek żelaza (II), zielony siarczan żelaza (II) i niebieski fosforan (V) żelaza (II). Pozostałe sole żelaza (II) są dobrze rozpuszczalne, z wyjątkiem chromianu (VI) żelaza (II). Wśród związków nierozpuszczalnych N żelaza na trzecim stopniu utlenienia wyróżnia się brązowy wodorotlenek żelaza (III), czarny siarczek żelaza (III), żółte krzemian żelaza (III) i fosforan (V) żelaza (III), a także brązowo-żółty chromian (VI) żelaza (III). Pozostałe sole są rozpuszczalne, z wyjątkiem jodku żelaza (III), siarczanu (IV) żelaza (III) oraz węglanu żelaza (III). przeźroczysty chromian (VI) niklu i czarny siarczek niklu. Wśród nierozpuszczalnych N związków manganu na drugim stopniu utlenienia wyróżnia się białe wodorotlenek manganu (II), siarczan (IV) manganu (II), węglan manganu (II), różowe fosforan (V) manganu (II) i siarczek manganu (II), czerwony krzemian kobaltu brązowy chromian (VI) manganu (II). Pozostałe sole są dobrze rozpuszczalne. Wśród związków niklu na drugi stopniu utlenienia zaliczanych do nierozpuszczalnych N należą zielone wodorotlenek niklu, węglan niklu, krzemian niklu i fosforan (V) niklu, a także żółty chromian (VI) niklu i czarny siarczek niklu. Do trudno rozpuszczalnych soli zalicza się zielony siarczan (IV) niklu. Pozostałe sole są rozpuszczalne. Wśród związków rtęci na drugim stopniu utlenienia należących do nierozpuszczalnych N znajdują się żółtawe bromek rtęci (II) i siarczan (VI) rtęci (II), białe siarczan (IV) rtęci i fosforan (V) rtęci (II), czarny siarczek rtęci, czerwony węglan rtęci (II), żółty krzemian rtęci (II) oraz pomarańczowe jodek rtęci (II) i chromian (VI) rtęci (II). Do trudno rozpuszczalnych T zaliczono białe bromek rtęci i octan rtęci, a także czerwony chromian (VI) rtęci (II). Pozostałe związki rtęci są dobrze rozpuszczalne. — Tabela rozpuszczalności soli i wodorotlenków w wodzie
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Ćwiczenie 3

W którym z bromków, bromku sodu czy magnezu, wiązania mają bardziej kowalencyjny charakter? Odpowiedź uzasadnij.

RLHRLvlyxz8UQ2

Silniejszy charakter kowalencyjny ma wiązanie w ${MgBr}_{2}$ .

Różnica elektroujemności dla wiązania $Na - Br$ jest większa niż dla wiązania $Mg - Br$ .

Ćwiczenie 4

Jakie procesy zachodzą podczas rozpuszczania w wodzie bromku magnezu? Zapisz w zeszycie do lekcji chemii odpowiednie równanie reakcji chemicznej.

R16BBzTBb911f2

RIsbzVc3k8tJm

Sól dysocjuje w wodzie:

${MgBr}_{2} \overset{H_{2} O}{\to} {Mg}^{2 +} + 2 B r^{-}$

Ćwiczenie 5

RckHbJj13Tk9n

{MgBr}_{2} \to {Mg}^{2 +} + 2 {Br}^{-}

m_{{MgBr}_{2}} = 20 g

M_{{MgBr}_{2}} = 184 \frac{g}{mol}

n_{{MgBr}_{2}} = \frac{20 g}{184 \frac{g}{mol}} = 0,11 mol

n_{{Br}^{-}} = 2 \cdot n_{{MgBr}_{2}} = 2 \cdot 0,11 mol = 0,22 mol

V = 0,5 {dm}^{3}

C_{m, {Br}^{-}} = \frac{0,22 mol}{0,5 {dm}^{3}} = 0,44 \frac{mol}{{dm}^{3}}

Ćwiczenie 6

Bromek glinu występuje w postaci dimerów ${Al}_{2} {Br}_{6}$ . Można go otrzymać przez reakcję bromowodoru z glinem lub bezpośrednio z pierwiastków.

Zapisz w zeszycie do lekcji chemii odpowiednie równania reakcji chemicznej w formie cząsteczkowej. Czy reakcje te są reakcjami utleniania‑redukcji? Jaką rolę – utleniacza czy reduktora – pełni brom w tych reakcjach?

RhA8ItPBqhyKN2

Bromek glinu można otrzymać poprzez reakcję bromowodoru i glinu:

2 \overset{0}{Al} + 6 \overset{+ I}{H} Br \to {\overset{+ III}{Al}}_{2} {Br}_{6} + 3 {\overset{0}{H}}_{2}

$Al$ – reduktor

$H^{+}$ – utleniacz

lub bezpośrednio z pierwiastków:

2 \overset{0}{Al} + 3 {\overset{0}{Br}}_{2} \to {\overset{+ III}{Al}}_{2} {\overset{- I}{Br}}_{6}

$Al$ – reduktor

${Br}_{2}$ – utleniacz

Ćwiczenie 7

Iloczyn rozpuszczalności bromku srebra wynosi $K_{S O AgBr} = 5,2 \cdot 10^{- 13}$ .

Oblicz stężenie molowe nasyconego roztworu bromku srebra w wodzie.

R1A7xU01G6ciN3

R1NEAF31Iff2I

Iloczyn rozpuszczalności dla dowolnej soli trudno rozpuszczalnej $M_{m} X_{x}$ :

M_{m} X_{x} ⇄ m M^{x +} + x X^{m -} K_{S O} = {[M^{x +}]}^{m} {[X^{m -}]}^{x}

K_{S O AgBr} = [{Ag}^{+}] [{Br}^{-}] = 5,2 \cdot 10^{- 13} = c^{2}

c = \sqrt{5,2 \cdot 10^{- 13}} = 7,2 \cdot 10^{- 7}

Stężenie bromku srebra w roztworze nasyconym wynosi $7,2 \cdot 10^{- 7} \frac{mol}{{dm}^{3}}$ .

Ćwiczenie 8

Przeprowadzono doświadczenie chemiczne, którego schemat prezentuje poniższy rysunek:

Przeprowadzono doświadczenie chemiczne. Zapoznaj się z opisem schematu.

RV7BOoRBsFBEc

Ilustracja przedstawia szklaną probówkę, w której znajduje się wodny roztwór bromu. Dodano do niej gazowy dwutlenek siarki. — Schemat doświadczenia (bez uwzględnienia barwy roztworu bromu)
Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Na skutek zachodzącej w probówce reakcji redoks, w której brom pełnił rolę utleniacza, obserwowano powolną zmianę zabarwienia roztworu w probówce.

R86jkU4Qk5dGB

RR2hYE4hFfRbx

Grafika interaktywna

Dla nauczyciela