Sprawdź się

Pokaż ćwiczenia:

R15NjUuRzgtIj1

Ćwiczenie 1

Rozpatrywane układy żelazo/nikiel, żelazo/cynk to 1. redukować, 2. mikroogniwa, 3. katodę, 4. utlenia, 5. redukcji, 6. anodę, 7. utleniać, 8. redukuje, 9. pasywacją, 10. korozją, 11. niższym, 12. zniszczeniu, 13. wyższy, 14. korozji, 15. utlenieniu, 16. utleniania i redukcji, 17. niższy, w których zachodzą reakcje 1. redukować, 2. mikroogniwa, 3. katodę, 4. utlenia, 5. redukcji, 6. anodę, 7. utleniać, 8. redukuje, 9. pasywacją, 10. korozją, 11. niższym, 12. zniszczeniu, 13. wyższy, 14. korozji, 15. utlenieniu, 16. utleniania i redukcji, 17. niższy, a metal o 1. redukować, 2. mikroogniwa, 3. katodę, 4. utlenia, 5. redukcji, 6. anodę, 7. utleniać, 8. redukuje, 9. pasywacją, 10. korozją, 11. niższym, 12. zniszczeniu, 13. wyższy, 14. korozji, 15. utlenieniu, 16. utleniania i redukcji, 17. niższy potencjale, jako anoda, się 1. redukować, 2. mikroogniwa, 3. katodę, 4. utlenia, 5. redukcji, 6. anodę, 7. utleniać, 8. redukuje, 9. pasywacją, 10. korozją, 11. niższym, 12. zniszczeniu, 13. wyższy, 14. korozji, 15. utlenieniu, 16. utleniania i redukcji, 17. niższy, czyli ulega 1. redukować, 2. mikroogniwa, 3. katodę, 4. utlenia, 5. redukcji, 6. anodę, 7. utleniać, 8. redukuje, 9. pasywacją, 10. korozją, 11. niższym, 12. zniszczeniu, 13. wyższy, 14. korozji, 15. utlenieniu, 16. utleniania i redukcji, 17. niższy. W przypadku układu żelazo/nikiel 1. redukować, 2. mikroogniwa, 3. katodę, 4. utlenia, 5. redukcji, 6. anodę, 7. utleniać, 8. redukuje, 9. pasywacją, 10. korozją, 11. niższym, 12. zniszczeniu, 13. wyższy, 14. korozji, 15. utlenieniu, 16. utleniania i redukcji, 17. niższy będzie ulegało żelazo (bo ma 1. redukować, 2. mikroogniwa, 3. katodę, 4. utlenia, 5. redukcji, 6. anodę, 7. utleniać, 8. redukuje, 9. pasywacją, 10. korozją, 11. niższym, 12. zniszczeniu, 13. wyższy, 14. korozji, 15. utlenieniu, 16. utleniania i redukcji, 17. niższy potencjał): ⇒ pokrywanie żelaza warstwą niklu chroni go przed 1. redukować, 2. mikroogniwa, 3. katodę, 4. utlenia, 5. redukcji, 6. anodę, 7. utleniać, 8. redukuje, 9. pasywacją, 10. korozją, 11. niższym, 12. zniszczeniu, 13. wyższy, 14. korozji, 15. utlenieniu, 16. utleniania i redukcji, 17. niższy. Natomiast jeśli zarysowaniu ulegnie ocynkowana płytka, to warstwa ochronna, cynk, będzie się 1. redukować, 2. mikroogniwa, 3. katodę, 4. utlenia, 5. redukcji, 6. anodę, 7. utleniać, 8. redukuje, 9. pasywacją, 10. korozją, 11. niższym, 12. zniszczeniu, 13. wyższy, 14. korozji, 15. utlenieniu, 16. utleniania i redukcji, 17. niższy (w mikroogniwie stanowi 1. redukować, 2. mikroogniwa, 3. katodę, 4. utlenia, 5. redukcji, 6. anodę, 7. utleniać, 8. redukuje, 9. pasywacją, 10. korozją, 11. niższym, 12. zniszczeniu, 13. wyższy, 14. korozji, 15. utlenieniu, 16. utleniania i redukcji, 17. niższy), a żelazo (w mikroogniwie stanowi 1. redukować, 2. mikroogniwa, 3. katodę, 4. utlenia, 5. redukcji, 6. anodę, 7. utleniać, 8. redukuje, 9. pasywacją, 10. korozją, 11. niższym, 12. zniszczeniu, 13. wyższy, 14. korozji, 15. utlenieniu, 16. utleniania i redukcji, 17. niższy) będzie ulegać 1. redukować, 2. mikroogniwa, 3. katodę, 4. utlenia, 5. redukcji, 6. anodę, 7. utleniać, 8. redukuje, 9. pasywacją, 10. korozją, 11. niższym, 12. zniszczeniu, 13. wyższy, 14. korozji, 15. utlenieniu, 16. utleniania i redukcji, 17. niższy.

Ćwiczenie 2

R1C1Pu7aPU5iL

R1Jr6tKhV4jzM

Pamiętaj! Należy zawsze zrobić „bilans masowy”, aby określić, ile „zyskujemy”, a ile „tracimy” w trakcie zachodzącej reakcji, np. 1 mol kadmu, czyli 112 g „wchodzi” do reakcji (czyli go tracimy), a jednocześnie 1 mol miedzi, czyli 64 g, osadza się na płytce, czyli „zyskujemy”:

$Δ m = 64 g - 112 g = - 48 g$ ⇒ więcej „tracimy” niż „zyskujemy”, czyli masa płytki zmniejsza się.

$m_{1, Cd} = 32,18 g$

$m_{2, Cd i Cu} = 30,74 g$

Δ m_{płytka} = 32,18 g - 30,74 g = 1,44 g

Masa płytki zmniejszyła się o 1,44 grama.

Cd + {CuSO}_{4} \to {CdSO}_{4} + Cu

$M_{Cd} = 112 \frac{g}{mol}$

$M_{Cu} = 64 \frac{g}{mol}$

Gdy 1 mol $Cd$ przejdzie do roztworu, to 1 mol $Cu$ osadzi się na płytce i masa płytki zmniejszy się o 48 g, ponieważ:

Δ m_{stechiometryczna} = 112 g - 64 g = 48 g

Masę wydzielonej miedzi oblicza się na podstawie różnicy masy płytki:

48 g — 64 g Cu

1,44 g — x

x = 1,92 g Cu

Ćwiczenie 3

Rq5qryiyF8xBs

RjyaYNInurIE2

RA2iNJAljABKu

Przykładowe równania:

chrom

$Cr \to {Cr}^{3 +} + 3 e^{-}$

${Fe}^{2 +} + 2 e^{-} \to Fe$

cynk

$Zn \to {Zn}^{2 +} + 2 e^{-}$

${Fe}^{2 +} + 2 e^{-} \to Fe$

R1JkWyPlyVM132

Ćwiczenie 4

Dostępne opcje do wyboru:

3

H_{2} {SO}_{4 (rozc .)}

2

Zn {({NO}_{3})}_{2}

H_{2} {SO}_{4 (st ę ż .)}

6

2

H_{2} O

2

4

{NO}_{2}

2

{AlCl}_{3}

H_{2}

. Polecenie: Uzupełnij poniższe równania reakcji metali z kwasami.

luka do uzupełnienia

Al +

luka do uzupełnienia

HCl \to

luka do uzupełnienia luka do uzupełnienia

+

luka do uzupełnienia

H_{2}

Zn +

luka do uzupełnienia

{HNO}_{3 (st ę ż .)} \to

luka do uzupełnienia

+

luka do uzupełnienia luka do uzupełnienia

+

luka do uzupełnienia

H_{2} O

Mg +

luka do uzupełnienia

\to {MgSO}_{4} +

luka do uzupełnienia

Ćwiczenie 5

Kawałki cynku wrzucono kolejno do probówek z następującymi wodnymi roztworami:

A. ${MgSO}_{4}$ ;

B. ${HgCl}_{2}$ ;

C. ${CuSO}_{4}$ ;

D. ${Na}_{2} {SO}_{4}$ ;

E. $H_{2} {SO}_{4 (rozc.)}$ .

RstP1ORgeoa0M

R1DWvU3LvTeIe

R1TMykXkKWmsT

A. reakcja nie zachodzi

B. $Zn + {HgCl}_{2} \to {ZnCl}_{2} + Hg$

C. $Zn + {CuSO}_{4} \to {ZnSO}_{4} + Cu$

D. reakcja nie zachodzi

E. $Zn + H_{2} {SO}_{4} \to {ZnSO}_{4} + H_{2} ↑$

Ćwiczenie 6

Przeprowadzono doświadczenie opisane poniżej.

R1e4gPociUieF

Ilustracja przedstawiająca cztery probówki. W każdej z nich znajduje się gwóźdź ze stali. Do pierwszej probówki dodano wody z kranu, do drugiej roztwór chlorku sodu NaCl, do trzeciej wodny roztwór szarego mydła, do czwartej ocet. — Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Obserwacje:

Brak zmian w probówce nr III.
W probówce nr IV gwóźdź zardzewiał najszybciej.
W probówce nr II gwóźdź zardzewiał szybciej niż w probówce nr I.

R1KulkxEzRFrY

Łączenie par. Oceń prawdziwość zdań, zaznaczając odpowiednie pola w kolumnie „Prawda” – gdy zdanie jest prawdziwe lub w kolumnie „Fałsz” – gdy zdanie jest fałszywe.. Opisane doświadczenie wiąże się z procesem pasywacji.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Proces ten można zahamować obecnością jonów

{OH}^{-}

.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Proces ten można przyśpieszyć obecnością jonów

H_{3} O^{+}

lub soli.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz

Ćwiczenie 7

Wiedząc, że ogniwo Daniella można przedstawić schematem wykonaj poniższe polecenia.

Zn | {Zn}^{2 +} | | {Cu}^{2 +} | Cu

A. Podaj równania reakcji elektrodowych, określając typ elektrody i rodzaj procesu elektrodowego.

B. Oblicz SEM ogniwa w warunkach standardowych.

RxfaCuhVqzf8C

RNBfl3Xyuj9Xn

A. Na anodzie zachodzi reakcja utleniania, a na katodzie redukcji.

B. $S E M = E_{K} - E_{A}$

A. Równania reakcji elektrodowych:

$A (-) utlenienie: Zn \to {Zn}^{2 +} + 2 e^{-}$

$K (+) redukcja: {Cu}^{2 +} + 2 e^{-} \to Cu$

B. $S E M = E_{K} - E_{A} = 0,34 - (- 0,76) = 1,1 V$

Ćwiczenie 8

Zbudowano ogniwo glinowo‑żelazowe.

A. Wskaż anodę i katodę, podając schematyczny zapis ogniwa.

B. Napisz równania procesów elektrodowych.

C. Napisz równanie sumarycznej reakcji zachodzącej w ogniwie.

D. Wiedząc, że masa elektrody glinowej zmieniła się o 5 g, oblicz, o ile zmieniła się w tym czasie masa elektrody żelazowej.

RjUVx72hb73fx

R1LgzbfJvP5vu

A. $(-) Al | {Al}^{3 +} | | {Fe}^{2 +} | Fe (+)$

Anoda: $Al$
Katoda: $Fe$

B. Równania reakcji elektrodowych:

$A (-) Al \to {Al}^{3 +} + 3 e^{-} | \cdot 2$

$K (+) {Fe}^{2 +} + 2 e^{-} \to Fe | \cdot 3$

C. $2 Al + 3 {Fe}^{2 +} \to 2 {Al}^{3 +} + 3 Fe$

D. Analizując sumaryczną reakcję zachodzącą w ogniwie:

2 mole Al — 3 mole Fe

2 \cdot 27 g Al — 3 \cdot 56 g Fe

5 g Al — x

x = 15,56 g \approx 16 g Fe

Symulacja interaktywna

Dla nauczyciela