Dokończ poniższe zdanie. Do analizy oddano zestaw próbek. Podczas badania jednej z nich pH-metr pokazał wartość pH równą 5. Wartość ta oznacza, że odczyn próbki był 1. obojętny, 2. kwasowy, 3. zasadowy.
Dokończ poniższe zdanie. Do analizy oddano zestaw próbek. Podczas badania jednej z nich pH-metr pokazał wartość pH równą 5. Wartość ta oznacza, że odczyn próbki był 1. obojętny, 2. kwasowy, 3. zasadowy.
Rt7o6t3Hl6Z4f1
Ćwiczenie 2
Na wykresie kolumnowym są trzy pary kolumn. Przyjmują one następujące wartości: 26, 99; 56, 99; 84, 99. Pierwsza wartość to pH, druga pOH. Opisz, które wartości odpowiadają odczynowi kwasowemu, które zasadowemu, a które obojętnemu.
Na wykresie kolumnowym są trzy pary kolumn. Przyjmują one następujące wartości: 26, 99; 56, 99; 84, 99. Pierwsza wartość to pH, druga pOH. Opisz, które wartości odpowiadają odczynowi kwasowemu, które zasadowemu, a które obojętnemu.
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
1
Ćwiczenie 2
R11tMSGPGHiYa
Wskaż odczyn, jeśli pH wynosi 2, a pOH 12. Możliwe odpowiedzi: 1. odczyn kwaśny, 2. odczyn zasadowy, 3. odczyn obojętny
Roy2UCaWP6XFW21
Ćwiczenie 3
Na wykresie przedstawiono wartość pH różnych produktów. Wskaż, dla których z nich wielkość stężenia jonów wodorowych sugeruje, że odczyn badanego produktu jest kwasowy.
Odczyn pH:
1. truskawki 4
2. cytryna 2,5
3. mleko 3,5
4. proszek do prania 11
5. mydło 9
6. 1 mol NaOH prawie 12
7. kawa 5.
Na wykresie przedstawiono wartość pH różnych produktów. Wskaż, dla których z nich wielkość stężenia jonów wodorowych sugeruje, że odczyn badanego produktu jest kwasowy.
Odczyn pH:
1. truskawki 4
2. cytryna 2,5
3. mleko 3,5
4. proszek do prania 11
5. mydło 9
6. 1 mol NaOH prawie 12
7. kawa 5.
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
R1CxbS9SwgcWc2
Ćwiczenie 4
Oceń prawdziwość zdań. 1. Jeżeli pe Ha metr wskazuje wartość 4 to oznacza to, że stężenie jonów wodorowych w roztworze wynosi 10 do potęgi minus czwartej mola na decymetr sześcienny., 2. Roztwór wodny o pe Ha = 6,3 jest roztworem słabej zasady., 3. pe Ha według oryginalnej koncepcji było wyznaczone jedynie w oparciu o obliczenia matematyczne., 4. Podczas rozcieńczania roztworu dowolnego kwasu, wartość pe Ha rośnie.
Oceń prawdziwość zdań. 1. Jeżeli pe Ha metr wskazuje wartość 4 to oznacza to, że stężenie jonów wodorowych w roztworze wynosi 10 do potęgi minus czwartej mola na decymetr sześcienny., 2. Roztwór wodny o pe Ha = 6,3 jest roztworem słabej zasady., 3. pe Ha według oryginalnej koncepcji było wyznaczone jedynie w oparciu o obliczenia matematyczne., 4. Podczas rozcieńczania roztworu dowolnego kwasu, wartość pe Ha rośnie.
2
Ćwiczenie 5
Na podstawie poniżej tabeli uzupełnij tekst.
Lp.
Płyn ustrojowy
pH
1
sok żolądkowy
2
2
żółć
7,6
3
mocz
5,5
4
sok trzustkowy
8
5
ślina
6,9
6
pot
5
7
płyn mózgowo‑rdzeniowy
7
1 Źródło: www.pl.wikipedia.org/wiki/Skala_pH.
R14W8mk6v0zJh
Płyny ustrojowe o odczynie 1. ślina, 2. sok żołądkowy, 3. kwasowym, 4. oksoniowych, 5. mniejsze, 6. większe, 7. obojętny, 8. wodorotlenkowych, 9. kwasowy, 10. sok trzustkowy, 11. największe, 12. mocz, 13. 7, 14. pot zostały oznaczone numerami 1,3, 5 oraz 6. W płynach tych stężenie jonów 1. ślina, 2. sok żołądkowy, 3. kwasowym, 4. oksoniowych, 5. mniejsze, 6. większe, 7. obojętny, 8. wodorotlenkowych, 9. kwasowy, 10. sok trzustkowy, 11. największe, 12. mocz, 13. 7, 14. pot jest 1. ślina, 2. sok żołądkowy, 3. kwasowym, 4. oksoniowych, 5. mniejsze, 6. większe, 7. obojętny, 8. wodorotlenkowych, 9. kwasowy, 10. sok trzustkowy, 11. największe, 12. mocz, 13. 7, 14. pot niż stężenie jonów 1. ślina, 2. sok żołądkowy, 3. kwasowym, 4. oksoniowych, 5. mniejsze, 6. większe, 7. obojętny, 8. wodorotlenkowych, 9. kwasowy, 10. sok trzustkowy, 11. największe, 12. mocz, 13. 7, 14. pot. Gdy stężenia jonów wodorotlenkowych i oksoniowych są równe, mówimy, że roztwór ma odczyn 1. ślina, 2. sok żołądkowy, 3. kwasowym, 4. oksoniowych, 5. mniejsze, 6. większe, 7. obojętny, 8. wodorotlenkowych, 9. kwasowy, 10. sok trzustkowy, 11. największe, 12. mocz, 13. 7, 14. pot. Taka sytuacja dotyczy płynu oznaczonego numerem 1. ślina, 2. sok żołądkowy, 3. kwasowym, 4. oksoniowych, 5. mniejsze, 6. większe, 7. obojętny, 8. wodorotlenkowych, 9. kwasowy, 10. sok trzustkowy, 11. największe, 12. mocz, 13. 7, 14. pot. Wszystkie płyny, których pH jest 1. ślina, 2. sok żołądkowy, 3. kwasowym, 4. oksoniowych, 5. mniejsze, 6. większe, 7. obojętny, 8. wodorotlenkowych, 9. kwasowy, 10. sok trzustkowy, 11. największe, 12. mocz, 13. 7, 14. pot od 7 mają odczyn 1. ślina, 2. sok żołądkowy, 3. kwasowym, 4. oksoniowych, 5. mniejsze, 6. większe, 7. obojętny, 8. wodorotlenkowych, 9. kwasowy, 10. sok trzustkowy, 11. największe, 12. mocz, 13. 7, 14. pot. Największe stężenie jonów wodorotlenkowych, a co za tym idzie 1. ślina, 2. sok żołądkowy, 3. kwasowym, 4. oksoniowych, 5. mniejsze, 6. większe, 7. obojętny, 8. wodorotlenkowych, 9. kwasowy, 10. sok trzustkowy, 11. największe, 12. mocz, 13. 7, 14. pot pH, ma 1. ślina, 2. sok żołądkowy, 3. kwasowym, 4. oksoniowych, 5. mniejsze, 6. większe, 7. obojętny, 8. wodorotlenkowych, 9. kwasowy, 10. sok trzustkowy, 11. największe, 12. mocz, 13. 7, 14. pot. Szeregując płyny o charakterze kwasowym w miarę malejącego stężenia jonów oksoniowych, powinniśmy zachować kolejność: 1. ślina, 2. sok żołądkowy, 3. kwasowym, 4. oksoniowych, 5. mniejsze, 6. większe, 7. obojętny, 8. wodorotlenkowych, 9. kwasowy, 10. sok trzustkowy, 11. największe, 12. mocz, 13. 7, 14. pot, 1. ślina, 2. sok żołądkowy, 3. kwasowym, 4. oksoniowych, 5. mniejsze, 6. większe, 7. obojętny, 8. wodorotlenkowych, 9. kwasowy, 10. sok trzustkowy, 11. największe, 12. mocz, 13. 7, 14. pot, 1. ślina, 2. sok żołądkowy, 3. kwasowym, 4. oksoniowych, 5. mniejsze, 6. większe, 7. obojętny, 8. wodorotlenkowych, 9. kwasowy, 10. sok trzustkowy, 11. największe, 12. mocz, 13. 7, 14. pot i 1. ślina, 2. sok żołądkowy, 3. kwasowym, 4. oksoniowych, 5. mniejsze, 6. większe, 7. obojętny, 8. wodorotlenkowych, 9. kwasowy, 10. sok trzustkowy, 11. największe, 12. mocz, 13. 7, 14. pot.
Płyny ustrojowe o odczynie 1. ślina, 2. sok żołądkowy, 3. kwasowym, 4. oksoniowych, 5. mniejsze, 6. większe, 7. obojętny, 8. wodorotlenkowych, 9. kwasowy, 10. sok trzustkowy, 11. największe, 12. mocz, 13. 7, 14. pot zostały oznaczone numerami 1,3, 5 oraz 6. W płynach tych stężenie jonów 1. ślina, 2. sok żołądkowy, 3. kwasowym, 4. oksoniowych, 5. mniejsze, 6. większe, 7. obojętny, 8. wodorotlenkowych, 9. kwasowy, 10. sok trzustkowy, 11. największe, 12. mocz, 13. 7, 14. pot jest 1. ślina, 2. sok żołądkowy, 3. kwasowym, 4. oksoniowych, 5. mniejsze, 6. większe, 7. obojętny, 8. wodorotlenkowych, 9. kwasowy, 10. sok trzustkowy, 11. największe, 12. mocz, 13. 7, 14. pot niż stężenie jonów 1. ślina, 2. sok żołądkowy, 3. kwasowym, 4. oksoniowych, 5. mniejsze, 6. większe, 7. obojętny, 8. wodorotlenkowych, 9. kwasowy, 10. sok trzustkowy, 11. największe, 12. mocz, 13. 7, 14. pot. Gdy stężenia jonów wodorotlenkowych i oksoniowych są równe, mówimy, że roztwór ma odczyn 1. ślina, 2. sok żołądkowy, 3. kwasowym, 4. oksoniowych, 5. mniejsze, 6. większe, 7. obojętny, 8. wodorotlenkowych, 9. kwasowy, 10. sok trzustkowy, 11. największe, 12. mocz, 13. 7, 14. pot. Taka sytuacja dotyczy płynu oznaczonego numerem 1. ślina, 2. sok żołądkowy, 3. kwasowym, 4. oksoniowych, 5. mniejsze, 6. większe, 7. obojętny, 8. wodorotlenkowych, 9. kwasowy, 10. sok trzustkowy, 11. największe, 12. mocz, 13. 7, 14. pot. Wszystkie płyny, których pH jest 1. ślina, 2. sok żołądkowy, 3. kwasowym, 4. oksoniowych, 5. mniejsze, 6. większe, 7. obojętny, 8. wodorotlenkowych, 9. kwasowy, 10. sok trzustkowy, 11. największe, 12. mocz, 13. 7, 14. pot od 7 mają odczyn 1. ślina, 2. sok żołądkowy, 3. kwasowym, 4. oksoniowych, 5. mniejsze, 6. większe, 7. obojętny, 8. wodorotlenkowych, 9. kwasowy, 10. sok trzustkowy, 11. największe, 12. mocz, 13. 7, 14. pot. Największe stężenie jonów wodorotlenkowych, a co za tym idzie 1. ślina, 2. sok żołądkowy, 3. kwasowym, 4. oksoniowych, 5. mniejsze, 6. większe, 7. obojętny, 8. wodorotlenkowych, 9. kwasowy, 10. sok trzustkowy, 11. największe, 12. mocz, 13. 7, 14. pot pH, ma 1. ślina, 2. sok żołądkowy, 3. kwasowym, 4. oksoniowych, 5. mniejsze, 6. większe, 7. obojętny, 8. wodorotlenkowych, 9. kwasowy, 10. sok trzustkowy, 11. największe, 12. mocz, 13. 7, 14. pot. Szeregując płyny o charakterze kwasowym w miarę malejącego stężenia jonów oksoniowych, powinniśmy zachować kolejność: 1. ślina, 2. sok żołądkowy, 3. kwasowym, 4. oksoniowych, 5. mniejsze, 6. większe, 7. obojętny, 8. wodorotlenkowych, 9. kwasowy, 10. sok trzustkowy, 11. największe, 12. mocz, 13. 7, 14. pot, 1. ślina, 2. sok żołądkowy, 3. kwasowym, 4. oksoniowych, 5. mniejsze, 6. większe, 7. obojętny, 8. wodorotlenkowych, 9. kwasowy, 10. sok trzustkowy, 11. największe, 12. mocz, 13. 7, 14. pot, 1. ślina, 2. sok żołądkowy, 3. kwasowym, 4. oksoniowych, 5. mniejsze, 6. większe, 7. obojętny, 8. wodorotlenkowych, 9. kwasowy, 10. sok trzustkowy, 11. największe, 12. mocz, 13. 7, 14. pot i 1. ślina, 2. sok żołądkowy, 3. kwasowym, 4. oksoniowych, 5. mniejsze, 6. większe, 7. obojętny, 8. wodorotlenkowych, 9. kwasowy, 10. sok trzustkowy, 11. największe, 12. mocz, 13. 7, 14. pot.
21
Ćwiczenie 6
Jakie jest stężenie jonów wodorotlenkowych w soku żołądkowym, skoro jego pH wynosi 2? Wykonaj odpowiednie obliczenia.
R1IEOY1azwKZH
(Uzupełnij).
RMLqjXl3CQvtH
(Uzupełnij).
Skorzystaj z zależności:
Z iloczynu jonowego wody wiemy, że , a więc:
Korzystamy z zależności :
Stężenie jonów wodorotlenowych w soku żołądkowym wynosi 10Indeks górny -12-12.
31
Ćwiczenie 7
Dokonano pomiaru pH wody destylowanej w temperaturze 25°C. Następnie przez 1 wody przepuszczono 0,1 mola gazowego HCl. Oblicz, o ile jednostek zmieni się pH powstałego roztworu, zakładając, że cały chlorowodór został pochłonięty przez roztwór.
R1XTxJ6pppB9q
(Uzupełnij).
RqJ0dN6tsWDXJ
(Uzupełnij).
pH wody wynosi 7. Oblicz pH roztworu o stężeniu 0,1 .
Woda destylowana w temperaturze 25°C ma odczyn obojętny i pH =7. Po dodaniu powstaje roztwór, w którym stężenie jonów wodorowych rośnie. dysocjuje całkowicie i stężenie jonów jest równe stężeniu kwasu.
Wartość pH kwasu:
Różnica pH:
Wartość pH powstałego roztworu zmieni się o 6 jednostek.
31
Ćwiczenie 8
Enzymy są rodzajem katalizatorów, które mają zdolność do przyspieszania reakcji chemicznych w organizmie. Ich aktywność zależy w dużym stopniu od parametrów środowiskowych, do których zaliczyć można temperaturę oraz pH. Zależność szybkości reakcji enzymatycznej od pH można przedstawić za pomocą wykresu, w którym najważniejszym punktem jest maksimum krzywej (wartość optymalna pH). W tym punkcie aktywność enzymu jest najwyższa.
Indeks górny /Opracowano na podstawie: www.wikipedia.pl/ Indeks górny koniec/Opracowano na podstawie: www.wikipedia.pl/
R20omWjT6uppu
Wykres przedstawia wpływ pH na szybkość reakcji enzymatycznej. Od wartości 0 krzywa gwałtownie rośnie, po czym gwałtownie opada. Jest symetryczna. Po lewej i prawej stronie krzywej napis denaturacja enzymu. Maksimum wartości pH opisano jako optimum.
Wpływ pH na szybkość reakcji enzymatycznej (V). Na wykresie zaznaczono wartość pH – pHopt, przy której reakcja przebiega najszybciej oraz zakresy pH, w których zachodzi denaturacja enzymu.
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
W zależności od rodzaju enzymu, maksimum jego aktywności może leżeć w różnym zakresie na skali pH. Aktywność enzymatyczną mogą wykazywać w środowisku kwaśnym (np. pepsyna w pH 1,5 – 2,7; fosfataza kwaśna pH 4 - 6), zasadowym (trypsyna, chymotrypsyna – pH 7 – 9; fosfataza zasadowa pH 8 - 9) lub obojętnym (dehydrogenaza mleczanowa pH 7,2; kinaza pirogronianowa pH 7,4).
Narysuj wykres zależności szybkości reakcji enzymatycznej od pH dla pepsyny i oblicz przybliżone stężenie jonów wodorowych w układzie o optymalnym pH. Oceń zmianę aktywności tego enzymu po umieszczeniu go w roztworze o pH= 12.
RNp2IHwX5ARCD
Oceń zmianę aktywności pepsyny po umieszczeniu jej w roztworze wodorotlenku sodu o pH=12.
Oceń zmianę aktywności pepsyny po umieszczeniu jej w roztworze wodorotlenku sodu o pH=12.
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
R1VmR2g8eUppj
Rozwiązanie oraz odpowiedź zapisz w zeszycie do lekcji chemii, zrób zdjęcie, a następnie umieść je w wyznaczonym polu.
Ra6rm5xpl1C8F
(Uzupełnij).
Pepsyna wykazuje aktywność enzymatyczną w zakresie pH 1,5 – 2,7.
R1CSPMc15cSsi
Ilustracja
Wykres szybkości reakcji enzymatycznej pepsyny w zależności od pH.
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Pepsyna wykazuje aktywność enzymatyczną w zakresie pH 1,5 – 2,7. Optymalne pH można wskazać dla pH równego 2, stąd stężenie jonów oksoniowych wynosi:
Po umieszczeniu pepsyny w pH = 12 ulega ona całkowitej denaturacji.
