Sprawdź się
Jaką rolę pełnił górski krajobraz w poezji Jana Kasprowicza? Zaznacz poprawne odpowiedzi.
Mrok jakiś kryje się na dnie,
Cień świata, co rwał mnie w swą otchłań,
I dzisiaj mi radość mą kradnie., 2. W dali echowe słychać grania:
Jakby nie z tego świata dźwięki
Płyną po rosie, co hal miękki
Aksamit w wilgną biel osłania., 3. Pytasz się, Wierchu, swym blaskiem
Patrzący do mego wnętrza,
Czy wiem już, że wszystkim jest słońce,
Że to potęga najświętsza? Bezpośredni wyraz uczuć Możliwe odpowiedzi: 1. I owszem, przyznaję, że jeszcze
Mrok jakiś kryje się na dnie,
Cień świata, co rwał mnie w swą otchłań,
I dzisiaj mi radość mą kradnie., 2. W dali echowe słychać grania:
Jakby nie z tego świata dźwięki
Płyną po rosie, co hal miękki
Aksamit w wilgną biel osłania., 3. Pytasz się, Wierchu, swym blaskiem
Patrzący do mego wnętrza,
Czy wiem już, że wszystkim jest słońce,
Że to potęga najświętsza? Krajobraz odzwierciedlający pośrednio uczucia podmiotu Możliwe odpowiedzi: 1. I owszem, przyznaję, że jeszcze
Mrok jakiś kryje się na dnie,
Cień świata, co rwał mnie w swą otchłań,
I dzisiaj mi radość mą kradnie., 2. W dali echowe słychać grania:
Jakby nie z tego świata dźwięki
Płyną po rosie, co hal miękki
Aksamit w wilgną biel osłania., 3. Pytasz się, Wierchu, swym blaskiem
Patrzący do mego wnętrza,
Czy wiem już, że wszystkim jest słońce,
Że to potęga najświętsza?
Zdecyduj, z jaką estetyką można powiązać poniższy cytat z wiersza Jana Kasprowicza Tą samą chodzę drogą…?
II [Tą samą chodzę drogą]Nie nużę się chodzić dalej
Po jednej tej samej drodze:
Znam, czego nie poznali
Pospiesznych kroków wodze.Ta jedna licha drzewina –
Nie trzeba dębów tysięcy! –
Z szeptem się ku mnie przegina:
„Jest Bóg i czegoż ci więcej?!”To małe, nędzne pacholę
Prawi mi, patrząc w oczy:
„W tym jednostajnym kole
Wieczność wraz z tobą kroczy…”Źródło: Jan Kasprowicz, II [Tą samą chodzę drogą], [w:] Jan Kasprowicz, Wybór poezji, oprac. J.J. Lipski, Kraków 1990, s. 357.
Nazwij jednym słowem uczucie opisane przez Kasprowicza w wierszu Zasnuły się senne góry. Uzasadnij swój wybór.
W rozprawce na 200 słów porównaj ze sobą postawę podmiotu w cyklu sonetów Krzak dzikiej róży i w wierszu O Wierchu, ty Wierchu Lodowy!
Przeczytaj poniższy fragment powieści młodopolskiego artysty Tadeusza Micińskiego Nietota. Księga tajemna Tatr i odpowiedz w 300 słowach na pytanie: Czym różni się wizja górskiego krajobrazu wykreowana przez Micińskiego od tej obecnej w utworach Kasprowicza?
Nietota. Księga tajemna TatrMroczne fortece pradawnych Tatr, na których wygrzewa się Król Wężów… wielkie jego cielsko siedem i pół razy owija górę olbrzymkę, zarosłą ciemnym niedźwiedziowym lasem i zakończoną na wirchu lodozwałami nietającymi nigdy.
Król Wężów – to piorun i słońce dla jednych, to Życie lub Zły Duch Myśliciel dla tych, co go znają już w sobie. Zielony jad zebrał się grubą warstwą na grzbiecie jego. Przecudna i straszna korona z nadludzkich męczarni mrocznieje nad szmaragdowymi oczyma.
W dziedzictwo jego idziemy.
W te mroczne Tatry nie z czasów dzisiejszych, lecz takie, jak oglądałby jasnowidzący:
Tatry – Himalaje.
Tatry, u stóp których bezmierne szafirowe morze, zaorywane w wielkie skiby fal złowieszczymi uroki Księżyca i Halnym wichrem; fiordów miłosne ręce zapuszczają się w gęstwinę boru, w tajemnicze wgięcia regli podobnych dziewiczym piersiom olbrzymek [...].
Kraina nie baśni, lecz najgłębszej istotności, rozpościera się przed nami.
Idziemy – za cieniem chmur płynących. –Źródło: Tadeusz Miciński, Nietota. Księga tajemna Tatr, Kraków 2002, s. 7.